க்ருஷ்ணா க்ருஷ்ணா............

சரோவர் வாசலைத் தாண்டி வெளியே வந்தால் நமக்கு இடப்புறம் பளிச் என்று வர்ணமடித்த அழகான ஒரு கோவில் இருக்கு. ஸ்ரீ தக்ஷின்முகி ப்ராச்சீன் ஹனுமான் மந்திர் சித்த பீடம் நுழைவு வாசல் அலங்காரத்தின் மேலே ரெண்டு பக்கமும் குரங்காரே இருக்கார். சிலைதான். ஆனால் சாமியாக இல்லை. வெறும் குரங்குகள். உள்ளே படம் எடுக்கத் தடை. பூஜாரியிடம் பேச்சுக் கொடுத்தேன். 'இது(வும்) ஆதிகாலத்தில் இருந்தே இருக்காம். அஞ்சாயிரம் வருசமாக்கூட இருக்கலாமாம். சின்ன சந்நிதிதான். ஆனால் மூர்த்தி சிறிதானாலும் கீர்த்தி பெரியதாம். பளிங்குச் சிலை. இங்கே வேண்டிக்கிட்டால் நம் மனசில் இருக்கும் விருப்பங்கள் (நியாயமானதாக இருந்தால்) கண்டிப்பாக நிறைவேறுமாம். நம் சித்தத்தின் படி எல்லாம் நடக்குமாம்.' அதானா சித்த பீடம்? மனம் போல் வாழ்வு!
கோவில் படு சுத்தமா இருக்கு. நல்ல நிர்வாகம் போல் இருக்கு. எதிர்வரிசையில் கடைகண்ணிகளுக்கு நடுவே இன்னொரு கோவில். ஸ்ரீ குரு கோரேஷ் நாத் மந்திர். உள்ளே எட்டிப் பார்த்தால் 'பண்டாரா' நடந்துக்கிட்டு இருக்கு. எல்லோருக்கும் சாப்பாடு போட்டுக்கிட்டு இருக்காங்க. பிர்லா மந்திர் ஒன்னு இருக்கேன்னு விசாரிச்சுக்கிட்டுப் பக்கவாட்டில் இருந்த தெருவுக்குள்ளே போனோம்.

பிர்லா குடும்பத்தினர் கட்டி வச்சுருக்கும் 'தேவா மந்திர்.' இங்கே சாதிப் பாகுபாடு இல்லாமல் அனைவரும் வரலாம். தொற்று நோய் உள்ளவர்களுக்கும் பிச்சைக்காரகளுக்கும் அனுமதி இல்லை. வழக்கமான லக்ஷ்மி நாராயணன் சிலை. மிகப்பெரிய ஹால் எல்லாம் பளிங்கு. பளிச்ன்னு சுத்தமா இருக்கு. இந்தக் கோவிலுக்கு நேர் எதிரில் ஒரு பிள்ளையார் கோவில் இருக்கு. முகப்பில் தும்பிக்கையில் மாலையுடன் யானைகள்.
சரோவர் இருக்கும் சாலையில் ஏராளமான மடங்களும் அதைச் சேர்ந்த கோவில்களுமா இருக்கு வியாஸ் கௌடிய மடத்தின் ராதா கிருஷ்ணா மந்திர், பஞ்சமுக மஹாதேவ் மந்திர், கீதா மந்திர், மாதா பத்ரகாளி மந்திர், ஸ்ரீ ஸ்ரீ 1008 பாபா காலி கமலிவாலா பஞ்சாயத க்ஷேத்ரம்ன்னு ........... வெளியே பெயர்களை மட்டும் பார்த்துக்கிட்டே வந்தோம். ஒரு சின்ன ரவுண்டபௌட்டில் அர்ஜுன் சிலை இருக்கு.
கிருஷ்ணா ம்யூசியம் ஒன்னு இருக்கேன்னு நுழைஞ்சோம். குருக்ஷேத்ரா டெவலப்மெண்ட் போர்டு நிர்வகிக்குது. மூணடுக்குக் கட்டிடம். ஆறு கேலரிகள். குல்ஸாரிலால் நந்தா(இவர் நாட்டின் ரெண்டாவது & நாலாவது பிரதமர். ரெவ்வெண்டு வாரம் பதவியில் இருந்தார்) அவர்கள் தலைமையில் 1987 இல் திட்டம் போட்டு ஒரு ஹாலில் துவக்கியது (இப்ப அந்த ஹாலை லெக்ச்சர் ஹாலா பயன்படுத்தறாங்க) 1991 இல் புதுக் கட்டிடம் கட்டி ஆரம்பிச்சது. அப்புறம் நாலு வருசத்தில் பக்கத்துலேயே இன்னொரு கட்டிடம் கட்டி ரெண்டையும் இணைச்சு விஸ்தாரமா ஆக்கி வச்சுருக்காங்க.

இந்தியா முழுசும் போய் கிருஷ்ணன் சம்பந்தப்பட்ட அபூர்வமான கலைப் பொருட்களை சேகரம் பண்ணி இருக்காங்க. பெயிண்டிங்ஸ் பகுதியில் ராஜஸ்தானி, பஹாரி, தஞ்சாவூர், ஆந்திரா, ஒரிஸ்ஸா, பீஹார் ன்னு அப்படியே ஆளை மயக்கும் ஓவியங்கள். இப்ப இருப்பதுபோல் கம்யூனிகேஷன் இல்லாத காலத்துலே எப்படி இமயம் முதல் குமரிவரை ஒரே மாதிரி சாமியைப்பற்றிய எண்ணங்களும் சாமிக் கதைகளும் பரவுச்சுன்றது மஹா ஆச்சரியம்தான்.
பாரதப் போரில் அர்ஜுனனுக்கும் பீஷ்மருக்கும் சண்டை நடக்கும்போது, பீஷ்மரின் மேல் அம்பெய்து கொல்லத் தயங்கி நிற்கும் அர்ஜுனனிடம் கோச்சுக்கிட்டு , நானே பீஷ்மரைக் கொல்றேன்னு போகும்(ஆயுதம் எடுக்கமாட்டேன் என்று கொடுத்த வாக்கை மறந்த) ஜனார்த்தனன். 'ப்ரதிக்ஞை பங்கம்'

இவர் வேற குருக்ஷேத்ராவில் இடங்களைப் பார்க்கும்போதெல்லாம், மகாபாரதம் வெறும் கதை இல்லையா?! உண்மையா நடந்துருக்கும்போல இருக்கேன்னு சொல்லிக்கிட்டே இருந்தார். நடந்திருக்கும்தான். பங்காளிச்சண்டை. கொஞ்சம் சின்ன அளவில் நடந்துருக்கும். அதை எழுத்தாளனுக்குரிய கற்பனை வளம் சேர்த்து இன்னும் பெருசா உருவகப்படுத்தி இருக்கலாம். எது எப்படி இருந்தாலும் சுமார் 200 கதாபாத்திரங்களை அமைச்சு எங்கேயும் சிக்கல் சிடுங்கல் இல்லாமக் கதையைக் கொண்டு போனது அற்புதமே! இதுலே கடவுளின் அவதாரங்களையும், கிளைக்கதைகளையும், அங்கே நடந்த முன்வினைக்குத் தொடர்பா இங்கே நடந்ததையும் கோர்த்து வாங்கி...............அப்பப்பா..................... நினைச்சுக்கூடப் பார்க்க முடியலை!
சிலைகள் பலதும் கல், உலோகம், மரம், தந்தம் இப்படி வகைவகையா நிக்குது. கிருஷ்ணனை இடுப்பில் வச்சுக்கிட்டு இடக்கையால் அணைச்சுப் பிடிச்சுக்கிட்டு, வலக்கையால் சிறுவன் பலராமனின் கையைப்பிடிச்சு நிற்கும் யசோதையின் சிற்பம்.............. தூள்!
சென்னை ம்யூஸியத்துலேயும் ஏராளமான சிற்பங்கள் சேர்த்து வச்சுருக்காங்க. ஆனால்..... பராமரிப்பு ஒன்னும் சொல்றதுக்கில்லை. இந்த அழகிலே பழுது பார்க்கும் வேலை நடக்குதுன்னு மூணு கட்டிடங்களை அடைச்சு வச்சுருந்தாங்க. வெண்கலசிலைகள் இருக்கும் பகுதி மட்டும் பரவாயில்லை. வெளிநாட்டுக்காரர்கள் வருகை அதிகமா இருக்கும் பகுதின்னு அங்கே மட்டும் ஏஸி பண்ணி இருக்கு. இந்த இடத்தை முன்பு 'செத்தகாலேஜு'ன்னு சொல்வாங்க. அது அப்படியே உண்மையாகிப்போச்சே!:(

ஒரு இடத்துலே கோபால் காமிச்ச யானையின் அழகையும் அந்தக் கற்பனை வளத்தையும் என்னன்னு சொல்றது! பெண்களால் உருவான யானை. பெண் பொம்மைகள். துணிப் பொம்மைபோலத்தான் இருக்கு. நல்ல ஒல்லியான, உயரமான வாளிப்பான அம்சமான அழகான பெண்கள் அலங்கார உடைகளும் நகைநட்டுமா ஜொலிக்கிறாங்க.

யானையின் நாலு கால்களுக்கும் நாலு பெண்கள் நிக்கறாங்க. பின்புறக் கால்களுகிடையில் இன்னொரு பெண் முதுகைக் காமிச்சபடி இந்த இரண்டு கால்களையும் பிடிச்சு ஹைஜம்ப் பண்ணது போல் மேலெழும்பி ரெண்டு கைகளையும் விரிச்சு கால்ப் பெண்களின் தோளில் வச்சுருக்காள், இவள் கால் உட்புறமா இருக்கு. அழகான நீண்ட சடை(வரிசையா சடை வில்லை அலங்காரம் வேற!) யானையின் வால். முன்பக்கக் கால்களின் நடுவில் ஒரு பெண் திரும்பி நின்னு முதுகுப் பக்கம் வெளியில் காமிச்சபடி நிற்க, அவள் தலையில் இருந்து சரிகை வேலைப்பாடுடன் ஒரு நீண்ட துணி தும்பிக்கை டிஸைனில் தரைவரை தொங்குது. தலையில் மத்தகத்திக்கு முதுகை வளைச்சு ஒரு பெண் . உடல் பாகத்திலே ஏழெட்டுப் பெண்கள் குறுக்கிலே கால்மாடா தலைமாடாப் படுத்துருக்காங்க. தூரத்துலே இருந்து பார்க்கும்போது கண்ணாடிப்பெட்டிக்குள் நிற்கும் கம்பீரமான யானை. கிட்டப்போனால்தான்............எப்படி இப்படி........ ஒரு கற்பனை!

(எனக்குத்தான் சரியா விவரிச்சுச் சொல்லத் தெரியலை. ஒருமாதிரி கற்பனை பண்ணிப் பார்த்துக்குங்க, சரி வருதான்னு)

உள்ளே புகைப்படம் எடுக்க அனுமதி இல்லை என்றதால் நான் அப்படியே நொந்து, நொறுங்கி நூலானது இந்த யானைக்கு மட்டுமே. அடாடா............. செஞ்சவனுக்கு என்ன கொடுத்தாலும் தகும்!

ஒரு மாடியில் வஸுதேவர் குழந்தையைத் தலையில் தூக்கிக்கொண்டு நதியைக் கடந்து வர்றது, கண்ணனின் சிறுவயது விளையாட்டுக்கள், வெண்ணை திருடியது, கோவர்தனகிரியைக் குடையாகப் பிடிச்சது, காளிங்கன் தலையில் நர்த்தனம் செஞ்சது, கோபியருடன் கூடிக் கோலாட்டம் ஆடியது, கம்சனை வதம் செஞ்சதுன்னு பெரிய பெரிய கண்ணாடி மாடத்துக்குள்ளே லைஃப் சைஸ் சிலைகள். நாம் நடக்க நடக்க அங்கங்கே இருக்கும் சென்ஸார் லைட் 'டக்'னு மாடத்துக்குள்ளே வெளிச்சம் போட்டுக் காமிக்குது.

இன்னொரு இடத்துலே இதே போல இன்னும் பெரிய மாடங்களில் பாரதப்போர் காட்சிகள். அபிமன்யூ சக்கரவியூகத்துலே பெரிய தலைகளுக்கு நடுவில் மாட்டிக்கிட்டு நிற்கும் காட்சியில் 'ஐயோ'ன்னு மனசு கரைஞ்சு போகுது.
இன்னொரு பெரிய காட்சி பீஷ்மர் அம்புப் படுக்கையில் கிடக்கிறார். ராஜ தர்மத்தைப் பற்றிச் சொல்றார். முக்கிய பாத்திரங்கள் எல்லோரும் காந்தாரி, குந்தி உள்படச் சுத்தி நிக்கறாங்க. தலையில் க்ரீடத்தோடு த்ருதராஷ்ட்ரன் கண் மூடி(அதான் பார்வை இல்லையே) நிக்கிறார். சூப்பர் ஸீன்!
ஏனோதானோன்னு இல்லாமல் ரொம்ப கவனத்தோடு இந்த இடத்தை ஒழுங்காப் பராமரிப்பவர்களுக்கு பாராட்டு தெரிவிக்கத்தான் வேணும். படங்களுக்காகவும், 'அந்த யானை'க்காகவும் ஒரு புத்தகம் வாங்கினேன். உங்க அதிர்ஷ்டம் 'யானை' யைக் காணோம்!

போனாப்போகுது. இதைப் பாருங்க. சினிமாக்காரர் பேச்சைக் கேட்டால்தான் என்ன?