கப்பல்களுக்கு கால(ம்)ன் வந்தால்......

ஒரே பாட்டுலே பணக்காரன் ஆறதுபோல் நம்ம சினிமாவிலே காமிக்கிறாங்க இல்லே! அதேபோல் ஒரே நிமிசத்துலே ஏழை ஆகறதை எப்படிக் காமிப்பாங்க? ரொம்பப் பழைய காலப்படமுன்னா 'சார்..தந்தி' இடைப்பட்ட காலமுன்னா.... ட்ர்ர்ரிங் ட்ர்ர்ரிங்.... டெலிஃபோன் மணி. விஷயம் என்னவோ ஒன்னுதான்..... 'ஐயோ! சாமான்கள் ஏத்தி வந்த நம்ம கப்பல் கவுந்து போச்சு!' அச்சச்சோ..... கவுந்தா போச்சு? கை எடு. கன்னத்துலே வை!

வீட்டுத்தலைவர் மாரடைப்புலே பட்ன்னு போய்ச்சேர, பட்டுப்புடவையும் நகைநட்டுமா அதுவரை வீட்டுக்குள்ளே உலவிவந்த வீட்டம்மா கருப்பு நிற நூல்புடவையுடன் கண்ணீரும் கம்பலையுமா குடிசைக்குள் குடிபுக, ரெட்டைப்பின்னலுடன் நைலான் தாவணியில் கல்லூரிக்குப்போகும் மகள், ஒட்டுப்போட்ட பாவாடை, சட்டையும் கிழிஞ்ச தாவணியுமா ஒரு வீட்டுலே பத்துப்பாத்திரம் தேய்க்கன்னு......ன்னு ஏழ்மை ஸீன் நம்மை உருக்கிரும்!!!!

ஆமா...அதுநாள்வரை போட்டுருந்த துணிமணிகள் எங்கே போச்சாம்???????

இன்னிக்குக் கணக்குலே சரியா 19 வருசத்துக்கு முந்தி நடந்த ஒரு சம்பவம் இப்போ கொசுவத்தி ஏத்திக்கிச்சே! சொல்லாமவிட முடியுதா?

ட்ர்ர்ரிங் ட்ர்ர்ரிங்...நம்மவீட்டு ஃபோன் அடிக்குது. கோபால் ஸார் வீடா'?ன்னு ஆங்கிலத்துலே ஒரு கேள்வி. இந்திய உச்சரிப்பு நமக்கு சட்னு புலப்படாதா? ''ஆமாம். நீங்க யார் பேசறது? இந்தியரா?ன்னு நான் ஒரு எதிர்க்கேள்வி கேட்டேன்.

"ஆமாம். கப்பலில் இருந்து பேசறோம். இந்தியர்தான்."

'கோபால் ஆஃபீஸ் போயிருக்கார். உங்க பெயர் என்னன்னு சொல்லுங்கன்னதும் 'சரவணன்'னு சொன்னார். ஆஹா..... தமிழ் நாடா? இன்னும் கொஞ்சம் போட்டு வாங்குனதுலே முக்காவாசி விஷயம் கிடைச்சுருச்சு.
படம்: துறைமுகத்துக்கு வரும் இயற்கை வழி. மலைகளுக்கு நடுவே கடல் வழிவிட்டுருக்கு:-)


அவுங்க கப்பலை துறைமுகத்துக்கு வெளியே கொஞ்ச தூரத்தில் நிறுத்தி வச்சுட்டாங்க. உள்ளே வர அனுமதி இல்லை(யாம்) இன்னிக்குத்தான் சிலர் மட்டும் சின்னப் படகுலே கரைக்கு வந்துபோக அனுமதி கிடைச்சுருக்கு. உள்ளூர்லே கோவில் எதாச்சும் இருக்குமுன்னு டெலிஃபோன் டைரக்டரியில் தேடிப் பார்த்துருக்காங்க. ஸ்ரீ வெங்கடேஸ்வரா, கிருஷ்ணா, கோபாலான்னு கண்ணை ஓடவிட்டா கோபால் ஆப்ட்டார்.

அப்ப இந்த மாநகரில் இருந்த வெறும் மூணு லக்ஷம் நபர்களில் ஒன்னே ஒன்னு கண்ணே கண்ணுன்னு நம்ம கோபால் இருந்துருக்கார்!

அப்பதான் எனக்கு ஞாபகம் வருது ரெண்டு மூணு நாளைக்கு முன்னே ஒரு கப்பலைக் கைது பண்ணி ஊருக்கு வெளியில் நிப்பாட்டுனதை டிவியில் ஒரு (கடைசி) அரைவிநாடி பார்த்தது. அப்ப அதைப் பெருசா எடுத்துக்கலை. ஆனா எங்கூரு மக்கள்ஸ்க்கு இளகுனமனம் ஜாஸ்தி. ஐயோ உணவில்லாமக் கஷ்டப்படப் போறாங்களேன்னு நிறைய பிஸ்கெட்ஸ், கேக்ஸ், பழங்கள் இப்படி சாப்பாடு அயிட்டங்களைத் துறைமுகத்தில் கொடுத்து அந்தக் கப்பலுக்கு அனுப்பச்சொல்லி இருக்காங்க. அதிகாரிகளும் ஆட்டையைப்போடாம அதை 'அப்படியே' கொண்டு போய் கப்பலில் ஒப்படைச்சுருக்காங்க.

சரவணன் சொன்னார்.... 'ரொம்ப போரடியாக் கிடக்கோம். எதாவது தமிழ்ப்படம் வச்சுருந்தா தர்றீங்களா?' ஆஹா.... நிறைய இருக்கு. கோபால் வேலை முடிஞ்சு வந்ததும் துறைமுகத்துக்கு வர்றோம். நீங்க அப்போ எங்கே இருப்பீங்கன்னதுக்கு ஒரு ஏழரை வரை அங்கே இருப்போம். அதுக்குப்பிறகு எங்களைக் கப்பலில் கொண்டு விட்டுருவாங்கன்னார்.

மதியம் சாப்பாட்டுக்கு வந்த கோபாலிடம் 'விவரம்' சொல்லி சாயந்திரம் கொஞ்சம் சீக்கிரமா வீட்டுக்கு வந்துருங்கன்னதும் அப்படியே செஞ்சார். மகளையும் பள்ளிக்கூடத்தில் இருந்து கூட்டிவந்து ரெடியாக்கி நாலைஞ்சு வீடியோ காஸெட்களை எடுத்து வச்சேன்.
படம்::லிட்டில்டன் ஊரும், துறைமுகப்பகுதியும். ஃப்ரைட்டனர்ஸ் படத்தில் இந்த ஊர் வந்துருக்கு

நம்ம வீட்டில் இருந்து உள்ளூர் துறைமுகம் (லிட்டில்டன் ஹார்பர்) ஒரு 35 நிமிசப் பயண தூரம். கிழக்கே போய் ஒரு Port Hills என்ற மலையைக் கடந்தால் அடுத்தபக்கம் கடல். இந்த மலைக்கு அடியில் ஒரு சுரங்கப்பாதை குடைஞ்சு விட்டுருக்காங்க.

1970 மீட்டர் நீளம். போக வரன்னு ரெண்டு லேன் உள்ளே யாரும் ஓவர்டேக் பண்ணக்கூடாது. ஒரு நாளைக்கு ஏறக்கொறைய பத்தாயிரத்துக்கும் மேலே, சரியாச்சொன்னால் 10755 வண்டிகள் இதுக்குள்ளே ஓடுதுன்னு சமீபத்திய புள்ளிவிவரம் சொல்லுது. சைக்கிள்க்காரர்களுக்கு உள்ளே ஓட்டிப்போக அனுமதி இல்லை. ஆனால் இதுக்குள்ளே போய் வரும் பஸ்ஸில் சைக்கிளை எடுத்துக்கிட்டுப்போய் அந்தாண்டை சுரங்கத்துக்கு வெளியில் விட சரியான ஏற்பாடுகள்(bicycle carriers) எல்லாம் இருக்கு. நடராஜா சர்வீஸ் ஆல்ஸோ நாட் அலௌடு.
படம்:: டன்னலின் நுழைவு

கடந்த சிலவருசங்களா நியூஸி தென் தீவின், மேற்குக்கடற்கரையில் ஆரம்பிச்சுக் கிழக்குக் கடற்கரையில் முடியும் 'கோஸ்ட் டு கோஸ்ட்' ( coast to coast) பந்தயத்துக்காக வருசத்தில் ஒரு நாள் பந்தய வீரர்கள் கிறைஸ்ட்சர்ச் நகரத்துக்குள்ளே நுழைஞ்சு டன்னல் கிட்டே போகும் சமயம் ஒரு சில மணி நேரங்களுக்கு மட்டும் மற்ற வண்டிகள் போக்குவரத்து நிறுத்தி வச்சுட்டு பந்தய மக்களை மட்டும் போக அனுமதிக்கிறாங்க. மொத்தம் 243 கிலோமீட்டர் தூரம். ஓட்டம், சைக்கிள், kayak என்னும் சின்னப்படகு என்ற மூன்றுவகைகள் பயன்படுத்தணும்.
படம்:: டன்னல் கட்டிக்கொண்டிருந்தபோது

டன்னலை 1964 வது ஆண்டு ஃபிப்ரவரி மாசம் 27 க்கு பொதுமக்கள் பயனுக்குத் திறந்துவிட்டுருக்காங்க. அப்போதைய கவர்னர் ஜெனெரல் ப்ரிகேடியர் ஸர், பெர்னார்ட் ஃபெர்கூஸன் திறந்து வச்சுருக்கார். ரெண்டு வருசம் ஆச்சு இதைக் கட்டி முடிக்க. இதுக்கான செலவைச் சரிக்கட்ட ஒரு டோல் கேட் போட்டு டன்னலுக்குள்ளே போக வர இருவது சதம் (20 Cents) வசூலிச்சாங்களாம். பதினைஞ்சு வருசத்துலே செலவான தொகை கிடைச்சுருச்சு. 1979 முதல் உள்ளே போக கட்டணம் ஏதுமில்லை. இலவசம்தான். (நல்லவேளை! நாம் 1988லேதான் நியூஸிக்கு வந்தோம். நம்மூட்டுக்கு வரும் வெளிநாட்டு விருந்தினர்களை இந்த டன்னல்வழி கூட்டிப்போய் காமிக்கலைன்னா கோபாலுக்குத் தூக்கம் பிடிக்காது)
படம்:: ரயில்பாதைக்காக வெட்டிய சுரங்கப்பாதை

இந்த சுரங்கப்பாதை மட்டும் இல்லைன்னா போர்ட் ஹில்ஸ் மலைப்பாதை சாலையில் வண்டிகள் ஏறி அடுத்த பக்கம் இறங்கி சிட்டிக்குள்ளே வர தாவு தீர்ந்துடும். இங்கே முதன்முதலில் குடியேறி வசிக்க ப்ரிட்டனில் இருந்து (செட்டிலர்ஸ்) மக்கள் வந்த சில வருசங்களில் ரயில் வண்டி போக்குவரத்துக்காக ஒரு சுரங்கப்பாதை மலையைக் குடைஞ்சு போட்டுருந்தாங்க. அது 1859 இல். ஆரம்பிச்சு 1867 இல் முடிஞ்சது. 2.7 கிலோமீட்டர் நீளம். நியூஸியின் முதல் ரயில்பாதை அதுதான். அதுவும் ஒரு எரிமலைக்கு ரொம்ப சமீபமாப்போகும் பாதை. (நல்லவேளையா எரிமலை அணைஞ்சு கனகாலமாகி இருந்துச்சு. மலையைக் குடைஞ்சுக்கிட்டே வரும்போது அங்கே எரிமலை சமீபிக்குதுன்னு அப்ப யாருக்கும் தெரியாது! இதைப்பற்றி ஒரு தொடரே எழுதலாம். அத்தனை சுவாரசியமான தகவல்கள் கிடைச்சுருக்கு ) இப்பவும் இந்த ரயில் பாதையும் சுரங்கமும் பயன்பாட்டிலேதான் இருக்கு. மனுசர் பயணிக்கும் ரயில் இல்லை. வெறும் கூட்ஸ் வண்டி.
ஒரு ஆறுமணி போல துறைமுகத்துக்குப் போய்ச் சேர்ந்தோம். சின்னத்துறைமுகம்தான். சரவணனைக் கண்டு பிடிப்பது கஷ்டமா என்ன?

தொடரும்...................:-)

PIN குறிப்பு: மினித்தொடர்தான் யாரும் பயப்படவேண்டாம்:-)))))))))))

படங்கள்: கூகுளாண்டவர் அருளிச்செய்தவை. நன்றி.