ரெடிமேட் பகுதி 11

புதுத்தைய்யல் மெஷீனைப் பார்க்கப் பார்க்க பரவசமா இருக்கு. நாமும் கொஞ்சம் தைச்சுப் பார்க்கலாமுன்னு துணியைத் தேடறேன். ஒண்ணும் வாகா இல்லை. ஒரு கைகுட்டையை எடுத்து வச்சுக்கிட்டு மெஷீனை ஓட்டுனேன். தைய்க்குதுதான். ஆனா கொஞ்சம் டைட்டா இருக்கோ?


மெஷீனை கொஞ்ச நேரம் ஆராய்ச்சி செஞ்சதுலே நூல் ஒரு இடத்துலே ரெண்டு தகடுக்குள்ளே சுத்திட்டு, அப்புறம் அங்கிருந்து இறங்கி ஊசிக்கு வருது. ஆஹா..... இந்தத் தகடுதான் நூலை இப்படி இழுக்குது. அதை எடுத்துட்டா சுலபமா ஓடும். எடுத்துட்டேன். அனாவசியமா(!) அதுக்குள்ளே ஏன் நூல் போய் வரணும்?



இப்பத் தைச்சுப் பார்த்தால் நல்ல சுலபமான ஓட்டம். தைச்ச துணியை வெளியே எடுத்துத் திருப்பிப் பார்த்தேன்.அடுத்தபக்கமும் சீரா வரணுமே. கொசகொசன்னு நூலுங்க அடையாப் பிடிச்சிருக்கு. ரொம்ப நேரம் இதையும் அதையும் திருப்பி இன்னும் கொஞ்சம் நேரத்தையும் நூலையும் பாழாக்கிட்டு மெஷீன் சரியில்லைன்ற முடிவுக்கு(?) வந்தேன்.

ஏமாத்திட்டான்............நல்ல ப்ராண்டா வாங்கி இருக்கணும்.


ஆமாம். இன்ஸ்ட்ரக்ஷன் புத்தகத்தைப் பார்க்கலியான்னு கேக்கறீங்களா? அப்படியெல்லாம் ஒண்ணும் தரலையே.


மறுநாள் இவர் வேலைக்குப் போறப்ப, மெஷீன் கடைக்கு ஃபோன் போட்டு 'நல்லாத் தைக்கலை'ன்னு சொல்லச் சொன்னேன். வீட்டுலே அப்பெல்லாம் போன் வச்சுக்கறது பெரிய ஆடம்பரம்.


அன்னிக்கு மத்தியானமே ஆள் வந்துச்சு. அதே பையந்தான். விஷயத்தைச் சொல்லி, நான் தைச்சு(?) வச்சதைக் காமிச்சேன்:-))))


டென்ஷனிலே இருந்து நூலை ஏன் வெளியே எடுத்தீங்கன்னு கேட்டதும் நான் முழிச்சேன். அப்புறம் 'அது ரொம்படைட்டா இழுக்குது'ன்னதும் அதை எப்படி லூஸ் செய்யணுமுன்னு காமிச்சிட்டு, ( அட ! இப்படி ஒரு வழி இருக்கா?)நான் கன்னாபின்னான்னு திருப்பி வச்சிருந்த எல்லாத்தையும் மறுபடி சரியாக்கிட்டு, அதே கைகுட்டையிலே மறுபடி என்னையே தைக்கச் சொன்னதும் எனக்குச் சிரிப்பு வந்துருச்சு. அட! சரியாத்தான் தைக்குது!


இப்பத் தைக்கத் தெரிஞ்சுபோச்சு. தைக்கத்தான் துணி இல்லை. சாயந்திரம் இவர் வந்ததும் கடைக்குக்( அதே எம்.ஜி. ரோடு)கிளம்பினோம். இருக்கறதுலேயே மலிவா ஒரு துணியை ஒரே ஒரு மீட்டர் வாங்கியாச்சு. அதை வெட்டறதுக்கு?முந்தி ஒரு கதை (பேரு ஞாபகம் இல்லை)யிலே ஒரு அம்மா அருவாமணையிலே துணிகளை வெட்டிக் கையாலே ஊசிநூல் வச்சுத் தச்சு ஜாக்கெட் போட்டுப்பாங்க. அப்படியே நாமும் செஞ்சிரணுமோ?ஹாஹா....


யானை வாங்குனா அங்குசமும் வாங்கணுமில்லே?

இன்னொரு கடையிலே சுமாரான விலையில் ஒரு கத்தரிக்கோல், நூல்கண்டுன்னு கொஞ்சம் வாங்கினோம்.


இப்ப தினமும் டைம்பாஸ் துணி தைக்கறதுன்னு ஆகிப்போச்சு. அந்த ஒரு மீட்டர் துணியைத் துண்டுதுண்டா வெட்டி, ச்சும்மா நீளமா தைக்கறதுதான். நேர் தைய்யல். எங்கியாவது போய் தைக்கப் படிக்கணுமே. இங்கே எதாவது தைய்யல் வகுப்பு இருக்கா? விசாரிக்கணும். இதுக்குள்ளே நம்ம அக்கம்பக்கத்து ஆட்கள் கிழிஞ்சதைத் தைக்க நம்ம வீட்டுக்கு வர ஆரம்பிச்சாங்க. நம்ம மெஷீன் ஆச்சே. நாம்தானே தைக்கணும்?


கிழிசல் தைக்கறதுலே எக்ஸ்பெர்ட்டா ஆனேன். சமூக சேவை.
நமக்குத் தெரிஞ்ச ஒருத்தர் மூலமா ஒரு வாடகைவீடு கிடைக்கறாப்புலே இருந்துச்சு. எங்க இவர் ஒரு சைக்கிளை மாச வாடகைக்கு எடுத்திருந்தார்னு சொன்னேனில்லை. ( ரெடிமேட் 6)அதுக்குப் பணம் கட்டப் போனப்ப, பக்கத்து வீட்டு மாடிகாலியாகப் போகுது. உங்களுக்கு வேணுமான்னு கேட்டாராம். இவரும் வீட்டைப் போய்ப் பார்த்துருக்கார். நல்ல(?)வீடு.வீட்டுக்காரர்கிட்டே பேசினாராம். அவருக்கும் சம்மதம்.


வீடு மாறிட்டோம். இப்பச் சாமான்கள் நிஜமாவே கூடிப்போச்சு. முந்தி மாதிரி ரெண்டு மணி நேரத்துலே மூட்டைக்கட்ட முடியலை. இதுக்கிடையிலே நமக்கு ஒரு நாய்க்குட்டியும் வந்துருச்சு. எல்லாருமா அங்கே போய்ச் சேர்ந்தோம்.அப்பத்தான் நான் அந்த வீட்டை முதல்முதலாப் பார்க்கறேன். மாடி வீடு. ரெண்டு ரூம். உண்மையாவே பெரூசா ரெண்டு ரூம். வெளியே வெராந்தாக் கடைசியில் ஒரு பாத்ரூம். முந்தி இருந்த வீட்டைப் போல டபுள் சைஸ்.


கோர்புரி பஜார்லே வீடு. முன்னாலும் பின்னாலும் வெராந்தா வச்ச மாடிவீடு. ஒரு பக்கம் மெயின் ரோடு. அதைத்தொட்டாப்புலே மிலிட்டரி கிரவுண்டு. கூர்க்கா ரெஜிமெண்ட். அடுத்தபக்கம் கடைத் தெரு. ரெண்டு பக்கமும் வரிசையாக்கடைங்க. அநேகமா எல்லாக் கடைகளுக்கு மேலேயும் வீடுங்க. கீழேயும் தெருவைப் பார்த்து இருக்கற முன்வரிசையில் மட்டும் கடைகள். அதுக்குப் பின்னே இருக்கற அறைகளில் அநேகமா அந்தந்தக் கடைக்காரர்களின் குடித்தனம். ஒரு நாலைஞ்சு கடைகளிலே மாத்திரம், பின்னம்பக்கம் குடி இருக்கறவங்க அந்தக் கடைகளுக்குச் சம்பந்தம் இல்லாதவங்க. நம்ம பால்கனியிலே இருந்து பார்த்தா எதிர்வரிசைக் கடைகளும், மாடியில் இருக்கும் வீடுகளும் தெரியும். அதுலே நமக்கு நேர் எதிரா இருந்த வீட்டுலே ஒரு கோவானி மிஸ் இருந்தாங்க.


நாம அங்கே போன சில நாளுலேயே, அவுங்களோடு பழக்கமாயிருச்சு. நம்ம வீட்டுக்குக் கீழே வீட்டுலே இருக்கற அம்மாவோடு அவுங்களுக்கு நல்ல பழக்கம். ஒரே பையன். 15 வயசு இருக்கும். அவுங்க வீட்டுக்காரர் எதோ அரபுநாட்டுலே வேலையா இருந்தார். அவுங்க நல்லா தைப்பாங்களாம். சரி. நல்லதாப் போச்சு. இவுங்க தான் இனி நமக்கு டீச்சர். தைய்யல் டீச்சர் கிடைச்சாச்சு.