நம்ம கோவிலில் கந்தசஷ்டி முடிஞ்சு , திருக் கல்யாணம். வருஷாவருஷம் வெட்டிங் அனிவர்ஸரின்னு சிம்பிளா வச்சுக்காமத் தாலிகட்டியே கல்யாணம் பண்ணிக்கறதுதான் இவர் ஸ்டைல்..... அறுபதாங்கல்யாணம், சதாபிஷேகம், கனகாபிஷேகம் எல்லாம் மனுசருக்குத்தானாம். ஞாயித்துக்கிழமையா இருந்ததால் விழா பகலில்.
கல்யாணத்துக்குப் போய், பூஜை ஆனதும் அங்கிருந்து நம்ம ஸ்வாமிநாராயண் கோவிலில் தீபாவளி அன்னக்கூட் தரிசனமும் ஆச்சு. மதியம் ரெண்டு மணிமுதல் தரிசனமும் பஜனும்! சாயங்காலம் ஆறரைக்கு ஆரத்தி. . ஸ்ரீ ஸ்வாமிநாராயண் கோவில்களில் ஆண்களுக்கே முன்னுரிமை. ஸ்வாமி சந்யாசிகள் விஜயம் செய்யும்போதும், பெண்கள் அவரை அணுகி ஆசி பெற முடியாது. ஆனால் பெண்கள்தான் கோவில்களில் மாய்ஞ்சு மாய்ஞ்சு விருந்து தயாரிப்பார்கள்.
இந்த முறை ஒரு கூடுதல் விசேஷம், என்னென்னா... பெண்களுக்குன்னு மட்டும் ஒரு மணி நேரம் ஒதுக்கித் தந்து பஜனை செஞ்சுக்க அனுமதி கொடுத்தார்கள். இதெல்லாம் தெரியாமலேயே சரியா நாம் அந்த நேரத்துக்குப் போயிருந்தோம்! நம்மவரும் மற்ற ஆண்களுடன் சேர்ந்து கோவில் தோட்டத்துலே போட்டுருக்கும் கூடாரத்துக்குப் போயிட்டார். கால்வலியில் ரொம்ப நேரம் உக்காரமுடியாது என்பதால் ..... வீட்டுக்குக் கிளம்பியாச்சு. இங்கே விழா முடிய எப்படியும் ராத்ரி எட்டரை ஆகிரும்.
அன்றைக்கே இண்டியன் தமிழ்ஸ் (CITA)நடத்தும் தீபாவளி விழா, நேத்து நாம் போன பக்கத்தூரு ஈவண்ட் சென்டரில். நாமும் சீட்டாவின் அங்கம் தான். அப்பாவும், மகளும், பேரனுமாக் கிளம்பிப்போனாங்க.
அடுத்த வாரத்தில் ஒருநாள் தோழி ஒருவர், ஊரிலிருந்து வந்த உறவினரை நம்ம வீட்டுக்கு அழைச்சு வந்தார். அவர் கோட்டக்கல் ஆர்யவைத்திய சாலையுடன் சம்பந்தமுள்ளவர் என்பதால், நமக்கு வந்திருக்கும் மருந்துகள் பற்றிய விவரங்களையும், எடுத்துக்கொள்ள வேண்டிய முறைகளையும் விளக்கிச் சொன்னார்.
அப்பதான் பேச்சோடு பேச்சாக,' இந்த ஊரில் முருங்கை மரம் இல்லையா'ன்னார். நாலைஞ்சுமுறை விதை வாங்கி நட்டுவச்சு, செடி முளைச்சு வந்து, குளிர் ஆரம்பிச்சதும் மண்டையைப் போட்டுருதுன்னு சொல்லிட்டுப் போன வருஷம் வந்த செடி , காய்ஞ்சுபோய் வெறும் குச்சி இப்போ. தூக்கிப்போட மனசு வராமல் அப்படியே வச்சுருக்கேன்னு சொன்னேன். அது முளைச்சு வந்தாலும் வரும்னு சொன்னார். எங்கே? ன்னு கூட்டிப்போய்ப் காய்ஞ்சு நிக்கும் குச்சியைக் காமிச்சால்......... அட ! உண்மையிலேயே குட்டியா இலைகள் முளைச்சுவருது ! ஹைய்யோ!!!!
இருபத்தியாறு அங்கத்தினர் இருக்கும் நம்ம யோகா குழுவில், பிறந்தநாள். மணநாள் கொண்டாட்டங்களுக்கெல்லாம் குறைவேது..... எப்படியும் ஒரு மாசத்தில் ஒன்னுரெண்டு விசேஷம் வரத்தானே செய்யும் ? சின்ன அளவிலும் பெரிய அளவிலுமாக் கொண்டாடி, நம்ம ' எடை குறையாமல்' பார்த்துக்கிட்டோம் !!!!
யோகா குழுவில் இருக்கும் தன் தாய் தகப்பனின் திருமணநாள் பொன்விழாவை, சர்ப்பரைஸ் பார்ட்டியாக் கொண்டாட விருப்பப்பட்ட மகனும் மருமகளும் நம்மை அணுகியதால்..... ஜாம் ஜாமுன்னு நடத்தியாச்! முதலில் வகுப்பு நேரத்தில் அரைமணி போதுமுன்னு சொல்லிக் கடைசியில் ஏகப்பட்ட உள்ளூர் உறவினர்களையும் அழைச்சுட்டாங்க..... அப்புறம் ? முழுநேரக் கொண்டாட்டம்தான் ! பரவாயில்லை.... இதுக்குன்னே அமெரிக்காவில் இருந்து வந்த மகனின் குடும்பத்து அன்பு, பாராட்டத் தக்கது, இல்லையோ !
இதுலே இன்னொரு வேடிக்கை என்னன்னா.... யோகா குழுவின் ஆரம்ப காலத்தில் எங்களைப் பயிற்றுவிச்ச பயிற்சியாளர், எப்பவாவது திடீர்னு யோகா வகுப்பு நடக்கும்போது வந்து எங்க லக்ஷணத்தைப் பார்ப்பாங்க. நாங்களும் ரொம்ப ஒழுங்கா அவுங்க சொல்லிக்கொடுத்ததையெல்லாம் செஞ்சு காமிச்சு ரொம்பவே நல்ல பெயர் வாங்கிப்போம். இன்றைக்குத் திடீர்னு அவுங்க வந்துட்டாங்க. அப்புறம் ? பொன்விழான்னு விளக்கி அவுங்களையும் பார்ட்டி கேம்ஸில் இழுத்துவிட்டாச் :-)
நவம்பர் மாசம், நமக்கு வசந்தகாலத்தின் கடைசி. இந்தமாசம் முடிஞ்சதும் கோடைகாலம் ஆரம்பம் என்பதால்...... தோட்டத்துப்பூக்களுக்குக் கொண்டாட்டம். நமக்குக் கூடுதல் வேலைகளால் திண்டாட்டம். இந்த முறை நம்மவருக்குத்தான் வீட்டுவேலைகள் கூடிப்போயிருக்கு. ப்ச்.... பாவம்.
1 comments:
கொண்டாட்டங்கள் - தரும்
சந்தோஷங்கள்.
Post a Comment