பத்தவச்சுட்டாங்கப்பா............

பேச்சு, பேச்சா இருக்கணும். இன்னும் போர் ஆரம்பிக்கவே இல்லை. அதுக்குள்ளே மைதானத்தில் கால்கள் துண்டுதுண்டாகக் கிடந்தன. கேமெரா கையில் இல்லையேன்னு நொந்து போயிட்டேன். இவனால் நம்ம ப்ளான் எல்லாம் அப்செட் ஆகி இருக்கு.

நம்ம வீட்டில் நடக்கும் விஜயதசமி பூஜைக்கு மாலை அஞ்சு மணிக்கு வாங்கன்னு அழைப்பு அனுப்பி இருந்தோம். பிரசாதங்கள் எப்பவும்போல வீட்டுலே செஞ்சுக்கிட்டு கூடுதல் வகைக்காக இட்லி வடை வச்சுக்கலாமுன்னு நம்ம கார்த்திக் ரெஸ்ட்டாரண்ட் குணாவைக் கேட்டால்..... 'ஐயோ....ஞாயித்துக்கிழமையா!!!!! அன்னிக்கு கடை அப்படியே ராம்லீலா ராவணதகனம் நடக்கும் மைதானத்துக்கு இடம் பெயர்ந்துரும். எல்லோருக்கும் சுடச்சுட தோசை சுட்டுப்போடவே ஆள் இல்லை'ன்றார்.

சரி.... அதுக்காக பூஜையை நிறுத்த முடியுமா? கோபால்ஸ் எதுக்கு இருக்கு? அங்கே படை எடுத்தோம். ரெண்டு இனிப்பு வகைகளும் ரெண்டு உப்புவகைகளும் அம்பது பேர்களுக்கு. மறுநாள் பகல் ஒரு மணிக்கு வந்து எடுத்துக்கணும். டோக்ளா வாங்கிக்கலாமுன்னா அதுலே புதுவகை ஒன்னு வந்துருக்கு. ஸாலட் ஃபில்லிங், சட்னி எல்லாம் உள்ளே வச்சுச் சுருட்டிய சுருள் டோக்ளா. அதேகடலை மாவுதான். கூடக் கொஞ்சம் மைதா சேர்த்துருப்பாங்க போல! மெலிசாத் திரட்டி ஸ்டீம் பண்ணி நீளமா வெட்டி சுருட்டி இருக்காங்க. இனிப்புக்கு சம்சம், கேஸர் பேடா.

ராம்லீலாவின் கடைசிநாள் ராமராவண யுத்தம் நடந்து ராமன் ராவணனைக் கொல்லும் ஸீன். தினமும் ராம்லீலா நாடகம் பத்து மணிக்கு ஆரம்பமுன்னா சண்டை மட்டும் பொழுதோடயே நடந்து முடிஞ்சுருமாம். 'மாலை நாலுமணிக்கே சனம் போய் இடம்பிடிக்கும். அப்படி ஒரு கூட்டம் எல்லா மைதானங்களிலும் நெரியும். ஆறுமணிக்கு ராவணனைக் கொளுத்திருவாங்க. நீங்க அஞ்சு மணிக்கு பூஜை வச்சுருக்கீங்களே'ன்னார் நம்ம ராஜசேகர்.

ராவணனால் இப்படி ஒரு குழப்பம் வருமுன்னு யார் கண்டா? அழைப்பை மூணு மணியாக்குனோம். அஞ்சுமணிக்குள்ளே நம்ம வீட்டு விசேஷத்தை முடிச்சுட்டு நாமும் ஓடலாம் வேடிக்கை பார்க்க!
'அவ்வ காவல புவ்வ காவல' ன்னால் சின்னதா நாமும் சிலமாற்றங்கள் செய்யத்தானே வேணும்? காலையில் கொஞ்சம் சீக்கிரமா எழுந்து கடமைகளை ஆரம்பிச்சேன். முந்திரிப்பருப்பை ஒடிச்சு வைக்கும் பெரிய வேலைகளை கோபால் மனம் உவந்து ஏத்துக்கிட்டார். கேஸரியையும் கிளறிக்கிட்டே(!) இருந்ததையும் சொல்லிக்கறேன். வீடும் டைடி ஆச்சு.
சக்கரைப்பொங்கல், வெண் பொங்கல், கேஸரி, புளியோதரை, தயிர்சாதம், பட்டாணி சுண்டல், பழங்கள் நிவேத்தியத்துக்கு. பத்தரை மணிக்கு எல்லாம் ரெடி. நாங்க ரெண்டு பேருமா உக்கார்ந்து பூஜையை ஆரம்பிச்சு விஷ்ணுசகஸ்ரநாமம் படிச்சு முடிச்சோம். பனிரெண்டு. கொஞ்சம் பிரசாதங்களைச் சாப்பிட்டுட்டு (உப்புப் பார்க்கணுமே!) கொஞ்சம் ஓய்வுக்குப் பிறகு ஒருமணிக்குக் கிளம்பி நேரே மைதானத்துக்குப் போனோம்.

நடுவில் கருப்புச்சட்டையில் ராவணன், ஒரு பக்கம் 'மஞ்சச் சட்டை'யில் கும்பகர்ணன், இன்னொரு பக்கம் ஆரஞ்சு உடுப்பில் மேகநாதன் நெடுநெடுன்னு உசரமா நிக்கறாங்க. அம்பதடி உசரம் இருக்கலாம். மகாராஜா என்றதால் தலைக்குமேல் குடை எல்லாம் இருக்கு ராவணேஸ்வரனுக்கு. ரெண்டு காதுகளையும் ஒட்டி சின்னச்சின்னதா மாங்காய் போல இருக்கேன்னு பார்த்தால்..... அட! அதெல்லாம் அந்த எக்ஸ்ட்ராத் தலைகள்:-) நிறைய பட்டாஸ்களை உள்ளே வச்சுருக்காங்களாம். பத்தவச்சதும் பத்திக்குமாம்! கொஞ்சம் க்ளிக்கிட்டு அங்கிருந்து கோபால்'ஸ்.
வெளியே வெராந்தாவில் ஜிலேபி சுடச்சுடத் தயாராகுது. இன்னொரு வகையா தடிமனா முறுக்கு ரூபத்தில் ஒன்னு. ஜிலேபிதானாம். ஆனால் பனீர் ஜிலேபியாம். ராவண தகனத்துக்கு ஜிலேபி கட்டாயம் தின்னணுமாம். அதான் அடுப்பு வெளியே வந்துருச்சு.
பனீர் ஜிலேபி

உள்ளே ஓனர் கல்லா அருகில் இருக்கார். பெயர் ரபீந்தர். பாட்டியாலா ஊர்க்காரர். முதலில் அங்கேதான் இனிப்புக்கடை ஆரம்பிச்சுருக்கார். அம்பது வருசமா அது நடக்குது. இங்கே ஒன்பது வருசங்களுக்கு முன்னே ஒரு கிளை ஆரம்பிச்சாராம். அதுதான் இது. அதுக்குப்பிறகு இங்கே சண்டிகரில் இன்னும் ரெண்டும், பஞ்ச்குலாவில் ஒன்னுமா வெற்றிகரமான வியாபாரம். அடுத்தவருசம் கனடாவில் கடை போடறாங்களாம். அவரிடம் கொஞ்சநேரம் விவரம் கேட்டுக்கிட்டு நம்ம ஆர்டர் ரெடியான்னு பார்த்துக்கிட்டு இருந்த கோபாலிடம் போனால்........ 'ஏன் கோபால்ஸ்ன்னு பெயர் வச்சாருன்னு கேட்டியா'ன்றார். குட் கொஸ்சின்!!! பாராட்டிட்டு ரபீந்தரிடம் கேட்டதுக்கு, 'அப்பா பெயர் ஹர்கோபால். அதனால் கோபால்ஸ்ன்னு வச்சுட்டார்'
தீபாவளிக்கு இன்னும் இருபதே நாட்கள் தானாம். விளக்கு அலங்காரங்கள், பரிசுப்பொருளாக் கொடுக்க வடக்கத்துச் சம்பிரதாயமான பொருட்கள் இப்படி இன்னொரு பக்கம் குவிச்சுவைக்க ஆரம்பிச்சுட்டாங்க.

இது ஏறக்கொறைய நம்ம சரவணபவன் மாதிரின்னு வச்சுக்கலாம். தோசை, இட்லி வடை எல்லாம் செய்யறாங்க. ஆனால் இனிப்பு வகைகள்தான் கூடுதலா ரகம்ரகமா இருக்கு. எதுக்கும் இருக்கட்டுமுன்னு ரெண்டு சுகர்ஃப்ரீ ரஸ்மலாய் வாங்கிக்கிட்டோம். கொஞ்சம் வயசான பெரியவங்க ரெண்டு பேர் வர்றாங்க. நமக்குக் கொஞ்சம் பனீர் ஜிலேபி.
மூணுமணிக்கு விருந்தினர் வரத்தொடங்கி கலகலப்பா நேரம் போய்க்கிட்டு இருந்துச்சு. முக்கால்வாசிப்பேர் நார்த்தீஸ். நம்ம கோபால்கூட வேலை செய்யறவங்க. இந்தக் கொலுவைப் பார்த்தே(!) பிரமிச்சுப்போயிட்டாங்கன்னா பாருங்களேன். சென்னை வழக்கத்தைச் சண்டிகருக்கு அறிமுகம் செஞ்சு வச்சேன். அதான் ப்ளவுஸ் பீஸ் வச்சுக் கொடுப்பது. இந்த டூ பை டூ வாங்க செக்டர் செக்டரா அலைஞ்சுக் கடைசியில் 22D யில் கடையைக் கண்டு பிடிச்சோம். ஒவ்வொரு பொருளுக்கும் ஒரு செக்டர்ன்னு உசுரை வாங்கிடறாங்கப்பா இங்கே.

கோவிலில் பரிச்சயப்பட்ட ஒரு கேரளா தோழியும்( பஜன் ஸ்பெஷலிஸ்ட்.ஐயப்ப சமாஜம்) வந்துருந்தாங்க. கோபால் ஆஃபீஸ் வகையில் ரெண்டு கேரளக் குடும்பங்கள். விருந்தினர்கள் வந்து போகும் இடைவெளியில் சட்னு ஒரு சமயம் எல்லாருமே மலையாளிகளாவே இருக்கும்படியா அமைஞ்சது. இன்னும் அஞ்சு நிமிசம் ஆகி இருந்தால் கேரளசமாஜம் ஒன்னு தொடங்கி இருப்போம்:-)

அதுக்குள்ளே தமிழர்கள் வந்துட்டாங்க! சென்னையில் இருந்து மூத்த ஜோடி வந்துருந்தாங்க. மனசுக்கு ரொம்ப மகிழ்ச்சியா இருந்துச்சு. நம்ம ஆல் இன் ஆல் ராஜசேகர் (கோவில் செக்ரட்டரி) ஒரு ப்ளானோடதான் வந்துருக்கார். அவருடைய மகள்கள் அருமையாப் பாடுவாங்க. நம்ம ஈஸ்வரன் (பேங்க் ஆஃபீஸர்) கையில் பை. உள்ளே தப்லா. நம்ம கோவில் நண்பர் சாஸ்திரி (விஷ்ணுசகஸ்ரநாமம் ஸ்பெஷலிஸ்ட்) குடும்பமும் ஆஜர். அவுங்க மகள் பாட்டு எப்பவும் தேன். ஜமா சேர்ந்தாச்சு!
நம்ம பெருமாள் புன்சிரிப்போடு கச்சேரி கேக்க ஆரம்பிச்சுட்டார். தெலுங்கு, தமிழ், மலையாளம், சமஸ்கிரதமுன்னு பாட்டுகள். கொடுத்து வச்சவர். இங்கே ஜமாய்க்கிறார். நல்லா இருக்கட்டும். அவர் நம் வீட்டுக்கு வந்த இந்த 11 வருசங்களில் இதுபோல இது முதல்முறை! 'லக்ஸோ' புதுப் பட்டுப்பாவாடை மினுப்பில் உல்லாசமா நிக்கறாள். போன வருசம் சென்னையில் உற்றார் உறவினர், பதிவுலகத்தோழிகள் என்ற வகையில் பிரமாதமா இருந்தது, நம் சங்கீதா, கிராண் ஸ்வீட்ஸ்' புண்ணியத்தில்.
கச்சேரி முடிஞ்சு எல்லோரும் பிரசாதம் சாப்பிட்டுக் கிளம்ப மணி ஆறுக்குப் பக்கம். ராவணன் பார்க்கும் அவசரத்தில் எல்லோரும் இருக்க நாங்களும் அவசர அவசரமா வீட்டைப்பூட்டிக்கிட்டு ஓடுனோம். பரேடு க்ரவுண்டைச் சமீபிக்க முடியாமல் அப்படி ஒரு ட்ராஃபிக் ஜாம். எரிச்சுட்டுத் திரும்பி வரும் கூட்டம். ராமன் தீ அம்பு போட்டானாம்! போறதுக்குள்ளேப் பத்தவச்சுட்டாங்கப்பா...........
நல்ல சான்ஸை மிஸ் பண்ணிட்டோமேன்னு இருந்துச்சுதான். மறுநாள் செய்தித்தாளில் வந்த படம் இதோ நமக்காக.

ராம்லீலா பல இடங்களில் நாடகம் நடந்தாலும், பாதுகாப்புக் கருதி
ராவணதகனம் மட்டும் பெரிய மைதானங்களில் மட்டுமே அனுமதிக்கிறாங்க. நெருக்கமான குடி இருப்புப் பகுதிகளில் பட்டாஸ் சிதறி தீ விபத்து ஏற்பட்டால் கஷ்டம்தானே? நல்ல பாய்ண்ட்ன்னு பாராட்டத்தான் வேணும்.

அடுத்தவருசம் பொழைச்சுக் கிடந்தால், எங்கே இருப்போமோ அங்கே கொலு.

அனைவருக்கும் தீவாவளிப் பண்டிகைக்கான அட்வான்ஸ் வாழ்த்து(க்)கள்.