பாமரளின் பார்வையில் பாட்டும் பரதமும் ( பகுதி 2)

இன்னிக்கு கிறிஸ்மஸ் திருநாள். நேத்துப் பார்த்த ராமாயண 'மயக்கம்' இன்னும் தீர்ந்தபாடில்லை. 'ருசி கண்ட பூனை'யா இருக்கேன். இன்னிக்கு என்னென்ன இருக்கு? டி.வி. ராம்ப்ரஸாத் -பாட்டு, லாவண்யா & சுப்புலக்ஷ்மி சாக்ஸஃபோன்,மஹதி பாட்டு, அட..... அடுத்து நம்ம செளம்யா பாட்டு, அப்புறம் கடைசியா கத்ரி கோபால்நாத்.


ரொம்ப முக்கியமா நான் நினைக்கிறது செளம்யாவும், கத்ரியும்தான். ஆனாப் போகமுடியுமான்னு தெரியலை. இன்னிக்கு அரசாங்க விடுமுறையா இருக்கறதாலே காலையில் சில முக்கிய குடும்ப நண்பர்களைச் சந்திக்கறதா ஒரு முன்னேற்பாடு.மத்தியானம்? எங்களுக்காகக் காத்துக்கிட்டு இருக்கும் 'இளந்தளிர்களை'ப் பார்க்கப்போகணும்.



எங்கே எந்த நேரத்தில் இருப்போமுன்னு ஒரு திட்டமும் இல்லாததால் பகல் சாப்பாட்டை வெளியில் முடிச்சுக்கணும். 'அம்பிகா எம்பயர்' கிறிஸ்மஸ் லஞ்ச் பஃபே. பனிரெண்டுக்குத் திறக்க வேண்டிய டைனிங் ஹால், அலங்கரிப்புக்குத் தாமதமாச்சுன்னுமுக்காமணி நேரமாச்சு. உள்ளெ போனால், எதோ இங்கிலாந்துலே இருக்கறதுபோல டர்க்கி ரோஸ்ட் என்ன, லேம்ப் ரோஸ்ட் என்னன்னு அட்டகாசம். வெஜிடபுள் பிரிவை ஆராய்ஞ்சதுலே சேப்பக்கிழங்கு ரோஸ்ட், கேரளா அவியல்,ஆந்திரா காரபுலுசு( காரக்குழம்பு) மோர்கறின்னு நிறைய வகைகள். இங்கே கிடைக்காத காய்கறிகளாப் பார்த்துச் சாப்பிட்டேன்.
சாப்பாட்டின் கூடவே ஒயின் வகைகள் வேற. இந்தியா என்ன.......... ச்சென்னையே ரொம்ப மாறித்தான் போச்சு! நிறைய மக்கள்ஸ் கிறிஸ்மஸ் லஞ்சுக்கு வந்து நிரம்பிக்கிட்டு இருந்தாங்க. அங்கே சிறப்பு டின்னரும் அன்னிக்கு இருக்காம்!

நாலுமணிக்கு செம்பாக்கத்தில் இருக்கணும். இதுக்குமுன்னே போயிருந்த இடம்தான்னு சொன்னாலும், மனசில் வச்சுருக்கற லேண்ட் மார்க் எல்லாம் மறைஞ்சு எல்லாமே புதுசா இருக்கு. இடம் தெரியாமத் தடுமாற்றம். ஒரு அஞ்சுபத்து நிமிஷம் தாமதமாகுமோன்னு பயந்து செல்லுலே கூப்புட்டா, பிரியா சொல்றாங்க, 'நீங்க சரியான இடத்துக்குத்தான் வந்துக்கிட்டு இருக்கீங்க. இன்னும் கொஞ்சம் முன்னாலே வந்து நீச்சல் குளத்தையொட்டி இடது பக்கம் திரும்புங்க'ன்னு.


ஆஹா....... சொட்டுத்தண்ணியும் இல்லாத நீச்சல்குளத்தைப் பார்த்துட்டுச் சரியான இடத்துலேபோய் வண்டியை நிறுத்துனா,பின்னாலேயே வந்து நிக்குது பிரியாவோட ஆட்டோ! வேற எதோ வேலையாப் போயிட்டு, நாங்க காத்திருப்போமேன்னு பாய்ஞ்சு வந்தாங்களாம்:-)



மாடி வெராந்தாவுலே நின்னு கவனிக்கும் பிஞ்சுகள். உள்ளே காலடி வச்சதும் ஏகப்பட்ட வரவேற்பு. 24 பேர். சீவிச் சிங்காரிச்சு, உடுப்பு மாத்திப் பகுடர் எல்லாம் அடிச்சுக்கிட்டுப் பளிச்சுன்னு நிக்கிறாங்க நம்ம 'ஹோப்' எய்ட்ஸ் ஹோம் பசங்க. ச்சின்னதுக்கு 9 மாசம்தான் ஆகுதாம். ஆனா உறவினர் யாரோ ரெண்டு மூணுநாளைக்குக் கொண்டு போயிருக்காங்களாம். இவுங்களைக் கவனிச்சுக்கவும், குடும்பச் சூழ்நிலை கையைவிட்டுப் போன கவலைகளை மறக்கவும்ன்னு 6 பெண்கள். வட இந்தியப் பெண் ஒருத்தரும் இதில் சேர்த்தி.

பண்டிகை நாள் இல்லையா? பிள்ளைகளுக்கு 'டேனீஷ் குக்கீஸ்' டின் இங்கே இருந்து எடுத்துக்கிட்டுப் போயிருந்தோம். அப்புறம் கலரிங் புத்தகங்களும், கலர் செய்ய ஃபெல்ட் பேனாக்கள் செட்டும் லேண்ட் மார்க்கில் வாங்கி வச்சுருந்தேன். நம்ம சிங்கை சித்ரா ரமேஷூம், அவர் மகளும் பிள்ளைகளின் வயசுக்கேத்த புத்தகங்களைத் தேர்ந்தெடுத்து வாங்கவும்,ஒரே மாதிரி பென் செட்டுக்கள் பெரிய கூடைகளில் இருந்து பொறுக்கி எடுக்கவும் உதவி செஞ்சாங்க. இங்கே நியூஸியில் ஒரு தோழி கொஞ்சம் இந்திய ரூபாய்களும், ஒரு புடவையும் கொடுத்தனுப்புனாங்க. அங்கெ 6 பெண்கள் என்ற விவரம் கேட்டுக்கிட்டதாலே இன்னும் அஞ்சு புடவைகள் வாங்கிக்கிட்டோம்.


கொஞ்ச நேரம் பிள்ளைங்களோட பேசிக்கிட்டு இருந்தோம். ரெண்டு பேர் உயர்நிலைப்பள்ளியில் படிக்கிறாங்க. மூணு பேர் இன்னும் பள்ளிக்கூட வயசு வராதவுங்க. இடைப்பட்டவங்க எல்லாம் பள்ளிக்கூடம் போய்வந்துக்கிட்டு இருக்காங்க.எங்களுக்காகப் பாட்டுக்கள் சில பாடிக்காட்டுனாங்க. அப்ப கொஞ்சம் வெக்கப்பட்டுக்கிட்டே ஒரு குழந்தை எழுந்து நின்னு,'உங்களுக்காக ஒரு டான்ஸ் ஆடிக்காட்டவா?ன்னு கேட்டாள். ஆஹா... கரும்பு தின்னக் கூலியா?


நாலு பெண் குழந்தைகள் 'ஐ லவ் மை இண்டியா' பாட்டுக்கு அட்டகாசமா ஆடுனாங்க. ஹைஸ்கூல் போற ரெண்டு அக்காங்க இன்னிக்குக் காலையில்தான் சொல்லிக் கொடுத்தாங்களாம். தூள்!!!!


பிரியான்னு சொன்னேன் பாருங்க, இவுங்க இடத்துலே முந்தி இருந்தது நம்ம தோழி.( அதனாலே என்ன? இப்ப பிரியாவும்தான் நம்ம தோழிகள் லிஸ்ட்டுலே சேர்ந்துட்டாங்க. இல்லீங்களா? ) அந்தத் தோழியும் அவுங்க கணவரும் இப்ப, 'சுநாமி' அழிவு ஏற்பட்ட கல்பாக்கம்,புதுப்பட்டினம் மீனவர் குப்பக் கிராமத்துலே இருக்கும் இளைஞர்களுக்கும், சிறார்களுக்கும் கல்விக் கண்ணைத் திறக்க உதவி செய்யறாங்க. சந்தோஷ், இளைஞர்களுக்குக் கணினி சொல்லிக் கொடுக்கறார். ஆரம்பப்பள்ளியை அவரோட மனைவி நடத்தறாங்க.

எங்களைச் சந்திக்கிறதுக்காக டாக்டர் அசோக் குமார் அங்கே வந்து சேர்ந்தார். இவருடைய குழு வாரத்தின் ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு குடியிருப்பு/குப்பங்களுக்குப் போய் மருத்துவப் பரிசோதனைகள் செஞ்சு, மருந்து கொடுக்கிறாங்க. ச்சென்னையில் இருக்கும் ஹோப் பவுண்டேஷனுக்கு இவர்தான் CPO. ச்சின்ன வயசுதான், என்ன ஒரு முப்பதைஞ்சு இருந்தாலே அதிகம். தன்னலமில்லாத இவருடைய சேவைக்குத் தலை வணங்கத்தான் வேணும். அவர்கிட்டேயும் கொஞ்ச நேரம் பேசி, இன்னும் எந்த வழியில் உதவி தேவை, எந்த அளவுக்கு நிலமை மாறி இருக்குன்னு பல விவரங்களைத் தெரிஞ்சுக்கிட்டோம்.நல்ல வகையில் இந்த 'ஹோம்' நடக்கும்முறையை நேரில் வந்து பார்த்த தமிழக அரசு, இன்னும் சில இடங்களில் இதேபோல 'ஹோம்கள்' திறக்க இவுங்களையே கேட்டுக்கிட்டாங்களாம். தமிழ்நாட்டில் ரெண்டு ஹோம்களைச் சமீபத்தில் திறந்து நல்ல முறையில் செயல்பட்டு வருதாம்.இவுங்க சேவையைப் பாராட்டிட்டுக் கையோடு கொண்டு போன காசோலை( கொஞ்சம் நல்ல தொகைதான்)யைக் கொடுத்துட்டுக் கிளம்புனோம்.

பொதுவா நாம் செய்யும் நல்ல காரியங்களை ஓசைப்படாமச் செய்யறதுதான் உத்தமம். வலது கை கொடுக்கறது இடது கைக்குக்கூடத் தெரியக்கூடாதுன்னு சொல்வாங்க அந்தக் காலத்துலே. ஆனாப் பாருங்க, இந்த மாதிரி சேவைகளுக்கு எப்பவுமே நிதி உதவி தேவைப்பட்டுக்கிட்டே இருக்கு. நிலமை அவ்வளவுக்குத் தீவிரம். இதைப் படிக்கும் நல்ல உள்ளங்கள் எதாவது கொடுக்கவேணுமுன்னு நினைச்சால் உதவலாமேன்றதுக்காகத்தான் இதை இங்கே எழுதுனது. மேல் விவரங்கள் வேணுமுன்னா 'நீல' இங்கேயில் கிடைக்கும்

அங்கிருந்து கிளம்பும்போது ஆறுமணி. ஏழரைக்குத்தான் கத்ரி கோபால்நாத். டிக்கெட்டு கிடைச்சா நல்லா இருக்குமேன்னு ஒரு ஆசை. ஏழுமணிக்கே காமராஜர் அரங்கம் வந்து சேர்ந்தாச்சு. டிக்கெட்டும் கிடைச்சது. உள்ளெ போய் உக்கார்ந்தோம்.ஆங்......... இன்னொண்ணு சொல்ல மறந்துட்டேனே! நேத்து ராமாயணத்துக்கு டிக்கெட் எடுக்கும்போதே, 'எல்லாரும் வாங்க'ன்ற எஸ்.வி. சேகரின் நாடகத்துக்கு டிக்கெட் ரெண்டு கொடுத்தாங்க. அதுக்கு எவ்வளவு காசுன்னு கேட்டதுக்கு,இலவசம்தான்னு சொல்லிட்டாங்க. இன்னிக்கும் அதே நாடகத்துக்கு இன்னும் சில டிக்கெட்டையும் கொடுத்தாங்க. மறுபடியும் கேட்டதுக்கு 'இலவசம்'ன்னு சொன்னாங்க. சரி. நம்ம நண்பர்கள் யாருக்காவது கொடுக்கலாமுன்னு வாங்கி வச்சுக்கிட்டேன்.

செளம்யாவின் கச்சேரி முடிஞ்சு, கத்ரிக்காக பலர் காத்திருக்கறாங்க. நம்ம பக்கத்து இருக்கையில் 'மைதிலி மாமி'. எல்லாம் அறிமுகப்படுத்திக்கிட்டுத் தெரிஞ்சுக்கிட்டதுதான். காலையில் 10 மணிக்கு வந்தவுங்களாம். தினம் இப்படித்தான் ஆகுதாம்.

" செளம்யா பாட்டுதான் மிஸ் ஆயிருச்சு. நல்லா இருந்ததா மாமி? "

"அப்படி ஒண்ணும் பிரமாதமாப் பாடலை. கொஞ்சம் சுமார்ன்னுதான் சொல்லணும்."

"அவுங்களுக்கு உடம்பு சரியில்லைன்னு நேத்து ம்யூஸிக் அகடெமியிலே நாலேமுக்கா மணி நிகழ்ச்சி கேன்ஸலாயிருச்சு. ராமாயணம் முடிச்சுட்டு நேரா செளம்யான்னு போட்ட திட்டம் பணால்."

"அப்படியா? அந்த நேரத்துக்கு வேற யாரோட நிகழ்ச்சி இருந்துச்சு? டிக்கெட் முந்தியே வாங்கிட்டீங்களா?"

"டிக்கெட்டுக்குப் போன் செஞ்சப்பதான் விவரம் சொன்னாங்க. பதில் நிகழ்ச்சியா டி. ருக்குமணி வயலின்னு சொன்னாங்க. அதான் போகலை. அது இருக்கட்டும், என்னென்ன பாட்டு பாடினாங்க?"

"எதோ துக்கடாவாத்தான் பாடினா. உடம்பு சரியில்லையாமா? ட்த்சு......ட்த்சு......... அதான்............"

"என்ன புடவை கட்டிண்டிருந்தாங்க? "

"நீங்க செளம்யாவோட பயங்கர ஃபேனா? கறுப்புலே மஞ்சள் பார்டர்."

"அடடடா........சூப்பரா இருந்துருக்குமே!"

மைதிலியோட கணவரும், மச்சினரும் கொஞ்சம் 'வித்தியாசமான' கிரிக்கெட் விசிறிகளாம். இந்திய அணி எங்கே விளையாடினாலும் போய்ப் பார்த்துருவாங்களாம். ஆஸ்தராலியாவரை வந்துட்டுப் போனாங்களாம். இன்னும் நியூஸிக்கு வரலையாம்(-:

அதனாலென்ன, 2008க்கு இந்திய அணி இங்கே வருது. நீங்களும் வாங்கன்னு அழைச்சுட்டு, நம்ம விலாசம்,ஃபோன் நம்பர் எல்லாம் கொடுத்தோம். இன்னும் பல இசை நிகழ்ச்சிகளைப் பத்தி மாமியோட பேசி விவரம் சேகரிச்சுக்கிட்டேன். அதுலே ஒண்ணு, தினமும் 'ஹிந்து' பேப்பரில் முழுவிவரமும் வருதுன்றது! அடடா....இது தெரியாம எங்கெங்கே என்னன்னு அலைஞ்சுக்கிட்டு இருந்தமே(-: இத்தனைக்கும் நம்ம கெஸ்ட் ஹவுஸ்க்கு 'டெக்கான் க்ரானிக்கிள், ஹிந்து, எக்ஸ்ப்ரெஸ் 'மூணும் வந்துருது. தினம் டில்லி அரசியல் & உள்நாட்டு கட்சிகளில் ஒருத்தர்மேல் ஒருத்தர் வீசும் சேறையுமே பார்த்தா எப்படி?

இதோ......... கத்ரி கோபால்நாத். அன்னிக்கு அவரோடு ஜமா சேர்ந்தவங்களை......... ஆஹா...... என்னன்னு சொல்றது?

வயலின் - கன்யாகுமரி.

தவுல்-ஏ.கே. பழனிவேல்.

அம்மாடியோவ்........... எல்லாம் பெரிய செட்! அம்ருத்ன்னு ஒரு இளைஞர் கஞ்சீரா, பெங்களுர் ராஜசேகர் மோர்சிங்.

மத்த கச்சேரிகளில் வயலின் முன்னாலே ஒலிபெருக்கி இருக்கும் பாருங்க, அப்படி இல்லாம இவுங்க வயலினுக்கு ஒரு ஸ்பெஷல் மைக் கன்யாகுமரியின் முதுகுப்பக்கமா வளைஞ்சு வந்து வயலின் மேலேயே உக்கார்ந்துருக்கு.

கழுத்துலே ஒரு ஜொலிப்போடு கூடிய சங்கிலி போட்டுக்கிட்டு, அட்டகாசமா வாசிக்கிறார் கோபால்நாத்.

"என்னமா மின்னறது பாருங்க? அவ்வளவும் வைரம்"- மைதிலி மாமி

அதிசயிச்சுப்போய் உக்கார்ந்துருக்கறேன் நான்.

சக்ஸஃபோனும் தவுலுமா என்ன ஒரு கம்பீரம்! கூடவே இழையும் வயலின். ட்ய்ங்ஞ் ட்ய்ங்ஞ்ன்னு கூடவே வரும் மோர்சிங்( கவனமா வாசிக்கணுமாமே, சிலசமயம் நாக்கு துண்டாயிருமாம், அப்படி ஒரு வாத்தியம்)

கர்நாடக சங்கீத ராகங்கள் ( பேர் எல்லாம் கேக்கப்பிடாது ஆமாம்) அருவி மாதிரி கொட்டுது. கடைசியா சில பாரதி பாட்டுக்கள். கொன்னுட்டாரய்யா......... கொன்னுட்டாரு!!

பின்குறிப்பு: கிளம்பும் அவசரத்தில் கேமெரா கொண்டுபோக மறந்துட்டேன்(-: