பூசாரிணி?

கண்டதைக் கற்றால்.....


ஏங்க கண்டதைக் கற்றால் பண்டிதன் ஆவாங்களாமே. உண்மையா?


இது எப்படிங்க சரியாகும்? கண்டதையும் கற்றால் அறிவு வளர்ந்து(!!!!) பண்டிதன் ஆனாலும் ஆயிருவாங்களோ?

இல்லேன்னா, கண்டதை எழுதுனாலும் ...........?

எழுதறதுன்னு ச்சும்மா எழுதி வைக்கறதில்லை. அதை நாலு பேர் படிச்சுப் பாராட்டணும்.அப்படீன்னா அது அச்சுலே வந்தாத்தானே நாலு மனுஷா படிக்கமுடியும். எண்ணிப் பார்த்தா ரெண்டு கையிலே இருக்கற பத்து விரல்லே எண்ணிக்கற மாதிரிதானே பத்திரிக்கைகள் முந்தி வந்துக்கிட்டு இருந்துச்சு.


நாம எழுதி, அதுவும் நல்ல வெள்ளைக் காகிதத்துலே ஒரு பக்கம் மட்டுமே அடித்தல் திருத்தல் இல்லாம அழகா, புரியுற( எழுத்து புரியணும். கதை இல்லை!) எழுதி, அதுக்கு வேண்டிய ஸ்டாம்ப்பு ஒட்டி, இன்னும் அது அவுங்களுக்குப் பிடிக்கலைன்னா அதை அவுங்க திருப்பி அனுப்பறதுக்கும் தேவையான ஸ்டாம்ப்புன்னு உள்ளெவச்சு அனுப்பிட்டு, 'தேவுடு காத்து' இருக்கணும். இதுக்கெல்லாம் எவ்வளோ செலவுன்னு கொஞ்சம் யோசிச்சுப் பாருங்க.


இப்ப இந்த இணையம் வந்தபிறகு, பரபரன்னு எழுதுனோமா, நம்ம பதிவுலேயே போஸ்ட் பண்ணிக்கிட்டமா,நாலுபேர் வந்து பார்த்தாங்களா, கையோடு பூமாலையோ, இல்லை அழுகல் முட்டையோ வீசிப்போட்டாங்களா,நமக்கும் நம்ம எழுத்தோட லட்சணம் புரிஞ்சு போச்சான்னு எல்லாமே ஏறக்கூடி வந்தா ஒரேநாள்தான் வெயிட்டிங்.


இப்படியெல்லாம் மக்கள்ஸைப் பரிசோதிச்சதுக்கு கூலி சரியாக் கிடைச்சிருச்சு.


'நீ ரொம்பப் படிச்சுக் கிழிச்சுட்டே. எழுதியும் ஏட்டைக் கெடுத்திட்டே. இனிமேப்பட்டு நீ ஒரு பண்டிதை ஆகக்கடவாய்'ன்னு அசரீரி சொல்லிருச்சு.

தேசிகள் உலகில் நான் ஒரு பண்டிட். இப்பத்தானே எடுத்தாங்க. அதனாலே நமக்கெல்லாம் நல்லாத் தெரிஞ்ச ஒரு வலைஞருக்கு அசிஸ்டெண்ட்டா( அப்ரண்ட்டீஸூ!) உத்தியோகம் கிடைச்சிருக்கு.


அதான் உங்ககிட்டே சொல்லிக்கலாமுன்னு இன்று ஒரு தகவல்.


அதுசரி, பெண்கள் பூசாரியா ஆகலாமா? கூடாதா?