ரங்ஸின் நிலையும் தங்ஸ்களின் (இன்றைய) நிலையும்

மதுவன தரிசனம் முடிச்சுக்கிட்டு வெளியே வந்து சந்தில் இறங்குனா நேரெதிரா கொட்டுமுழக்கோடு மாட்டு வண்டியில் காளி பவனி வர்றாள்.
அடுத்து நம்மை 'கொண்டு போனது' நந்த பவன், ஒடுக்கமான சந்துக்குள்ளே ப்ராச்சீன் மந்திர். சந்தின் ஆரம்பத்தில் எதிரும் புதிருமா மூணு கட்டிடங்கள். மூணிலும் முழுக்க முழுக்க வெள்ளை ஆடை அணிஞ்ச விதவைகள். பகவான் பஜனாஷ்ரம்.
தினப்படியா ஒரு வாட்டி ( வாட்டி என்றது ஹிந்திச் சொல். சின்னக் கிண்ணம்) அரிசி, ஒரு வாட்டி கோதுமை மாவு, மற்ற செலவுகளுக்கு அஞ்சு ரூபாய் ஒவ்வொருத்தருக்கும் தருவாங்க. ஒருவேளைதான் உணவு என்ற 'விதி' வேற இருக்காம். இதை வச்சு தினசரி வயித்துப்பாட்டைப் பார்த்துக்கனும். பசியில் ஓயாமல் இரைச்சல் போடும் வயிற்றுத் தீயை எப்படி அணைப்பாங்க?
ஏற்கெனவே மனதால் செத்துப்போனவர்களின் உடம்பைக் கொஞ்சம்கொஞ்சமா சாகடிக்கும் நியமங்கள். ஒரே புகலிடம் கடவுள். அதுக்காக கும்பிட்டாச்சுன்னு இருக்க முடியாது. காலையிலே ஒரு நாலு மணி நேரம், மாலையிலே ஒரு நாலு மணி நேரம் பஜனைப் பாடல்களை 'சாமிக்கு முன்னால்' உக்கார்ந்து பாடணும். கண்ணன் மனம் குளிர வைக்கும் நவீன கோபிகைகள் :(

விதவைகள் எல்லா வயசிலும் இருப்பாங்க இல்லே? சின்ன வயசுக்காரங்க ஆஸ்ரத்தின் உள்ளே இருப்பாங்க போல. ரொம்ப வயசான சிலர் வெளிவாசல் படிக்கட்டில் உக்கார்ந்துருந்தாங்க. புது ஆட்களைப் பார்த்ததும் சட்ன்னு கைகூப்பி வணங்கி கையை நீட்டறாங்க. அவுங்க வயசென்ன நம்ம வயசனென்ன? நெஞ்சு பதறி அப்படியே வயித்துக்குள்ளே ஒரு வேதனை:(

ரெண்டாயிரம் பெண்கள் இருக்காங்களாம். விதி முடியும்வரை வாழ்ந்துதானே ஆகணும் என்ற விரக்தி கண்களில் தெரியுது. என்னடா இந்தக் கொடுமை:( பெண் ஜென்மம் இத்தனை படணுமா? அடுத்த ஜென்மம் ஒன்னு இருந்தால் பேசாம 'சாமி'யாப் பிறக்கணுமுன்னு சாமிகிட்டே வேண்டிக்கணும்.

பெண்டாட்டி செத்தா புது மாப்பிள்ளை - பழமொழி
ரங்ஸுக்கும் தங்ஸுக்கும் நீதி வெவ்வேறு:(

இவுங்ககிட்டே இருக்கும் சொல்ப பண வசதிகளையும் சொத்துபத்துக்களையும் ஏமாத்தி அமுக்கிட்டு இப்படி அனாதையாத் துரத்திவிட்ட சொந்தபந்தங்களை என்ன செஞ்சால் தகும்?

நந்த பவன் அப்படி ஒன்னும் விசேஷமா இல்லை. கோகுலத்தில் பார்த்தமே அதே போல ஒரு சந்நிதி. நல்ல வேளையா உக்கார்ந்து நகர வேணாம். நடந்துபோய் சந்நிதிமுன் உக்கார்ந்துக்கலாம். அங்கே நடந்தது போலவே இங்கும். டொனேஷனா ஒரு தொகை கொடுத்துட்டு வந்தோம் பஜனாஷ்ரம் பராமரிப்புக்கு. நந்தபவன் படி ஏறுனதும் முகப்புச் சித்திரமா காளிங்கனை வதம் செய்யும் கண்ணனின் இரு பக்கங்களிலும் காளிங்கனின் மனைவிமார் நால்வர், கணவனை விட்டுறச்சொல்லி மன்றாடுறாங்க. இல்லைன்னா அவுங்களும் விதவைகளாகி இந்தப் பாடு படணுமே:(

நாக லோகத்தில் என்னென்ன நியமங்களோ? யாரு கண்டா??

சந்நிதிக்கு எதிர் புறச் சுவரில் சின்ன மாடத்துலே ராதா கிருஷ்ணா சிலை அலங்காரத்துடன் வச்சுருக்காங்க. மாடத்துக்குள்ளே தலையை நீட்டிப் பாருங்கன்னார் அங்கிருந்த பண்டிட். நீட்டுனா இடமும் வலமும் நிலைக்கண்ணாடி பதிச்சு அதுலே கணக்கில்லாத ராதையும் கிருஷ்ணனுமா நமக்கு சகஸ்ர ரூபம் காமிக்கிறாங்க. இந்தப் பக்கம் ஒரு பளிங்கு துளசி மாடத்தில் துளசி இருக்காள்.

இன்னிக்கு ரொம்ப சுத்தியாச்சு. மீதியை நாளைக்கு வச்சுக்கலாமுன்னு கைடுக்குண்டான காசைக் கொடுத்துட்டு நமக்கு வண்டிவரை போக சைக்கிள் ரிக்ஷா கிடைக்குமான்னு பார்த்தால் கைடே இருபது ரூபாய்க்கு ஒன்னை பேசி முடிச்சுட்டார்.

ராதே ராதேன்னு ( நானும்தான்) வழி விடச்சொல்லிக் கேட்டுக்கிட்டே கடைத்தெருவழியா வர்றோம். பூவுலகின் அனைத்து பாகங்களிலும் இருந்து வந்த இஸ்கான் பக்தர்களின் நடமாட்டம் ஏராளமா இருக்கு வழியெங்கும். அழகாப் புடவையும் ப்ளவுஸுமா நெற்றியில் கோபிச்சந்தனம் ஜொலிக்க ஒரு பரவசநிலையில் இருக்கும் முகபாவனையோடு ............ பக்தின்னா இப்படியில்லெ இருக்கணும். சாக்கடையெல்லாம் ஒரு பொருட்டே இல்லை!!!!

சல்வார் கமீஸ், கோபிகை ஸ்கர்ட், எல்லாமே ரொம்பப் பொருத்தமா இருக்கு அவுங்களுக்கு. த்வாபர யுகத்தில் இவுங்கெல்லாம்தான் கோபிகைகளா இருந்துருப்பாங்களோ!!!

காரை நிறுத்துன இடத்துக்குப்போனால் நம்ம வண்டியைக் காணோம். தெருமுனையில் நம்மைப்பிடிச்ச கைடுகளைக் கேட்டுப்பார்க்கலாமுன்னு போனால் ( அந்த சைக்கிள் ரிக்ஷாவிலேயேதான் இருக்கோம் இன்னும்) அங்கே நம்ம கைடு இருக்கார். நமக்கு முன்னாலே எப்படி இங்கே வந்தார்? அதுவும் நடந்து? போகட்டும் ஆச்சரியப்பட இப்போ நேரம் இல்லை. வண்டியைத்தேடணும் முதலில்....

ப்ரதீப்பை செல்லில் கூப்பிட்டால் லைன் கிடைக்காம சைலண்ட்டா இருக்கு..

ஒருவேளை உள்ளே தள்ளி நிறுத்தி இருக்கலாமுன்னு அதே சைக்கிள் ரிக்ஷாவிலே தேடிக்கிட்டு சந்து சந்தாப் போறோம். குரங்கு, பன்றி, ஆடு, மாடுன்னு அங்கெல்லாம் சமரசம் உலாவும் இடமா இருக்கு. எப்படியோ இன்னொரு சந்துலே நுழைஞ்சு மெயின் ரோடு(????) பக்கம் வந்தா கார் பார்க்கிங்னு ஒரு போர்டு. உள்ளே ஒரு ஏழெட்டு வண்டிகள் நிக்குது. கூட்டத்தின் இடையில் நம்ம வண்டியின் சைடு போஸைப் பார்த்து நான் கண்டு பிடிச்சுட்டேன்.

ட்ரைவரைக் காணோம். நாங்க ரிக்ஷாக்காரருக்கு கொஞ்சம் அதிகமாக் காசு கொடுத்ததும் அவருக்கு மகிழ்ச்சி. நமக்கும்தான்...வண்டியைக் கண்டுபிடிச்சுட்டொம்லெ;-) கார் பார்க் நடத்தும் நபர் நமக்கு சேர் எல்லாம் கொடுத்து உபசரிச்சார். அவர்கிட்டே பேச்சுக்கொடுத்து இன்னும் சில கோவில்கள் எங்கெ இருக்குன்னு விசாரிச்சு வச்சேன். கொஞ்ச நேரத்துலே கையில் ஒரு பொதியோடு ப்ரதீப். வளையலாம்! ம்ம்ம்ம்ம் இருக்கட்டும். வேண்டப்பட்ட ஆளு வாழ்க்கையில் நுழைஞ்சுருக்கு போல!

காஞ்ச் மந்திரைத் தேடிப்போனப்ப ..... அழகான கோபுரம் நம்ம பக்கத்து ஸ்டைல் கண்ணில் பட்டது. நேரா வண்டியை அங்கே கொண்டு நிறுத்திட்டுப் பார்த்தா ரங்காஜி மந்திர்.
முகப்பு புதுவிதமா அரண்மனை வாசல் போல் இருக்கேன்னு பார்த்தால் .... இது ராஜஸ்தானி கட்டிடக்கலை. 1845 லே சேட் கோவிந்த் தாஸ் கட்டின கோவில். அப்போ இதுக்கு வெறும் 45 லட்சம்தான் செலவு. ஆறு வருசம் ஆகி இருக்கு கட்டி முடிக்க.

வாசலைக் கடந்து உள்ளே போனால் எல்லாம் அச்சு அசல் தமிழ்நாட்டுக் கோவில்தான். விசாலமான வெளிப்பிரகாரம். கண்ணுக்கு நேரா ஏழடுக்கு ராஜ கோபுரம், , பளிர்ன்னு வெள்ளை நிறத்தில்.
நமக்கிரண்டு பக்கமும் கண்ணாடி அலமாரிபோல் இருக்கும் இடத்தில் ஒரு பக்கம் ராம்லீலா, இன்னொரு பக்கம் க்ருஷ்ணலீலான்னு ஒவ்வொரு காட்சிகள்.,
ராஜகோபுரம் கடந்து உள்ளே போனவுடன் இடது கைப்பக்கம் மதில்சுவரை ஒட்டி இருக்கும் இடத்தில் உண்மையான துளசி! கம்பி வலையெல்லாம் போட்டு பதுகாப்பா வச்சுருக்காங்க. மணம் பிடிச்சுக்கிட்டே போனால் தனி மண்டபம். சந்நிதிக்கு முன்னால் ரொம்பவே வினயத்துடன் நிற்கும் அனுமன், சங்குச்சக்கரங்கள் ஏந்திய விஷ்ணு, தசாவதாரப் போஸ்கள் இப்படி அழகான சிற்ப வேலைகள் அமைஞ்ச தூண்களுடன் நீளமான ஹால். பளிங்குத் தரை. சந்நிதியில் ஆதிசேஷன் படுக்கையில் ரங்கநாதர், தாயார்களுடன் தாய்ச்சுண்டு இருக்கார். மெல்லிசா இருக்கும் சின்ன வெளிச்சத்தில் ரங்ஸின் கன்னம் மின்னுது. ரொம்பவே வயசான பட்டர் ஒருத்தர் நடுங்கும் கரங்களால் தீபாராதனை காமிச்சார்.

தரிசனம் முடிச்சு பிரகாரத்துலே நடந்தால் வலது பக்கம் சொர்க்கவாசல் கதவு! இடது பக்கம் வசந்த மண்டபம் போல ஒன்னு. இங்கே தூண்களில் டெர்ரகோட்டா நிறமடிச்சு வச்சு மறுபடியும் தசாவதாரச் சிற்பங்கள். நரசிம்மன் சூப்பர்! அஞ்சு மூணு நாலு அடுக்குகளா அங்கங்கே கோபுரங்கள் கோவில் முழுசும். சின்னக் கோபுரத்துடன் இருந்த அடுத்த வாசலில் நுழையலாம். உட்பிரகாரம். தங்கத்தகடு போர்த்தி வச்ச அம்பதடி உசரக் கொடிமரம். நடுவில் மெயின் சந்நிதி முன் மண்டபத்துடன். சுற்றிவர ஓடும் தாழ்வாரம் மேற்கூரையுடன். ஒரு மூலையில் கண்ணாடி அறை. இருக்கட்டும் தரிசனம் முடிஞ்சு வரும்போது பார்க்கலாம்.

ரங்கமன்னார், கோதை நாச்சியார், பெரிய திருவடி மூவரும் மூலவராக !!! இங்கே நமக்கு ஏகாந்த சேவை! வெளியே தாழ்வாரத்துலே இறங்கி வலம் வரலாமுன்னா கண்ணுக்கு முன்னால் ஆஜானுபாகுவா நம்ம சீனு!! பெரிய நாமத்தைப் போட்டு கண்களை மூடி வச்சுக்கலை. நல்லாத்தானே கண்ணு தெரியுது....... கஷ்டப்படும் ஆத்மாக்களைக் காப்பாத்தக்கூடாதான்னு மனசுக்குள்ளில் மனமார வேண்டினேன்.
வலையில் சுட்ட படம். மூலவர் மூவரா ரங்கமன்னார், கோதை & கருடர்

கண்ணாடி அறைக்குள்ளே போக ஒரு கட்டணம். சின்னத்தொகைதான். ரெண்டு ரூபாய்ன்னு நினைவு. ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் கோவிலில் இருப்பதைப்போல ஆனால் சின்ன அறையாக இருக்கு. மறுபடி வெளிப்பிரகாரத்துக்குள்ளே வந்தால் தூரக்க, வாசலைப் பார்த்தபடி இருக்கும் மண்டபத்தில் அனுமன் நிக்கிறார்.. கருடன் சந்நிதியைக் காணோமேன்னு வாய்விட்டுச் சத்தமாச் சொல்லிட்டேன் போல. அங்கே தரிசனத்துக்கு வந்த ஒரு வயசான மாமி , 'உள்ளேயே ரங்கமன்னாருடன் இருக்காரே. அதனால் தனிச்சந்நிதி இல்லை'ன்னு தமிழில் சொன்னாங்க. தமிழ் கேட்ட இன்ப அதிர்ச்சியில் மெய் மறந்துருப்பேனோ? யார் என்னன்னு விசாரிக்காம விட்டுட்டேன். ஆனா கண்டிப்பா உள்ளூர்வாசிதான் அவுங்க.. பேத்தியைக் கையில் பிடிச்சுக்கிட்டு ரொம்பக் கேஷுவலா இருந்தாங்க.

பெரிய குளம் ஒரு பக்கமும் நந்தவனம் ஒரு பக்கமுமா பெரிய வளாகம்தான் இது! பெருமாளின் திருக்குடை ஒன்னு உள்ளே வந்ததைப் பார்த்துட்டு அங்கிருந்து கிளம்பினோம். இனி இருட்டுலே சுத்த வேணாம் பாக்கி நாளைக்குப் பார்த்துக்கலாம்.


தொடரும்.................:)