பலகாரம் :-) (பயணத்தொடர், பகுதி 118 )

இலங்கையின் பாரம்பரிய உணவு ஒரு இடத்துலே கிடைக்குமுன்னு மஞ்சு சொன்னார். காமணி ஆகுமாம் அங்கே போக..... ஆகட்டுமே... ஏற்கெனவே மணி ரெண்டரை....

வேளான்மைத் துறை நடத்தும் இடம் இது.  உண்மையான இலங்கையின் சுவையாம் !  Traditional Food Centre, Hela Bojun.

மிகப்பெரிய இடம்.  ஏராளமான மரங்களோடு அருமை! 
பெரிய  ஓப்பன் சமையலறை! நிறையப் பெண்கள்தான்சமையல் வேலை முழுவதும் !  (அம்மா உணவகம் ? )  நடுவில் சமையல் நடக்கும்போதே  உணவுவகைகள்  விற்பனைக்கு அடுக்கி வச்சுருக்காங்க கைப்பிடி சுவருக்கு அந்தப் பக்கம்.

எல்லா வகைகளுக்கும் பெயரும் எழுதிப்போட்டுருக்காங்க. தமிழிலும் இருக்கு. ஆனாலும்  அவை எல்லாம்  பரிச்சயமான பெயராக இல்லை ஒன்னுரெண்டைத் தவிர !

பருப்புவடைக்குப் பெயரே இல்லை!  ஆனாலும் கண்டுபிடிச்சுட்டேன் :-)

உக்கார்ந்து சாப்பிட சின்னச் சின்ன குடில்கள் போன்ற அமைப்பு.  எனக்கு ரொம்பவே பிடிச்சுப்போச்சு!

அவரவருக்கு வேண்டியதை வாங்கிக்கலாம்.  நாம் கேட்கும் வகைகளை  வரிசையா ஒரு தட்டில் போட்டுட்டுக் கடைசியிலே  பணம் அடைக்கணும். கையிலே காசு...வாயிலே தோசை!

மஞ்சு தோசையும் வேறென்னமோ ஒன்னும் வாங்கிக்கிட்டார்.  'நம்மவர்' இடியப்பம், பருப்புவடை.

நாந்தான் ஒவ்வொன்னாப் பார்த்துக்கிட்டே வந்து பலாப்பிஞ்சு கறி வைத்த கட்லட், ஒரு நாரன் (?) பலகாரம், ஒரு அரிசிமாப்பிட்டு  வாங்கினேன்.  என்னோடதை எல்லோருமா பகிர்ந்து உண்டோம்.

இதே கட்டடத்தின் அடுத்தபக்கம் விதைகளும் பூச்செடிகளும் , மரக்கன்றுகளும் விற்பனைக்கு வச்சுருக்காங்க. காய்கறி விதைகளைப் பார்க்கும்போது கொதியா  (மலையாளம்... பேராசை) இருந்தது உண்மை.  இங்கே கொண்டுவர முடியாது. அனுமதிக்க மாட்டாங்க என்பதால்.....  வாங்கலை.

மஞ்சக்கனகாம்பரம்  பூத்துக்குலுங்குது.... ஹைய்யோ!!!  பூக்கள்  விற்கப்டாதோ?

நாங்க அங்கிருந்த அரை மணி நேரத்துலேயே நிறையப்பேர் சாப்பிட வந்துக்கிட்டே இருந்தாங்க. !

விலையும் ரொம்பவே மலிவுன்னு மஞ்சு சொன்னார்!
சாப்பாடானதும் கிளம்பிக்  காட்டுப்பாதையில் போனஅரைமணி நேரத்தில்   சிகிரியா (சிங்கக்குன்று, சிங்கப்பாறை) கண்ணில் பட்டது.

இங்கே 1200 படிகள் என்பதால் ஏற்கெனவே  போவதில்லை என்ற  முடிவு.  சிங்கத்தின் பின்னம்பக்கம் முதுகு தெரிஞ்சதே தவிர முகம் தெரியலை. என்னால் ஏறிப்போவது கஷ்டம் என்று மஞ்சுவும் சொன்னார்.  சரி. குறைஞ்சபட்சம் சிங்க முகத்தைப் பார்க்கலாமேன்னால்.... நாம் போகும் வழியில் இருந்து முன்பக்கம் போக ரொம்பவே சுத்தணுமாம். புத்தர் சொன்னதை எடுத்துக்கிட்டேன். ஆசையை ஒழி!

கொஞ்சம் சின்ன வயசா இருக்கும்போது இங்கெல்லாம் வந்துருக்கணும். இல்லே...  உடம்பாவது  ஃபிட்டா இருக்கணும்.  ரெண்டும் இல்லாமப் போச்சே...... ப்ச்....  வலை எதுக்கு இருக்கு? வீசினால் முகம் கிடைக்காதா?  கிடைச்சது :-)

போற போக்கில் சில க்ளிக்ஸ். பின்னால் பார்த்தால் சிங்கம் மாதிரி இல்லையே... யானை மாதிரி இருக்கேன்னால்....  ஆமாம்னு சொல்றது போல  யானை ஒன்னு நின்னுக்கிட்டு இருக்கு. பயணிகளை ஏத்திப்போகுமோ  என்னவோ...

காட்டுவழியிலேயே தொடர்ந்து போய்   ஒரு இடத்தில் திருக்கோணமலை ஹைவே பிடிச்சு  அடுத்த இருபத்தியஞ்சாம் நிமிட், ஹபரண என்ற ஊருக்குள் நுழைஞ்சு இன்றைக்கு நாம் தங்கப்போகும் ரிஸார்ட்டுக்குப் போய்ச் சேர்ந்தோம்.

இந்த ஹொட்டேல்தான், நாம் கொழும்பு ஃபுட் கோர்ட்டில் சந்திச்ச தில்லிப்பெண்மணி பரிந்துரைத்த இடம்!

தொடரும்........... :-)