யானை யானை அழகர் யானை (பாலி பயணத்தொடர் 16 )

ஒரு  சுத்து  சுத்தி வந்து தண்ணீரில் இறங்கி  ஓரமாவே வட்டம் போட்டுக் கரைக்கு ஏறி வந்து  ஆட்களை இறக்கி விட்டுக்கிட்டு பயங்கர பிஸியா இருக்குதுகள் நம்மாட்கள்.

நேரம் போவதே தெரியாமல் 'ஆ' ன்னு இருந்தேன்.  மைக்கில் நம்ம பெயரைக் கூப்பிட்டாங்க.  கொம்பனான்னு பார்த்தேன்...ஊஹும்.........   குழந்தை:(  அடப்பாவமே........

முதுகில் கால் வச்சு ஏறி இருக்கையில் உக்காரணும்.  கால் வைக்கும்போது , கணேசா மன்னிச்சுருன்னு மனசுக்குள் சொல்லி  உக்கார்ந்தேன். ஏற்கெனவே இருக்கை ஒரு பக்கமா சரிஞ்சு  இருக்கு.  இதுலே ..... கோபால்  பக்கத்துலே உக்கார்ந்ததும்  பேலன்ஸ் ஆகுமுன்னு பார்த்தால்....  ஊஹூம்........

அதெல்லாம் விழாது. நீங்க சேஃப்டி  பெல்டை போட்டுக்கோங்கன்னார்  மைக் பிடிச்ச மகராசர். இருக்கையின் ரெண்டு கைப்பிடிகளுக்கு நடுவில்  ஒரு பெல்ட்டு.  அதான் இன்ஸூரன்ஸ் இருக்கே!

மெள்ள அடி எடுத்து  வச்சாள் டெய்ஸி. வயசு வெறும் முப்பது. அம்பாரியும் அதுக்கேத்தமாதிரி ஆடுது. மரங்கள் அடர்ந்த தோட்டத்தின்  நடுவிலே யானைப்பாதை ஒன்னு போகுது.  நல்ல பசுமையான காடு.

நம்ம டெய்ஸியின் பாகன் பெயர்  ரட்னா. ஹிந்துவாம்!  நாம் இந்தியர் என்பதால்  'யானைச் சவாரி  அங்கே  இதை விட நல்லா இருக்குமே' ன்னார்.  யாருக்குத் தெரியும்?  இதுதான் எங்க  வாழ்க்கையில் முதல் முறை யானை சவாரின்னதும் அவருக்கு வியப்பு!  ஏன் ஏன்னா.... எங்களுக்கு யானை,  சாமின்னு சொல்லி வச்சேன். பொதுவா கோவில்களில் யானை வச்சுருப்போம் என்றேன். பிச்சை எடுக்கப் பழக்கி வச்சுருப்பதைச் சொல்லலை! கப்சுப்.

டெய்ஸிக்கு  வாக்கிங் போரடிக்குது  போல. அங்கங்கே ஸ்டாப் போட்டுக்கிட்டு  கயிறு கட்டின வேலிப்பக்கம் சாய்ஞ்சு  கையில்கிடைக்கும் கிளையை உடைச்சு வாயில் போட்டுக்கறாள்.  பசியோ என்னமோன்னு கேட்டால்..... இவளுக்கு எப்பவும் பசிதான்னு சொல்லிச் சிரிக்கிறார்  ரட்னா.

அவரைக் கிளிக்கினதும் உடனே நம்ம கேமெராக்களை வாங்கி நம்மையும் க்ளிக்கி உதவினார்.

நமக்கு முன்னாலும் பின்னாலுமா  யானைகள் வந்துக்கிட்டே இருக்கு/!  பார்க்குக்கு நல்லவருமானம் என்றாலும்  இத்தனை உயிர்களுக்கு சாப்பாடு போட்டு பராமரிக்கும் செலவும் இருக்கே! மேலும் இங்கே பணி புரிபவர்கள் ஏராளமா இருக்காங்க.

யானைச் சவாரின்னு சொன்னால்..... ஒரு அனுபவத்துக்கும் ஆசைக்கும் ஒருக்கா போகலாமே தவிர  அவ்வளவா  சௌகரியமில்லை. அந்தக் காலத்துலே இளவரசிகளும் அரசர்களும் அம்பாரிமேலே உக்கார்ந்து போனதை நினைச்சு  எவ்ளோ பொறாமைப்பட்டுருக்கேன்......   பாவம்.... அவுங்கெல்லாம்:(

சொல்ல மறந்துட்டேனே.... இவுங்களே  ஒரு  சஃபாரி லாட்ஜ் நடத்தறாங்க. இங்கேயே வந்து தங்கிக்கலாம். காலையில் கண் திறக்கும்போது  யானை தரிசனம் உறுதி!  எனக்கிது தெரியாமப் போச்சு:(  ஒரு நாள் இங்கே வந்துருக்கலாம்....  (மனப்புலம்பலுக்கு  சொல்லிவச்சேன்   நெவர்மைண்ட் நெக்ஸ்ட் டைம்)

பொதுவா அரை மணி நேரம் ஒரு சவாரி. நம்ம டெய்ஸி ஆற அமர நடந்து, இலை ஒடிச்சு,தின்னு இப்படி நிதானம் காட்டுனதில் . முக்காமணி ஆச்சு நமக்கு.   உள்ளே ஒரு  தடுப்புக்கம்பிக்குப் பின்னே தனித்தனியா ரெண்டு யானைகள் ! உடம்பு சரி இல்லையாம். மருந்து கொடுத்து தனியாக் கட்டி வச்சுருக்காங்களாம். ஐயோ பாவம்:(

ரட்னாவுக்கு என்ன தோணுச்சோ.... கோபாலிடம், 'யானை மேலே உக்கார விருப்பமா?'ன்னார். இவரும் ஆர்வத்தோடு  டக்ன்னு இறங்கி  ரத்னா சொன்னபடி ரெண்டு காலையும் கயித்துக்குள் நுழைச்சு  என்னமோ பொறந்தது முதல் யானை சவாரியில் பழக்கம் உள்ளவர்போல்  உக்கார்ந்துக்கிட்டார். (ஒருவேளை என் பக்கம்,  கனமா சரிஞ்சு சரிஞ்சுக்கிட்டு இருந்ததாலா?)
ஆஹா.... ரெண்டு பாப்பான்ஸ்:-) முழு சிம்மாசனமும் எனக்கே!!!

தோட்டப்பாதையில் ஒரு சுத்து  முடிச்சுத் தண்ணீர்க்குளத்தில் இறங்கினாள் டெய்ஸி.  ஓரமாகவே போகும்போது கரையில் நின்னுக்கிட்டு இருந்தவங்க எல்லோரும் கோபாலை ஆச்சரியமாப் பார்க்கறாங்க! யானை மேலே உக்கார்ந்தா எப்படி இருக்கு? அப்படி உக்காரப்பிடிக்குமா? ஆயிரம் கேள்விகள்:-)

டெய்ஸி கொஞ்சம் தண்ணீரை உறிஞ்சி பூமாரி பொழிந்தாள். ரெண்டு பேர் நல்ல கேமெரா வச்சுக்கிட்டு  நம்மை க்ளிக்குறாங்க.  மைக்காரர் என் கேமெராவை  வாங்கிக்கிட்டு க்ளிக்க ஆரம்பிச்சார்.  குளக்கரையில்  ஏகப்பட்ட கூட்டம்.

தலையைத் திருப்பினால்..... குழந்தையும் தாயும் தண்ணீருக்குள்ளே! ஆஹா..... அதானா:-) ஃபஜர்தான் அங்கே சூப்பர் ஸ்டார்! இந்தப் பதிவுவெளியிடும் இன்று குழந்தைக்கு வயசு நாலு மாசம்!

டெய்ஸி நம்மை இறக்கி விட்டதும் ரட்னாவுக்கு நன்றி  சொல்லி அன்பளிப்பு  கொஞ்சம்  கொடுத்தால் டெய்ஸிகிட்டே கொடுத்துருங்கன்னார்!!!!  (போச்சுடா..... இங்கேன்னா அன்பளிப்பு.  இந்தியான்னா பிச்சையா? நல்லா இருக்கே கதை!) அதுவும் சமத்தா வாங்கிக்கிச்சு:-)


நாம் இறங்குனதும் டெய்ஸிக்கு ஆஃப்  ட்யூட்டி:-) அதுக்குள்ளே மைக் காரர் வந்து நம்ம கேமெராவைத் திருப்பிக் கொடுத்துட்டு இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துலே எலிஃபெண்ட் ஷோ இருக்கு. போயிறாதீங்கன்னார்.  அட! ஆமாம்லெ! விடமுடியுமா?

பாப்பாவை ரசிச்சுக்கிட்டே நின்னோம்.  அம்மாவை அப்படியே காப்பி அடிக்குது. அம்மாவுக்கு  சிறுதீனியா வாழைக்காய் துண்டுகளைப் பார்வையாளர்கள் கையால் ஊட்டிவிடச் சொல்றாங்க.அதுவும் 'ஆ'ன்னு வாய் திறந்து வாங்கிக்குது. (எனக்கு மும்பை எக்ஸ்ப்ரெஸில் தப்பி ஓடிவந்த பையன்  விவரம் சொல்லிக்கிட்டே 'ஆ'ன்னு வாய் காமிப்பது நினைவுக்கு வந்துச்சு.எனக்கு ரொம்பப்பிடிச்ச ஸீன்)

தவறிப்போய் கீழே விழுந்த காய்த் துண்டுகளை  தும்பிக்கையால் துழாவி எடுக்கும் அம்மாவைப் பார்த்து சின்னதும் தும்பிக்கையை குளக்கரையில் நீட்டி  வச்சது படா தமாஷ்!   'ஐயோடா என் செல்லமே'ன்னு வாரி அணைச்சுக்கத் தோணியது உண்மை.

ஃபோட்டோ ஷாப்பை எட்டிப் பார்த்தோம்.  நாலு படம் எடுத்துருக்காங்க. எது வேணுமுன்னு சொன்னால் அதை  A4  அளவில் ப்ரிண்ட் செஞ்சு கொடுப்பாங்களாம்.  மானீட்டரில் காமிச்சதும் எதுன்னு முழிச்சதும்  நாலையும்  சேர்த்து வேணுமாலும்  அதே அளவில்  தரேன்னதும்  அப்படியே போடச்சொல்லி அங்கேயே நாலா கட் பண்ணிக் கொடுக்கச் சொன்னோம். வீட்டுலே ஸ்கேன் பண்ணிண்டால் ஆச்சு. லட்ச ரூபாய் ஆச்சு:-)

இதுக்குள்ளே ஷோ டைம் ஆரம்பிக்கப் போகுதுன்ற அறிவிப்பு கேட்டு  இன்னொரு பாதையில் போனோம். சின்னதா ஒரு அரங்கம் மூன்று வீரர்கள் நுழைஞ்சாங்க.  சின்னப்பசங்கதான். ஆனாலும் மூணு வெவ்வேற வயசில்! தலைவர்  எல்லோருக்கும் (தும்பிக்) கை தூக்கி  ஹலோ சொல்லிக்கிட்டே வந்து  கொடிக்கம்பத்தின் கயிற்றை இழுத்துக் கொடி ஏத்துனார்!!

இத்தனாம் பெரிய உடம்போடு சின்ன மரத்தண்டில் உக்கார்ந்தது  பாவமா இருக்கே! அதுவும் பின்பக்கம் பார்த்தால் ........

எலிஃபெண்ட் வாக் ம்யூஸிக் போய்க்கிட்டே இருக்கு.  பெயிண்டிங் செய்வது, ஹூலா ஹூப் சுத்துவது,  பாகனைக் கையில் தூக்கிக்கிட்டு பீம் வாக்கிங், கால்பந்து கோல் போடுவது, பாஸ்கெட் பால்  கோல், 2 + 4 = 6 ன்னு கூட்டல் கணக்கு போடுவது இப்படி எல்லாம் ஆச்சு.

படங்களின் தரக்குறைவுக்கு மாப்பு!



இந்த பீம் வாக்கிங்தான் எனக்கு ரொம்பப் பயமாப் போச்சு! இதுக்கே சின்னக் குட்டியூண்டு கண்ணு. அதையும் மறைக்கிறது மாதிரி பாகன் சரியா மூக்குமேலே உக்கார்ந்துருக்கார்.  கீழே இருக்கும்  மரத்தண்டு படிகளை எப்படிச் சரியாப்  பார்த்துக் காலை வைக்கப்போகுதோன்னு கொஞ்சம் உதறல்தான் எனக்கு. கரணம் தப்பினால்......  நல்லவேளை! அப்படி ஒன்னும் இல்லாம புள்ளையார் காப்பாத்திக்கிட்டு இருக்கார்.


எல்லாம் ஒரு ஏழரை நிமிச வீடியோவில் இருக்கு பாருங்க.  ஆறையும் ஏழையும் கை மாத்தி மட்டும் வச்சுருந்தாருன்னா  கதை கந்தல்:-))))))))))    தண்ணீர்த் தொட்டி மூடியைத் திறந்து கொஞ்சம் தண்ணி குடிச்சுட்டு  நம்ம மேலும் தெளிச்சார் ஒருத்தர்.  எல்லாம் ஒரு இருவது நிமிசம் இருக்கும்.

என்ன அறிவுடா செல்லங்களான்னு சொல்லிச் சொல்லி மாய்ஞ்சு போனேன்.  இங்கேயே லஞ்சு முடிச்சுக்கலாமுன்னு  கோபால்  சொல்லிட்டார்.  ரெஸ்ட்டாரண்ட் போனோம். நல்ல பெரிய ஹால்.

ஒரு வெஜிட்டேரியன் பீட்ஸாவும்  இன்னும் அவரவருக்கு வேண்டியதையும்  சொல்லிட்டு அங்கிருந்து குளத்தை வேடிக்கை பார்த்துக்கிட்டு இருந்தோம்.  ஒரே விளையாட்டுதான் இதுகள்.  கடமையைச் செய்யும் கூட்டம் ஒன்னு  ! அநேகமா இனி பகல் நேர ஓய்வு  அதுகளுக்குக் கிடைக்கும். லஞ்ச் டைம் ஆகுதே!

சும்மாச் சொல்லக்கூடாது....  சோம்பேறியா இல்லாமல்  ஒவ்வொன்னும் உழைச்சு சாப்பிடுதுகள்.

ம்யூஸியத்துக்குள்ளே  போனோம்.  அழகழகான யானை பொம்மைகள்.  சூப்பரா ஒரு  சுவரில் மாட்டும் ஒரு  வால் பேனல் இருக்கு!  ஹைய்யோ..... எத்தனையெத்தனை!!!!

நீளத் தந்தத்தில் யானைக் கூட்டம் ஒன்னு பிரமாதம்.  சுமத்ராவின் மிகப்பெரிய யானையின் தந்தங்கள்ன்னு  வச்சுருக்காங்க.  பிரமாண்டமான யானை ஒன்னு (Mammoth)  எலும்புக்கூடா  நிக்குது! அது மட்டும் உசுரோட இருந்துருந்தால்..... எப்படி இருக்கும்!!!!

மனசில்லா மனசோடுதான்  கிளம்ப வேண்டியாச்சு.  ச்சும்மா ஒரு பக்கம் உக்காந்து  பசங்களைப் பார்த்துக்கிட்டு இருந்தாலே     போதும்!   யானையும் ரயிலும் கடலும்  அலுக்காத சமாச்சாரம் இல்லையோ?


 தொடரும்............:-)

PIN  குறிப்பு:   ஃபஜர் ஸ்பெஷல்ன்னு தனியா ஒரு படப்பதிவு போடலாமுன்னு  இருக்கேன் . ஓக்கேவா?