செங்கோட்டை போலாமா?

செங்கோட்டை

நெஞ்சாங்கூட்டில்.........நீயே நிற்கிறாய் ( பாகம் 13 )

இங்கே எதிரில்தானே இருக்கு போகலாமுன்னு கோபால் சொன்னார். ஏற்கெனவேபார்த்த இடம்தான். புதுசா என்ன இருக்குன்னு ஒரு சின்னச் சலிப்பு வந்தாலும்,கொஞ்சம் பெரியமனசோட சரின்னு சொன்னேன். பாவம் இவர். அடிக்கடி தில்லிக்கு வந்து போனாலும்ஆஃபீஸ், மீட்டிங், ஹோட்டல்ன்னு போயிருது. இந்தமுறைகூட பாருங்க நாந்தான் சுத்திக்கிட்டு இருக்கேன்.

வேற என்ன இடங்கள் நான் போய் வந்தேனென்றதையே நம்ம பதிவு படிச்சுத்தான் தெரிஞ்சுக்கறார். இன்னிக்கு இங்கெ இருந்து கிளம்பறோம். இப்போதைக்குக் கடைசிநாள். சரி, போனாப்போகுதுன்னு கோட்டை வாசலுக்குப் போயாச்சு. கோட்டைக்கு எதிர்ப்புறம் புதுசா ஒரு கோயில் முளைச்சிருக்கு. அசப்புலே பிர்லா மந்திர் போலவே தோற்றம். ஆனா சிவன் கோயிலாம். கெளரிசங்கர் கோயில். இன்னும் பூராவும் கட்டி முடிக்கலை போல இருக்கு.

கோட்டைவாசலில் தள்ளுவண்டிக்காரர் தேங்காய் பத்தைகளை எதோ 'லோட்டஸ் டெம்பிள் ரேஞ்சு'க்கு அழகாஅடுக்கி வச்சுருக்கார். உள்ளெ போக அனுமதிக்கு ஒரு கட்டணம் உண்டு. கோட்டைக்கு முன்னே ஒரு பெரிய அகழி. யமுனையிலிருந்து தண்ணீர் வந்துக்கிட்டு இருந்தது போய் வெறும் புல்பூண்டுகளால் நிறைஞ்சிருக்கு.வழக்கமான பாதுகாப்பு முறைகள். ரெண்டு பக்கமும் நினைவுப்பொருட்கள், கைவினைப்பொருட்கள் விற்கும் கடைகள்ன்னு முந்தியெல்லாம் 'ஜேஜே'ன்னு இருக்கும். இப்ப எண்ணிக்கையில் குறைஞ்சு நானும் இருக்கேன்னு ..............

சரித்திரம் உறங்கும் இல்லேன்னா உறைஞ்சு கிடக்கும் இடமுன்னா இதைத்தான் சொல்லணும். அந்தக் காலத்துலே 'ஷாஜஹானாபாத்'ன்னு இந்த ஊருக்கே ஒரு பேர் இருந்துச்சு. தாஜ் மஹால் கட்ட ஆரம்பிச்சு ஒரு ஆறு வருசம் கழிச்சு அங்கே வேலை நடந்துக்கிட்டு இருக்கும்போதே இந்தக் கோட்டைக் கட்ட ஆரம்பிச்சுட்டார் சக்ரவர்த்தி. பூராவும் செம்மண் கலர்லே இருக்கும் கல்லு. அதனாலேயே இதுக்குச் செங்கோட்டைன்னு பேர் வந்துருச்சு. கட்டி முடிக்கபத்து வருஷம் ஆச்சு. ரெண்டரை கிலோ மீட்டர் சுத்தளவுள்ள கோட்டை மதிள் சுவர்கள். யமுனை ஆத்தை ஒட்டிவருமிடங்களில் 18 மீட்டர் உயரத்திலும், ஊரைப் பார்த்து இருக்கும் பகுதிகளிலே 33 மீட்டர் உயரமாவும் (அதிக ஆபத்து இந்தப் பக்கம் தானோ? ) இருக்கு.

கட்டி முடிச்சபிறகு எத்தனையோ போர்களைச் சந்திச்சாச்சு.ஒவ்வொரு நூற்றாண்டிலும் முக்கியமான ஒண்ணுன்னு பார்த்தால்,தில்லிக்கு நாதர்ஷா வந்தது, முதலாம் சிப்பாய்க் கலகம், அப்புறம் நம்ம நாட்டுச் சுதந்திரப்போர். 1947ல் சுதந்திரம் கிடைச்ச நள்ளிரவில் இங்கே முதல்முதலா நம்ம தேசியக்கொடியை ஏத்துனாங்க. இப்ப அதுவே ஒரு மரபு ஆயிருக்கு. இப்பவும்ஒவ்வொரு சுதந்திரத்தினக் கொண்டாட்டத்திலும் செங்கோட்டையில் கொடி ஏத்தி, நாட்டின் பிரதமர் சொற்பொழிவுஆற்றுகிறார் இல்லையா?

கோட்டைக்குள்ளே, 'திவான் இ ஆம், திவான் இ காஸ், ரங் மஹால், மோதி மசூதின்னு அரண்மனைக் கட்டிடங்கள் ஏராளம். திவான் இ ஆம் லே சக்ரவர்த்தி தங்க மயிலாசனத்தில் இருந்து மக்களைச் சந்திப்பாராம். ( தங்க மயில்ஆசனத்தை நாதிர்ஷா, பெர்ஷியாவுக்கு அடிச்சுக்கிட்டுப் போயிட்டாராம். அடப் பாவிங்களா இப்படிக் கொள்ளை அடிச்சுக்கிட்டுப் போயிட்டீங்களே) ரொம்ப முக்கிய மந்திராலோசனைகள் (காஸ் பாத்?) நடத்த திவான் இ காஸ், அரச மகளிர் இருக்கும்ரங் மஹால் (கலர் பார்க்கன்னே கட்டி இருக்கார்!) இப்படி ஒவ்வொண்ணும் அட்டகாசம். இதுலே மோதி மசூதி மட்டும் இவர் புள்ளை அவுரங்கஸீப் கட்டுனாராம். அவருக்குப் பக்தி ஜாஸ்தி. அதான் பூஜையறையாக் கட்டிட்டார். கோட்டையின் வெளியிலேதான் சிகப்புக் கல்லு. உள்ளெ மாளிகைகள் அத்தனையும் பளிங்கு. ( பளிங்கினால் ஒரு மாளிகை, பவழத்தால்மணி மண்டபம்?)

கோட்டையும் தோட்டமும் ரொம்ப அழகான பராமரிப்பில் இருக்கு. எல்லாம் முந்தி பார்த்தமாதிரியேதானேன்னு கொஞ்சம்அலட்சியமாப் பார்வை ஓட்டுனதுக்கு அப்படியே கண்ணு கடியா( eye sore) அங்கங்கே தகர டப்பாக்கள் நிக்குது. அடக் கடவுளே,தேனீ வளர்க்கணுமுன்னா இந்த இடம்தானாக் கிடைச்சது? கொஞ்சம் கிட்டப்போய்ப் பார்த்தால் இது தேன் சமாச்சாரமில்லை.அழகான இடத்துலே இதென்ன அசிங்கமா? பொறுக்க முடியாம அங்கே இருந்த உதவியாளரைக் கேட்டேன்.

அதைத் திறந்து காமிச்சார். அப்பத்தான் ஞாபகம் வந்துச்சு, இங்கே ஒலி ஒளி காட்சிகள் சிலவருஷமா நடக்குதுன்னு. டப்பா உள்ளே கலர் கலரான பெரிய லைட்டுங்க இருக்கு. இந்தக் காட்சிக்குன்னே இப்ப தோட்டத்துலே இருக்கை வசதிகள் எல்லாம் செஞ்சுவச்சுருக்காங்க.இருக்கட்டும். வேணாங்கலை. ஆனா இந்த தகர டப்பாக்களை ஒரு கலை நயத்தோடு அழகா வடிவமைச்சிருக்கக் கூடாதா? அப்படியெல்லாம் செஞ்சுதர ஆட்கள் இல்லைன்னு மட்டும் சொல்லிறாதீங்க. குட்டிக்குட்டியாமண்டபம் மாதிரி வளைவு நெளிவுகளோட எத்தனை அமைப்புகளை இப்பத்தானே அக்ஷர்தாம் கோயிலில் பார்த்தேன். சினிமா செட்,அலங்காரவண்டிகள்ன்னு செய்யறதுலே எல்லாம் எவ்வளவு எக்ஸ்பர்ட்ங்க இருக்காங்க? இருக்கற அழகைக் கெடுக்காம அதோடு ஒட்டிப்போகும் அலங்காரத்துலே ஏன் செஞ்சு வைக்கலைன்றதுதான் இப்ப மனக்குடைச்சல். கொஞ்சம் யோசிக்கக்கூடாதா?

மனக்கசப்போடு இன்னும் கொஞ்சம் சுத்தி வந்தேன். அங்கங்கே அணில்கள் ஆட்டம் போட்டுக்கிட்டு இருந்துச்சுங்க. ஆமாம்..... இந்த மாளிகைகள் எல்லாம் திறந்தவெளியா இருக்கே..... இதுலே அந்தக் காலத்துலே தங்கி இருந்தவங்களுக்கு ப்ரைவஸி இருந்துருக்குமா? அலங்காரத்தூண்கள் எக்கச் சக்கம். இதுலே இருக்கைகள், படுக்கைகள்,குளியலறைகள் எல்லாம் எங்கே இருந்துருக்கும்? ஒருவேளை கீழே நிலவறைகள் இருக்கோ? மண்டபத்துலே நடந்து பார்த்ததுலே அப்படிக் கீழே போகும்படிகள் ஒண்ணும் கண்ணுலே படலையே? இவ்வளவு உயரமான கட்டிடமுன்னா கீழேயும் அறைகள் கட்டாயம் இருக்கணும்தான். ஒருவேளை அது பொதுமக்கள் பார்வைக்கு இல்லையோன்னு வேண்டாத விசாரம் வர ஆரம்பிச்சது. இதுக்கு மேலேஇங்கே இருந்தா ஆபத்துன்னு அங்கே இருந்து கிளம்பினோம் சரவணனைப் பார்க்க.