ஆ.............விரல்!!! 1.கறுப்புப் பனி.

பின்குறிப்பாக எழுதப்பட்ட ஒரு முன்குறிப்பு உங்களுக்காக. நேரம் சரியில்லாத ( அதாவது உங்களுக்கு)காரணத்தினால்இதுவரை ஒளிந்து கொண்டிருந்தது வெளியில் வந்தேவிட்டது.

பி.கு: இந்த எழுத்து நடை, நீங்கள் இதற்குமுன் படித்த பதிவுகளில் இருந்து மாறுபட்டிருக்கிறது. அப்போதுதான் எதாவது எழுதலாமேஎன்று நினைத்து, சுயப்பரிசோதனையை ஆரம்பித்த நேரம். 'மரத்தடி'கூடப் பரிச்சயமில்லாத காலக்கட்டம். எப்படி,எந்த நடை என்று புரியாமல் வெவ்வேறு நடைகளில் நடந்து பார்த்ததில் இதுவும் ஒன்று. ( போடு ப்ளேடை!!)

----------


இது நடந்தது மூன்று வருடம்முன்பு, இதே போல ஒரு குளிர்காலப் பனி நாள்! முழு சம்பவத்தையும் சொன்னால்தான் இதன் தீவிரம்(!) புரியும்!2003 வருடம். நானும் என் நண்பரான ஒரு மலேசிய நாட்டைச் சேர்ந்த பெண்மணியும் சேர்ந்து இங்கேநம் ஊரான 'கிறைஸ்ட்சர்ச்'சில் பெண்களுக்குத் தேவைப்படுமோ(!) என்று ஒரு இந்திய ஆடை அணிகலன்,கலைப் பொருட்கள் விற்கும் கடையை ஆரம்பித்தோம். இதன் திறப்பு விழாவை சிறப்பாகவும் செய்தோம்.இங்குள்ள இந்திய, தமிழ், குஜராத்தி சங்கங்களின் அப்போதையத் தலைவர்களையும், நமது 'ஸிடி கெளன்சில்' எத்னிக்' குழுவின் தலைவரையும் அழைத்திருந்தோம். இந்தியப் பண்பாட்டின்படி குத்துவிளக்கு ஏற்றி கடவுள் வழிபாட்டுடன் திறப்புவிழா நல்லமுறையில் நடந்தது. கடையின் பெயர் 'கோலம்'.


இங்கே இது போன்ற கடை இது ஒன்றுதான் என்பதால் எங்களுக்குப் போட்டியாளர்களே இல்லை.நாங்களும், ஒரு வாரத்தில் நான்கு நாட்கள் மட்டுமே கடையைத் திறப்போம். வியாழனும் வெள்ளியும் பிற்பகல் ஒன்று முதல் மாலை ஆறு மணிவரையும், சனி, ஞாயிறுகளில் காலை பத்து முதல் மாலை நான்குவரையும்தான் எங்களது கடை நேரம்.


குளிர்காலம் நடந்துகொண்டிருந்தது. என் கணவர் கோபால் இங்கே ஒரு தொழிற்சாலையில் வர்த்தகப்பிரிவில், மேலாளராக இருக்கிறார். அவருக்கு எப்போதும் அயல் நாட்டுப் பயணங்கள் இருக்கும்.ஜூலை மாதம் பனிரெண்டாம் தேதி, சனிக்கிழமையன்று காலை நான் வழக்கம்போல கண்விழித்தேன்! முதல் நாள் இரவு பனிமழை அதிகமாக இருந்தது. காலையில் பார்த்தபோது ஊரெங்கும்வெள்ளைப் போர்வை போர்த்தியிருந்தது. ஜப்பானுக்குப் போயிருந்த கோபால் அன்று காலை 'ஆக்லாந்து'நகரில் வந்திறங்கி, அன்று பிற்பகல் நம் ஊருக்கு வருகிறார். என் மகள், அப்பா வரும்போது வீட்டில் இருப்பதாகச் சொல்லியிருந்ததால் நான் சமையலை முடித்துவிட்டு கடை திறக்கச் சென்றேன்.


சூரியனும் எட்டிப் பார்க்கப் பனி உருக ஆரம்பித்தது. ஆனால் குளிர் காற்றும் கடுமையாக வீசிக்கொண்டிருந்தது. சாலைகளில் கார்களில் பயணிக்கும்போது இதுபோன்ற நேரங்கள் கொஞ்சம் ஆபத்தானவைதான். பனி உருகி வர ஆரம்பித்தவுடன் வீசும் குளிர்காற்று பனியை மீண்டும் 'ஐஸ்'ஸாகி உறையச் செய்துவிடும்!


நானும் கவனமாகவே காரைச் செலுத்திக்கொண்டிருந்தேன். வரிசையாக பத்துக் கடைகள் இருந்த ஒரு இடத்தில்தான் எங்கள் கடை இருந்தது. கடைகளுக்குப் பின்புறம் அவரவர் கடையின் பின்கதவருகில் அவரவருக்கு கார் நிறுத்துமிடம் ஒதுக்கப்பட்டிருக்கும். வழக்கமான இடத்தில் நான் காரை நிறுத்தினேன்.எஞ்சினை அணைத்துவிட்டு 'ஹேண்ட் ப்ரேக்' போட்டுவிட்டு காலை 'ப்ரேக்'கிலிருந்து எடுத்தேன்.

இன்னும் வரும்.