கொத்தவால்சாவடியும் கோயம்பேடும் பின்னே சண்டிகரின் ஸப்ஜி மார்கெட்டும்

தோழி வீட்டில் ஏதோ விசேஷம். இதுலே எல்லாம் பங்கெடுக்காம இருக்கவே மாட்டேன். உதவிக்கு உதவி அதேசமயம் புது இடம், நிகழ்வு எல்லாம் பார்க்கும் ஆசை.(பதிவராகும் லக்ஷ்ணம் அப்பவே இருந்துருக்கு.!)

காய்கறிகள் எல்லாம் கொஞ்சம் கூடவே வாங்கணும் போலாமுன்னு கொத்தவால் சாவடிக்குப் போனோம். அப்பெல்லாம் ரயில், பஸ் எல்லாத்துலேயும் நாம் ஏறிப்போகலாம். இப்போ அதுல்லே நம்ம மேலே ஏறுது:( கோட்டை ரயில் நிலையம் வந்து அங்கிருந்து நடை. வெளியூர் போகும் பஸ் ஸ்டாண்டு நடந்து போகும் தெருவில் பாதி வழியில் வரும்.

பூக்கடையை ஒட்டி வெளிப்பபுறத்தில் ஏழெட்டு மளிகை சாமான்கள் விற்கும் கடைகளும் இருந்துச்சு. அதையெல்லாம் வேடிக்கை பார்த்தபடி 'நேதாஜி சுபாஷ் சந்திர போஸ்' சாலையைக் கடந்து எதிர்ச்சந்துலே ( இதுவும் ஒரு தெருதான். ஆனால் அப்போவே இடக்கு மடக்காச் சின்னச் சந்துபோல இருக்கும்)நுழைஞ்சு போய்க்கிட்டே இருந்தால் எப்போ நம்ம காலடியில் வாழைச்சருகுகள் நம்ம செருப்பில் சிக்கி நம்மை விழவைக்குதோ அப்போ, மார்கெட் வந்தாச்சுன்னு பொருள். இதுக்குப்பெயர் கொத்தவால் சாவடி. வெளியூர்களில் இருந்து வரும் லாரி லோடுகள் ஓயாம வந்து நிக்கரதும் சரக்கு இறக்கறதுமா ஒரே இரைச்சலும் ரகளையுமா இருக்கு. கொண்டு போகும் சுமைகளின் கனம் தாங்காமல் ஒரு ஓட்டம், கத்தல், இடித்தல்ன்னு பயமா இருக்கு எனக்கு.

என்னடி இந்த மாதிரி இருக்குன்னா.... இன்னிக்கு அவ்வளவாக்கூட்டம் இல்லென்றா புண்ணியவதி. ரொம்ப உள்ளே போகாமல் அங்கங்கே சாக்குப்பைகளில் குவிச்சு வச்சுருந்த காய்கறிகளை வாங்கிக்கிட்டுத் திரும்புனோம். சின்னச்சின்னதா கோலிகுண்டுகள் போல இருந்த உருளைக்கிழங்கு மட்டும் எனக்கு நல்லாவே நினைவில் இருக்கு. இதை எப்படித் தோல் உரிக்கப்பாங்கன்னு என் கவலை.

உருளைக்கிழங்கு தோலுரிக்கன்னதும் எனக்கு எங்க பாட்டி மனசுலே வந்துருவாங்க. நம்ம வீட்டில் வெந்த உருளைக்கிழங்கை உரிச்சுத்தரச்சொல்லி சித்தி கெஞ்சறதும், பாட்டியோடு உக்கார்ந்து நாங்க ஒரு கை கொடுப்பதும் வழக்கம். நாங்க உரிக்கும் அழகுக்கு, அப்போ பாட்டி தவறாம ஒரு கதை சொல்வாங்க.

அந்தக் காலத்துலே பொண்ணு பார்க்கப் போகும்போது ஒரு வீசை உருளைக்கிழங்கை (வேகவச்சது) உரிச்சுக் காட்டச் சொல்வாங்களாம். 'தோலை மட்டும்' நிதானமா உரிச்சு, கிழங்கு நல்லா மொழுமொழுன்னு இருந்தால் பொண்ணு நல்ல சிக்கனமானவளா இருப்பாளாம். இந்தக் கணக்கில் பார்த்தால் எனக்குக் கல்யாணமே நடந்துருக்காது.

அதெல்லாம் உரிக்க வேண்டாம். நல்லாக் கழுவிட்டு அப்படியே தோலோடு ஒரு சாக்குப்பையில் வச்சுத் தேய்ச்சால் போதும். முக்காவாசி அப்படியே தோலெல்லாம் தனியா வந்துரும் அதை வேகவச்சு முழுசுமுழுசாவே கறி பண்ணிடலாம். இதுக்குப் பெயர் ball பால் கறின்னாள் தோழி. எல்லாத்துக்கும் என்னைப்போலவே அவளும் பெயர் வைப்பதில் கில்லாடி.

இது நடந்து ஏகப்பட்ட வருசங்களுப்பிறகு கொத்தவால் சாவடியை கோயம்பேடுக்கு மாத்திட்டாங்கன்னு கேள்விப்பட்டேன். சென்னைக்கு ஒரு சமயம் வந்தபோது, நம்ம மாமியின் மருமகள் சொன்னாங்க, சாலிக்கிராமத்துலே இருந்து கோயம்பேடு மார்கெட் ரொம்பப் பக்கம்தான். சனிக்கிழமைகளில் போய் வாரத்துக்குத் தேவையான காய்கறிகளை வாங்கி வந்துருவோம்.. ஒரு சனிக்கிழமை அவங்களோடு போய்ப் பார்க்கணுமுன்னு நினைச்சேன். ஆனால் கூட்டம் வருமுன் காலையில் போயிட்டு வந்துருவாங்களாம். எட்டுமணிக்குப்போனால் சரியா இருக்குமுன்னு சொன்னாங்க. நானோ, தி.நகர் கெஸ்ட் ஹவுஸில் இருக்கேன். எப்போ கிளம்பி எப்போ போறதுன்னு சோம்பலால் போகலை.

அடுத்தமுறை என் சென்னை விஜயத்தில், அண்ணன் வேலையில் இருந்து ஓய்வு பெற்று இந்தியாவுக்கே வந்துட்டார். வீடும் கோயம்பேடு குமரன் நகரில். ஒருநாள் வேற எங்கியோ போகும் வழியில் வளைவு வளைவா ஒரு கட்டடம் இருப்பதைப் பார்த்து, இதை சினிமாவில் பார்த்துருக்கேன்''னேன். இதான் கோயம்பேடு மார்கெட்''ன்னாங்க அண்ணி.

அட! உள்ளே போய்ப் பார்க்கலாமான்னு ஆசையாக் கேட்டேன். வெற்றுகிரக ஜீவி ஒன்னு வண்டிக்குள்ளே உக்கார்ந்துருக்கோன்ற மாதிரி ஒரு பார்வை பதிலாக் கிடைச்சது. நான் கப்சுப்:(

சண்டிகர் வந்த புதுசு. காய்கறி வாங்க எந்த செக்டர் போகணும்? விசாரிச்சதுலே 26ன்னு பதில் வந்துச்சு. சலோன்னு கிளம்பிப்போனால்......
சொல்லமறந்துட்டேனே.... இங்கெல்லாம் கடைக்குப்போனால் நாம் பை எடுத்துக்கிட்டு போகணும். வெறுங்கை வீசிக்கிட்டுப்போய் .பால் தயிர் மோர் கொண்டுவந்து ரொம்பக் கஷ்டமாப் போயிருச்சு. சண்டிகர் வீதிகள் புண்ணியம் பண்ணலை. அபிஷேகம் ஜஸ்ட் மிஸ்டு.

கூட்டம் முண்டியடிக்கும் இடத்துலே பார்க்கிங். நம்மைப் பார்த்ததும் ஒரு பொடிப்பயல் (அஞ்சு வயசு இருக்கும்) ஓடிவந்து மூணு கட்டுக் கொத்தமல்லி பத்துரூபாய். போணியே ஆகலைன்னு அழமாட்டாக்குறையாச் சொல்லுது. குச்சிகுச்சியா கொஞ்சூண்டு இலைகள். ஐயோன்னு வாங்கிட்டேன். நாலு எட்டுலே அட்டகாசமா பசேல்ன்னு அடர்த்தியான கட்டுகளா வச்சு அதே பத்து ரூபாய்க்கு மூணு. கோபால் சட்னு என்னைத் திரும்பிப்பார்த்ததை நான் கவனிக்காதது போல நெத்தியை மட்டும் நாசுக்காத் துடைச்சுக்கிட்டேன்:-)
ஒப்பனைகள் சிறிதுமில்லாத கிராமத்து முகங்களைப் பார்த்தேன். நேரடி விற்பனை. இதைத்தரகர்கள் இல்லை. விலையும் மலிவுதான். ஆனால் காய்கறிகள் எல்லாமே குறைஞ்சது ஒரு கிலோ வாங்கணும். உருளைக்கிழங்கு வெங்காயம் என்றால் மினிமம் ரெண்டு கிலோ. பூண்டுக்குவியலில் பற்களாக ஒரு குப்பல். அது மட்டும் அரைக்கிலோ.
வெள்ளரிக்காய் பெருசும் சிறுசுமா ரெண்டு வகைகள், முள்ளங்கி, தக்காளி, சுரைக்காய், திண்டா, கத்தரிக்காய், பாவக்காய், கீரைவகைகள், வெண்டைக்காய், குடமிளகாய், கேரட், பச்சைப்பட்டாணி, முட்டைக்கோஸ், காலி ஃப்ளவர், சேப்பங்கிழங்கு, இஞ்சி, பச்சை மிளகாய் இப்படி இருக்கு இன்றைய நிலவரம்.

பலாப்பிஞ்சுகளை ஒரு இடத்தில், நமக்குத் தேவையானதைச் சொன்னால் அழகா தோலை வெட்டி வீசிட்டு, துண்டு போட்டுத் தர்றாங்க. இது கிடைக்குதுன்னா..... பலாப்பழமும் கிடைக்கும்போல இருக்கேன்னாலும் பிஞ்சுகளின் குவியலைப் பார்த்தால் பழுக்க விடமாட்டாங்க போல இருக்கே:(
முலாம்பழம் இப்போ சீஸனாம். மாம்பழமும் இருக்கு. வகைகளின் பெயர்கள்தான் புதுசு புதுசா. ரெண்டரைக்கிலோ நூறு ரூபாய். ஸஃபேதா. நறுக்கினால் உள்ளே வெள்ளையாக இருக்குமாம். (க்ரீம் நிறத்தில் பழுப்புவெள்ளையாக இருந்துச்சு) தஸ்ஸேரா, கேஸர், சிந்தூரா இப்படி.


இது ஸஃபேத்தா
இது தஸ்ஸேரி


இது சிந்தூரா

ஊர்முழுக்க மாமரங்கள் நிக்குதே! அதுலே இருந்து என்ன வகை வருமாம்? க்யா மாலும்!

செக்டர் 33 D யில் ஞாயிறுதோறும் சந்தை. அதையும் தேடி ஒரு நாள் போனோம். லிச்சிப்பழங்கள் வரத்தொடங்கி இருக்கு. கிலோ நூறு. வெயிலில் உலராமல் இருக்க தண்ணியிலே போட்டு வச்சுருக்காங்க. பக்கத்து வீட்டு மரத்துப்பழத்தைவிட பெரிய சைஸ்!
லிச்சி/லைச்சி (கிவீஸ் உச்சரிப்பு)
தர்பூசணிப்பழங்களும் இளநீரும் குவிஞ்சுருக்கு. இந்தக் கடும்கோடையைச் சமாளிக்க இயற்கையின் வகைவகையான சிருஷ்டி.
'விண்டோஸ் 2010' ஜன்னல் வச்ச மக்காச்சோளம் கிடைக்குது.

வாதுமைப்பழம்

ஒருநாள் நல்ல பழக்கடை ஒன்னு கண்ணில் பட்டது. நம்மூர் பங்கனபள்ளி, தாய்லாந்துலே இருந்து வரும் மெகா சைஸ் கொய்யாப்பழம், சீன இறக்குமதியான ஸ்வீட் புளி, வாதுமைப்பழம் இப்படி சிலவகைகள். இந்தப் புளியிலே குழம்பு வச்சா நல்லாவா இருக்கும் என்ற என் கேள்விக்கு இங்கே நமக்குக் கிடைச்ச புதுத் தோழி சொன்னது , அது அப்படியே சாப்பிடவாம்!!! இவுங்க நம்ம செக்டரில் பால்பூத்துக்கு எதிர்வீட்டில் இருக்காங்க. புன்னகைத்துச் சின்ன அறிமுகத்தோடு நட்பாகிட்டோம்.

சீனப்புளி

"எவ்ரி டே ஐ கோ ஃபார் அ வாக். பட் நோ ஒன் டாக்ஸ் டு மீ மேத்தோ..பெங்காலி ஹைனா...... "

' ஆர் ராங், மிஸஸ் பானர்ஜி........ பீப்பிள் டாக் டு மீ'ன்னு மடல் அனுப்பணும்:-)

இங்கே கருவேப்பிலை கடையில் இல்லவே இல்லை. விசாரிச்சுக் களைத்த நிலையில் புதுத்தோழி நீருவிடம் சொன்னால்..... வீட்டு வாசலில் நிக்கும் செடியைக் காமிச்சு, 'இஸ் மே ஸே தோட் கி ஜாயியே. சாம்பார் ரஸம் மே ச்சோடேங்கேத்தோ பஹூத் டேஸ்ட்டி ஹோத்தா ஹை' ன்னாங்க. ஆஹாங்...... அப்படியா?

"எப்ப வேணுமுன்னாலும் பறிச்சு எடுத்துக்கிட்டு போங்க. பூரா துனியா தோட் கி ஜாதா யஹாங் ஸே."

ஓஹோ......தேங்க்ஸ் ஜி.

நம்ம செக்டரில் வீட்டுவீட்டுக்கு மரம் இருக்காம். ஒரு மழை வரட்டும்.புதுசாக் கன்றுகள் முளைக்கும். தரேன்னாங்க. யோசனையுடன் நம்ம வீட்டுக்குள் நுழைஞ்சால் கேட்டுக்கதவை ஒட்டிய பகுதியில் என் இடுப்பளவு உசரத்துலே ஒரு செடி எட்டிப்பார்க்குது.

நம்ம பேட்டைக்குப் பக்கத்துலேயும் ஒரு மார்கெட் இருக்கு. ஆஸாத் மார்கெட். நம்முடைய சின்னத்தேவைகளுக்கு இனி அதுவே போதும். கிலோக் கிலோவா வாங்கி, சாப்பிட ஆளில்லாமல் தூக்கிப்போடணுமா என்ன?

இங்கே எங்கு தேடியும் நம்மூர் பழமுதிர்ச்சோலை போல ஒன்னைக் காணோம். அதுலே காய்கறி, பழங்களை எடைபோடும் விதம் ஒரு எரிச்சலைத் தந்தாலும் அது எவ்வளவோ தேவலைன்னு இருக்கே. நிழலின் அருமை இந்த வெயிலில் தெரிகிறது!


காலநிலை: கடுமையான வெய்யிலைத் தவிர வேறொன்னையும் காணோம். அதே 45 டிகிரி. மழை இன்னும் மும்பையை விட்டுப் பயணப்படலை:( இந்த மாசக்கடைசி வரை இப்படித்தானாம்.