அடேயப்பா....நாப்பது லட்சம் பிரதிகள் வித்துப் போச்சாம்! ( மூன்று மாநிலப் பயணம்- தொடர் : 17)

பயணக்கதை நகரவே இல்லை. நீ முடிக்கறதுக்குள்ளே அடுத்த 'பயணம்' வந்துரும்  என்கிறார்  நம்ம கோபால்.  அதுக்காக தினமும் எழுதமுடியுதா?  நானென்ன ஜெமோவா?  சரி. நம்ம கதையை ஆரம்பிக்கலாம்.  நேற்று தீபாவளி  ஒருவழியா முடிஞ்சது.

இன்றைக்குப் பெரிய மனிதர்களின் சந்திப்பு நாள் என்று(ம்) வச்சுக்கலாம். காலையில் வழக்கம்போல்(!) வல்லியம்மாவுடன் சந்திப்பு.  வீட்டுலே எல்லாம் ஒரு மாதிரி சரியாச்சுன்னு அங்கேயே  இடம் மாறிப் போறாங்க இன்றைக்கு. காலையில் சீக்கிரம் அவுங்க கிளம்புவதால்  ப்ரேக்ஃபாஸ்ட் சேர்ந்து சாப்பிட நேரமில்லை:( அவுங்களுக்கு டாட்டா சொல்லிட்டு கொஞ்சம் துக்கத்தோடு போய் ரெண்டு மசால்வடையும் கொஞ்சம்  வெண்பொங்கலுமா  காலை உணவை முடிச்சேன்:-)

தினமும் காலங்கார்த்தாலை எதுக்கு ஓடணுமுன்னு சீனிவாசனை பத்து மணிக்கு வந்தாப்போதுமுன்னு சொல்லி இருந்தோம். அவர் வந்ததும் போனது நம்ம   காற்றுவெளிப்பதிவர் கவிதாயினி மதுமிதா அவர்கள் வீட்டுக்கு. சென்னைப் பயணங்களில்  இது வழக்கமான  ரவுண்டு என்பதால் தெருப்பெயரை மட்டும் சொன்னால் நம்ம சீனிவாசன் 'டான்'னு கொண்டு போய் வீட்டுவாசலில் நிறுத்திருவார்:-)

கவிதாயினியைப்பற்றி நான் அதிகம் சொல்ல வேண்டியதில்லை. இலக்கிய வட்டாரத்தில் பெரும்புள்ளி. மொழிபெயர்ப்பதில் முக்கிய புள்ளி. இதுவரை ஏராளமான கவிதை, கட்டுரை,  முழிபெயர்ப்புப் புத்தகம் என்று வெளி வந்துள்ளன. வாங்கின பரிசுகளை எண்ணி மாளாது!  ஆனாலும்  துளிகூட கர்வமே இல்லாத எளிமையான பாங்கு! என் மரத்தடி காலத் தோழியும் கூட! ஏகாம்பரியும் நம்ம மரத்தடித்தோழிதான்.

 இங்கே போய்ப்பாருங்க, அசந்துருவீங்க.

தீபாவளி இனிப்புகளும் மற்றவைகளுமா கொஞ்சம் அரட்டை.  மகள் வேலைக்குக் கிளம்பிக்கிட்டு இருந்தாங்க. வேலை டென்ஷனில் இருந்து விடுபட மகளின் இப்போதைய பொழுது போக்கு காதணிகள் செய்வது. ஏற்கெனவே செஞ்சு வச்சுருந்தவைகளைப் பார்த்தேன். அழகோ அழகு.

பாராட்டுகளுக்குப் பதிலா'உங்களுக்கு எதெது பிடிச்சிருக்கோ அதையெல்லாம் எடுத்துக்குங்க ஆண்ட்டி'ன்னாங்க மகள். மதுவுக்குக் கொண்டு போய்க் கொடுங்கன்னாங்க. இந்த மது என் மகள் மதுமிதா. அவள் நீலக்கலர் ஆள் என்பதால் நீலத்தில் செஞ்சு வைக்க 'ஆர்டர்' (!!!) கொடுத்துட்டுக் கிளம்பினேன்:-))))

சொந்த ஷாப்பிங் கொஞ்சம் செஞ்சுக்க சென்னை சில்க்ஸ் போனோம். கடைக்குப்  பின்பக்கம் கார் பார்க்கிங் வசதி அட்டகாசமா இருக்கு!  எதிர்பார்க்கவே இல்லை!    காத்திருக்கும் நேரத்தில் காஃபி குடிச்சுக்கலாம். இருக்கைகள் போட்டு வச்சுருக்கு.  இங்கே ரெஸ்ட் ரூம்கூட இருக்குன்னு  பார்த்ததும்  'அட!' என்றே இருந்துந்தது!!!!!

ஸால்வார் கமீஸுக்கான சில  துணிகளை வாங்கிக்கிட்டு மகளுக்கு எதாவது தேறுமான்னு பார்த்தால் ஒரு நீலக்கலர் கண்ணில்பட்டது.  என்னதான் அவளுக்குப் பிடிச்ச நீலம் என்றாலும் சட்னு அனுமதி இல்லாமல் வாங்கிறமுடியாது.  ஷோவாக மாட்டியிருந்த உடுப்பை செல்லில்  படம் எடுத்து மகளுக்கு அனுப்பினார் கோபால்.  பதில் வரும்வரை காத்திருக்கணும்.

அப்படியே பொடி நடையில் அடுத்த கடை போத்தீஸ்க்குப் போனோம். அங்கேயும்  ரெண்டு செட் எனக்கு. என் விருப்பத்திற்கேற்ற வகை கிடைப்பது ரொம்பக் கஷ்டமா இருக்கு. அப்படி இருந்தாலும்  கலர் சாய்ஸே இல்லை:(  எதைப் பார்த்தாலும் உன்னிடம் இருக்கேங்கறார் கோபால். உண்மைதான். ஏற்கெனவே ஒரே காம்பினேஷனில்  ரெண்டு மூணு  (வெவ்வேற பயணங்களில் தான்) எடுத்துக்கொண்டு போய் ஊர் திரும்பியதும்தான்  'ஐயோ' என்றிருக்கும்.  போயிட்டுப்போகுது. ஒன்னு  பழசானால் ரீப்ளேஸ்மெண்ட்  கைவசம்:-)

மகளின்  பதில் வந்தது எஸ்ஸு.  மறுபடி சென்னை சில்க்ஸ்.  போதீஸில் இருந்து பரிசுப்பொருளாக துளசி கிடைத்தது. துளசிக்கே துளசி பாருங்க:-)

 மகளுக்கான துணிகளை வாங்கிக்கிட்டு  நேரா நம்ம முஸ்தாஃபா  டெய்லர் கடை. எங்கள் அளவுகளை ஏற்கெனவே  குறிச்ச  அட்டைகள் கைவசம் இருப்பதால் அதைக் காமிச்சாலே அவர் எழுதிக்குவார். மகளுடையதை மட்டும் வெட்ட வேணாம்.அவளிடம் இன்னொருமுறை கேட்டுட்டுச் சொல்றேன் என்றேன்.

அப்படி இப்படின்னு கடிகாரம் ரொம்ப வேகமா ஓடுதோ?  மணி ஒன்னரை தாண்டியாச்சு.  வெங்கடநாராயணா சாலை சரவணபவன் அடுத்த ஸ்டாப்.  என்னென்னவோ காம்போக்கள். சப்பாத்தியும், மினிமீலுமா சாப்பாடு ஆச்சு. லேசா மழை வேற நச் நச்சுன்னு......

அறைக்குத் திரும்பி கொஞ்ச நேரம் ஓய்வெடுத்த பிறகு  நம்ம லோட்டஸுக்கு  அடுத்து ரெண்டாவது  கட்டிடத்துக்குள்  நுழைஞ்சோம். மூணு மணி அப்பாய்ண்ட்மெண்ட். மழை நிக்கவேஇல்லை.  காருக்குள் சீனிவாசன் நல்ல தூக்கத்தில்!  அடுத்த பில்டிங் போக அவரை ஏன் எழுப்புவானேன்?  தூங்கட்டும், தூங்கட்டும்.

நம்ம பதிவர் முத்துச்சிதறல் மனோ சாமிநாதன் ஒரு சமயம் மாற்று மருத்துவம் பற்றி எழுதி இருந்த பதிவைப் படிச்சுட்டு, என் கை (தோள்)வலி தீர உபாயம் இருக்கான்னு கேட்ட போது,  'தஞ்சையில் ஒரு மருத்துவர் இருக்கார், வாங்க நான் கூட்டிட்டுப்போறேன்'  என்றாங்க.  தஞ்சைக்கு இப்போ வரும் சான்ஸ் இல்லை. சென்னைதான் என்றதும், ஒரு விலாசம் கொடுத்தாங்க. பழம்  நழுவி பாலில் விழுந்தது. நம்ம லோடஸ் இருக்கும் அதே வெங்கட்ராமன் தெரு. டாக்டர்  ஜெயலக்ஷ்மி,   19 வுட் ப்ரிட்ஜ் அபார்ட்மெண்ட்ஸ்.

வீடுதான். இங்கேயே ஒரு அறையில்  சிகிச்சை சொல்லிக்கொடுக்கறாங்க. அகுப்ரெஷர்.  நம்மைப் பற்றிய உடல் நல விவரம் எல்லாம் எழுதிக்கொடுத்தோம். நம் பாதங்களில் இருக்கும் பல்வேறு நரம்பு உள்ள இடங்களில்  அழுத்தம் கொடுத்து  குறித்துக்கொண்டார் உதவியாளர்.

டாக்டரம்மா அறைக்குள் கூப்பிட்டாங்க. உள்ளே போய் உட்கார்ந்தோம்.  'எத்தனை நாள் இருப்பீங்க?  இன்றைக்கும் நாளைக்கும்தான். அப்ப ரெண்டு நாளைக்குள் உங்களை சரியாக்கணும்.  ஆக்கிடலாம்  'புன்முறுவலுடன் சொன்னபோதே  காவாசி வலி குறைஞ்ச ஃபீலிங்:-)

ஹாலில் ஒரு  இளம்தம்பதியின் ஃபோட்டோ பார்த்தேன்.  ரொம்ப அழகான அமைதியுடன்  இருக்காங்க  அந்தப்பெண். இப்போ வயசாச்சுன்னாலும் அதே அமைதியான அழகு  டாக்டரின் முகத்தில் இருக்கு!

எங்கெங்கே தொட்டு,  எத்தனை முறை   அழுத்தம்  கொடுக்கணுமுன்னு சொல்லிக் கொடுத்தாங்க.  கவனிக்கிறாரான்னு நான் இவரைத் திரும்பிப் பார்த்தால்  இவர் காலை சின்ன ஸ்டூலில் வச்சு உட்கார்ந்திருக்க, உதவியாளர் இவருக்கு  இங்கே வலி இருக்கா, இப்ப வலிக்குதான்னு கேட்டுக்கிட்டு குறிப்பெடுத்துக்கிட்டு இருக்கார்.  நியூஸியில் 'பை ஒன் கெட் ஒன் ஃப்ரீ' நினைவுக்கு வந்துச்சு:-)

தோள்வலிக்குக் காது மடலை அமுக்கணும். பதினாலு முறை ஒவ்வொரு காதுக்கும்.  தோப்புகரணம்  டைப். ஆனால் உக்கார்ந்து எழுந்திரிப்பது போல் பாவ்லா காட்ட வேணாம். அது என்ன பதினாலு முறை?  அது ஒரு கணக்குன்னாங்க.

அப்புறம் பாதத்தில் பெருவிரல் சைடில் மூணு இடம், குதிகால் சைடில், காலில் , உள்ளங்கையில்  இப்படி பதினாலு பதினாலு முறை. பாதத்தின் மேற்பகுதியில் மட்டும் அதில் பாதி. ஏழு!இது மட்டும்  நாளுக்கு ஒரே ஒரு முறை!

அழுத்தம் கொடுக்கவேண்டிய இடங்களை பால்பாய்ண்ட் பேனாவால் வட்டம் போட்டுக் குறிச்சுக் கொடுத்தது சூப்பர்!  (என்ன ஒன்னு.... வருங்காலத்தில் குளிக்காம இருக்கணுமோ!)

கவனமா  இன்றைக்கு  இருமுறை இதையெல்லாம் செஞ்சு பார்த்துட்டு மறுநாள்  வரச்சொன்னாங்க.

அறைக்குத் திரும்பியதும் சிகிச்சையை ஆரம்பிச்சோம். கஷ்டமா ஒன்னும் இல்லை.  ஏறக்குறைய ரெண்டுபேருக்கும் ஒரே சிகிச்சை என்பதால்  நோக்கும் நேக்கும் சரியாப்போச்சு:-)

மழை கொஞ்சம் ஓயட்டுமேன்னு காத்திருந்து, சந்தியா பதிப்பகம் போனோம்.  அசோக் நகர் என்றால் போதும். சீனிவாசன் நேராக் கொண்டுபோய் பதிப்பகத்தின் வாசலில் நிறுத்திருவார்:-) 'அக்கா' வெளிவரும் ஏற்பாடுகள்   எந்த நிலையில் இருக்குன்னு  பார்க்கணும்.  'எல்லா வேலைகளும் முடிஞ்சது. அட்டைப்படம் இன்னும் வரலை. அநேகமா நீங்க ஊர் திரும்புமுன் வந்துரும்' என்றார் பதிப்பக உரிமையாளர்  திரு சௌந்தரராஜன்.

கொஞ்ச நேரம் ஊர் உளவாரம் பேசிக்கிட்டு  எனக்குத் தேவையான புதுப்புத்தகங்களை தெரிவு செஞ்சுக்கிட்டு இருந்தப்ப  உள்ளே  இருந்து  ஒருத்தர் வந்தார். மெய்ப்பு பார்த்துக்கிட்டு இருந்தாராம். 'நீங்க கையிலே வச்சுக்கிட்டுஇருக்கும் புத்தகம் இவர் எழுதுனது' என்றார் பதிப்பாளர்! என் கையில் விந்தைக் கலைஞனின் உருவச்சித்திரம் . சிறந்த நாவல் 2014, சுஜாதா விருது பெற்ற நூல். ஆசிரியர் சி. மோகன்.

இவர் ஒரு சீன நாவலை மொழிபெயர்த்துள்ளாராம். உடனே அதையும் வாங்கிக்கிட்டேன்.
மூலம்:  சீன மொழியில் .நாவல் பெயர்    Lang Tuteng  by jiang Rong
English translation (enguin group)    Wolf Totem

2004 ஆம் வருசம் வெளியான இந்த சீன நாவல்,  சீனாவில்  ரெண்டே வருசத்தில்  நாப்பது லட்சம் பிரதிகள் வித்துப்போச்சாம்.  சீனர்கள் ரொம்ப வாசிக்கிறாங்க போல!

இந்த முழி பெயர்ப்பு சமாச்சாரம் இருக்கு பாருங்க...... நம்ம இந்திய மொழிகளில் இருந்து  தமிழுக்கு முழி பெயர்த்தால் குறைஞ்சபட்சம் சூழல், முக்கியமா  கதாபாத்திரங்கள், இடங்கள் ஆகியவற்றின் பெயர்களைச் சுலபமா எழுதலாம். நமக்கும் அவ்வளவா கஷ்டம் இருக்காது.

ஆனால்...மற்ற நாடுகளின் மொழிகளில் இருந்து அவற்றை தமிழாக்கும்போது ..... ஐயோ போதுண்டா சாமின்னு ஆகிரும். நான்  ஒரு பத்துப்பனிரெண்டு மவோரி கதைகளை மொழி பெயர்த்து முழி பிதுங்கி இருக்கேன். அந்த அனுபவம்தான் பேசுது:-)

அப்புறம் உள்ளே கணினியில் வேலை செஞ்சுக்கிட்டு இருந்தவர்களோடு கொஞ்சம் பேசிட்டு, 'அக்காவை நல்லபடியாக் கரை ஏத்துங்கோ'ன்னு சொன்னேன்.  சின்னவயசுப் பெண்கள்தான்.  தினம் கதைகதையா வாசிக்கிறாங்க.  நாம் ப்ரூஃப் பார்த்துச் செய்து கொடுக்கும் திருத்தங்களை  கணினியில் உள்ள நம்ம புத்தகப் பக்கங்களில் திருத்தி எழுதும் வேலை ரொம்பவே சிரமமானதுதான். போதாக்குறைக்குப் புத்தகம் அச்சுக்குப்போகும்வரை திருத்தங்கள் சொல்வது, கூடுதல் பத்திகளை எழுதி, இதை இந்தப் பக்கத்தில் செருகிருங்கோ. அதை அந்தப் பக்கத்தில் இந்த வரிக்குப் பின்னே சேர்த்துருங்கோன்னு  இம்சைஅரசிகளாக இருக்கோமே!  பாவம்,அந்தப்  பெண்கள்.

அக்கா நல்லா வந்துருக்கு மேடம் என்று சொல்லி என் வயிற்றில் ஐஸ்க்ரீம் வார்த்ததும் இவுங்கதான்.  சொன்ன வாக்கு தவறாமல் நான் சென்னையில் இருந்து கிளம்புமுன் அக்கா அட்டையையும் அனுப்பி வச்சாங்க. என்னுடைய விசேஷ நன்றிகளை இங்கேயும் பதிவு செஞ்சுக்கறேன்.  தேங்க்ஸ் லேடீஸ்/\

அதுக்குப்பிறகு அறைக்கு வந்துட்டு வேறெங்கேயும் போகலை. லாங் ஸ்லீவ் உடுப்பு என்பதால் மகள் கை அளவு அனுப்பி இருந்தாள். அவளுக்குக் கை கொஞ்சம் நீளம்:-)

நாளைக் கதை நாளைக்குன்னுட்டு, கீழே ரெஸ்ட்டாரண்டில் எனக்கு ஒரு தோசையும் கோபாலுக்கு ஒரு ஊத்தப்பமும்  ரெண்டு லஸ்ஸியும் வாங்கி முழுங்கிட்டு(ஒவ்வொரு முறைஉணவு ஆர்டர் செய்யும்போதும்  'தோ ப்ளேட் லேகி ஆவ் ' சொல்லணும், இங்கே)  உறக்கம் வரும்வரை அவரவர் வேலையான கணினி மேய்தல்,டிவி பார்த்தலென்று இருந்தோம்.

தொடரும்...........:-)

PINகுறிப்பு: டாக்டரம்மா வீட்டில் அவுங்க வெப்சைட்டில் எல்லாம் இருக்கு . பார்த்துக்கோன்னு  ஒரு போர்டில் எழுதிப்போட்டுருந்தாங்க. அதான் பார்த்து அதில் இருந்து சில படங்களைச் சுட்டுக்கிட்டேன். டாக்டர் வீட்டுக்கும்  அதுவும் முதல்முறையா  நோயாளியாகப் போகும்போது கேமெராவும் கையுமாப்போனா நல்லாவா இருக்கும்?