முற்றத்துலே, மண்பானைப் பொங்கல்!!!

திண்ணையில் அலங்காரத் தூண்கள்  வச்ச வீடுகள்.  ஓலைக்கூரையும்,  கோலம் போட்ட  வீட்டு வாசலும், அவிழ்த்துப்போட்ட ரெட்டை மாட்டு வண்டியுமா ஒரு பக்கம்.  நாகரிக வாழ்க்கையில், நம் கண்களில் இருந்து காணாமப்போயிருக்கும் கிணறு!  ஊருக்குப் பொதுவான சின்னக் கோவில். புள்ளையார் இருக்கார்.  பூப்பந்துகளாய் தொடுத்து வச்சுருக்கும் பூக்கடை.  கோவிலையொட்டிய ஊர்ப் பொது மரம். நாட்டாமைகள்   வந்து உக்கார மேடை(யும்)  கட்டி வச்சுருக்கு.

வீட்டு வாசலிலும், கோவில் வாசலிலும்  விறகு அடுப்புகளின் மேல்  மங்கலச்சின்னங்கள் அணிஞ்ச புதுப்பானைகளில் பொங்கிவழியும்  பால்.  பொங்கல்  வெந்துக்கிட்டு இருக்கு.  கரும்புக்கூட்டணியையும் விட்டு வைக்கலை.

கிராமப் போக்குவரத்தில் முதலிடம் வகிச்ச சைக்கிள் ஒரு வீட்டுக்கு முன்னால்.

அடடா.... இப்படி ஒரு காட்சி கண்ணுக்கு முன் வரும் என்று கனவில் கூட நினைக்கலை!  அதிலும் 'ஒரு காலத்தில்  இப்படியெல்லாம் ஒன்னு இருந்தது ' என்று  புதிய தலைமுறைக்கு நாம் சொல்லி இருந்தால்  நகர இளசுகள் நம்பி இருக்குமோ என்னவோ?

இப்பப் பாருங்க...........   இளசுகள் வந்து குமியும் இடத்தில் இதெல்லாம்   எவிடென்ஸ் ஆகிக் கிடக்கு.  

மகளுக்குத் தேவை(!)யான சில  அலங்காரச் சாதனங்கள்  வாங்கிக்கலாமுன்னு  MAC கடையைத் தேடி எக்ஸ்ப்ரெஸ் அவென்யூவுக்குள் நுழைஞ்சவள்  மலைத்து  நின்னேன்!

சும்மா சொல்லக்கூடாது, எல்லாம் நறுவிசா செஞ்சு வச்சுருக்காங்க.  கோவில் மதிலுக்குப் போடும் காவிப்பட்டையும் கூட  அமர்க்களமா இருக்கு.

பண்டிகைகள் கொண்டாடுவதில்  முதல் இடம் மால்களுக்கே!   இங்கே எங்கூரிலும் பாரம்பரிய முறையில் பண்டிகை கொண்டாட மால்தான் முந்திக்கும்.  இவுங்களுக்கு பெரிய கொண்டாட்டமுன்னு சொன்னால் ஒன்னே ஒன்னுதான். கிறிஸ்மஸ்  வர ரெண்டு மாசம் இருக்கும்போதே   மால்களில்  அலங்காரமும் கொண்டாட்டமும்  ஆரம்பமாகிரும்.

மக்கள் கூட்டம் அலைஅலையா உள்ளே வந்துக்கிட்டு இருக்கு.  சென்னையில் இருக்கும்  ஷாப்பிங் செண்டர்கள், மால்கள்  இவற்றில்  கொஞ்சம் நவீனமா பரந்து விரிஞ்சு இருக்கும் இடம் இந்த எக்ஸ்ப்ரெஸ் அவென்யூ என்றுதான் நினைக்கிறேன்.

ஒரு காலத்தில் வெளிவந்து  கொண்டிருந்த இண்டியன் எக்ஸ்ப்ரெஸ் நாளிதழ் இங்கிருந்துதான் இதே இடத்தில்தான் புறப்பட்டது. எக்ஸ்ப்ரெஸ் எஸ்ட்டேட்ன்னு அப்போ பெயர். பத்து ஏக்கர் இடம். அதுலே ஒரு 3.57 ஏக்கர்  எடுத்து இந்த  ஷாப்பிங் மாலைக் கட்டி இருக்காங்க. அது ஆச்சு  நாலு வருசம்.  இதுக்குள்ளே  ஒரு நாலு ஸ்டார் ஹொட்டேல் கூட இருக்கு.

 ஒன்பது லக்ஷம் சதுர அடிகள் பரப்பு, 210 கடைகள்,  சினிமா தியேட்டர்கள்  இப்படி ஒரு  நகரம் உள்ளே! மனுசர் நடக்க தாராளமா இடம் விட்டு நாலு மாடிகள் அழகாக் கட்டி இருக்காங்க.

மீதி இருக்கும்  இடத்தில்  இப்பவும் 'ப்ரெஸ்' இருக்கான்னு தெரியலை. அநேகமா  அச்சகம் வேற இடத்துக்குப் போயிருக்கலாம்.

நாம் தேடிப்போன பொருள் கிடைக்கலை. ஆனால்  இன்னொரு புதுமாலில்  இதே நிறுவனத்தின் கிளை இருக்கு சொல்லி அங்கே  ஃபோன் போட்டு , சாதனம் இருக்கான்னு உறுதிப்படுத்தினார்  இந்தக் கடைக்காரர்.  அது ராமி மால்.  கட்டிடம் கட்டப்படுவதை  தொடந்து சில பயணங்களில் பார்த்ததே.  இப்ப முடிஞ்சு கடைகளும் வந்தாச்சாமே!  இது  நம்ம  கெஸ்ட் ஹவுஸ்ஸுக்கு   (தி நகர்) ரொம்பப் பக்கம்.  அண்ணாசாலையில்தான் இருக்கு.

மால் கண்ணுக்குப் புலப்படுமுன் விஸ்வரூபம் எடுத்து நிக்குது  ஹொட்டேல் Hyatt Regency. 18 மாடிக் கட்டிடம். கீழே உள்ள மூணு மாடிகள் மட்டும் மால். மற்றவை எல்லாம்  ஹொட்டேலுக்கே.  இப்ப 2012தான் திறந்துருக்காங்க.  Ramee groupக்கு  துபாய் முதலாளியாம். பகட்டுக்குக் கேட்பானேன்!

கொஞ்சமா சுத்திப் பார்த்துட்டு மகளுக்கு வாங்கவேண்டிய ஐட்டம் தேடினோம்.  பெரிய கடையா இருந்தாலும் ஸ்டாக்  வைக்கமாட்டாங்க போல:(    நமக்கு வேண்டியது,  ரெண்டே ரெண்டுதான்  இருக்காம்.  சரின்னு வாங்கிக்கிட்டு எனக்கொரு  கைப்பை வாங்கித்தரேன்னு கோபால் அடம் பிடிச்சதால் வாங்கிக்கிட்டுக் கிளம்பிட்டோம்.

சென்னையின் மாறிவரும் முகங்களில் எக்கச்சக்கமான  நட்சத்திர  ஹொட்டேல்கள்  முளைச்சு  இடம் பிடிச்சுருக்கு.  மக்கள் தொகைக்கு ஏத்தாப்போல் மால்களின் எண்ணிக்கையும்.  அதுக்கேத்த மாதிரி  ஒவ்வொன்னும்  ஏகப்பட்ட  விலை வேற!   நம்மூரில் விலை மலிவுன்னு சொன்ன காலம் எல்லாம் மலையேறிப் போச்சு.  

இத்தனை ஆடம்பரங்களையும் விட்டு வெளிவந்தால் முகத்தில் அறையும் அழுக்குகளுக்கும்  குப்பைகளுக்கும் குறைவில்லை.  எப்போ எல்லாம் சமனாகப் போகுதோ?

இப்பெல்லாம் நான் சின்னதா ஒரு பொய் சொல்ல ஆரம்பிச்சுருக்கேன், நம்ம டெய்லரிடம்.  ஊருக்குக் கிளம்பும் உண்மையான தேதிக்கு ரெண்டு நாள் முன்னால் உள்ள  நாள்தான்  கடைசி.  'போயிருவேன்'  என்று சொல்ல ஆரம்பிச்சது முதல்  டென்ஷன் இல்லாம பேக் பண்ண முடியுது.  பழைய அனுபவங்களில் கடைசி நாள் வரை அலைக்கழிப்பு :(

கடைக்கு ஃபோன் செஞ்சு  துணிகள்  ரெடியா இருக்கான்னு கேட்டால் (வழக்கம்போல்) இன்னும்  ஒரு மணி நேரத்தில் ரெடி ஆகிரும். இப்போதான் அயர்ன் செஞ்சுக்கிட்டு இருக்காங்கன்னார்.  கோபாலுக்குத் தைக்கக்கொடுத்த இடத்துக்குப் போனால்..... இன்னும் ரெடியாகலையாம்.  முதல்நாளே கொடுக்கறேன்னு  சொல்லி இருந்த இடம்.   ஓக்கே...  இனி   என் வழிக்குக் கோபாலைத் திருப்பணும்.

கட்டாயம் இன்னிக்கு வேணுமுன்னு உதார் விட்டுட்டு,  பொங்கல் ஷாப்பர்ஸ் கூட்டத்தை வேடிக்கை பார்த்துக்கிட்டு இருந்தோம்.  லலிதா ஜூவல்லரி பக்கம் கால் வைக்க இடமில்லை:-)

கொஞ்சம் சுத்தியடிச்சுட்டு  எட்டரை மணிக்குத் திரும்பப்போய்  அவரவர் துணிகளை வாங்கிக்கிட்டு அறைக்கு வந்தாச்சு.

பொழுது விடிஞ்சால் போகி பண்டிகை.

தொடரும்...........:-)