அக்கா ( பகுதி 10 )

"சிறு குனனுக்கு நேந்த விபத்து யது?" முக்கால் வாசி காலை விட்டுட்ட கோணல் மாணல் கையெழுத்து. சிரிச்சு, உருண்டு பொரண்டு.... சித்தியோட வகுப்புப் பரீட்சைத்தாள்களை நான் திருத்திக் கொடுத்தேன். பாட்டியும் டீச்சர்தான். ஆனா பரிட்சைப் பேப்பர் திருத்தும் வேலையெல்லாம் இருக்காது. அவுங்க ஒன்னாப்பு டீச்சர்:-) ஒரு மாசம் கழிச்சு வந்த பெரிய லீவுக்கு அக்கா வீட்டுக்குப் போகலை. பாட்டி வீட்டுலேயே இருந்து போரடிச்சுக்கிட்டுக் கிடந்தேன்


சித்தி மகன் என்னைவிட 3 வாரம் மூத்தவன். அவனுக்கு ஊர் சுத்துவதுதான் வேலை. தப்பித்தவறி வீட்டுலே இருந்தால் சைக்கிளைக் கழட்டி மாட்டுறதும் சின்னச் சின்ன நட்ஸ், ஸ்க்ரூ, தகடு அது இதுன்னு சேர்த்துவச்சுருக்கும் டப்பாவை எடுத்துவச்சுக் குடையறதுமா இருப்பான். ஜன்னல் வழியாக வரும் வெளிச்சக் கீத்துலே லென்ஸ் வச்சு சினிமாக் காட்டுவான். சிங்கிள் ஷாட்:-) சினிமாக் கொட்டகை ஆப்பரேட்டர் மகன், இவன் வகுப்பு. துண்டு துண்டா ஃப்லிம் ஒரு ஜாமெண்ட்ரி பாக்ஸ்லே வச்சுருக்கான். வீட்டுக்கு எதாவது வேணுமுன்னா கடைகண்ணிக்குப் போயிட்டு வருவான். ஒருநாள், சித்தி மகனோடு கடைக்குப் போனப்பக் கடைவீதியிலே எங்க பெரிய சித்தியைப் பார்த்தேன். அவுங்களை சின்னக்காக் கருமத்தன்னிக்குப் பார்த்ததுதான். அன்னிக்குச் சரியாப் பேசக்கூட முடியலை. அவுங்களையும் அந்தச் சித்தப்பாவையும் மற்ற உறவினர் கூட்டங்களுக்குப் பிடிக்காது. உள்ளுக்குள்ளேயே புகைஞ்சுக்கிட்டு இருக்கும் பகை. அவுங்களும் நல்ல விசேஷத்துக்கு வராட்டாலும், ஏதும் துக்க சமாச்சாரங்களுக்கு வந்துட்டு உடனே போயிருவாங்க.

என்னைப் பார்த்ததும் சித்தி வேகமா வந்து என்னைக் கட்டிப் பிடிச்சுக்கிட்டாங்க. அந்த நிமிசம் எனக்கு மனசுக்குச் சந்தோஷமா இருந்துச்சு. 'வீட்டுக்கு வரக்கூடாதா? அவுங்களை மாதிரியே நீயும் இருக்கணுமா' ன்னாங்க. நான் ஒருநாள் வரேன்னேன். 'அண்ணன்கிட்டே சொல்றேன். நீங்க இங்கேயா இருக்கீங்க? எனக்குத் தெரியாதே'ன்னேன்.
ஏன் இவனுக்குத் தெரியுமேன்னு என்கூட வந்த சித்திப் பையனைப் பார்த்தாங்க. 'ஏம்ப்பா பெரியம்மா வீட்டுக்கு நீயாவது வரலாமுல்லே, இவளையும் கூட்டிக்கிட்டு ஒரு நாள் வா'ன்னாங்க.

வீட்டுக்கு வர்ற வழியில் , 'இவுங்க வேற ஊர்லே இருந்தாங்களே, எப்ப இங்கே வந்தாங்க' ன்னு கேட்டதுக்கு 'ரெண்டு மூணு வருசமா இங்கேதான் இருக்காங்க'ன்னான். 'அம்மாகிட்டே, பாட்டிகிட்டே எல்லாம் இவுங்களைப் பார்த்தோமுன்னு சொல்லிடாதே.. ஏன் போய்ப் பேசுனேன்னு திட்டுவாங்க'ன்னான்.

இதுலே என்ன ஒரு விசயமுன்னா..... இவுங்க இவனுக்குச் சொந்தப் பெரியம்மா மட்டுமே. எனக்கு? சித்தி ரெண்டுவகையில் சொந்தம். எங்க அம்மாவுக்கு தங்கச்சி, எங்க அப்பாவோட (சித்தப்பா பையன்) தம்பி பொண்டாட்டி.

நான் வாயை வச்சுக்கிட்டு சும்மா இல்லாம வீட்டுக்கு வந்ததும், சித்தி சித்தப்பா இந்த ஊருலே இருக்காங்களாமே. எனக்கு ஏன் சொல்லலை? நான் ஒரு நாள் வரேன்னு சொல்லியிருக்கேன். போகணுமுன்னு சொன்னதுக்கு, 'உங்க அண்ணன் கிட்டே கேட்டுக்கிட்டுப் போ'ன்னு சொன்னாங்க எங்க சித்தி. குரலில் ஒரு நக்கல் இருந்துச்சோ......

அண்ணன் வேலையில் இருந்து வந்ததும், நான் இன்னமாதிரி இன்னமாதிரின்னு எல்லாத்தையும் ஒப்பிச்சேன். 'அதெல்லாம் போகவேணாம்'னு சொன்னார். எதுக்குன்னதுக்கு, 'சின்னப்பிள்ளை உனக்கு எதுக்கு ஊர்வம்பு. பேசாமச் சொன்னதைக் கேளு' ன்னார். நான் விடாம 'நை நை'ன்னு பாட்டிகிட்டேக் கேட்டுக்கிட்டே இருந்தேன். பிடுங்கி எடுக்கறேன்னு திட்டிட்டு, அப்புறமாச் சொன்னாங்க.

ரொம்ப சிம்பிளான ஒரு லாஜிக். எங்க அப்பாமேலே அம்மாவின் குடும்பத்தாருக்கு இருந்த கோவம். அது அவர் குடும்பத்து ஆட்கள் மேலே
பாய்ஞ்சிருக்கு. ஓஹோ..... அக்காவின் கல்யாணத்துக்கு இவுங்க யாருமே வராததுக்கு இதுவும் ஒரு காரணம்.

"உங்க அப்பாவால் உங்க அம்மாவுக்கு ஏகப்பட்ட கஷ்டம். அந்தக் குடும்பமே அப்படித்தான். அவுங்க சம்பந்தம் ஏதும் வேணாமுன்னுதான் பேச்சுவார்த்தைகூட வச்சுக்கறதில்லை. இப்பக்கூட உங்க அப்பா எங்கே இருக்காருன்னு அவுங்களுக்குத் தெரியும். ஆனாலும் சொல்ல மாட்டாங்க. அவ்வளோ அழுத்தம். உங்க அம்மா செத்தப்ப எப்படிக் கெஞ்சிக்கேட்டோம். சொன்னாங்களா ?"

எனக்கு லேசா நினைவு வந்துச்சு, அம்மா இறந்தப்பச் சித்திசித்தப்பாக் குடும்பம் பூரா சாவுக்கு வந்துருந்தாங்க. அப்ப இருந்தே இதே ஊர்லேதான் இருக்காங்க போல. எனக்குத்தான் தெரியாமப் போயிருச்சு. சின்னப்புள்ளேன்னு குடும்ப விசயங்களை யாரும் என் காதுலே படறமாதிரி பேசறதே இல்லை. அப்பாமேலே அண்ணனுக்குச் சரியான கோபம். அதை இவுங்க வேற நெய் ஊத்தி வளர்த்து வச்சுருக்காங்க.

இவுங்க போகக்கூடாதுன்னு சொன்னதுலே இருந்து எனக்கு அங்கே போகணுமுன்னு ஆசையா இருக்கு. ஒருநாள் ஞாயித்துக்கிழமைன்னு நினைக்கிறேன், அண்ணன் வீட்டுலே இருந்தார். அப்பப் பார்த்து சித்தப்பா பையன் (என்னைவிட நாலு வயசு பெரியவன்) பாட்டிவீட்டுக்கு வந்து, வெளியே கேட்டுக்குப் பக்கத்துலே இருந்த நந்தியாவட்டைச் செடிகிட்டே நின்னான். வெளி வெராண்டாத் திண்ணையில் இருந்த அண்ணன் 'எதுக்கு வந்தே?'ன்னார். நான் அதுக்குள்ளே வெளியே ஓடிப்போய் 'வீட்டுக்குள்ளார வா(ங்க)'ன்னேன். அவன் தயங்கித்தயங்கி, என்னைப் பார்க்க வந்ததாச் சொன்னான். 'பார்த்தாச்சுல்லே போ'ன்னு சொன்னார்.

'எங்கம்மா. தங்கச்சியைக் கூட்டிக்கிட்டு வரச் சொன்னாங்க'ன்னதும் எனக்கு ஒரே குஷியா இருந்துச்சு. அண்ணன், 'அவ வரமாட்டா'ன்னார். எனக்கு எரிச்சலாப் போச்சு. நான் போகப் போறேன்னேன். அதுக்குள்ளே பாட்டியும் சித்தியும் வெளியிலே வந்து அண்ணனுக்கு சப்போர்ட் பண்ணுறாங்க. நான் பிடிவாதமாப் போகப் போறேன்னதுக்கு, 'போனால் அப்படியே போயிரணும். திரும்பி வரக்கூடாது'ன்னார். எனக்கும் வீம்பு கூடி, 'சரி. வரலை'ன்னுட்டு விடுவிடுன்னு அந்த அண்ணன்கூடப் போயிட்டேன்.

தொடரும்......................