அழகரும் முருகனும்

பயண விவரம் பகுதி 13


'கூடலழகர் கோயிலுக்குப் போயிட்டு வாங்களேன். இது 108 திவ்ய தேசத்திலே ஒண்ணு. இங்கே என்ன விசேஷமுன்னா நவகிரஹங்களுக்கு ஒரு சந்நிதி இருக்கு. வழக்கமா பெருமாள் கோயில்களிலே நவகிரஹம் இருக்காதில்லையா'னு நண்பர் சொன்னதும் இதோன்னு கிளம்பியாச்சு.

அதுக்குக் கொஞ்ச நேரம் முன்னாலேதான் இவுங்க வீட்டுக்கு ரெண்டு வீடுதள்ளி இருக்கற சின்மயானந்தா மிஷனோட தியான மண்டபம் போயிட்டு வந்தோம். நல்ல பெரிய ஹால். அங்கேஒரு விளக்கு மாத்திரம் இருந்ததாக நினைவு. ஆனா எங்க இவர் சொல்றார்,மேடையிலே சிவலிங்கம் ஒண்ணு வச்சிருந்தாங்கன்னு.( கண்ணை மூடி தியானம் செஞ்சதுலே மேடையை(யே)கவனிக்கலே!)


ஷங்கர் காலையிலேயே வந்துட்டார். தோழி மட்டும் கூட வந்தாங்க. கோயில் வாசலில் பயங்கரக்கூட்டம். உள்ளே அதுக்கு மேலே. அன்னிக்கு நல்ல முஹூர்த்தநாளாம். இன்னிக்குக் கோயிலிலே மட்டும் 25 கல்யாணம் நடக்குதாம். கோவில்உத்தியோகஸ்த்தர்களுக்கு, நம்ம தோழியையும் அவங்க வீட்டுக்காரரையும் நல்ல பழக்கமாம். அவர் பெரிய உத்தியோகத்தில்
இருந்தாருல்லெ. சீக்கிரம் போங்க. தாயார் சன்னதியை மூடிருவாங்கன்னு அவசரப்படுத்தினார். 'அம்மா, மதுரவல்லி'ன்னுநாங்க போய்ச்சேரவும், திரையை இழுத்து மூடவும் சரியா இருந்துச்சு. அங்கேயும் ஏகப்பட்டக் கூட்டம். இனி அலங்காரம்முடிஞ்சுதான் திரை விலகும். ஆனா என்ன ஆச்சரியம்!


தோழி, அங்கிருந்த பட்டரிடம்( மூடுன திரையை இன்னும் கையில் பிடிச்சுக்கிட்டு இருந்தவர்) நம்மை அறிமுகப்படுத்தினார்.அடுத்த க்ஷணம் திரை விலகியது. அடக்கடவுளே, இது என்ன? கோயிலில் அலங்காரத்துக்குத் திரையை மூடிட்டா,ஆனானப்பட்ட மகாராஜாவே வந்தாலும் திரையை விலக்கக்கூடாது. ஆனா இங்கெ மதுரவல்லி நமக்கு ஸ்பெஷலா தரிசனம் தர்றாள். அங்கே காத்துக்கிட்டு இருந்தவங்க முகத்திலே பரம சந்தோஷம்.


'உங்க ஊர்லே கோயிலுக்கு பூஜைக்கு வேணுமுன்னா நான் வரனே.ஏதாச்சும் சான்ஸ் இருக்கா?' கேட்டார் பட்டர்.


' இல்லயே. அங்கே நாங்க இருக்கற ஊருலே கோயிலே கிடையாது. கட்டணுமுன்னு ஒரு ஐடியா இருக்கு. அப்பப் பாக்கலாம்' சொன்னது நான்.


'என்ன அக்கிரமம் பாருங்க. அப்படியே கோயில் கட்டுனாலும் இவருக்கு இடம் இல்லை. நியதியை மதிக்காம இருக்கறார்'னுமனசுக்குள்ளே நினைச்சுக்கிட்டேன். கடவுளுக்கு முன்னாலே எல்லாரும் சமம் இல்லையோ?


அடுத்துப் போனது கூடலழகர் சன்னதி. பெருமாள் ஆஜானுபாகாக உட்காந்துருக்கும் திருக்கோலத்திலே இருக்கார். வலது கைவிரல்கள் மட்டும் நம்மை 'வா'ன்னு கூப்புடறமாதிரி முன்னாலே குமிஞ்சிருக்கு. இந்தக் கோயிலிலே நின்றார், இருந்தார்,கிடந்தார்னு மூணு விதமாவும் பெருமாள் காட்சி கொடுக்கறார்னு பட்டர் விளக்கிச் சொன்னார். மேலே கோபுரத்துலே போய்ப் பாருங்கன்னும் சொன்னார்.


கோயில்லே குடமுழுக்கு நடக்கப் போகுதுன்னு நிறைய வேலைங்க நடந்துக்கிட்டு இருந்துச்சு. கோபுரத்தை ஓலைகளாலே மறைச்சிருந்தாங்க. நாங்க மேலே படிக்கட்டுலே ஏறிப்போனோம். இதுவரை எந்தக் கோயில்லேயும் இந்த மாதிரி மேலே ஏறிப்போனதே இல்லை. சினிமாலே 'க்ரூப் டான்ஸ்' கோபுரம் பின்னணியா வச்சு ஆடுனதைப் பார்த்ததோடச் சரி.


மேலே வந்து பார்த்தா, அப்பாடா எவ்வளோ பெரிய இடம். பிரமாண்டமான மொட்டை மாடி போல இருக்கு.கோபுரம்அங்கிருந்து ஆரம்பிக்குது. ச்சின்னப் படிக்கட்டுகளிலெ ஏறினோம். கம்பி அழி போட்ட ச்சின்னக்கதவுக்குப் பின்னாடிஸ்ரீதேவி, பூதேவி சமேதராக நிற்கிறார். எத்தனையோ நூற்றாண்டுகள் ஆகியிருந்தும், வர்ணமெல்லாம் இன்னும் நல்லாவே இருக்கு.முகத்தில் 'பெருமாளுக்கே' உரிய அந்த வசீகரம். சினிமாலெ கிருஷ்ணனையோ, விஷ்ணுவையோ என் டி ஆர் ரூபத்துலேபார்த்துப் பார்த்துச் சாமியை நினைக்கறப்ப சினிமாலே பார்த்தமாதிரியே மனக்கண்ணுலே வர்றது நினைவு வந்துச்சு.


அதுக்கும் மேலே இன்னும் குறுகிய படியிலே ஏறிப் போனோம்.

ஆஹா.....அங்கே அனந்த சயனத்தில் இருக்கார்பள்ளி கொண்ட பெருமாள். அவரைச் சுத்திவரச் சுவத்துலே தசாவதாரங்களை வரைஞ்சு வச்சிருக்காங்க. காலடியிலே முனிவர்கள்.நாக்கை வெளியே நீட்டிக்கிட்டு இருக்கற அனந்தன். அழகோ அழகு. என்ன வர்ணங்கறீங்க? எவ்வளவு நாள் ஆகியிருக்கும்இதையெல்லாம் இப்படிப் பாத்துப்பார்த்து பெயிண்ட் செஞ்சதுக்கு? அடடாடா.... எப்படிங்க இதையெல்லாம் செஞ்சுருப்பாங்க?
ஒரு ஃப்ரேமுலெ அடங்குறதுல்லெ. ரெண்டுரெண்டா இப்படியும் அப்படியுமா கம்பிக்குள்ளே படம் எடுத்தோம்னு வையுங்க.


மனசில்லா மனசோட கீழே இறங்குனோம். 'ஜேஜே'ன்னு கல்யாணக் கூட்டம். மாலையும் கழுத்துமா சுற்றம் சூழ மாப்பிள்ளைகளும், பொண்களும். ஒரு கல்யாண ஜோடியைக் கிளிக்குனேன். அவுங்க பேரைக் கேட்டுக்கிட்டு,நல்லா இருங்கன்னு ஆசி வழங்கிட்டு போற போக்குலெயே பல ஜோடிகளையும் 'கிளிக்'கினேன். அதுலே ரொம்பக் கூட்டமில்லாம ஒரு ஜோடி இருந்தாங்க. பொண்ணு பேரு ஷர்மிளா. அவுங்களே சொன்னாங்க, 'நாங்க காதல் கல்யாணம்'னு.


'அடிச் சக்கை.சந்தோஷமா இருங்க. நாங்களும் 32 வருசத்துக்கு முன்னாலே காதல் கல்யாணம்தான். நீங்க நல்லா இருப்பீங்க. ஒரு குறைவும்வராது'ன்னு மனசாரச்சொல்லி வாழ்த்திட்டு வந்தோம். கோயில் பிரகாரங்களைச் சுத்தி வந்தப்ப அங்கே ஏகப்பட்டவாகனங்கள் அழகழகா இருந்துச்சுங்க. சேஷவாகனம் பலே ஜோர். இதை வெள்ளை யானைகள் தாங்கிக்கிட்டு இருக்குங்க.எங்க இவருக்கு பாம்புன்னா பயமாச்சா, அதனாலே இன்னும் கொஞ்சம் கலாய்ச்சிட்டு வந்தேன். படம் எடுத்தப்ப ரெண்டு பாகமாஎடுக்கவேண்டி இருந்துச்சுங்க. பாம்பு நல்லா வந்துச்சு. யானைதான் கொஞ்சம் அவுட் ஆஃப் ஃபோகஸ் ஆயிருச்சு.


நவகிரக சன்னதியிலே கும்பிட்டுக்கிட்டு வராந்தாலெ இறங்குனா 'மதுரவல்லி' நிக்கறாள். கோயில் பிரசாதம் விக்கற கடையிலே வாழைப்பழம் வாங்கிக் கொடுத்தோம். இப்ப மருந்து கொடுத்துருக்கு. கொஞ்ச நேரம் கழிச்சுக் கொடுக்கறேன்னுபாகர் வாங்கி வச்சுக்கிட்டார். மதுரவல்லி ஓரக்கண்ணாலே அவரை முறைச்சது.


108 திவ்ய தேசத்துலெ எத்தனை பார்த்துருக்கேன்னு எண்ணிப் பார்த்தா ஒரு பத்துதான் தேறுது. மீதியை எப்பப் பார்க்கப்போறேன்னு தெரியலையே!


'வேல்முருகனை' பார்க்கணுமுன்னு இருந்தேன். அப்ப சங்கர் சொன்னார், 'தங்கமயில் நல்லதுங்க. அங்கே ஹால்மார்க் கிடைக்குது'னு.ஆமாம், சில இடங்களிலே பார்த்தேனே, 'தங்கம் வாங்க, தங்கமயிலுக்கு வாங்க'ன்னு. தோழியும் அங்கே இதுவரை போனதில்லைன்னு சொன்னாங்க. சரின்னு தங்கமயிலுக்கே போனோம். பழைய கால டிஸைனுலே எதாவது வாங்கணுமுன்னுஇருந்தேன். ஆனா எல்லாம் நவநாகரீக டிஸைன்கள், தேசலா இருக்குங்க. கொஞ்ச நேரம் தேடுனபிறகு, பழங்கால'கெஜ்ஜலு மாலை'ன்னு ஒண்ணு கண்ணுலே பட்டுச்சு. சரின்னு அதை வாங்கிக்கிட்டு வீட்டுக்குப்போய்ச் சேர்ந்தோம்.எங்கெயாவது ஊர்களுக்குப் போனா நினைவுப்பொருள்னு ஒண்ணு வாங்கிறணுமுல்லே அதுக்குத்தான்.........இதையே அக்ஷ்யதிருதியைக்கு வச்சுக்கிட்டா ஆவாதுங்களா? நிபுணர்களைக் கேக்கணும்:-)


அன்னிக்கு இரவுக்காக ஏற்கெனவே ராயல் கோர்ட்டுலே இடம் போட்டு வச்சுருந்ததாலே அங்கே இடத்தை மாத்திக்கிட்டோம்.தோழிக்கு வருத்தம்தான். ஆனா மருந்தும் விருந்தும் மூணு வேளையில்லையா?சாயங்காலமாக் கிளம்பி திருப்பரங்குன்றம் போயாச்சு. மறுநாள் தைப்பூசம். அதனாலேயோ என்னமோ மூலவருக்குமுன்னாலே இருக்கற மயிலுக்கு எண்ணெய்க்காப்பு போட்டாங்க. பக்கத்துலே உக்கார்ந்து பார்த்தோம். ஒரு குழுவினர்அங்கே உக்காந்து பஜனைப் பாடல்கள் பாடிக்கிட்டு இருந்தாங்க. இன்னொரு பக்கம் அங்கே வேதபாடசாலைன்னு ச்சின்னப் பிள்ளைங்கவேதம் படிச்சுக்கிட்டு(!) இருந்தாங்க. கையிலே நிஜமாவே நோட்டுப் புத்தகம்.


அங்கிருந்து கிளம்பி வண்டியூர் தெப்பக்குளம். தண்ணி எக்கச் சக்கம். படகு சவாரி நடந்துக்கிட்டு இருந்துச்சு. பெடல்போட்டுக்கூட இருந்துச்சு. படகுக்காக ஒரு குடும்பம்(?) வரிசையா உக்கார்ந்து இருந்தாங்க. எதுருலே மாரியம்மன் கோவிலுக்குப் போகணுமா,வேணாமான்னு கொஞ்சம் யோசிச்சுட்டு, தெப்பக்குளத்தையே பார்க்கலாமுன்னு அங்கேயே கொஞ்சம் உக்காந்தாச்சு.தண்ணிக்கு நடுவிலே மண்டபம் ஒய்யாரமா இருந்துச்சுங்க.


அங்கிருந்து கிளம்பி ச்சும்மா மருதையை ஒரு சுத்து சுத்துனப்ப ஒரு சர்ச், ரெட்டைக் கோபுரத்தோட ஸ்பானிஷ்ஸ்டைலா இருந்துச்சுங்க.சுத்துனப்பக் கண்ணிலே பட்டுச்சு ஒரு வாட்டர் டேங்க். அதுமேலே அனுமான் உக்காந்துருக்கார்.அப்புறம் உத்துப் பார்த்தப்பத்தான் தெரிஞ்சது அது வாட்டர் டேங்க் இல்லே, உண்மைக்குமே அனுமார் கோயில்.அந்த ஆஞ்சநேயர் வாலைச் சுருட்டிச்சுருட்டி, ராவணன் சபையில் ஆசனமாக்கி உசரத்துலே உக்காந்தாரே அப்படிஇங்கே உக்காந்துருக்கார்னு. நல்ல யுக்திதான்.


நாளைக்கு இன்னும் சில இடங்களைப் பாக்கலாமுன்னு முடிவு செஞ்சுட்டு ரூமுக்கு திரும்ப வந்தோம். அந்த ஹோட்டலிலேஒரு 'ரூஃப் கார்டன் மொஹல் ரெஸ்டாரண்ட்' இருக்கு. சாப்பாடும் சரி, சைட்டும் சரி அட்டகாசம். இளந்தென்றல் வீசறப்ப,மொட்டை மாடியிலே இருந்து, லைட்டுக்களாலே ஜொலிக்கிற கோபுரங்களையும், ஊரையும் பார்த்துக்கிட்டேச் சுடச்சுடருமால் ரோட்டியும் இன்னபிற வஸ்துக்களையும் சாப்புடற ஆனந்தம் இருக்கே.......... அற்புதம். விலையும் ரொம்ப இல்லைங்க. ரீஸனபிள்தான்.


-----ப்ளொக்கர் சொதப்புவதால் படங்கள் இருந்தும் போடமுடியவில்லை(-: