நாளுக்கு மூணு சண்டை!!!!!!

ஸாஃப்ரான் ரைஸ், பனீர் & மட்டர் சப்ஜி, ஆலூ கறி, தால், பஜ்ஜியா மாதிரி ஒரு
கைண்ட் ஆப்ஃ போண்டா, பப்படம், ஸாலட், இம்லி சட்னி, ரைத்தா, ஃப்ரூட்ஸ் கேஸரி & க்ரீம்,
பால் பாயாசம் இதுதான் மெனு!!!


போன வீக்கெண்ட் லாங்கா இருந்துச்சு, நம்ம எலிஸபெத் மஹாராணியோட பொறந்த நாள் விழாவால!!
இன்னும் ஒரு நாள் லீவு போட்டு அதை ஒரு லாங்கஸ்ட் வீக்கெண்டா மாத்திக்கிட்டோம்!!!!

மேலே சொன்ன சாப்பாட்டு ஐட்டங்கள் நம்ம ஊர் கோயில்லெ, தயாரிச்சதுதான்! என்னா 'ஸ்பெஷல்'னு
கேட்டீங்கன்னா அதுக்கும் பதில் ரெடியா இருக்கு! எங்க திருமணநாள் கொண்டாட்டத்தைக் கோவில்லெ
வச்சுக் கொண்டாடினதுக்குத்தான் இந்த மெனு!

'தானே தானே பர் லிகா ஹை, கானே வாலாகா நாம்'னு ஒரு பழஞ்சொல் இருக்கு! ஒவ்வொரு அரிசியிலும்
அதை சாப்புடப்போறவங்க பேரு இருக்குமாம்! அதனாலே கொண்டாட்டம்ன்னு யாரையும் தனியா அழைக்கலை.
யாருக்கு எழுதியிருக்கோ அவுங்க சாப்பிடட்டுமுன்னு விட்டுட்டோம். அறிமுகம் இல்லாதவங்களுக்கு இப்படிச்
செய்யறதிலும் ஒரு சந்தோஷம் இருக்கத்தான் இருக்கு!

அன்னைக்குச் சமையல் செஞ்சவங்களிலே ஒருத்தர் என்னிடம் கேட்டது இது.

" எத்தனையாவது கல்யாண நாள்?"

"முப்பத்தியொண்ணு"

" இதுவரைக்கும் எத்தனை முறை சண்டை போட்டிருப்பீங்க?"( கேக்கறதைப் பாருன்னானாம்!!!)

" முப்பத்தியொண்ணை ஆயிரத்தாலே பெருக்கிக்குங்க!!!"

கொஞ்சம் கணக்குப் போடத்தெரிஞ்சா புரிஞ்சிருக்கும், சராசரியா நாளுக்கு மூணு சண்டைன்றது:-)

இப்பப் பாருங்க தமிழ்மணத்துலே சண்டை போடறாங்கன்னு முகமூடி பதிவு போட்டிருக்காருல்லே,
அதேதான்!!!

குடும்பத்துலே இதெல்லாம் ரொம்ப சகஜமப்பா!!!!

இன்னைக்கு சண்டை போட்டுக்குவொம், நாளைக்கு கூடிக்குவோம்.

சண்டைன்னதும் ஞாபகத்து வருது ஒரு விஷயம்.

அந்தக் காலத்துலே ஏதாவது வாக்குவாதத்துலே( இதைத்தான் சண்டைன்னு தப்பா சொல்லிக்கிட்டு இருக்காங்க!)
காரசாரமா ஈடுபட்டுக்கிட்டு இருக்கறப்ப திடீர்னு யாராவது வீட்டுக்கு வந்துருவாங்க. அவுங்க முன்னாலெ இதை
வச்சுக்க வேணாம்னுட்டு, ரொம்பச் 'சமாதனப்புறா'வா 'சட்'னு மாறிடுவோம்.

அவுங்க இருந்து பேசி, காஃபியெல்லாம் குடிச்சுட்டுப் புறப்பட்டு போற ஒரு ரெண்டு மணி நேரத்துலே, உண்மைக்குமே
அந்த சண்டை நீத்துப் போயிருக்கும். ஆனாலும், அதை மனசுலெ வச்சு வளர்த்துக்கிட்டுக் 'கரம்கரம்'னு இருப்பேன்.
அவுங்க போனபிறகு, இவர் இயல்பா எதாவது பேச வருவார். இன்னும் சண்டை முடியலேன்னு குரல் கொடுப்பேன்!

சண்டையா, அது எப்பவோ முடிஞ்சிருச்சே! அவுங்க வந்ததும் நான் 'மூண்டுக்கிட்டிருந்ததை அணைச்சிட்டேனே'ன்னு
அப்பாவியா இவர் சொல்வார்.

எனக்கு 'ச்சே'ன்னு ஆயிரும். மனசு நிறைவா ஒரு சண்டையை, முழுசாப் போட விடாத ஜனங்களை சபிச்சுக்கிட்டே
அடுத்த சண்டை சமயத்துலேயாவது யாரும் வந்துராம இருக்கணுமேன்னு வேண்டிக்குவேன்!!!!

எப்படியும் வெற்றி எனக்குத்தான்!!! அத்தை அனுபவிக்க முடியலை பாருங்க:-)))))


பின்குறிப்பு: இது இந்தப் பதிவுக்கு சம்பந்தமில்லாதது. ஆனா போன பதிவுக்கு சம்பந்தம் இருக்கறது.

நம்ம வீ.எம், வசந்தன், தேன் துளி, மீனாக்ஸ், பாண்டி, டுபுக்கு, எல்லேராம் இவுங்களுக்கெல்லாம்
பின்னூட்டம் போட்டதுக்கு நன்றி சொல்லிக்கறேன்.

'பின்னூட்டத்துக்கு எப்படி பின்னூட்டம் கொடுக்கறது, நாம அதே பதிவுலே போட்டாக்கா, பெரியமனசு பண்ணிப்
பின்னூட்டம் போட்ட நம் மக்கள் திரும்ப வந்து பாப்பாங்களா, இல்லே எல்லாம் ஒருக்கப் போட்டதோட சரின்னு
இருந்துடுவாங்களா? '

( இதுக்கே தனியா ஒரு பதிவு போடணுமேப்பா!)

இப்படிப் பலகுழப்பங்கள் மனசுக்குள்ளெ வந்துட்டதாலே, இந்தப் பதிவுலே பின்குறிப்பாப் போட்டுக்கலாமுன்னு
ஒரு எண்ணம்!