நல்ல முடிவு எடுத்தாச்சு ......இப்போதைக்கு

அங்கே போய் நிக்கும்போது, (கேப்பாங்கன்னு நினைக்கிறேன்) மறக்காம நமக்கு என்ன விருப்பம், எங்கே எப்படின்னு தெளிவா எடுத்துச் சொல்லிறணும். அப்புறம் விதியைப் பழிச்சுக் காரியம் இல்லை. நினைவில் இருக்கணும் என்பதுதான் ரொம்பவே முக்கியம்.


சரி. வாங்க, வண்டி பிடிச்சு அப்படியே ஒரு 149 வருசத்துக்கு முந்திப்போய் இறங்கலாம். ஆச்சா.............. இப்போ எங்கே இருக்கோம். கேண்டர்பரி ஆஃப் நியூஸி. அங்கங்கே கூடாரம் போட்டு அலங்காரம் நடக்குது. இன்னிக்கு ஃபன்னி டே & பண்ணி டே. நடத்துவது Canterbury Pastoral Association . மாடு, பன்றி எல்லாமும் வந்துருந்துச்சுன்னாலும் அன்னிக்கு முக்கியமா மதிப்பீடு செஞ்சது 28 கிடை ஆடுகளுக்கு!

எல்லாரும் இங்கிலாந்துலே இருந்து இங்கே வந்து குடியேறுன குடியானவர்கள். நியூஸிலாந்து கம்பெனி என்ற பெயரில் இங்கிலாந்துலே ஆரம்பிச்ச ( ரியல் எஸ்டேட்?) கம்பெனியில் 150 பவுண்டு காசைக் கட்டிப்பிட்டுக் கப்பலில் ஏறுனவுங்க. இங்கே வந்தபிறகு அந்த காசு கட்டுன ரசீதைக் காமிச்சு லேண்ட் ஆஃபீஸுலே, ஊரு வரப்போகுதுன்னு ஒதுக்கிவைக்கப்பட்ட இடத்துலே முக்கால் ஏக்கர் இடமும், ஊருக்கு வெளியிலே அம்பது ஏக்கர் நிலமும் கிடைச்சது. அதுக்கெல்லாம் பக்காவா வரைபடம் போட்டு ஆளுங்க விருப்பம் கேட்டு, அவுங்கவுங்க தேர்ந்தெடுத்துக்கிட்டதுதான். ரெண்டு நாள்(!) இதே வேலையா பயங்கர பிஸி ஆயிருச்சாமே அந்த லேண்ட் ஆஃபீஸ்.


வெவ்வேற ஊருலே வருசா வருசம் நடந்துக்கிட்டு இருந்த இந்த விழா, அப்படியே நகர்ந்து நம்ம ஊரான கிறைஸ்ட்சர்ச்சுக்கு வந்துச்சு ஒரு மூணுவருசத்துலே. நம்ம ஆளுங்க சும்மா இருப்பாங்களா? அடுத்தவருசமே Canterbury Agricultural and Pastoral Association ன்னு ஒன்னை நிறுவி அதுக்காக ஒரு 14 ஏக்கர் இடத்தை வாங்கிப்போட்டாங்க. பிரமாதமா ஆரம்பிச்ச விழாவை , பயங்கரமழை வந்து ஒன்னுத்துக்கும் ஆகாமக் கெடுத்துவிட்டுருச்சு.

அடுத்துவந்த வருசங்களில் விழா நல்லாத்தான் நடந்துச்சுன்னு எழுதிவச்சுப்போயிருக்காங்க. ஊர்லே ஜனம் பெருகப்பெருகக் கால்நடைகளும் கூடுமுல்லே? இந்த இடம் பத்தாமப்போயிருச்சு. இன்னொரு இடத்தைப் பார்த்து (ஆடிங்டன் என்ற பகுதி) 29 ஏக்கர் பேசி முடிச்சாங்க. நிலத்தை வித்தவர் ரொம்ப தயாளு. இன்னொரு அஞ்சு ஏக்கரைக் கொசுறாவும் கொடுத்தார். 1887 இல் இருந்து நாங்க இங்கே வந்தப்பிறகும்கூட 1996 வரை அங்கேதான் விழா வருசாவருசம் நடந்துக்கிட்டு இருந்துச்சு.

குதிரைகளைப் பழக்கி வேலி தாண்டுறதுக்குப் பயிற்சி கொடுத்து (ஷோ ஜம்பிங்) அதை ஒரு விசேஷ நிகழ்ச்சியா ஆக்குனது இந்த ஆடிங்டன் வந்த பிறகுதான். குறைஞ்சது 4 அடி உயரம் தாண்டனுமாம்.(இப்ப இது இன்னும் கூடிப்போய் நமக்கே பார்க்கப் பரிதாபமா இருக்கு அந்தக் குதிரைகள் மிரண்ட பார்வையுடன் குதிக்கிறதைப் பார்த்தால். மனுசன் அடங்கமாட்டான் இல்லே?)

நியூஸிக்கு முதலில் குடியேற வந்த 4 கப்பல் மக்களை கவுரவப்படுத்தணுமுன்னு அவுங்க காலு குத்துன தினத்தைக் கேண்டர்பரி அனிவர்ஸரி டே ன்னு டிசம்பர்லே ஆரம்பிச்சது எல்லாம் சேர்த்து சும்மா ஒரு நாளு நடந்துக்கிட்டு இருந்த விழா கொஞ்சம் கொஞ்சமா வளர்ந்து 1918 வது வருசம் முதல் ஷோ வீக் ஆகிப்போச்சு. காலம்போற போக்குலே கொஞ்சம் முன்னே பின்னேயானாலும் பரவயில்லைன்னு இப்போதைக்கு நவம்பர் மூணாவது சனிக்கு மூணு நாள் முன்னாலே விழா:-) எங்க மாநிலம் முழுசுக்கும் அந்தவாரம் வெள்ளிக்கிழமை விடுமுறைநாள். லாங்க் வீக் எண்டுன்னு போய்க்கிட்டு இருக்கு.

இந்தக் கப்பல் கதையை இன்னொருநாள் சொல்றேன். இன்னிக்கு விழாவைப் பார்க்கலாம். புது இடம் 250 ஏக்கர். பிரமாண்டமா வளர்ந்துபோயிருக்கும் திருவிழா. எதோ அம்யூஸ்மெண்ட் பார்க்குக்குப் போறாமாதிரி ஒரு அனுபவம். வகைவகையான (தலை சுத்திக்கிட்டு வரும் ) ராட்டினங்கள், தேன் வகைகள், சீஸ் வகைகள், ஆட்டுமந்தைகளை ஓட்டிக் கிடையில் சேர்க்கும் வேலைக்கார நாய்கள், அளவுக்கு மீறி வளர்ந்து நிக்கும் அபூர்வப் பூசணிக்காய்ன்னு , துப்பாக்கியால் பலூனைச் சுடுவது அது இதுன்னு நம்ம தீவுத்திடல் பொருட்காட்சிதான் போங்க! இங்கேயும் 12 வருசமாயிருச்சு. அடுத்தவருசம் ஒன்னரைச்சதம் கொண்டாட்டம் இன்னும் பெரிய அளவில் நடக்குமாம்.


எங்கூர் பந்தயத் திடல்

இவ்வளோ எல்லாம் நடக்கும்போது குதிரைப் பந்தயம் இல்லாம இருக்குமா? அதுவும் 1870லே இருந்து ச்க்கைப்போடு போட்டுக்கிட்டு இருக்கு. இங்கே நியூஸிக் கோப்பைப் போட்டியில் (இது நடப்பது நம்ம ஊர்லேதான்) கலந்துக்கறதே ஒரு மதிப்பான விஷயமுன்னு ஆயாச்சு. அண்டை நாடுகளில் இருந்தெல்லாம் (??) குதிரைகள் பறந்து வருது. அப்ப உள்நாட்டுக் குதிரைகள் வசதிகளோடு பயணம் செய்யணுமா இல்லையா?
அதுக்காக புதுசா வடிவமைச்ச குதிரை ஃப்ளோட்டுகளை ஒரு இடத்தில் பார்வைக்கு வச்சுருந்தாங்க. அடடா........அப்பத்தான் தீர்மானிச்சேன் அடுத்த பிறவியில் என்னவாப் பிறக்காப் போறேன்னு என்கிட்டே கேட்க்கும்போது கொஞ்சம் கூட யோசிக்காம ' நியூஸியிலே குதிரை' னு சொல்லணும்.
குதிரையாப் பிறக்கும்போது எப்படி நிக்கணுமுன்னு பயிற்சி

நின்னுக்கிட்டுப் போகும்போது ரெண்டு பக்கமும் அடிபடாமல் இருக்க மெத்துமெத்துன்னு இருக்கு. ரெண்டு தனித்தனி அறை. ஆனாலும் ஒருத்தரோடு ஒருத்தர் பேசிக்கிட்டேப் போகலாம். கஷ்டப்படாம ஏற சரிவான, கால் வழுக்காத உலோகத் தகடு. சின்னதா ஒரு குட்டி ஃப்ரிட்ஜ்.
சூடாச் சமைச்சுக்க (கொள்ளு அவிக்க?) ஒரு மைக்ரோ வேவ் அவன். உக்காந்து சாப்புட, எழுத்துவேலை இப்படிச் சமாச்சாரங்களுக்கு மேசைபோல ஒரு அமைப்பு. எல்லாத்துக்கும் சிகரம் வச்சதுபோல 'ஊத்திக்க' தலைகீழாய் தொங்கும் குப்பிகளோடு( குட்டிகளோடுன்னு அவசரத்துலே படிச்சுறாதீங்க) பார்! ரம் இருக்கான்னு பார்க்கணும்.

ஆமாம்.....குதிரைக்கு இதெல்லாம் வேணுமா? வரப்போற ஜென்மத்துலே குடிச்சுவேற பழகிக்கனும்.



இந்தக் கப் டே கொண்டாட்டத்துக்கு, மகளிர் தொப்பிகள் விற்பனைதான் தூக்கலா இருக்கும். அலங்காரத் தொப்பிக்குன்னே விசேஷப் பரிசு உண்டு, ஒரே ஒரு கண்டிஷன் இருக்கும்போல, முகமே தெரியக்கூடாதுன்னு:-)
கச்சிதமான ஃப்ளோட்


இந்த வருசம் சிறப்பு விருந்தினர் கையாலே பரிசு வாங்க தொப்பியும் குதிரையும் ஆவலாக் காத்துக்கிட்டு இருக்கு. லண்டனில் இருந்து இளவரசி (Princess Royal) வந்துருக்காங்க இதுக்குன்னே.

நானும் போய் தொப்பி ஏதாவது தேறுதான்னு பார்க்கணும். இன்னிக்கு நல்ல வெய்யில் இருக்கு. மரியாதையாத் தோட்டவேலை கொஞ்சம் செஞ்சுக்கனும்.