கண்ணாமூச்சி ஏனடா........

முந்தாநாளோட ஒரே வீட்டில் அஞ்சுமாசமா இருக்கோம். இதுவரை ஒன்னு நின்னு ஒரு வார்த்தை பேசி இருக்கீங்களா? அன்னிக்குத் தோழி உங்களைக் கூட்டிட்டுவந்தப்போ....... எனக்குக் கையும் ஓடலை காலும் ஓடலை. பார்த்தவுடன் ஏற்பட்டப் பதற்றத்திலே அப்படியே உங்களை, உங்களுக்கான இடத்தில் விட்டுட்டேன். ஒரு படம் எடுத்துக்கணுமுன்னு கூடச் 'சட்'னு தோணலை. பகல் சாப்பாட்டுக்குக் கோபால் வீட்டுக்கு வந்தப்ப....... 'உங்களுக்குச் சாப்பாடு வாங்கணும்.' சூப்பர்மார்கெட் போயிட்டுவந்துரலாமுன்னு பிடுங்கி எடுத்தேன்.

அதுக்குப் பிறகும்கூட ஒரு நாளும் என் கண்ணுலே படவே இல்லை. நீங்க அங்கேதான் இருக்கணும், வேற எங்கே போயிருக்கமுடியும் என்ற எண்ணத்தில் தினமும் அரைத் தேக்கரண்டி சாப்பாடு போட்டு வைப்பேன்.

குளிர் ஆரம்பிச்சவுடன், ராத்திரி நேரத்துலே எத்தனை டிகிரி வரப்போகுதுன்னு தொலைக்காட்சியில் வரும் வானிலை அறிக்கையில் கண்ணு நட்டுக்கிட்டு இருப்பேன். ஆறு டிகிரிக்குக் கீழேன்னா....ஓடிப்போய் தெர்மாக்கோல் பலகைத் துண்டுகளை வச்சு மூடுவேன். அது காத்துலே பறக்காமல் இருக்க கனமான ஒரு கல்லு அதுக்குமேல் வைப்பேன். இப்படியெல்லாம் கண்ணும் கருத்துமா இருந்தவளுக்குப் போனாப்போகட்டுமுன்னு ஒரு காட்சி கொடுக்கக்கூடாதா?

என் புலம்பலைக் கேட்டு....... யார்கிட்டேம்மா 'பேசிக்கிட்டு(?)' இருக்கேன்னு கேக்கறார். விஷயத்தை விளக்குனவுடன், 'ஆமாம். நானும் பார்த்ததே இல்லையே! இருக்கானுங்களா இல்லையா? ஒருவேளை இவன் பிடிச்சுத் தின்னுருப்பானோ? பாவமா முகத்தை வச்சுருக்கும் கோகியை .......ச்சீச்சீ இருக்காது....

'கடமையைச் செய், பலனை எதிர்பார்க்காதே' சொல்லி இருக்குல்லே?
ஒரு எட்டுநாள் விடுமுறைக்குப் போனப்பவும் பயந்துக்கிட்டே இருந்தேன். குளத்தைப் பாதி மூடிட்டு வந்துருக்கோம். 'சாப்பாடு போடலைன்னாலும் பரவாயில்லை. தண்ணீரில் உள்ள பாசி, அழுக்கு இப்படித் தின்னு உயிர் வாழ்ந்துரும்' தோழி திருவாய் மலர்ந்து அருளியது கொடுத்த தைரியம்தான்.

தோழி வீட்டில் வளர்க்கும் 'அவுட் டோர்' மீன்கள் இருக்கும் (pond)தொட்டித் தண்ணீரை மாத்திக்கிட்டு இருக்கும்போதுதான் ஃபிலிப் தற்செயலாக் கவனிச்சு இருக்கார், அதுகள் குஞ்சு பொரிச்சுருக்குன்னு. அதுக்குள்ளே அவர் வெளியேத்துனதில் எத்தனை குஞ்சுகள் அடிச்சுக்கிட்டுப் போயிருச்சோ? ஒருநாள் நான் போனப்ப இதுகளைப் பார்த்தேன். 'உங்களுக்கு இந்த மீனை விக்கப்போறேன்'னு சொல்லிக்கிட்டு இருந்தார்:-))))) இப்படித்தான் ரெண்டுபேர் நம்ம வீட்டுக்கு வந்தாங்க. அப்பவும், 'துளசிக்கு விக்கணுமு'ன்னு சொல்லிக்கிட்டு இருந்தாராம். நம்ம வீட்டிலும் குஞ்சுகள் பொரிச்சதுன்னா காசு கொடுப்பதைப் பத்தி யோசிக்கலாமுன்னு சொல்லி அனுப்புனேன்.

திடீர்னு ஒரு நாள், அந்த 'மீன்களைப் பார்த்தேன்'னு கோபால் சொன்னார். பாய்ஞ்சு வெளியில் ஓடுனேன்.....ஊஹூம்....காணோம். ஆனா இருப்பு உறுதியாயிருக்கு. போடும் சாப்பாட்டை நிறுத்தவேணாம். எனக்கும் ஒரு சான்ஸ் கிடைக்காதான்னு தினமும் நாலைஞ்சுமுறை ஓட்டைக் கண்ணால் உத்துப் பார்ப்பேன்.

வசந்தம் ஆரம்பிச்ச மறுநாள் கண்ணு நட்டப்ப......லேசா ஒரு ஆரஞ்சு நிறம். ஓடிப்போய்க் கிளிக்கினேன். வெளியூரில் இருந்த கோபாலுக்குப் படத்தையும் அனுப்பினேன். சப்ஜெக்ட்: ஃபிஷ் ( இல்லேன்னா இந்த அழுக்கில் ஆரஞ்சு புரியுமா?)





வெப்பநிலை கொஞ்சம் உயர்ந்துவர ஆரம்பிச்சதும் நல்ல உச்சிவெய்யிலில் ரெண்டுபேரும் ஜோடியா மேலேவந்து கண்ணுக்குத் தெரிய ஆரம்பிச்சாங்க. சூரியக் குளியல்? ஒரு நாள் வலைவீசுனேன். ஆப்டுக்கிச்சு. இன்னொரு ஃபிஷ் டேங்கில் போட்டு நாலுபடங்கள் எடுத்துக்கிட்டு மீண்டும் குளத்திலேயே விட்டுட்டேன். கொஞ்சம் வளர்ச்சி இருக்குன்னு ஒரு தோணல். அதுலே கோபால் வேற,'எதாவது அடையாளம் வைக்கணும்மா. அப்பதான் ரெண்டு மீனுக்கும் வித்தியாசம் தெரியும்'னு சொன்னதும் என் வாய் அடைச்சுப்போச்சு.








நீங்களே சொல்லுங்க. அடையாளம் வைக்கணுமா? :-)))))



மீன்களுக்கு ஞாபகசக்தியும், யோசிக்கும் திறனும் இருக்கா? இப்பெல்லாம் குளத்துக்குப் பக்கத்துலே நான் போனாலே 'ஓடிக்கோ...பிள்ளை பிடிக்கிறவ வர்றா' ன்னு சரேல்னு அடிமட்டத்துக்கு ஒரு தாவல். இப்படிக் கெட்டபெயரைச் சம்பாதிச்சுட்டமேன்னு இருந்தாலும் கண்ணால் கண்ட நிம்மதி.




இப்ப ஒரு வாரமா....... ஆரஞ்சுத் தீற்றலைக்கூடப் பார்க்கமுடியலை. பக்கத்துவீட்டு மிஸ்ட்டர் பூனி( Boony) கைவரிசை காட்டி இருக்குமோன்னு ஒரு சம்சயம்(-:


நற்செய்தி:-)))))

தவமாய்த் தவமிருந்து கண்குத்திப் பாம்பாட்டம்(?) கவனிச்சதில் இன்னிக்கு 'அவுங்க உயிரோடு சுகமா' இருப்பதைப் பார்த்துட்டேன். வலைவீசி ஒரு படமும் எடுத்தாச்சு. இதுதான் இருப்புக்கு ஒரு அத்தாட்சி.