காலக் கணக்கு

குளிர் காலம் ஆரம்பமாச்சு. தினப்படி வருகை தரும் விருந்தாளிங்க எல்லாம்குளிர்கால நீண்ட உறக்கம் செய்யப் போயிட்டாங்க.

நம்ம வீட்டுலே, மீந்து போற ஜிகே சாப்பாட்டைத்தான் இதுங்களுக்குக் கொடுக்கறதுவழக்கம். மூணு, நாலுமாசம் தூங்கணுமேன்னு கிடைக்கறதையெல்லாம் விடாமச் சாப்பிட்டு நல்லா குண்டா ஆயிருந்தாங்க.


ஜூன் முதல் தேதியிலிருந்து யாரும் வரலை. இந்தநாள்தான் இங்கே அஃபீஷியல் விண்ட்டர் ஆரம்பம். அட. இதுகளுக்கு எப்படித் தெரியும் இன்னிக்கு ஜுன் முதல் தேதின்னு?


ரெண்டு நாளா வெளியிலே வச்ச சாப்பாடு அப்படியே தட்டுலே இருந்தது. இனிமே வச்சுப் பயன் இல்லைன்னு இருந்துட்டேன்.


முந்தாநாள் பார்த்தா......... ஒரு சின்னவர் வந்து சாப்பாடுத் தட்டைத் தேடறார்.விளக்கைப் போட்டதும் அப்படியே சுருண்டு, முகத்தையும் மறைச்சு வச்சுக்கிட்டார்.


உருண்டையா ஒரு ச்சின்னப் பந்து அளவுதான். சாப்பாடு வச்சதும், விளக்கைஅணைச்சுட்டு வந்துரணும். அப்புறம்தான் சாப்புடவே தொடங்குவார்.

இப்ப தினமும் வரார். அவரோட வீட்டுலெ யாரும் சொல்லித்தரலை போல இருக்கே.ஹைபர்நேஷன் டைம் வந்துருச்சுன்னு.

ஒருவேளை இவரே காலண்டரைத் தொலைச்சுட்டாரோ?

பாருங்க, எப்படி சுருண்டு இருக்கார்ன்னு? குழந்தைதானே? பாவம்.