எட்டுநாட்கள் கிடைச்சா(ல்) என்ன செய்யலாம்?

மணி அஞ்சரைகூட ஆகலை, இப்படி மசமசன்னு இருட்டிக்கிட்டு வருதே'ன்னு ஒரு சலிப்பு.குளிர்காலமாம். இப்படித்தான் சீக்கிரம் இருட்டிருமாம். டாக்ஸி ஓட்டி சொல்றார்.வளைஞ்சு ஓடும் ஆற்றை ஒட்டியே போகும் ரோடு. ஆற்றின் குறுக்கே இருக்கும் பாலங்களில் மினுக் மினுக்ன்னு விளக்கு தோரணங்கள்.

ஜ்யார்ஜ் வில்லியம் ஹோட்டல். பேரே 'பிடுங்கித் தின்னுற மாதிரி' இருக்குல்லே? ஆனால் உஷார்! இருக்கும் இடம், லொகேஷன் அருமை. குவீன் தெரு மாலுக்கு ரெண்டே ப்ளாக்தான். ஏழாவது மாடி.நல்லவேளை மின் தூக்கி இருக்கு. அதைவிட்டுக் காரிடாரில் கால் வைத்தால் எதோ த்ரீ டி maze லே போறது போல வலது திரும்பி நேராப்போய், இடது திரும்பி, நேராப்போய், வலது திரும்பி, நாலடி வச்சு,ஒரு கதவுலே முட்டிக்கலாம். அதைத் திறந்தால்..................

உழக்குலே கிழக்கு மேற்குப் பார்க்கறாப்போல ஒன்னரை மீட்டர் இடம். மூக்கை நீட்டிக்கிட்டு முகத்தில் மோதும் விதமா 45 டிகிரி கோணத்தில் ஒரு கண்ணாடி பதிச்ச அலமாரி. அலமாரிக்கும் வலது பக்கச் சுவருக்கும் இடைவெளி ஒரு அரை மீட்டர்( இருந்தாலே கூடுதல்) அதுலே சைடு வாகாத் திரும்பித்தான் போக முடியும். அப்படிப் போயிட்டா, நீங்க முட்டி விழறது ஒரு படுக்கையில். படுத்தபடி மெள்ளத் திரும்புனா,அட்டாச்சுடு பாத்ரூம். திரும்பாம மேலே பார்த்தா ஒரு டிவி. இது எல்லாத்துக்கும் மேலேன்னு அங்கே(வேறெங்கே? மேலேதான்) ஒரு ஏர் கண்டிஷனர். (படத்துலே பார்த்தா .................ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்)

என்னதான் இது சிட்டியின் முக்கிய பாகத்துலே இருக்கற இடம்னு சொன்னாலும், அதுக்காக இப்படியா?ஒரு சதுர அங்குல இடமும் விடாம 'அலங்கரிச்ச' அறை. அந்த ஒன்னரை மீட்டர்லே ஒரு சன்னமான மேஜை, அதுக்கு ஒரு நாற்காலி. மேலே, அலமாரிக்கும் சுவத்துக்கு இடையில் ஒரு பலகை அடிச்சு அதில் மின்சாரக் கெட்டில். காஃபி, டீ போட்டுக்கலாமாம். ஆனால் 'ப்ரெட் டோஸ்ட்டரை உபயோகப்படுத்தாதே'ன்னு அறிவிப்பு. புகை வந்தவுடனே ஃபயர் அலாரம் அடிச்சு, விட்டத்தில் இருந்து படுக்கையில் பூ மழை பொழியுமாம்.

போட்டும், இப்படியாவது மழை வந்தால் ஆகாதா? அதான் அஞ்சு வருசமா மழையே இல்லாம காஞ்சு கிடக்காமே! திடுமுன்னு ஒரு இரைச்சல். என்னவோ ஏதோன்னு நடுங்கிக்கிட்டே இவரைப் பார்த்தால், 'சூடா இருக்கே'ன்னு அந்த ஏர்கண்டிஷனரை ஆன் செஞ்சிருக்கார். இப்ப என் முறைன்னு நான் டிவி ரிமோட்டை எடுத்துக்கிட்டேன். விரலை ஓடவிட்டா..................டக் டக் டக் டக் டக்! எண்ணி அஞ்சே சானல். அதுலே ரெண்டு வரிவரியா வருது. இன்னொண்ணு கறுப்பு வெளுப்புலே. என்னடான்னு பார்த்தால் இன்னொரு சானலின் ரிப்பீட்டு இது. உருப்படியா வர்றது ரெண்டே ரெண்டுதான்னு புரிஞ்சது. ஓஓஓஓஓஓ........இதைத்தான் 'அஞ்சுக்கு ரெண்டு பழுதில்லை'ன்னு சொல்றமோ?

இது(வும்) இணையத்துலே பார்த்துத் தெரிவு செஞ்ச இடம்தான். முந்தி ஒருக்கா 'கோல்ட் கோஸ்ட்'லே இப்படி ஒரு இடத்தை இணையம் மூலம் புக் பண்ணிட்டு, நேரில் பார்த்தப்ப ................... அது ஒரு பெரிய கதை. அப்பாலே ஒருநாள் சொல்றேன். 'சூடு பட்ட பூனை'யா 'இந்த முறை ரெண்டே நாளுக்கு மட்டும் அறை எடுத்துக்கலாம். அப்புறம் அறை நல்லா இருந்தா இன்னும் அஞ்சு நாளுக்கு நீட்டிக்கலாமு'ன்னு சொன்னேன். இவர்தான் போய் இறங்குனவுடனே மறுநாளுக்கு அறை தேடிக்கிட்டே இருக்கணுமா? மூணு நாளைக்கு எடுக்கலாம். நமக்கும் அறை தேட நேரம் இருக்கும்னு சொன்னார்.

முகம் கழுவிக்கிட்டுக் கொஞ்சம் ஃப்ரெஷா வெளியே கிளம்புனோம். நல்லாவே இருட்டிப் போயிருந்துச்சு. ரொம்ப மெதுவா நடந்தாலும் அஞ்சு நிமிஷ நடையில் குவீன் தெரு மாலுக்குப் போயிரலாம். இதுலே ரெண்டு இடத்துலே ட்ராஃபிக் லைட்கள். என்னமோ மெஷின் துப்பாக்கியாலே சுடறமாதிரி 'டட்டட் டட்டட்'னு சத்தம் போட்டுக்கிட்டேப் பச்சை மனுஷன்' வரும்போது தெருவைக் கடக்கணும். சில சாப்பாட்டுக் கடைகள் மட்டுமே திறந்திருக்கு. மத்தபடிமாலே ஜிலோன்னு கிடக்கு. தலையில் நீல விளக்கோட ரெண்டு போலீஸ் கார்கள் மாலின் நடுப்பகுதியில் ஓரமா நிக்குது. 'விஷமி'களுக்கு எச்சரிக்கை. இங்கே சனி ஞாயிறுகளில் சாயங்காலம் அஞ்சோடு கடைகண்ணிகள் க்ளோஸ்.ஆளரவமே இருக்காது. அப்படி ஒண்ணும் பெரிய மாற்றம் இல்லை. சில வருஷங்களுக்கு முன்னே பார்த்த மாதிரியேதான் இருக்கு எல்லாமே, போலீஸ் கார் உள்ப்பட. நாளைக்குப் பொழுது விடிஞ்சு ஊருக்குள்ளே போனால் மாற்றங்கள் கண்ணுக்குத் தெரியுமோ என்னவோ?

ராத்திரியில் வயித்தைக் காயப்போடக் கூடாதேன்னு 'சப்வே'யில் சாப்பாட்டை(!) முடிச்சுக்கிட்டு, குடிக்க ஒரு பாட்டில் தண்ணீர் மறக்காம வாங்கிக்கிட்டோம். துளித்துளியாக் குடிச்சு நாளைக் காலைவரை ஒப்பேத்திக்கணும்.வெறும் 600 மில்லிக் குடிதண்ணீர் மூணு டாலர். வெளியே இறைஞ்சு கிடக்கும் கோக் வகையறா 99 செண்ட்.இங்கே தண்ணிக்கு நிஜமாவே 'வாழ்வு'தான். அஞ்சு வருசமா மழை இல்லையாம். அணைத் தண்ணீர் ரிசர்வ் வெறும் 20%தான் இருக்காம். அதனாலே ஒரு மனிதருக்கு 140 லிட்டர் தண்ணின்னு இப்ப அரசாங்கம் சொல்லுது. இப்படிக் காஞ்சுகிடக்குமா ஒரு நாடு? ஹூம்.........

எல்லாம் பூட்டி இருந்தாலும் அங்கங்கே கண்ணாடி ஜன்னல் ஊடாக எல்லாம் தெரியறமாதிரி பளிச்சுன்னு'விண்டோ ட்ரெஸ்ஸிங்' செஞ்ச ரெண்டு தெருக்களை இணைக்கும் குறுக்குப் பாதைக் கடைகள். ஆர்கேடுகள். அனக்கமில்லாத அமைதி. அட்டகாசமான கப்புகளுடன் ஒரு டீக்கடைக் கூட இருக்கு.

பக்கத்துத் தெருவழியாகத் திரும்பி வரும் வழியில்............. அட! இங்கே பார்றா!! பெஞ்சு மேல் ஒய்யாரமாப் படுத்து ஓய்வெடுக்கும் கங்காரு. அதுக்கு மனமகிழ்வூட்ட ட்ரம்பெட் வாசிக்கும் ரெண்டு கங்காருகள், ச்சும்மா அங்கே நின்னுக்கிட்டு இதை வேடிக்கைப் பார்க்கும் கங்காருன்னு ஒரு ச்சின்ன கங்காருக் கூட்டம்.

எந்த ஊர் இதுன்னு சொல்ல மறந்துட்டேனே.................. ப்ரிஸ்பேன்.

ஆஸ்ட்ராலியாவின் மூன்றாவது பெரிய நகரம்.

தொடரும்...................