Toy Library

தமிழ் ஆன் லைன் அகராதியைப் ( புரட்டி?) பார்த்துக்கிட்டு இருந்தேன். லைப்ரரி'க்கு என்னபோட்டுருக்குன்னு பார்க்கத்தான். நூலகம் ,நூல் நிலையம். சரியான வார்த்தைகள்தான்.ஆனா நான் போன இடமும் ஒரு நூலகம்தான். ஆனா பொம்மைகளுக்கான நூலகம்.


என்னதான் நல்ல விலை உயர்ந்த பொம்மைகளும் விளையாட்டுச் சாமான்களும் புள்ளைங்களுக்கு வாங்கிக் கொடுத்தாலும், எண்ணி ரெண்டே வாரத்துலே பசங்களோட டேஸ்ட் மாறிடுது. ஒரு மூலையிலேதூக்கிப் போட்டுட்டு வேற எதாவது புதுசா வந்துருக்கான்னு பார்க்குதுங்க. அதுலேயும் அவுங்களோடகூட்டாளிங்க, சிநேகிதங்க வச்சுருக்கறதுதான் ரொம்ப நல்ல விளையாட்டுப் பொருள்ன்னு நினைச்சுக்கிட்டுஅதுக்கு 'அடி' போடுதுங்க. 'சரி. உனக்குதான் வேணாங்கறியே, வேற யாருக்காவது கொடுக்கலாமு' ன்னாப்போச்சு. 'ஓ இதுதான் எனக்கு ரொம்ப ஃபேவரைட்'ன்னு பதில். இன்னொரு குழந்தை ( சொந்தக்காரக் குழந்தையாவேஇருந்தாலும்) அதைத் தொட்டாப் போச்சு.


இந்தப் பசங்களோட சைக்காலஜியைப் புரிஞ்சுக்கவே முடியலையேப்பா. எப்பப் பார்த்தாலும் பொம்மைகள்,ஆட்டசாமான்கள் வாங்கிக்கிட்டே இருக்க முடியுமா? சரி. நாம் ச்சின்னப்புள்ளையா இருந்தப்பத்தான் அவ்வளவு வசதியும் இல்லை, இவ்வளவு விதங்களும் இல்லை. இதுகளாவது அனுபவிக்கட்டும்'னுதான் பல பெற்றோர்களும் வாங்கிக் குவிச்சுடறோம். இப்பப் பார்த்தா வீடு பூராவும் இந்த அடைசல்கள்.


இந்த சமயத்துலே ஒரு ச்சின்னக் கொசுவர்த்தி:-))))


என்னோட ஒரு தோழி(?) இருக்காங்க. அவுங்க புள்ளைங்களுக்கும், என் மகளுக்கும் ஏறக்குறைய ஒரு வயசு.நம்ம வீட்டுலே 'வராதுவந்த மாமணி'ன்னு எந்தப் பொம்மையைக் கேட்டாலும் உடனே வாங்கிக் கொடுத்துருவோம்.இதுலே என் பங்குதான் நிறைய. 'இந்த வயசு போனா வருமா? குழந்தைக் காலம்ன்னு சொல்றது எவ்வளோ இனியது.கவலைகள் எதுவும் இல்லாம, பெத்தவங்க மேலே முழு நம்பிக்கையும் வச்சிருக்கும் பருவம். நம்மளை மட்டுமே நம்பி இருக்கும் ஜீவன்'ன்னு டயலாகெல்லாம் விட்டு, உடனே வாங்கிக் கொடுத்துருவேன்.


தோழி....ஊஹூம். அவ்வளவு சீக்கிரம் இளகிறமாட்டாங்க. கடைகளுக்கு நாங்க பிள்ளைகளோடு போனால்......அந்தப் பிள்ளைங்க, அங்கே இருக்கற ஒவ்வொரு பொம்மையையும் எடுத்து ஆசையோடு தடவிப் பாக்கும். அவுங்க அம்மாகிட்டே கேக்கவும் செய்யும். அதுக்கு அவுங்க அம்மா சொல்றதைக் கேக்கணுமே, " நீ பெரியவனாகி சம்பாரிப்பே பாரு. அப்ப வாங்கிக்கோ'!!!!!!


ஏங்க, இவன் பெரியவனாகி சம்பாரிக்கிறப்ப , இந்தப் பொம்மையைத்தான் வாங்குவானாம்மா?ன்னு நான் மனசுக்குள்ளெ நினைச்சுக்குவேன். இதுக்காக, 'ஆஹா.... நான் பாரு. என் புள்ளைக்குக் கேட்டதும் வாங்கித் தர்றேன்னு பெருமை அடிச்சுக்கலை. ஒவ்வொருத்தரும் ஒரு மாதிரி, தனி ரகம் இல்லையா? அவுங்கவுங்க கருத்து, எண்ணம் வேறயா இருக்கக்கூடாதா?


அப்பப் பார்த்து நம்ம மகள் கேக்கறதை உடனே நான் வாங்குனா அந்தப் புள்ளைங்க ஏங்கிப் போகுமேன்னு, 'இன்னொரு கடையிலே விலை விசாரிச்சுக்கிட்டு வாங்கலாம். இப்ப அம்மா காசு கொண்டு வரலை. வீட்டுக்குப்போய் காசு எடுத்துக்கிட்டு வரலாம்'னு எதாவது சொல்லிச் சமாளிச்சுட்டு, வீட்டுக்கு வந்துட்டு, அப்புறம் போய் வாங்குவேன். அதான் பெரிய ஷாப்பிங் செண்ட்டர் நம்ம வீட்டுக்கு முன்னாலேயே இருக்கே. மூணு நிமிஷ நடைதானே?


நம்ம புத்தக லைப்ரரி இருந்த இடத்தை இப்பப் பொம்மை லைப்ரரிக்குக் கொடுத்துட்டோம். பக்கத்துலேயே பெரூசா சிட்டிக் கவுன்ஸிலோட லைப்ரரி வந்துட்டதாலே நாங்க, எங்க லைப்ரரியை மூடவேண்டியதாப் போச்சு.
எங்களுக்குப் புத்தகம் வாங்கிக்க ஒரு புண்ணியவான் கொடுத்த காசுலே கொஞ்சூண்டு பாக்கி வச்சிருந்தோம்.அது ஒரு ட்ரஸ்ட். இப்ப லைப்ரரி இல்லாததாலே அந்த ட்ரஸ்ட்டைக் கலைக்க வேண்டியதாப் போச்சு. அந்தக்காசை எதாவது குழந்தைகள் சம்பந்தப்பட்ட தர்ம நிறுவனங்களுக்குக் கொடுத்தறலாமுன்னு முடிவு செஞ்சோம்.


ஒரு நிறுவனத்தைத் தேர்ந்தெடுத்து விஷயத்தைச் சொன்னதும் அவுங்களும் சந்தோஷப்பட்டாங்க. அவுங்களுக்கு முறைப்படி அந்த பாக்கிக் காசு கொடுக்கற நிகழ்ச்சி, நம்ம பழைய கட்டிடத்துலேயே வச்சிக்கிட்டோம். பொம்மைக்காரங்களும் இதை அங்கே வச்சுக்கணுமுன்னு வற்புறுத்திச் சொன்னதுமில்லாம, அவுங்களும் நமக்கு நன்றி தெரிவிக்க இதை ஒரு சந்தர்ப்பமா எடுத்துக்கிட்டு ஒரு ச்சின்ன supper பார்ட்டியா ஏற்பாடு செஞ்சுட்டாங்க.


ட்ரஸ்ட் மெம்பர் என்ற வகையில் அங்கே போகும்படி ஆச்சு. இப்பத்தான் மொதமுறையா ஒரு பொம்மை லைப்ரரிக்குள்ளெ காலடி எடுத்து வச்சிருக்கேன். அருமையான வகைவகையான பொம்மைகள். விளையாட்டுச் சாமான்கள். வாடகைக்கு எடுக்கலாம். ரெண்டு வாரம் வச்சுக்கலாமாம்( அதுபோதுமே பசங்களுக்கு) ஒரு டாலர் முதல் 5 டாலர் வரை சாமான்களுக்குத் தகுந்தாப்போலே வாடகை.


47 குடும்பங்கள் பதிஞ்சுருக்காங்களாம். வருஷத்துக்கு 30 டாலர் ஒரு குடும்பத்துக்கு மெம்பர் ஷிப் கட்டணம். எந்த அடிப்படையில் பொம்மைகளை வாங்கறாங்கன்னு கேட்டேன். கல்வி சம்பந்தம், பொழுது போக்கு, அவுட்டோர் கேம்ஸ்ன்னு பலவகைகளில் தேர்ந்தெடுக்கறாங்களாம். பிள்ளைகள் அவுங்களுக்கு ஆசைப்பட்ட பொருட்கள் இங்கே இல்லைன்னா அதுக்காக வேண்டுகோள் விட்டாப் போதுமாம். அதை வாங்க பெருமுயற்சி எடுத்துக்குவாங்களாம். அட! பரவாயில்லையே!


இதையெல்லாம் வாங்கறதுக்குக் காசு வேணாமா? இங்கே பல வியாபார நிறுவனங்கள் கொஞ்சம் பண உதவியும் செய்யறாங்களாம்.
எத்தனை பிள்ளைங்க இதைப் பயன்படுத்தறாங்கன்னு கேட்டேன். நூத்துக்கு ஒண்ணு கம்மி,99.


எவ்வளோ நல்ல கான்ஸெப்ட்ன்னு நினைச்சேன். பசங்களுக்குப் புதுப்புது விளையாட்டுச் சாமான்கள். பெத்தவங்களுக்கும் சுமையா இல்லாமச் சுலபமா இருக்கு. மொத்தக் காசையும் போட்டு வாங்கிக் குவிக்க வேணாம். அங்கே இருந்த பல பொருட்களைப் பார்த்தால் நாமும்கூட குழந்தைக் காலத்துக்குப் போக ஆசையா இருக்கு. அங்கே இருந்த ஒரு 'பொம்மை வீடு'எனக்கு ரொம்பப் பிடிச்சது.


இப்ப இந்தக் குழுவுக்கு 'ச்சேர் பெர்சன்'னா இருக்கற 'லின்' னிடம் பொம்மைகள் அடுக்குன ஒரு அலமாரி கிட்டே நின்னு பேசிக்கிட்டு இருந்தேன். பேச்சு சுவாரஸியத்துலே அங்கே இருந்த பிக்னிக் கூடையில் இருந்த ஒரு வாழைப்பழத்தை எடுத்து 'வேணுமா'ன்னு கேட்டாங்க. 'நான் ஆப்பிள் எடுத்துக்கறேன், நீங்க பனானா சாப்புடுங்க'ன்னு சீரியஸ்ஸாச் சொன்னதும் சிரிச்சுட்டாங்க.

இங்கத்துக் குழந்தைகள் கொடுத்து வச்சவுங்கதான்.