வந்த சனமெல்லாம் குந்தணும், குந்தணும்!!!

"ஏங்க கால் வலிச்சா கொஞ்சம் உக்கார்ந்துக்குங்களேன். அதான் எங்கே பார்த்தாலும் ஸ்டூலாப் போட்டு வச்சுருக்கே! "
சுத்தும் முத்தும் பார்த்தவர், 'நீ முதல்லே உக்காரேம்மா'ன்னார்.(விவரம்தான்)

"இது மாமியார்களுக்குன்னே ஸ்பெஷலா செஞ்சது. அவுங்க இங்கே இல்லையேன்னுதான் உங்களை உக்காரச்சொன்னேன்."
இது மாமியார்களுக்கான இருக்கை.


இது? மாமியார்களின் நாக்கு(என்னும் ஆயுதம்)


நான் சொல்லைப்பா. வெள்ளைக்காரங்க வச்ச பெயர். ஆமா.... அது ஏன் மாமியார்கள் என்ற ஒரு இனத்துக்கு வெள்ளைக்காரன் கொடுத்த மரியாதை இப்படி? அங்கேதான் வரதட்சணை கொடுமைகள் எல்லாம் இல்லையே.... அப்படி இருந்துமா? இதுலே மட்டும் லோகமந்தா ஒக்கடேயா????


பஞ்ச்குலா என்னும் பகுதிக்கு (இது சண்டிகர் நகரில் இருந்து எட்டு கிலோமீட்டர் தூரத்தில் இருக்கு)வந்துருக்கோம். இது சண்டிகர் நகரின் ரெண்டு கைகளில் ஒன்னு. டவுனுக்கு 'நட்ட நடு செண்டர்'லே ஏழு ஏக்கராவுக்கு இந்தக் கள்ளிக்காட்டுக் காவியம் இருக்கு. பார்வையாளர் நேரம் காலை எட்டு மணி முதல் மாலை ஆறு மணி வரை. 'கண்ணைத் திறந்ததும் காலையில் ஓடிவர முடியுமா? நாங்கள் போனபோதே மணி ஒரு அஞ்சேமுக்கால் இருக்கும். நுழைவுக் கட்டணம் ஒரு ஆளுக்கு அஞ்சு ரூபாய் கொடுக்கணும். டிக்கெட்டுக் கவுண்ட்டர் எல்லாம் இல்லை. மெயின் கேட்லே நிற்கும் வாட்ச்மேன் டிக்கெட் புத்தகம் வச்சுருக்கார். அவரே டிக்கெட்டைக் கிழிச்சுக் கொடுத்துருவார்.

அச்சச்சோ.....ஆறு மணி ஆகப்போகுதே. இன்னொரு நாள் வரலாமான்னு யோசிக்கறதுக்குள்ளே, நீங்க உள்ளே போய்ப் பார்த்துட்டு வாங்க. இப்ப கேட்டை அடைக்கமாட்டேன்னார். எப்படியும் ஒரு மணி நேரம் ஆகாதா? அதுக்குள்ளே எல்லாத்தையும் பார்க்க முடியுமான்னு என் கவலை. பரவாயில்லை. நின்னு பார்த்துட்டு வாங்கன்னார்.

தேசியக் கள்ளி ( ? எவ அந்த வித்தாரக்கள்ளி ) ஆராய்ச்சி நிலையம். கோபால் பல்பொடி ரேஞ்சுக்கு உலகெங்கும் மெக்சிகோ, யூ.எஸ் ஏ, ஸிம்பாப்வே, ஆஸ்ட்ராலியா, நமிபியா, க்ரீஸ், சவுத் வெஸ்டர்ன் ஆஃப்ரிகா, அப்புறம் உள்நாட்டுலே மும்பை, டெல்லி, சண்டிகர்ன்னு பல இடங்களில் இருந்து ஆராய்ச்சியாளர்களும் கள்ளிக்காதலர்களும் கொண்டுவந்து அன்பளிப்பு செஞ்சுருக்காங்க.
வயசு என்னவோ பதினெட்டுதான். ஸ்வீட் எயிட்டீன்! நல்லாக் கிட்டப்போய்ப் பார்க்குமளவுக்கு காங்க்ரீட் பாதைகளுடன் பரந்து விரிஞ்சுருக்கு. பச்சைத்தாமரை அடுக்குகளா ஆரம்பிக்குது தாமரைத்தண்டு ஓங்கி உயர்ந்து வர அதன் உச்சியிலே பூக்கள். ஹைய்யோ!!!!
கிட்டே போகவிட்ட மக்களின் வருகைப் பதிவு:(

வெய்யில் சக்கைப்போடு போடும் இடமா இருப்பதாலும், குளிர்காலங்களிலும் பகலில் 25 டிகிரிவரை வருவதாலும் எதுக்கும் அசையாம பரபரன்னு வளர்ந்து நிக்குதுங்க கள்ளிகள்.
இதோட வகைகள் ஏராளம். அங்கங்கே தாவர இயலின்படி இவைகளின் பெயர்கள் மற்ற விவரங்கள் அடங்கிய தகவல் பலகைகள் வச்சு இருக்காங்க. கள்ளியில் எல்லா வகைகளுமே வளர்ந்து மூத்து நிற்கும்போது பூக்குமாம். அட!
என்ன ஒரு அழகான நிறமுள்ள பூக்கள்!!


சப்பாத்திக் கள்ளின்னு நம்ம பக்கங்களில் இருக்கு பாருங்க. இது இங்கே அருமையாப் பழங்களோடு நிக்குது. வத்தலகுண்டு வாழ்க்கையில் இந்தப் பழங்களைப் பறிச்சுத் தின்னது நினைவுக்கு வருது. தலைப்பக்கம் இருக்கும் காசளவு வட்டம் இருக்கும் முள்ளைக் கவனமா எடுத்தெறிஞ்சுறணும்.

"தொண்டையில் மாட்டுச்சு...அம்புட்டுதான். ஆள் குளோஸ்"

தோழியின் கணீரென்ற குரல் மனசுக்குள் எட்டிப்பார்த்துச்சு.


ஒரு இடத்தில் கண்ணாடி வீட்டுக்குள் நிறைய 'மாதிரிகள்' வச்சுருக்காங்க. உள்ளே போய்ப் பார்க்க முடியாமல் கதவு அடைச்சு இருக்கு. மாலை 4 மணிக்கே இதையெல்லாம் பூட்டிடுவாங்களாம்:(

அங்கங்கே இன்னாரின் குடும்பக் கலெக்ஷன்னு போர்டு போட்ட பகுதிகள் நிறைய இருக்கு. என்ன ஒன்னு ....இந்தக் குடும்பங்கள் எல்லாம் கலெக்ஷனைத் தானம் செஞ்சுருச்சு.
நர்ஸரிக்காக மூணு கட்டிடங்கள் ஒதுக்கி, அங்கே நிறையக் குழந்தைகள் வளர்ந்துகிட்டு இருக்குதுங்க.

ஒரு கொட்டாயில் போன்ஸாய் மரங்கள் வகைவகையாக வச்சு இருக்கு. இந்த போன்ஸாய் வகைகளைப் பார்த்தால் எனக்கு மனசுக்குள்ளே பாவமா இருக்கும். தனிப்பட்ட முறையில் இது ஒரு குரூரமுன்னு நினைப்பேன். கையைக் காலை வீசி மரத்தை அதன் போக்கில் வளரவிடாம........ ஐயோ:(
ஆனால்..... இந்தக் 'கலை' பெரும் பாராட்டைப் பெற்று உலகெல்லாம் பரவி இருக்கு பாருங்களேன்.
ஃபோட்டோ பாய்ண்ட் மாதிரி ஒரு இடம். அறிவிப்பு வேற வச்சுருக்காங்க. இங்கே நின்னு படம் எடுத்துக்கோ!
எனக்கும் கொஞ்சம் இந்த கள்ளிவகைகள் மேல் பிரியம் உண்டு. நாலுநாள் தண்ணி காட்ட மறந்தாலும் பிரச்சனை இல்லை பாருங்க:-))))
நம்ம நியூஸி வீட்டில் கொஞ்சம் சேகரிச்சு வச்சுருக்கேன். அதைப் பற்றிய விவரங்கள் இங்கே இருக்கு. முடிஞ்சால் பாருங்க.

http://thulasidhalam.blogspot.com/2008/05/blog-post_06.html

http://thulasidhalam.blogspot.com/2008/05/blog-post_08.html

சில இடங்களில் உண்மையான பெஞ்சுகள் போட்டு வச்சுருக்காங்க. உக்கார்ந்து ரசிக்கலாம். செயற்கைக்குளமா ரெண்டு மூணும், சின்ன நீர்நிலையா குட்டிப்பாலத்தோடு ஒன்னும் இருக்கு. பரவாயில்லைன்னு சொன்னாலும்.... சுத்தம் போதாது:(

இங்கே இந்தத் தோட்டத்தில் நான் இதுவரை பார்க்காத அபூர்வ வகைகள் பலதும் இருக்கு. நல்லா ரசிச்சுப் பார்க்க இன்னொரு நாள்தான் சாவகாசமா வரணும். 3500 வகைகள் இருக்காம்!!!! கள்ளிக்காட்டில் இதிகாசம்?
இப்பவே நேரம் ஏழாகுதேன்னு பதைபதைப்போடு வெளியே வந்தால் நிதானமா தோட்டத்துக்குள்ளே நுழையுது சில குடும்பங்கள். வாட்ச்மேன் டிக்கெட்டு கொடுத்து உள்ளே அனுப்பிக்கிட்டிருக்கார். நம்மிடம், விஸிட்டர்ஸ் புத்தகத்தை நீட்டினார். கருத்தைப் பதிஞ்சுட்டு வந்தோம்:-)))



கள்ளிக்காதலர்களுக்காக ஆல்பம் இங்கே:-)



கடைசி மூன்று படங்களும் அந்த போன்ஸாய் படமும் மகள் தந்த ஒரு 'தையல் ஊசியால் ' பனோரமாவாத் தச்சுப்போட்டது.

PIN குறிப்பு: எந்த ஊர் என்று குழம்பாமலிருக்க குறிச்சொல் கொடுத்துருக்கேன். கவனிக்காதவர்களுக்கு இது சண்டிகர்.