எண்ணி எண்ணிப் பார்க்க மனம்....

இப்படி ஆரம்பிக்கற சினிமாப் பாட்டு ஒண்ணு இருக்கு! யாருக்காவது தெரியுமா? ரொம்பப் பழைய படம்!

'எண்ணி எண்ணிப் பார்க்க மனம் இன்பம் கொண்டாடுதே
என்னை அறியாமல் உள்ளம் துள்ளி விளையாடுதே'

இப்படிப் போகும் அந்தப் பாட்டு...


ச்சின்ன வயசுலே இருந்தே இப்படி ஒரு பழக்கம். எங்கே போனாலும் ஜன்னல் கம்பி முதல், அங்கே எண்ணக்கூடிய
வஸ்து எதா இருந்தாலும் ஒண்ணு ரெண்டு மூணுன்னு ஆரம்பிச்சுடுவேன். எல்லாம் மனசுக்குள்ளேதான்!

அதுவும், ட்ரெயின் அதுலேயும் கூட்ஸ் ட்ரெயின்னா சந்தோஷம் கூடுதல், நிறையநேரம் எண்ணலாமேன்னு!

ஆனா இந்த எண்ணிக்கைகள் எப்பவுமே நினைவு இருக்காது. ச்சும்மா அப்பப்ப எண்ணறதுதான்!

இப்படிப்பட்ட நான் இதுவரைக்கும் இங்கெ போட்ட பதிவுகளை இன்னைக்கு எண்ணினேன்.

எதுக்கு எண்ணனும் ? அதான் 'டாஷ் போர்டு'லே சொல்லுதேன்னு பார்த்தா அது என்னவோ 22 ன்னு
காமிக்குது! நிதானமா எண்ணிக்கிட்டே வந்தப்பதான் தெரியுது இது 100வது பதிவுன்னு!( இதுலே 'சாமி'யைச் சேர்த்துக்கலே!)

ஆஹா..... சினிமா ஆளுங்க கணக்கா நாமும் 100வது....... கொண்டாடிடலாமுன்னு இந்தப் பதிவைப்
போட்டிருக்கேன்.

என்னுடைய 'அறுவை'யை ( சரியா?) இதுவரை சகிச்சுக்கிட்டிருந்த அனைவருக்கும் நன்றியைத்
தெரிவிச்சுக்கறேன்.

என்னையும் ஒரு படைப்பாளியா ஏத்துக்கிட்டு அங்கீகரிச்ச நம்ம 'மரத்தடி'க்கும், என்னை எழுதத் தூண்டிய
இ.சங்கமம் ஆசிரியர் விஜய்க்கும் என் மனமார்ந்த நன்றி!

இனிமேதான் இருக்கு உங்களுக்கு:-)

என்றும் அன்புடன்,
துளசி.