தில்லை (பொன்) அம்பல நடராஜா....

அப்பா அம்மா கல்யாணத்துக்கு வந்திருந்த மகளை நேத்து இரவு  சிங்கை வழியா நியூஸிக்கு விமானமேத்திட்டு  அறைக்கு வந்து சின்ன ஸூட் கேஸ்களில் அஞ்சாறு நாளைக்குத் தேவையானவைகளைத் தனியா எடுத்து வச்சுக்கிட்டுப் பெரிய  பொட்டிகளைக் கட்டி வச்சுட்டோம்.

காலை உணவையும்  கெஸ்ட்ஹவுஸ் கணக்கையும்  முடிச்சுக்கிட்டு, சீனிவாசன்  உதவியோடு சாமான்களை வண்டியில் ஏத்திட்டுப் புறப்பட்டு,  மைத்துனர் வீட்டுக்குப்போய்  டாடா பைபை சொல்லிட்டு அப்படியே அண்ணன் வீட்டுக்குப்போய்  பெரிய பெட்டிகளை வச்சுட்டுக் கிளம்பி தெற்கு நோக்கிய பயணம் ஆரம்பிச்சது.  இதையெல்லாம் செஞ்சுட்டு நகர எல்லையை விடும்போதே மணி  பதினொன்னே கால்.

வண்டலூர்  உயிரியல் பூங்கா வாசலையே இப்போதான் முதல்முதலாப் பார்க்கிறேன்.  வெளிப்புற  அமைப்பு நல்லாவே இருக்கு. ஒரு நாள் உள்ளேயும் போகணும். டோல் ரோடு. சாலை நல்லாவே இருக்கு.  திண்டிவனம் வழியா பாண்டிச்சேரி போறோம் இப்போ.  ஒழிந்தியாம்பட்டு சோதனைச்சாவடியில்  வண்டியை நிறுத்திட்டு பாண்டியுள்ளே போக  பணம் கட்டிட்டு வந்தார் சீனிவாசன்.   மணி ஒன்னேகால். பகல் சாப்பாடு ஹொட்டேல் ப்ரொம்னேட். கடற்கரை காந்தி சிலைக்கு எதிர்வரிசையில் இருக்கு இது. ஓய்வறை வசதிகள் நல்லா இருக்கு என்பதை  போன  பாண்டிச்சேரிப் பயணத்தில் பார்த்து வச்சுக்கிட்டதுதான்.

இன்னிக்கு வீக் எண்டா இருப்பதால்  ரெஸ்ட்டாரண்டில் கூட்டம் நிறைய. குடும்பங்களா வந்து கூடி இருக்காங்க.  பஃபே மெனுதான். வெஜிடேரியன் இருக்குன்னதும்  போய்ப் பார்த்தேன் என்ன நமக்கு உண்டானதுன்னு.  மண் சட்டியில் தயிர் சாதம் வாவான்னு கூப்பிட்டது. ஓக்கே! நோ ஒர்ரீஸ். ரெண்டு தனித்தனி வரிசைகளில்  வெஜ், நான் வெஜ் அழகா வச்சுருந்தாங்க.  விலை கொஞ்சம் கூடுதல் என்றாலும் ப்ரஸன்டேஷன் அருமை.  சூப்பில் தொடங்கி டிஸ்ஸர்ட் வரை ஏகப்பட்ட  வகைகள்.  கடலைப் பார்த்த இருக்கையில்  நிதானமா ரசிச்சுச் சாப்பிட்டலாம்.  ஃப்ரெஞ்சு பீன்ஸ் பொரியல் சூப்பர்!

வெய்யில் அதிகமா இருக்கு, கொஞ்ச நேரம் ரெஸ்ட் எடுத்துட்டுக் கிளம்பலாமுன்னு  கோபால் முடிவெடுத்தார். இன்னிக்கு நம்ம  டெஸ்டினேஷன்  சிதம்பரம்.  இங்கிருந்து ஒன்னரை மணி தூரம்.  நம்ம வீட்டு விசேஷத்துக்கு அபி அப்பாவுக்கு அழைப்பிதழ் அனுப்பினால்  பதிலே இல்லை.  விசேஷம் முடிஞ்ச மறுநாள்  ' இப்பதான்  மடல் பார்த்தேன்'னு  பதில்போட்டார். அப்புறம் செல் நம்பர் வாங்கிப் பேசுனப்ப நம்ம சிதம்பரம் யாத்திரையைச் சொன்னதும்  அங்கே நமக்கு  தரிசன உதவிக்கு ஒருத்தரை ஏற்பாடுசெஞ்சுட்டார். அவரைத்தான் ஊருக்குள் நுழைஞ்சதும்  கூப்பிட்டுப் பேசணும்.

எப்படியும் கோவில் திறக்க நாலு மணி ஆகாதான்னு நாங்கள் ரெண்டே முக்காலுக்குப் பயணத்தைத் தொடர்ந்தோம்.  பாண்டிச்சேரி (Basilica of  Sacred Heart of  Jesus)சர்ச்சை இந்தமுறையும்  உள்ளே போய்ப் பார்க்கலை. வெளியே இருந்தே ஒரு க்ளிக். நம்ம மோகன் குமார் பதிவில்தான் உள் படங்களைப் பார்த்தேன். அடுத்தமுறை கண்டிப்பாகப்போகணும். மூளையில் முடிச்சுப்போட்டேன்.

வழியெங்கும் நல்ல 'நீர் 'வளம்! ஒரு பத்துப்பதினைஞ்சு  கிலோமீட்டர் போனதும், ஏதோ கோவில் என்ற நினைப்பில்  ஓங்கி உயர்ந்த குத்துவிளக்குத் தூண்களைப் பார்த்தால் அது  அறுபடை வீடு  மருத்துவக்கல்லூரியின் முகப்பு!  புதுவை ஊர் எல்லைக்கு மிகவும் அருகில் இருக்கு இது. விநாயகா மிஷன் யுனிவர்ஸிடின்னு போர்டு!

சிதம்பரத்துக்குள் நுழைஞ்சதும் நடராஜ தீக்ஷதருக்கு  செல் பேசுனதில்  அவர் சொன்ன இடத்தில்  வண்டியைக்கொண்டு போய் நிறுத்தினார் சீனிவாசன்.   ரொம்பவே ஒல்லியா இருந்தவர், அறுபதாங் கல்யாண வாழ்த்துகள்  சொல்லித்  தன்னை அறிமுகப்படுத்திக்கிட்டார்.   அபி அப்பா சொன்னாராம், புதுமணத்தம்பதிகள் வர்றாங்கன்னு:-)))நாலரை ஆச்சேன்னு  சந்நிதித் தெருவில் இருந்த ஒரு ஓட்டலில்  காஃபி குடிச்சோம்.  அகலமாவும் உயரமாகவும்   இருக்கும் ஏழு நிலை கோபுரத்தோடு இருந்தது   கோவில். (கிழக்கு கோபுர வாசல்?)

 பக்கத்துலே  பூஜை சாமான்கள் விற்கும் கடையில் நம்ம காலணிகளை விடச்சொல்லிட்டு  கோவிலுள்ளே கூட்டிக்கிட்டுப் போனார்.  மனுசர் ஒல்லியா இருப்பதால் விசுக் விசுக்குன்னு வேகமா நடக்கிறார்.  நான் மெது ஓட்டமா பின் தொடர வேண்டியதாப் போச்சு. கல்பாவிய தரையில்  தீ மிதிச்சுக்கிட்டே ஓடினேன்னு(ம்) சொல்லிக்கலாம்.

பிரகாரத்தில்  தூண்களோடு இருக்கும்  மண்டபத்தில் மக்களும் ஒரு சில பைரவர்களுமா   நல்ல உறக்கத்தில். கோவில் இன்னும் திறக்கலையாம். வலப்பக்கமா நம்மைக்கூட்டிப்போனபோது  உயரமான ஒரு மண்டபத்தில்  கம்பிகள் போட்ட ஜன்னலின் வழியா எட்டிப்பார்த்தால் சுதைச்சிற்பமா நந்தி. அதுக்கு நேரெதிரா  இல்லாமல் கொஞ்சம் தள்ளி  கோவில் மதிள் சுவரில்  இருந்த வாசலை  சிமெண்ட் வச்சு பூசி இருக்கும் அடையாளம்.  என்னன்னு கேட்டதுக்கு , ஒரு காண்ட்ரவர்ஸி காரணமுன்னு சொன்னார்!  சற்றே விலகி இரும் பிள்ளாய்ன்னு  நானும் ஒன்னும் அதிகமாக் கேட்டுக்கலை.  இருந்தது....  அப்படியே இருக்கட்டும். நாம் என்ன நாட்டாமை?

கேமெராவுக்கு டிக்கெட் எங்கே வாங்கணுமுன்னு கேட்டப்ப  அதெல்லாம் வேணாம். யாராவது கேட்டால் என் பெயரைச் சொல்லுங்கன்னார். இங்கே அப்படி கவுண்ட்டர் ஒன்னும் இல்லை போல!

வெளிப்பிரகாரத்தில்  இருக்கும் புள்ளையார் கோவிலில்  எங்களைக் கொஞ்ச நேரம்  உக்காரச் சொல்லிட்டு  சிவில் உடையில் இருந்து  ஆன்மீக உடை மாற்றிக்கத் தெற்கு கோபுர வாசல் வழியாக வீட்டுக்குப் போனார். நாங்க புள்ளையாரை சேவிச்சுக்கிட்டு  படிகளில் உக்கார்ந்துருந்தோம்.  இஸ்லாமிய சகோதரிகள் அவர்களுக்குரிய  உடுப்போடு  தெற்கு வாசலுக்கும் மேற்கு வாசலுக்கும்  இடையில் போய் வந்துக்கிட்டு இருந்தாங்க.கோவிலைச் சுத்திக்கிட்டுப்போகாம   காலணிகளைக் கையில் பிடிச்சுக்கிட்டு   இப்படி கோபுர வாசல் வழியாக ஷார்ட்கட்  போறது   பல ஊர்களிலும் இருக்கும் வழக்கம்தான். நான் திருவையாறில் இருந்த காலங்களில்  ஐயாறப்பர் கோவில் ஆட்கொண்டார் சந்நிதி வழியா  மேற்கு வாசலுக்கு  குறுக்கே  போன நினைவு வந்துச்சு.

புள்ளையார் சந்நிதிக்கு முன்னால் நல்ல நீளமான படிகள்.  சிதறு தேங்காய்  உடைப்பவர்கள் அப்படியே  தரையில் அடிச்சு உடைப்பதும்  அந்தச் சில்லெல்லாம்  எல்லா பக்கங்களிலும் தெறிச்சு ஓடுவதுமா இருக்கு.  அப்பப்ப தேங்காய்ச்சில்லுகளை  சேகரிச்சுட்டு  தேங்காய்த் தண்ணீரால் பிசுக்குப்பிடிச்சுப் போயிருக்கும் இடத்தை ஜஸ்ட்  விளக்குமாத்தால் பெருக்கி விடறாங்க ஒரு அம்மா. கவனமாக் கால் வைக்கலைன்னா நம்ம தலை சிதறு தேங்காயாக ஆகும்  அபாயம் இருக்கு.  மேலும்  வெகுதூரம் பறந்து போகும் சில்லுத் துணுக்குகள்  காலில் குத்துவதும் நடக்குது. அதான்  கோவில் பிரகாரமாச்சேன்னு செருப்பு இல்லாமல்தானே  எல்லோரும் நடக்கறோம். புள்ளையாருக்கு முன்னால் ஒரு தொட்டி அமைப்பு கட்டி விட்டுருக்கலாம்.  கொஞ்சம் நீட்டாவும் இருக்கும்.  யார்  பூனைக்கு மணி கட்டுவாங்க?

கோவில் திறந்ததும் போய் சாமியைக் கும்பிட்டுக்கணுமுன்னு  வந்த பக்தர் ஒருவர் நம்மபக்கத்தில் உக்கார்ந்து பேச்சுக்கொடுத்தார்.  தினமும் மாலை கோவிலுக்கு வந்து  மூன்று முறை கோவில்  வளாகம் முழுசும் சுற்றுவாராம். பெயர் கலிய பெருமாள். வயசு 77ன்னு தானாய்ச் சொன்னதும் கோபாலுக்கு ஒரே வியப்பு. பார்த்தால் தெரியலையேன்னு அவரைப் பாராட்டிக்கிட்டே இருந்தார்.

நல்ல பெரிய வளாகம். நாற்பது ஏக்கராம்.  தினமும் மூணு சுத்துன்னா கணக்குப் பார்த்துக்குங்க.,  டாக்குட்டர்கள்  சொல்லும் தூரத்துக்கு நடை அமைஞ்சுருது பாருங்க. ஆரோக்கியத்துக்குக் கேட்பானேன்!  பழைய காலத்தில் கோவில் சுத்துவதும், மலையேறி  சாமிதரிசனத்துக்குப் போவதும் இந்தக்கால உடற்பயிற்சியும் சரிக்குச் சரியாப்போச்சு:-)  சும்மா மலையேறிப்போய் இயற்கை எழிலைப் பாருன்னா யாரு மெனெக்கெடுவாங்க?  அதான் சாமி அங்கே போய் உக்காந்துக்கிட்டு வா வான்னு கூப்புடறார்.

அஃபீஸியல் உடுப்போடு நடராஜ  தீக்ஷதர் திரும்பி வந்தார். நாங்களும் அவரைப்பின் தொடர்ந்தோம். வலம் வந்தவாறே   சிவகாமசுந்தரி அம்மன் சந்நிதி, பாண்டியநாயகம் சந்நிதி, நவலிங்கம் சந்நிதின்னு ஒவ்வொரு சந்நிதியா தரிசனம் செஞ்சுக்கிட்டே போறோம். நான்கு திசைகளிலும் கோபுரங்கள். ஒரு குறிப்பிட்ட இடத்தில் இருந்து பார்த்தால் நான்கு கோபுரங்களையும் தரிசிக்கலாம்.  எந்த இடமுன்னு எழுதிப்போட்டுருக்காங்க. அஞ்சரை மணிதான் ஆயிருக்கு என்றாலும்  மசமசன்னு  இருட்டிக்கிட்டு வருது.  நவலிங்கங்களுக்கு  ஒரு சின்னக்கோவிலா தனிக்கட்டிடம்.   ஒரு சுவரில் வாசலும், மற்ற மூன்று சுவர்களிலும்  3 ,2, 3  என்ற கணக்கில் ஜன்னல்களுமா அமைஞ்சுருக்கு.  அந்தந்த  கிரகங்களுக்கான  சிவலிங்கங்கள்  ஜன்னல்வழியாப் பார்க்கலாம்.  ஜாதக ரீதியாக  கிரகக்கோளாறு இருப்பவர்கள்  வந்து  பிரார்த்தித்துக் கொள்கிறார்கள்.

முருகனுக்குத் தனியா  ஒரு சந்நிதி.  தனிக்கோவில் போன்ற அமைப்புதான். விமானக்கூரை வடிவம் குடில்  போல இருக்கு.  கோவிலுள்ளே இருக்கும் இந்த பொன் அம்பலக்கூரையும்  இப்படித்தான் இருக்கு. பொதுவா நாம் மற்ற கோவில்களில் பார்க்கும் கருவறை விமானங்கள் டிஸைனில் இருந்து மாறுபட்டவை இவை.  முருகனைத் தரிசிச்சோம்.  மண்டபத்தில் கண்டாமுண்டா சாமான்கள். இன்னும் கொஞ்சம் நீட்டா வைக்கப்படதோ?

நம்ம நடராஜ தீக்ஷதர்  அவர்பாட்டுக்கு கோபாலுக்கு  கோவிலைப்பற்றிச் சொல்லிக்கிட்டே விடுவிடுன்னு போறார். அதென்னவோ நானும் பார்க்கிறேன் நம்மூரில் கைடு வச்சாலும் சரி, இந்த மாதிரி கோவில்குளங்களை விளக்கிச் சொல்லும்  பண்டிட்கள்  ஆனாலும் சரி... எல்லாத்தையும் ஆண்களுக்குத்தான் சொல்லணும் என்பதுபோல செயல்படுகிறார்கள். சரி அப்போ கோபால் கேட்டுட்டு நம்மிடம் அதைப்பற்றிச் சொல்வார் என்று இருந்தால்  சுத்தம். அந்தக் காதில் கேட்டு 'அதே காதில்'  விட்டுரும் டெக்னிக் கோபாலிடம் இருக்குன்னு அவுங்களுக்கு எப்படித் தெரியும்?

இந்த இடத்தைப்பற்றி என்ன சொன்னாருன்னு கேட்டால்..... சரியா நினைவில்லை என்னமோ சொன்னார் னு சொல்வார்:( போதுமடா சாமின்னு இருக்கும்.  கூடவே ஒட்டிக்கிட்டே போனால் எதோ கொஞ்சம் என் காதில் விழும். ஆனால் படம் எடுக்க அங்கங்கே கொஞ்சம் ஒரு சில நிமிடங்கள்  நிற்கும்போது  இவர்கள் எங்கியோ போயிருப்பார்கள். முன்பின் தெரியாத இடமென்றால் தேடி வேற அலையணும் எனக்கு!

கோவில் திருக்குளம் அழகா சுத்தமா இருந்தது. கோவிலுக்குள்ளேயே இருப்பதால் கவனிப்பு இருக்கு போல!  நல்ல பிரமாண்டமான கோவில்தான்.  வயசு ரெண்டாயிர வருசம்  என்கிறார்கள். வெளிப்பிரகாரத்தைச் சுற்றிவந்து கோவிலின் உள்பிரகாரத்திற்குள் நுழைந்தோம். நீங்கள் பூஜையைப் பாருங்கள்.  முடிந்ததும் நான்  வரேன்னு சொல்லி எங்களை நடராஜர் சந்நிதியில் கொண்டு விட்டார் நடராஜ தீக்ஷதர்.

தொடரும்...............:-)