பரிசு வாங்கலையோ பரிசு

"பரிசு பரிசு பரிசோ........வ் பரிசு,பரிசு வாங்கலையோ பரிசு"

"போனா வராது பொழுதுபோனாக் கிடைக்காதுபரிசோ............. பரிசு."

"ஏம்மா, கூடையைக் கொஞ்சம் இறக்கு. என்னா பரிசுன்னு பார்க்கலாம்."

"ஒரு கை கொடும்மா, இறக்கிப்பிடலாம்."

"அட! புத்தகமா? ஆமா, டஜன் என்னான்னு கொடுப்பே?"

"சரியாப் போச்சுப் போ. நல்லா உத்துப் பாரு. ஒரு டஜனா இருக்கு? எண்ணி ஏழே ஏழு. முத்தாட்டம் ஏழு... உன் சொத்தாகப் போது......."

"பாட்டெல்லாம் இருக்கட்டும், என்ன விலை? அதை சொல்லு மொதல்லே."


"யம்மாடி....... இதுக்கெல்லாம் நீ(ங்க) காசே கொடுக்க வேணாம்.வெறும் கடுதாசி போட்டாவே போதும். வூடு தேடி வந்துரும்."


"யாருக்குப் போடணும்? மந்திரிக்கா?"


"அவ்வளோ கஷ்டமெல்லாம் வேணாம் தாயி. நம்ம சிவகுமார் இருக்காகளே,அவுங்க பதிவுக்குப் போய், படிச்சுப் பார்த்துட்டு பின்னூட்டமுன்னு ஒரு பெட்டி இருக்கு பாருங்க, அதுலே நீங்கப் படிச்சதைப் பத்தியும், என்னா புரிஞ்சுக்கிட்டீங்கன்னும், இன்னும் அதை எப்படிஎப்படி லகுவாச் சொல்லலாமுன்னும் எழுதிப் போடுங்க."


"போட்டா?"


"ஒரு வாத்தியாரும், ஒரு (அப்பாவி) பொது ஜனமும் மார்க்குப் போடுவாங்களாம். எல்லாத்தையும் கூட்டிக் கழிச்சுப், பெருக்கி, வகுத்துப் பார்த்து நிறைய மார்க்கு வாங்குனவங்களுக்கு இந்தப் புத்தகம் ஒண்ணை நம்ம சிவகுமார்தம்பி அனுப்பி வச்சுப்புடுவாக."


"ஏம்மா.. நீ சொல்றது சரிதான். ஆனா 'பரிசு'ன்னு சொல்லி விட்டுறாம இப்படிப் புத்தகம், அத்தோட பேரெல்லாம் சொல்லிப்புட்டா ஆளுக அப்பீட்டாயிருச்சுன்னா?"


"நானும் அப்படித்தாம்மா நினைச்சேன். தம்பி ஒரு வெள்ளாந்தி. அதுதான் மர்மமா வுடாம இப்படிப்போட்டு ஒடைச்சிருச்சு.


எல்லா விவரமும் தம்பி சிவகுமார் இங்கே விலாவரியாப் போட்டுருக்கு. படிச்சுப் பாருங்க.
நானும் இன்னும் நாலு தெரு போகணும். ஒரு கைகொடும்மா, கூடையைத் தூக்கித் தலையிலே வச்சுக்கறேன்."


யம்மா. சொல்ல மறந்துட்டேனே, " ஆஹா அருமையான பதிவு. சிந்திக்கத் தூண்டுகிறது"ன்னு ஒரு குத்துமதிப்பாகுன்ஸாப் போட்டா, மார்க்கு ஒண்ணும் கிடைக்காதாம், சொல்லச் சொன்னாக."


"ம்ம்ம்... பரிசு வாங்கலையோ பரிசு,
பரிசு வேணுமா.............. பரிசு.
பரிசு பரிசு பரிசு
பரிசு பரிசு பெருசு..........."