குப்பை கொட்டுவது என்றால்................

கடைக்குள்ளே நுழைஞ்சால் இளைஞர் ஒருவர் துணிப்பொதிகளுக்கிடையில் முக்கால்வாசி படுத்த நிலையில் கண்ணை எங்கியோ உயரே நட்டமாதிரி கிடக்கார். அவர் கண் போன திசையில் என் கண்ணை ஓட்டினால்...... மேலே உள்புறக்கூரையையொட்டி சின்னதா ஒரு தொலைக்காட்சிப் பொட்டி. படம் ஒன்னும் ஓடலை. ஆஃப் செஞ்சநிலையில் இருக்கு. பொழுதன்னிக்கும் டிவியில் கண்ணு நட்டபழக்கதோஷமாம்! புதன் வரவைக் காத்து இப்படியே கிடப்பாராம்.

சண்டிகரில் பல செக்டர்களில் கடைகள் அறுவதாண்டுப் பழக்கத்தில் உறைஞ்சு கிடக்கு. கடைக்குள்ளே நுழையக் கஷ்டப்படவேணாம். வரிசையாக் கட்டிவிட்ட கடைகள் அதுக்கு முன்னே வெராந்தாபோல ஒரு நடைபாதை. நடக்கும்போதே பக்கவாட்டில் ஒரு காலைக் கொஞ்சம் நீட்டினால் கடைக்குள்ளே இருப்போம். மொத்தம் மூணுபேர் இங்கே. கிடந்தவர் கடை முதலாளியின் மகனாக இருக்கணும்.

"அஞ்சு நூறு இப்ப எட்டாயிரம். இன்னும் ரெண்டு நாளுக்குள்ளே வித்தால்தான் உண்டு."

"ஆனா யாருக்கு வேணும்? நிம்மதியா டிவியிலே பார்த்துக்கலாம். அங்கே போனா தண்ணிகூட காசு கொடுத்துல்லே வாங்கணும். பவுண்டரி, சிக்சர் எல்லாம் அடிச்சால் அங்கே ஒருக்காத்தான் பார்க்கலாம். டிவின்னா நிறையவாட்டி பார்க்கலாம்"

கள்ளப்பணம் 'சம்பாரிச்சு' கண்மண் தெரியாமச் செலவழிக்கும் கூட்டத்தைவிட இப்படி சின்ன வருமானத்துலே வாழ்க்கை நடத்தும் மக்கள் சரியான வழியிலேதான் சிந்திக்கறாங்க.

மொஹாலிப் பக்கமும், தாஜ் இருக்கும் செக்டர் 17 பக்கமும் சாதாரணமா நடமாட முடியாதபடி போலீஸ் கெடுபிடியும், விட்டேனா பாருன்னு முண்டி அடிச்சுப்போகும் கூட்டமுமா நகரே ஒருவிதமாத்தான் கிடக்கு! இன்னும் ரெண்டு நாள் இப்படித்தான்..................... இந்தியா x பாகிஸ்தான்............வாழ்வா சாவா...........

இருநூத்தியம்பதை பத்து மடங்கு வச்சு வித்தாருன்னு (பெயருக்கு) ஒரு ஆளைப் பிடிச்சுருக்கு காவல் துறை. கழுவிவிட்ட கண்ணைத் துடைச்சுக்கணும் நாம்!

ஒரு சில செக்டர்களில் மட்டும் வெளிநாட்டுக்காரர்களுக்குன்னே கடைகள். உள்ளூர் ப்ராண்ட் சாமான் ஒன்னுகூட இருக்காது. குட்டி அமெரிக்கான்னு சொல்லிக்கலாம். இன்னும் சில கடைகளில் உள்ளூர் பணக்காரர்களுக்கு...........பற்பசையில் இருந்து மேக்கப் சாமான்கள் வரை உள்நாட்டுத் தயாரிப்பு ஒன்னுமே கண்ணுலே படாது. ஹைபர் ஸ்டோர்க்குள்ளே நுழைஞ்சு ஹமாம் சோப்பு கேட்டால் முழிக்கிறாங்க!
வீக்கோ வஜ்ரதந்தி இருக்கா? ஆங்..... அப்டீன்னா?

புரிஞ்சு போச்சு. இதெல்லாம் வெளிநாடுகளில் இருக்கும் இந்தியக் கடைக்களுக்கான ஸ்பெஷல் ஏற்றுமதிச் சாமான்கள்:-)

ஆனா ஒன்னு இந்தக் கடைகளில் காலடி வச்சுட்டா யாராவது கடைக்காரப்பொண்ணு நம்மை ஒட்டிப்பிடிச்சுக்கிட்டே......... கூடவே வர்றது என்னவிதமான ஸேல்ஸ் டெக்னிக்கோ! எரிச்சல்தான் மிச்சம்:(

எப்பப்பார்த்தாலும் இந்த ரெடிமேடு கலாச்சாரம் என்ன வேண்டிக்கிடக்கு? சின்னக்கடைகள் இருக்கும் செக்டர் ஒன்னில் கடைவாசலில் தைய்யல் மெஷீன் போட்டுத் தைச்சுக்கிட்டு இருக்கும் ஒருத்தர்கிட்டே கோபாலுக்கு ஒரு பேண்ட் துணி அங்கேயே வாங்கித் தைக்கக் கொடுத்தோம். பரிசோதனைதான். ஆனால் அபார வெற்றி. ஆறுபாலில் 36 எடுத்தமாதிரி!

இன்னொரு நாள் ஒரு ஷர்ட் தைச்சுப் பார்க்கலாமுன்னு கொடுத்தோம். அளவு எடுத்துக்கிட்டு இருந்தபோது கால் சரியில்லாத ஒருத்தர் கோபாலைப் பார்த்துச் சிரிச்சமுகத்தோடு சமீபிச்சார். பொதுவா இங்கே பிச்சைக்காரர்கள் ஒரு சில இடங்களில் மட்டுமே இருக்காங்க. முக்கியமா கோவில் வாசல்களில். அவருக்குக் கொஞ்சம் காசு கொடுத்தார் கோபால். காசு வேணாமாம். சர்ட்டும் பேண்ட்டும் வேணுமாம். நிறைய துணிகள் போடாமலே வீட்டுலே கிடக்கு. ஒன்னு ரெண்டு முறை மட்டும் போட்டவை. அதென்னவோ (ஆளு ஊதாமல்) சட்டைமட்டும் சின்ன்ன்ன்ன்ன்ன்ன்னதா ஆகிப்போச்சாம்! நாளைக்குக் கொண்டுவந்து கொடுக்கறேன்னார். 'அதெல்லாம் வேணாம். கஷ்டப்படாதே. இந்தத் தைய்யல்காரரிடம் அளவு கொடுத்துடலாம். புதுத்துணி வாங்கித்தா' ன்றார்! பணக்கார மாநிலமாம், இந்தியாவில் நம்பர் ஒன்னு. அதுக்காக இப்படியா? நகைக்கடைக்குப் போனால்............. எனக்கும் ஒரு செயின் வாங்கிக்கொடுன்னு கேப்பாங்களோ?
மரங்களுக்கு ஒரே சோம்பல். இலை உதிர்காலமுன்னு தனியா ஒன்னு எதுக்கு? புதுசு வரும்போதே பழசைக் கழிச்சாலாச்சுன்னு ஒரு பக்கம் புது இலைகளும் பூக்களும் வரும் வஸந்த காலத்தில் இலையுதிர்காலமும் ஒட்டிக்கிச்சு. ஊர் பூராவும் உலர்ந்த இலைகளின் குப்பை. அடிச்சுப்பத்தன்னே வீசும் காற்று.
மாவும் லைச்சியும் கொல்லுன்னு பூத்தாச்சு!

சோம்பல் மரத்துக்கு மட்டுமில்லை. வீட்டு வேலைக்கு 'உதவும்' மக்களுக்கும்தான். ஒரு நாள் சரோஜ் வரலையேன்னு அடுக்களையைப் பெருக்கினேன். கப்போர்ட் அடியில் வாரியலை விரட்டுனா..........ஐயோ......!
க்ளிக்கிட்டு மறுநாள் அதைக் காமிச்சா............. 'அஞ்சு வருசத்துக்குமுன்னாலே போட்டுருக்காங்க. நான் இப்ப நாலே முக்கால் வருசமாத்தான் இந்த வீட்டுலே வேலை செய்யறேன்'! (மாடி கட்டி வருசம் அஞ்சுதான் ஆகுது)
ஹவுஸ் ஓனர் வீட்டுலே வேலை செய்யறவங்ககிட்டே வேறு ஆள் கிடைக்குமான்னு கேட்டால்..............'தப்பு உங்க மேலேதான். வேலையைச் செய்ன்னு சொல்லிட்டு நீங்கபாட்டுக்கு இருக்கறீங்க. கூடவே போய் பின்னால் நின்னு இதைச் செய், இங்கே துடை, இதைப் பெருக்குன்னு சொல்லிக்கிட்டே நிக்கணும்'னாங்க. வேலை 'வாங்க'த் தெரியலைன்ற கெட்ட பெயரை சம்பாதிச்சுட்டேன்:(

கோபால் ஆஃபீஸ்லே மெஷீன்போட வந்த சீனருக்கும் சமைச்சுப்போடும் நேப்பாளிக்கும் சின்னக் கைகலப்பாம். ராத்திரி ஃபோன் வந்துச்சு. ஆஸ்பத்திரிக்குக் கூட்டிப்போய் மருந்து போட்டுவிடுங்க. காலையில் வந்து விசாரிக்கிறேன்னு சொன்னார். சமயம் பார்த்து நம்மகிட்டே சொம்பு ஒன்னு இல்லாமப் போச்சு:( ஒரு மேல்துண்டு இருந்தாலும் தேவலாம்.

"போயிட்டு வாங்க ஐயா. ரெண்டு பேரையும் விசாரிச்சு 'ஐயா' தீர்ப்பு சொன்னாச் சரியாத்தான் இருக்கும்!!!"