பாவம் புள்ளைத்தாய்ச்சி........

கோயம்பேடு போய்வந்து பல்பு வாங்குனதை மறக்கவே முடியலை. மனசில் ஓரத்தில் நமநமன்னு இருந்துக்கிட்டே.......
சென்னையைவிட்டு போறோமுன்னதும் இங்கே போகத்தான் வேணுமுன்னு முடிவு செஞ்சேன். இதுக்கு ரொம்பத்தோதா இன்னொரு காரணமும் கிடைச்சது. ஓசிச் சாப்பாடு. விட முடியுதா?

பொழுதோட கிளம்பிப்போய் புள்ளைத்தாய்ச்சியைக் கண்டுக்கிட்டு, அப்படியே தோழி வீட்டுக்குப்போய் வெட்டிவிழுங்கணும். ஜம்பமா , சொன்னது 'விசேஷமா ஒன்னும் செய்யாதீங்க. ஒரு 'தால் பாத் போதும்'.

வேதவாக்கா எடுத்துப்பாங்கன்னு யார் கண்டா? :(
ஸ்ரீ வைகுந்தவாசன் கோவிலுக்குள் நுழைஞ்சேன். நவதிருப்பதிகளில் இருக்கும் நுழைவுவாசல் போல சிம்பிளான முகப்பு. முன்வாசல் திறந்திருந்தாலும் கோவில் கருவறை முன்மண்டப வாசக்கதவு பூட்டி இருக்கேன்னு விசாரிச்சதில் பட்டர் வந்து விளக்கேத்தி வச்சுட்டு, இப்பத்தான் பூட்டிக்கிட்டுப்போனார். பக்கத்துக் கோவிலுக்குப் போயிருக்கலாம் இதோ வந்துருவார்ன்னு சொன்னாங்க. இந்தக் கோவிலுக்கு வலப்பக்கத்துலேதான் குசலவபுரீஸ்வரர் கோவில் இருக்கு. போனமுறை அதைமட்டும் பார்த்துட்டு வந்துருந்தேன். திருக்குளத்தின் முன்னே இருக்கும் மண்டபத்தின் (இங்கேதான் சரபேஸ்வரர் ஒரு தூணில் இருக்கார்) கடைசிவரை போயிருந்தால் இந்தக் கோவில் கண்ணுலே பட்டிருக்கும். அந்தக் கடைசியில் இருந்து எண்ணி நாலே எட்டு வச்சால் போதும்!
அதுவரை கோயிலை வலம்வரலாமுன்னு போனோம். தலவிருட்சம் நூல்கட்டுகளால் சுற்றியிருக்கு. இதுக்கு முன்னால் ஒரு புள்ளையார் சந்நிதி. கோவிலுக்குப் பின்பக்கம் ஒரு புத்து. கொஞ்சம் தள்ளி, மின்னும் சேஷவாகனம். கருவறை மேல் இருக்கும் அழகான விமானம் சமீபத்துலே புதுப்பிச்சு வர்ணம் அடிச்ச நிலையில் தெளிவான சுதைச்சிற்பங்களோடு.! ஒரு பக்கம் ஆதிசேஷன்மேல் பள்ளிகொண்ட பெருமாள். நாபிக்கமலத்தில் ப்ரம்மன். கால் அமுக்க ஸ்ரீதேவி இல்லாமல் தனியாக் கொட்டக்கொட்டக் கண்முழிச்சுக்கிட்டுச் சிந்தனை செய்யறார்.

தேவி இல்லாத பள்ளிகொண்டானை இதுவரை பார்த்ததே இல்லை. அட்லீஸ்ட் கொஞ்சம் ஓரடி தள்ளியாவது அம்மா உக்கார்ந்திருப்பாள். உசரே அடுத்த அடுக்கில் நரசிம்மம் குத்துக்காலிட்டு அய்யப்பன் போஸில்.. அதுக்கு மேல் அடுக்கில் ஒரு காலை மடக்கி, வலதுகையால் அருள் முத்திரை காமிக்கிறார் அதே நரசிம்மர்.

மும்மூணு அடுக்குள்ள சாயா விமானம். இந்த விமானத்தின் இன்னொரு பக்கம். இதே அரவணையில் ஒரு காலை மடக்கி உக்காந்துருக்கும் மஹாவிஷ்ணுவும் இரு பக்கமும் ஸ்ரீதேவி பூதேவியருடன். மூணாவது பக்கம் ராமன் லக்ஷ்மணன் சீதை. நோ ஆஞ்சநேயர்! நாலாவது பக்கம் பார்க்க இயலாது. கோவிலின் முன்மண்டபம் வந்து பார்வையை மறைச்சுருது.

கோவிலின் முன்மண்டபத்து வெளிச்சுவர்களில் முகப்பில் தசாவதார சிற்பங்கள். வலது புறம் புற்றில் இருக்கும் வால்மீகி முனிவரிடம் நாரதர் 'சேதி' சொல்றார். சீதையும் வால்மீகியும், சீதை மடியில் இரட்டையர், அஸ்வத்தை பிடித்துக் கட்டி வைக்கும் லவனும்குசனும்.

இடது பக்கம் ராமனை எதிர்த்து அம்பெய்யும் குசலவர்கள், வால்மீகியை வணங்கும் ராமன், ராமர் குடும்பம், வால்மீகி, குசலவர்களுக்கு மகாவிஷ்ணு காட்சியளித்தல் .எல்லாமே சுதைச்சிற்பங்கள்தான். ஆனாலும் முக அழகு சொல்லமுடியாதபடி ரொம்பத் திருத்தமாகவும் வசீகரமாவும் இருக்கு.
பட்டர் வரும்வரை, கொஞ்சம் கதையைப் பார்க்கலாமா? நாட்டுமக்களில் ஒருவர், சீதையைப் பற்றிச் சொன்ன 'அவதூறு' காரணம் ராமன் கர்ப்பிணி மனைவி சீதையைக் காட்டுக்கு அனுப்பிட்டான். பழிச்சொல் தாங்க முடியாத சீதை, உயிரைவிட உத்தேசிக்கும் சமயம், வால்மீகி முனிவர் அங்கே வர்றார். (இந்த சேதிதான் நாரதர் சொல்லி இருக்கணும்) 'தற்கொலை செஞ்சுக்கறது பாவம், அதிலும் வயிற்றில் இன்னொரு ஜீவன் வளர்ந்துவரும் சமயம் தற்கொலை செஞ்சுக்கறது மகா பாவம்'னு சீதைக்கு எடுத்துச் சொல்லி 'என்னுடைய ஆசிரமத்தில் வந்து தங்கிக்கோம்மா'ன்றார். தயங்கும் சீதையிடம், 'அரசிக்குரிய எந்த அலங்காரமும் அணிமணியும் இல்லாமல் ஆசிரமத்தில் இருக்கும் மற்ற சாதாரணப் பெண்களோடு தங்கினால் வேறெந்தப்பேச்சும் வராது'ன்னு சொல்றார். சம்மதிச்ச சீதை அதே போல சிம்பிளாத் தலைமுடியைக் கோடாலிமுடிச்சுப் போட்டுக்கிட்டு அங்கே போய் தங்கி, காலக்கிரமத்தில் ரெட்டைக் குழந்தைகளைப் பெற்று எடுக்கறாள். பாய்ஸ்!
குழந்தைகள் வளர்ந்து வர்றாங்க. ஆசிரமத்துலேயே கல்வி, வில்வித்தை எல்லாம் படிக்கிறாங்க. அப்போதான் அஸ்வமேத யாகத்துக்கான குதிரை ஊர் ஊரா எல்லா இடங்களுக்கும் போய்க்கிட்டு இருக்கு. அப்படியே இங்கே இந்தப் பகுதிக்கும் வந்தப்ப, பசங்க ரெண்டு பேரும் அந்தக் குதிரையைப் பிடிச்சுக் கட்டிவச்சுட்டாங்க.
குதிரையோடு வந்த சத்ருக்னன், பசங்களிடம் 'குதிரையை விட்டுருங்க பசங்களே. இது அரசனோட அஸ்வமேத யாகத்துக்கான குதிரை'ன்னான். 'அதெல்லாம் விடமுடியாது. எங்க ஆசிரம எல்லைக்குள் ட்ரெஸ்பாஸ் பண்ணிருச்சு'ன்னாங்க. இதென்னடா வம்பாப் போச்சு. சின்னப் பசங்ககிட்டே சண்டை போட்டா நல்லாவா இருக்குமுன்னு அவன்போய் லக்ஷ்மணனிடம் விஷயத்தைச் சொன்னான். 'நான் வந்து என்னான்னு கேக்கறேன்'னு லக்ஷ்மணனும் கிளம்பி வந்தான். அவன் கேட்டுக்கிட்டாலும் குதிரையை விடமாட்டேன்னு பசங்க சொல்லிருச்சு. சண்டை ஆரம்பிச்சது. லக்ஷ்மணசத்ருகர்களை சண்டையில் ஜெயிச்சுத் துரத்துச்சுங்க பசங்க.
சேதி கேள்விப்பட்ட ராமன், தானே புறப்பட்டு வந்தான். அவனையும் பசங்க எதிர்த்து நின்னாங்க. அப்போ வால்மீகி முனிவர் வந்து, பசங்க யாருன்னு தெளிவு படுத்தினார். பசங்களுக்கும் அப்போதான் ராமன் தங்களோட தந்தைன்ற விஷயம் தெரியுது. அப்பாவை வணங்கி மன்னிப்புக் கேக்கறாங்க. அவரும் நடந்ததுக்கெல்லாம் வருத்தப்பட்டு மன்னிப்பு கேட்டுக்கிட்டார். அப்போதான் வால்மீகி முனிவர் ராமன், மகாவிஷ்ணுவின் அவதாரமுன்னு விளக்கி, ஸ்ரீ வைகுண்டத்தில் வாசம் செய்யும் விஷ்ணுவின் திருக்கோலத்தில் எங்களுக்குக் காட்சி கொடுக்கணுமுன்னு வேண்ட அவ்வாறே ஆச்சு.

கடவுளர்களின் வழக்கபடி ஆசி வழங்கிட்டு, 'என்ன வரம் வேண்டுமுன்னு கேளுங்கோ'ன்னதும், 'இதே திருக்கோலத்தில் இங்கே கோவில்கொண்டு பக்தர்களுக்கு ஆசி வழங்கி அனுகிரஹிக்கணுமு'ன்னு வேண்டினார் வால்மீகி. சரின்னுட்டார் பகவான். ஆனா ஸ்ரீவைகுண்டத்தில் திருப்பாற்கடலில் ஆதிசேஷன் சுருண்டு கிடக்க அவனை மெத்தையாப் போட்டுக்கிட்டு இருந்தோ, கிடந்தோ இருக்கும் கோலமில்லாமல் நின்னவாக்கிலே நின்னு அருள்பாலிக்கிறார். அஃப்கோர்ஸ், கூடவே தேவியரும் உண்டு. அதான் மூலவருக்கு வைகுண்டவாசர்ன்னு பெயர்.
ஒரிஜனல் வைகுண்டவாசன் இப்படி(யும்) இருக்கலாம்!

பட்டர் வந்து கோவிலைத் திறந்தார். இன்னும் ஒரு குடும்பம் தரிசனத்துக்கு வந்துருந்தாங்க. தீபாராதனை முடிஞ்சதும் அவுங்க போனபிறகு பட்டரிடம் பேச்சுக் கொடுத்தேன். (பல்பு வாங்குன கையோடு ஹோம்ஒர்க் கொஞ்சம் செஞ்சு வச்சுக்கிட்டதால் எளிதா இருந்துச்சு) மரவுரி தரித்த ராமர் இருக்காராமே. அவரைத் தரிசனம் பண்ணிவையுங்கோன்னதும் அவருக்குப் பரம சந்தோஷம். முன்மண்டபத்துலே இடது பக்கத்தில் சின்னச் சந்நிதியில் இருக்காங்க ராமனும் சீதையுமா. எப்பவும் கூடவே இருக்கும் லக்ஷ்மணர் கிடையாது.
மண்டபத்தின் வலப்பக்கம் இருக்கும் சிலைகளில் வால்மீகியும் இருபக்கமும் குசலவர்கள். ஒரே கல்லில் செதுக்கப்பட்ட சிற்பமாம். அடுத்து நின்ற கோலத்தில் சீதை. பிள்ளைத்தாய்ச்சி. நிறைய வளையல்களை மாலைமாதிரி போட்டு வச்சுருக்காங்க. கர்ப்பிணியை இங்கே காட்டுக்குக் கொண்டுவந்து விட்டுட்டுப்போனது லக்ஷ்மணனாம். இதுகூட சீதையின் செயலுக்கு ஒரு தண்டனையாம். பொன்மானா வந்த மாரீசன், ராமனின் அம்பு பட்டு இறக்கும் சமயம் 'லக்ஷ்மணா'ன்னு ராமர் குரலில் அலறினான். சப்தம் கேட்ட சீதை, தனக்குக் காவலாக இருந்த லக்ஷ்மனனைப் போய் 'என்ன ஏதுன்னு பார்க்க'ச் சொல்றாள். 'அது அண்ணன் குரல் இல்லை. அவருக்கு ஆபத்து ஏதும் வராது. வந்தாலும் தன்னைக் காப்பாத்திக்குவார். இங்கே உங்களுக்குக் காவலா இருக்கச் சொல்லிட்டுப்போன அண்ணனின் சொல்லைத் தட்டமாட்டேன்'னு லக்ஷ்மணன் சொல்ல, கோபத்தில் சீதை அவன்மேல் சந்தேகப்பட்டுத் 'தகாத எண்ணத்தோடு நீ இங்கே இருந்து போகமாட்டேங்கறே'ன்னு சொல்லிடறாள். அதுக்குப் பனீஷ்மெண்டாத்தான் லக்ஷ்மணனையே சீதையைக் காட்டுலே கொண்டுபோய் விடச்சொன்னார் ராமர்ன்னு சாவிச் சங்கிலி தோளில் தொங்க, பட்டர் அனந்த கிருஷ்ணன் சொன்னார்.
இதுக்குள்ளே நம்மைபற்றியும் என்ன ஏதுன்னு விசாரிச்சவரிடம், இந்தக் கோவிலைப்பத்தி எழுதணுமுன்னு வந்திருக்கேன்னேன். வெளியே படம் எடுத்துக்கலாமான்னு அனுமதி கேட்டதுக்கு அவர் கோவில் நிர்வாக அதிகாரிகிட்டே ஒரு வார்த்தை கேட்டுக்குங்கோன்னு செல் நம்பர் கொடுத்தார். ரொம்ப நல்லவராம். நல்லமுறையில் கோவிலை நடத்தராறாம். திரு.மோகனசுந்தரம். எக்ஸிக்யூடிவ் ஆஃபீஸர். இவரிடம் கேட்டு அனுமதி வாங்கித்தான் குசலவபுரீஸ்வரர் கோவிலில் கொஞ்சம் படங்கள் எடுத்திருந்தேன் போனமுறை. உடனே தொலைபேசியில் கூப்பிட்டு அனுமதி கேட்டதும், எடுத்துக்குங்கோன்னார். நன்றி தெரிவிச்சேன்.
கோவில் தலவிருட்சம் கொஞ்சம் ஸ்பெஷலானது. வில்வமரமும் வேப்பமரமுமாச் சேர்ந்து பெருசா, மூணு 'அடிமரங்களா'ச் சேர்ந்து வளர்ந்திருக்கு. இங்கே குடும்ப நலனுக்குப் பிரார்த்தனை செஞ்சு வழிபடறாங்களாம். திருமணம் தடைப்பட்டவர்கள், இங்கே வேண்டிக்கிட்டுச் நூல்சரடு, மரத்துக்குச் சுத்தி வழிபட்டா, சீக்கிரம் திருமணம் கைகூடுதாம்.

வால்மீகி தவம் செஞ்சப்ப அவரைச் சுத்தி புத்து வளர்ந்து மூடியதை நினைவுபடுத்தும் விதமா இங்கேயும் புத்து ஒன்னு இருக்கு. அதுக்குள்ளே 'அது' இருக்குமோன்னு நம்ம கோபாலுக்கு ஒரு சம்சயம்:-)
இன்னொரு விசேஷம் இந்தக் கோவிலுக்கு இருக்குன்னார் பட்டர். சீமந்தம் வளைக்காப்பு விசேஷங்களை நிறையப்பேர் இந்தக் கோவிலில் கர்ப்பிணி சீதை முன்னால் நடத்திக்கிறாங்களாம். சுகப்பிரசவமும் ஆரோக்கியமான குழந்தையும் கிடைக்குமுன்னு நம்பிக்கை. வெளிநாட்டில் இருக்கும் பலர், அங்கே சீமந்தமோ வளைக்காப்போ சாஸ்த்திரப்படி செஞ்சுக்கப் போதுமான வசதி இல்லாதவர்கள்'' இங்கே வேண்டிக்கிட்டு அவர்களுக்காக அந்தந்தக் குடும்பத்தினர் இங்கே சீதைக்கு வளைகள் அணிவித்து வளைக்காப்பு நடத்தறதும் உண்டாம்.எல்லாம் நல்லதா நடக்கும் என்ற நம்பிக்கைதான்னார். சீதையின் கழுத்தில் இருந்த வளைமாலையில் நாலு பச்சை வளைகளை எனக்குப் ப்ரசாதமாக் கொடுத்தார்.
நன்றி சொல்லிக் கிளம்பும் சமயம் போனவருசம் நடந்த மகாகும்பாபிஷேகத்தின் போது விழாவுக்காகச் சிறப்பாக எடுத்த மரவுரி ராமனும் சீதையும் இருக்கும் படத்தையும் (அதுக்குள்ளே வீட்டுக்கு ஆள் அனுப்பி எடுத்துவரச் சொல்லியிருக்கார்!) நம்ம பதிவில் போடறதுக்காகவே தந்தார்.
அனந்தகிருஷ்ண பட்டர் கொஞ்சம் அப்பாவிதான் போல. என்னையும் எழுத்தாளருன்னு நம்பிட்டார் பாருங்களேன்!