என்ன, மாட்டுக்குத் தண்ணி காமிக்கிறீங்களா?

நல்லா ஊறவச்ச புண்ணாக்கை இப்படித்தான் கழனித்தண்ணீயிலே கலக்கி விடணும். சுவருக்கு ரெண்டாடி தள்ளிநின்னு   அப்படியே சுவத்துப் பக்கம் சாய்ஞ்சு இடக்கையின் அஞ்சு விரல்களையும்  ( புதுக்கல்யாணம் முடிஞ்சதும்   மஞ்சளில் கையை முக்கி சுவரில்  அச்சுப்போடுவது போல) பதிச்சாப்லெ  வச்சுக்கிட்டு  கொஞ்சம் லேசாக் குனிஞ்சு சோத்துக் கையால்  தொட்டித்தண்ணியைக் கலக்கணும். மாடு வந்து சர்ன்னு உறிஞ்சிக் குடிக்கும்போது நமக்கே படு திருப்தியா இருக்கும்,பாருங்க.

கலக்கிக்கிட்டு இருந்தார் நம்ம கோபால். வலது தோள்பட்டைக்கீழே மார்லே சதைப்பிடிப்பு.கையைத் தூக்கமுடியலை.  டாக்குட்டர்  அம்மா,  கைக்குத் தொட்டில் கட்டிவிட்டு, ரெண்டு நாளைக்கு பெயின் கில்லர் கொடுத்தாங்க. அப்புறம் பிஸியோகிட்டே போகணுமாம்.  சிரமேற்கொண்டு  ரெண்டு நாளானதும்  போயிட்டு வந்தார்.  மாட்டுக்குத் தண்ணி காமிக்கச் சொன்னது அப்போதான். தினம் மூணு வேளை மாட்டுக்குத் தண்ணி காமிச்சுக்கிட்டு இருந்தார். நான் நம்பமாட்டேன் என்பதால் கண் முன்னே தண்ணீ காமிச்சாகணும்.

இடது கைக்கு என்ன பயிற்சின்னா  ஆட்டுக்கல்லில் மாவு ஆட்டுவது.  வலது கைக்கு  திருகைக்கல்லில் மாவு திரிப்பது. ஆச்சா,  இன்னும் கிணத்துலே இருந்து தண்ணீர் இறைச்சு ஊத்துவது,  தோள்பட்டை கிண்ன்னுன்னு இருக்க  உரலில் நெல்லைப்போட்டுக் குத்தி எடுப்பது, ஸிட்டப் செஞ்சுக்க இருக்கவே இருக்கு அடுப்படி.  எழுந்து, உக்கார்ந்துன்னு நாளுக்குப் பலமுறை சமையல் கட்டுலேயே  பயிற்சி ஆறது. இன்னும் தேங்காய் துருவுதல், அரிவாள் மணையில் கறிகாய் நறுக்குதல் எல்லாம் தரையில் உக்காந்தபடியேதான்.  ஆத்தங்கரைக்குப்போய் துவைச்சு, குளிச்சுன்னு  சகஜீவன்களுடன் பேசியபடியே...   மாலையில் கோவிலுக்கு ஒரு விஸிட். இதுதான் அந்தக் கால லேடீஸ் க்ளப்.

இப்படியெல்லாம்  உடற்பயிற்சி செய்யும்போதே வீட்டு வேலைகளும் ஆகிக்கிட்டு இருந்துச்சே! நாகரிகம் என்ற பெயரில் அருமையான வாழ்க்கையைத் தொலைச்சுட்டு, இப்ப டாக்டருக்கும்  பிஸியோதெரப்பிஸ்ட்டுக்கும் காசை அழுதுக்கிட்டு இருக்கோமேன்னு............ மனசுக்குள்ளே தன்னிரக்கம்.

தரையில் உக்கார்ந்து  இலை போட்டுச் சாப்பிட முடியலை பாருங்க.  இவ்ளோ ஏன்?  ஃப்ரீஸர் கடைசி ஷெல்ஃப்லே என்ன இருக்குன்னு பார்க்கக் குனிஞ்சு க்டைசியில் தொப்புன்னு கீழே உருண்டதுதான் மிச்சம்.

உடம்பு வணங்குவதில்லை. அதிலும்  'அவசியமான' உட்காரலுக்கும் கூட  குத்துக்கால் போட்டு உக்காரமுடியலை.  எல்லாத்துக்கும் மேடையா ஆகிப்போச்சே:(

பேசாம பழைய வாழ்க்கைக்குத் திரும்பினால் என்ன?

ஊஹூம்.... இனி அது நடக்காத காரியம்.  Gym  போனால்  rowing machine,  treadmill, Power bench, Exercycle  இன்னபிற சாதனங்களை வச்சுக்கிட்டு  இதே  பயிற்சிகளைச் செஞ்சுறலாமே!

செய்யலாம்தான். ஆனால் டூ இன் ஒன்  ஆகாதே! அப்ப ஒன்னு செய்யலாம்.......  நம் பழங்கால வாழ்க்கை முறையை  மீண்டும் கொஞ்சநாள் ஒரு ரெண்டு வாரமோ,  இல்லை ஒரு மாசமோ நடத்திப்பார்க்க ஒரு ஹெரிடேஜ் ஹொட்டேல் நடத்தலாம்.

வர்ற கெஸ்ட்டுங்க  தாமே எல்லாப் பொருட்களையும் பயன்படுத்திச் சமைச்சுச் சாப்பிடணும்.  கூடமாட ஒத்தாசைக்கு வேணுமுன்னா ரெவ்வெண்டு பேர் உதவி செய்வாங்க.  தனித்தனி வீடுகள்,  காலை 6 முதல் இரவு எட்டுவரை  உதவியாளர்கள். இப்படி ஒன்னு ஆரம்பிக்கலாமா?

அதான் 'ஆனந்தம்' இருக்கேன்னால்..... சமையல் செஞ்சுக்க முடியாதில்லையா?

நாமே ஒன்னு ஆரம்பிச்சால் என்ன? யாருகண்டா.....  ஒருவேளை க்ளிக் ஆகலாம்.

சரி சரி....ரொம்ப யோசிக்காம புண்ணாக்கை நல்லாக் கரைச்சு விட்டு மாட்டுக்குத் தண்ணி காமிங்க.

படங்கள் சப்ளை செய்த  கூகுளாண்டவருக்கு நன்றி. அவர்தான் செல்வியின் பதிவுக்கு நம்மைக் கொண்டுபோய் விட்டவர். செல்விக்கு நம் நன்றிகள்.