அறுபடை வீடு கொண்ட திருமுருகா.........

ஒரே நாளில் இன்னின்ன கோவில்களில் போய் கும்பிட்டால் இன்ன பலன், இதுக்கு ரொம்ப விசேஷம் என்றெல்லாம் சொல்லி மக்களைப் பைத்தியமா அடிப்பதைக் கேட்டுருக்கீங்கதானே? சிவாலய ஓட்டம் என்ற பெயரில் ஏகப்பட்ட சிவன் கோவில்கள் லிஸ்ட். வைகுண்ட ஏகாதசிக்கு இந்திந்த பெருமாள் கோவில்கள். சக்தி வழிபாடுன்னு ஏகப்பட்ட அம்மன் கோவில்கள்.இப்படிப் புதுசுபுதுசா பக்தி பெருகி வழிஞ்சோடும் காலம் இது. முருகனை மட்டும் சும்மா விடமுடியுமா? பங்குனி உத்திரத்துக்கு அறுபடை வீடுகளையும் ஒரே நாளில் கும்பிடணும். அப்பத்தான் முக்தின்னு சொன்னாங்கன்னு வையுங்க...... ( யாரும் சொல்லலையா? போகட்டும் இப்ப நாம் சொல்லலாம்!) ஒரு நாள் எதுக்கு? ஒரே எட்டுலே , பத்தே நிமிசத்தில் பரபரன்னு ஆறுமுருகன்களையும் தரிசனம் செஞ்சுருவொம்லென்னு சவால் விடலாமா?

நம்முடைய இடப்பெயர்ச்சியில் இந்தியா, சென்னை, பெஸண்ட் நகர் என்று அமைஞ்சதும், அப்பாடா..... இனி குளிருக்கு நடுங்க வேண்டியதில்லை. அதிகாலையில் பீச் வாக்கிங் போயே ஆகணும். திரும்பி இங்கே வரும்போது முப்பது கிலோவைத் தொலைச்சுட்டு வரலாமுன்னு மனசு பரபரத்தது உண்மை!

நினைப்புதான் பொழைப்பக் கெடுக்குதாமே! கடைசியிலே நம்ம பில்டிங் லிஃப்ட் பழுதாகிப்போய் ரெண்டு மாசம் மாடிப்படி ஏறி இறங்கி இருவது கிராம் இளைச்சேன்:-)))))))))))

இந்த வீட்டுக்கு வந்த மறுநாள் காலை ஒரு அஞ்சரைக்கு எழுந்து அடுத்தாப்லே இருக்கும் அஷ்டலக்ஷ்மியை ஸேவிச்சுக்கிட்டு இளைக்க ஆரம்பிக்கலாமுன்னு கோவிலுக்குப்போனால்........ நம்ம தெரு முனையில் இடப்பக்கம் திரும்பி உடனே வலப்பக்கம் போகுது தெரு. வழி எங்கும் அழுக்கும் புழுக்குமா.....யக்:( குப்பைத்தொட்டிகள் நிறைஞ்சு வழிஞ்சு , தெருமுழுக்க வாரித் தெளிச்சுருக்கு. கண்ணை மூடிக்கிட்டுத் தாண்டித்தாண்டி எகிறிக்குதிச்சுப்போக வேண்டிய நிலமை. மூலவர் மஹாவிஷ்ணு, மஹாலக்ஷ்மி சந்நிதிக்கு எதிரில் அடைத்த பெரிய கதவு. பாவம் சாமி. கதவுக்கப்பால் என்ன நடக்குதுன்னு அவரைக் கவலைப்பட வைக்கலை நிர்வாகம். போய்ப் பார்த்துருந்தாருன்னா..... பேஷ் பேஷ் எல்லாம் மச்சாவதாரங்கள் என்று மெச்சி இருப்பார்.

சோகமாத் திரும்பிவந்தேன். மறுநாள் கடற்கரைப்பக்கம் உலா. அழகாக் கட்டிவிட்ட நடைபாதைகள் முழுக்க ஆக்ரமிச்சு மக்கள் தூக்கம். பெரிய மீன்மார்கெட் போல ஒன்னு. காலங்கார்த்தால் வயித்தைப் பிரட்டும்......கந்தம். ஊஹூம்.... இதுவும் சரிப்படாது.

மூணாம் நாள் வலப்பக்கம் போகலாமுன்னு .... இடம் வலம் என்று சின்னதாத் திரும்பினால் கோஸ்ட்டல் ரோடு! அகலமான சுத்தமான சாலை. அட! இந்த சுத்தம் எப்படி வந்துச்சுன்னு யோசனையோடு நடந்தால்..... சாலையின் பாதியில் தடுப்பெல்லாம் வச்சு போலிஸ் செக்யூரிட்டி நிக்கறாங்க. பெரிய போலிஸ் அதிகாரியின் வீடுன்னு தெரியவந்தது. சென்னை கமிஷனரோ இல்லை டி ஐ ஜியோ தெரியலை. நமக்குத் தேவையில்லாத விஷயமுன்னு மறந்துட்டேன். அந்த வீட்டுக்கு எதிரில் ஒரு பார்க். நடைப்பயிற்சிக்காக செங்கல் பாவிய ட்ராக் ஒன்னு சின்னதாப் போட்டுருக்காங்க. ஒரு பக்கம் மணல்பரப்பிய சிறுவர் விளையாட்டுப்பகுதி. பராமரிப்பு பரவாயில்லை. மூளை முடிச்சு போட்டேன். அக்கம்பக்கம் கங்கை, காவேரி வைகை, பாரி, கம்பர்ன்னு தெருக்களுக்குப் பெயர்!!! . பேஷ் பேஷ்!

இன்னும் கொஞ்சம் பத்தடி வச்சால் இதேசாலையில் Shihan Hussaini அவ் அவர்களின் கராத்தே பயிற்சி நிலையம் இருக்கு. கூடவே ஆர்ட், பெயிண்டிங், ஸ்க்கல்ப்ச்சர் என்ற கலைகளையும் சொல்லிக்கொடுக்கறாங்க. வாசலிலும் தெருப்பார்த்த முற்றத்திலும் சிலைகளாச் செஞ்சு வச்சுருக்காங்க. ஒருநாள் உள்ளே போய்ப் பார்க்கணும். மூளை முடிச்சு ரெண்டு.
இடதுபக்கம் கடல் நம்கூடவே வர ....சாலை முடியும் இடத்தில் அறுபடைவீடு முருகன் கோவில். கம்பி கேட் மூடியிருக்கு. கோவில் காலை 7 மணிக்குத் திறப்பாங்களாம். கம்பி வழியாகப் பார்த்தால் மண்டபமும் சின்னச்சின்ன விமானங்களுமா இருக்கு. இன்னும் ஒரு மணி நேரம் காத்திருக்கணும். வீட்டுக்குப்போய் குளிச்சுட்டு நிதானமா வரணும். கோவிலையும் நேரத்தையும் மூளையின் மூன்றாவது முடிச்சாகப்போட்டு வச்சேன்.
இதுக்குள்ளே பத்துநாள் கடந்துபோய் கோபாலும் ஆஃபீஸ்வேலையைக் கவனிக்க ஆரம்பிச்சு அவருக்கான பயணங்கள் தொடங்கிருச்சு. நான் தனியா ரெண்டு, மூணு நாள் அதிகாலை நடைப்பயிற்சிக்குப் போனேன். அப்படியே கோவிலுக்கும் போய் வெளியே இருந்தே ஒரு கும்பிடு. ஆறுமணியாகும்போதே வெய்யில் கடுமையா ஆரம்பிச்சுருது. மருந்தும் விருந்தும் மட்டுமா மூணுநாள்? நடைக்கும்தான்.............

கோபால் சென்னையில் இருக்கும் நாட்களில் சிலசமயம் பொழுது சாய்ஞ்சபிறகு அந்தப் பார்க்குக்குப்போய் நாலு வட்டம் நடந்துட்டு அப்படியே முருகன் கோவிலுக்கும் போய் சாமி கும்பிட்டு வருவோம். நடைப்பயிற்சிக்குக் கேமெரா தேவையா இருக்கலை.

கோவிலைப்பற்றி எழுதிவைக்கணும் என்ற நினைப்பு மட்டும் உள்ளூர இருந்துக்கிட்டே இருந்துச்சு. உள்ளூர் ஆளா இருந்து எழுதக்கூடாதுன்னு முருகன் கட்டளை. போனவருசம் சென்னை விஸிட்டுலே முருகன் கோவிலுக்குப்போய் சாமியைக் கும்பிட்டுக்கிட்டு, கோவில் அலுவலக அறையில் போய் படங்கள் எடுக்க அனுமதி கேட்டேன். அம்பது ரூபாய் கட்டணம் கட்டிட்டு மூலவர்களைத்தவிர எல்லா இடங்களையும் எடுத்துக்கலாமுன்னு சொன்னார்.

கோவில்கதையைப் பார்க்கலாம். டாக்டர் அழகப்ப அழகப்பன் என்றவர் ( இவர் ஐக்கிய நாடுகள் பிரிவொன்றில் முக்கிய பதவியில் இருந்தவர்) கர்நாடகா குல்பர்காவில் முகாம் இட்டு விரத காலத்தைக் கழித்துக் கொண்டிருந்த பெரிய சங்கராச்சாரியாரைத் தரிசனம் செய்யப்போயிருந்தார். அப்போது இந்த அறுபடை மூர்த்திகளை ஒரே கோவிலில் வைத்து வழிபடும் எண்ணத்தைச் சொல்ல..... ஆச்சாரியாரும் அனுகிரகித்தார். காலம் 1984. அறக்கட்டளை ஒன்னு ஆரம்பிச்சாங்க 1986 இல்.
அந்தக் காலக்கட்டத்தில் தமிழ்நாட்டு முதலமைச்சராக இருந்தவர் நம்ம எம் ஜி ஆர். அறநிலையத்துறை அமைச்சர் ஆர் எம் வீரப்பன். காஞ்சி மடத்தின் மூலம் இவர்களிடம் கோவில் கட்டும் எண்ணம் தெரிவிக்கப்பட்டதும் பெஸண்ட்நகரில் கடற்கரைக்கருகில் ஒரு ஏக்கர் நிலம் ஒதுக்கப்பட்டது.

டாக்டர் அழகப்ப அழகப்பன், முதல் இந்துக்கோவிலாக அமெரிக்கா நியூயார்க்கில் மஹா வல்லப கணபதிக்கு ஒரு புள்ளையார் கோவிலைக் கட்டி இருந்தார். அதுக்குப்பிறகு பிட்ஸ்பர்க் பெருமாள், ஹூஸ்டன் மீனாட்சி எல்லாம் அங்கே போய்ச்சேர இவர் அனுபவமும், ஆலோசனையும்,அர்ப்பணிப்பும் பெருமளவு உதவி இருக்கு. இங்கே நம்ம பெஸன்ட் நகர் கோவிலுக்கும், ஸ்தபதிகளையும் மற்ற ஏற்பாடுளையும் இவரே முன்நின்று முடிச்சுக்கொடுத்துருக்கார். கூடவே பெரியவருடைய வழிகாட்டுதல் இருந்துருக்கு.

வேலைகளை ஆரம்பிச்சு முதலில் கட்டுன சந்நிதி உபதேசம் செய்யும் தகப்பன் சாமிக்கு! சுவாமிமலை முருகன். இது கட்டுன வருசம் 1995. இதுக்கே பத்து வருசத்துக்கும் மேலே ஆகிருச்சு! திட்டம் போட்டு சாமான்கள் சேகரிச்சுன்னு ஏகப்பட்ட வேலைகள் இருந்துருக்குமே! அதுக்குப் பிறகு மூணு வருசத்தில் மஹா வல்லப கணபதி ( இவருக்கு நியூயார்க் புள்ளையார்ன்னு செல்லபெயர் இங்கே) பழனி ஆண்டவன், தணிகைநாதன் இப்படி மூணு சந்நிதிகள் கட்டிட்டாங்க.

அடுத்த நாலு வருசங்களில் திருச்செந்தூர், திருப்பரங்குன்றம், பழமுதிர்ச்சோலை சந்நிதிகள். 2002 இல் ஆறு படை வீடுகளும் முழுமையாச்சு. பொதுமக்களும் அயல்நாட்டு ஆன்மீக அன்பர்களும் நிறைய பொருளுதவி செஞ்சுருக்காங்க. இந்த ஆறு சந்நிதிகள் தவிர இன்னும் சில சந்நிதிகளும் சேர்ந்து இப்ப அமோகமா இருக்கு.
வாங்க தரிசனம் செஞ்சுக்கிட்டே வலம் வரலாம். கேட் கதவு திறந்துருக்கு:-) உள்ளே நுழைஞ்சதும் நமக்கு இடப்பக்கம் ஒரு கிணறு. தொட்டடுத்து ஒரு அரசமரம். மரச்சுவட்டில் நாகர் பிரதிஷ்டை. கிணறோடு சேர்த்து வலம் வந்தாச்சு அடுத்து ஒரு மண்டபத்தில் நவகிரகங்கள். அடுத்து ஒரு எட்டு வச்சால் சின்னதா இடையில் முளைச்சிருக்கும் சந்நிதி யோக பைரவருக்கு.
வேல்
கோபுர வாசல்
கோபுர வாசலில் கோபால்

வலக்கைப் பக்கம் பார்த்தால் தனியா ஒரு வேல் கம்பீரமா நிக்குது. நல்ல கருங்கல் தூண்! நாம் திரும்பாமல் நின்ன இடத்துலே இருந்தே கும்பிடு போட்டுட்டு இன்னும் பத்தடி நேராகப்போறோம்.இடப்பக்கம் கோபுரவாசல். ராஜகோபுர வரவை எதிர்நோக்கிக் காத்திருக்கும் மொட்டைக்கோபுரம் அதுக்குள்ளே போய்ப்பார்த்தால் கண் எதிரே வங்கக்கடல். ரெண்டுக்கும் இடையில் கோவில் காம்பவுண்டுச்சுவர். ஆளுயரத்தில் ராஜகோபுரம் கட்டியபின் கோவிலின் பிரதான நுழைவு வாசல் இந்தப்பக்கம் மாற்றப்படும் என்று நினைக்கிறேன்.
மொட்டைகோபுரம்

திருச்செந்தூர்


வாசலுக்கு எதிரில் நம் வலக்கை பக்கம் பெரிய கொடிமரம். அதுக்குப்பின்புறம் ஒரு மண்டபம். உள்ளே கருவறையில் கடலைப் பார்த்தபடி ஜம்முன்னு நம்ம செந்தில்நாதன் ஆஃப் திருச்செந்தூர் அருள்பாலிக்கிறார். மண்டபத்துப்படிகள் ஏறிப்போய் அவரை தரிசிக்கிறோம். திரும்ப நம் வலத்தை ஆரமபிச்சு ஒரு நாப்பதடி நடந்தால் கோவில் அலுவலகத்தில் போய் நிற்போம்:-) அதனால் ஒரு ரைட் டர்ன். கண்முன்னால் அகலம் அதிகம் இல்லாத நீளமண்டபம். கடைசியில் அதையொட்டிய கருவறை. வள்ளி தெய்வானையுடன் காட்சிதருகிறார் பழமுதிர்ச்சோலை முருகர். இந்த மண்டபத்தின் 12 தூண்களிலும் அழகான சிற்பங்கள். எனக்கு ரொம்பப் பிடிச்ச சந்நிதி இதுதான்.
பழமுதிர்ச்சோலை

வலத்தில் அடுத்து திருப்பரங்குன்றம் சந்நிதி. அப்பா அம்மா கூடவே இருக்கணுமுன்னு மண்டபத்தில் சப்தக்ரீஸ்வரர் தனியா ஒரு சின்ன சந்நிதிக்கான இடம் எடுத்து சேவை சாதிக்கிறார். இப்ப அடுத்து மாம்பழம் வேண்டி ஆண்டியானவன். மொத்தக் கோவிலின் நடுவில் இருக்கும் புள்ளையாரை அப்பறமா வந்து(ம்) கண்டுக்கலாம். அண்ணன் கோச்சுக்கமாட்டாருன்ற தைரியத்தில்தான் வலத்தைவிடாமப்போய்க்கிட்டு இருக்கோம்!
திருப்பரங்குன்றம்
பழனி

பழனிப்பாலகனுக்கு எதிரா மதில்சுவரையொட்டி இடும்பனுக்குச்சின்னதா ஒரு சந்நிதி.. அதுக்குப்பக்கமா நியூஸி இடும்பிக்கும் ஒரு மாடம்:-)))))
இடும்பன் & நான்


கொஞ்சம் குழப்பம் வருகிற மாதிரி இங்கே ஒன்னு. அலங்கார மேடை அரங்கம் ஒன்னு இருக்கு. உற்சவர்களை வச்சுக் கொண்டாடவும், கோவிலில் நடக்கும் உபந்நியாசங்களுக்கான அரங்கமாவும் இருந்திருக்கணும். ஆனால்.... இப்போ அதுக்கெதிரில் இருக்கும் திறந்த வெளி அரங்கில் கந்தசஷ்டி மண்டபமுன்னு ஒரு ஹால் கட்டிவிட்டுருக்காங்க.( கோவிலின் அழகே போச்:( தனியாத் துண்டா நிக்காம இந்த அரங்கத்தையும் சேர்த்தே கட்டி இருக்கப்டாதோ? வலம்வரும் பாதை அடைபட்டுப்போயிரும்தான். ஆனால் மேற்கூரை மட்டும் போட்ட திறந்தவெளி ஹாலாக் கட்டி இருக்கலாம். ( நம்மளை யாரும் கேக்கலை பாருங்க! )
அரங்கம்
கோவில் அழகைக் கெடுக்கும் கந்த சஷ்டி மண்டபம்



மூலையில் ஒரு சின்ன கட்டிடம் பார்த்தால் வீடு போல இருக்கு. அங்கே பூக்கட்டுதல் பரபரப்பா நடக்குது. கடையா இருக்கலாம். நாம் அதுவரை போகாமல் சட்ன்னு ரைட் டர்ன் எடுக்கணும். திருத்தணிகைக்காரர் கோபம் தணிஞ்சு அழகா இருக்கார். எல்லா சந்நிதி போலவும் இங்கே மயில் வாகனம் இல்லாமல் நம்மாள் ஐராவதம் நிக்கறார். அதுவும் மூலவரைப் பார்க்காமல் திரும்பி நின்னு நம்மை வாவான்னு கூப்பிடறார். இந்திரன் தன் மகள் தெய்வானைக்குக் கொடுத்த சீதனத்தில் இவரும் சேர்த்தியாம்! (அந்தக்காலத்தில் யாரையாவது வஞ்சகமா அழிக்கணுமுன்னா யானையைப் பரிசாக் கொடுப்பாராம்
திருத்தணி


அரசர்/பிரபு இப்படி. அரசர் கொடுத்த பரிசு என்பதால் அதை விற்கவோ, இல்லை இந்தக் காலத்தில் கல்யாணப்பரிசாக வரும் ஏகப்பட்ட சுவர்கடிகாரங்களை ரீஸைக்கிள் செய்வதுபோல் எல்லாம் செய்யமுடியாது. பெரிய இடத்துப் பரிசு .மூச்......

அதை வச்சுத் தீனி போட்டே பரம ஏழையாகி மகிழ்ச்சியைத் தொலைச்சுருவாங்களாம். வஞ்சிக்க என்னமாதிரி ஐடியா பாருங்க!!!! நல்ல காலம் ஐராவதம், முருகன் வீட்டுக்குப் போனதால்..... முருகனுக்கு பிரச்சனை இல்லை:-))) அவனிடம் இல்லாத செல்வமா?

வேல், பின்பக்க சந்நிதி சுவாமி மலை . அதுக்கும் பின்னால் திருத்தணி


வலத்தில் கடைசியா வந்து நிற்பது, இங்கே முதலில் உருவான சுவாமிநாதனுக்கான சுவாமி மலை!!! இந்த மண்டபத்து எதிரில்தான் நாம் முதலில் பார்த்த வேலும், இடப்பக்கம் கேட்டு வாசலும். ஆச்சு ஆறு தரிசனமுன்னு அண்ணனைப்பார்க்க குறுக்குவெட்டாப்போறோம்.
குறுக்கு வெட்டாப்போனால் புள்ளையார் சந்நிதி

மிகப்பெரிய மண்டபம். அழகான தூண்களில். வகைவகையான கணபதிகள். மண்டப முடிவில் நியூயார்க் புள்ளையார் ஸ்ரீ மஹா வல்லப கணபதி ஆடம்பரமில்லாமல் அமெரிக்கையா இருக்கார். ஒரு ஏக்கர் நிலப்பரப்பில் ஒரு இடம் விடாமக்கட்டி வச்சுருக்கும் ச்ந்நிதிகளைச் சுத்திச்சுத்தி கால் வலிச்சுருக்குமே! நிதானமாக மண்டபத்தில் உக்கார்ந்து பத்து நிமிசம் ஓய்வெடுத்துக்கிட்டு நடையைக் கட்டறோம். எல்லா சந்நிதிகளின் சுவற்றிலும் உபயதாரர்கள் பெயர்களைப் பொறித்த சலவைக்கல் இருக்கு. ஒரு சில உள்ளூர் பிரபலங்களைத்தவிர அனைத்தும் அமெரிக்க மக்களே! இன்னும் கோவிலுக்கு ட்யூ லைட்டுகள் நம் மக்களயாரும் வழங்கலை போல!

புள்ளையார் மண்டபமும் சந்நிதியும்

விசேஷநாட்களில் கிருத்திகை, கந்த சஷ்டி, பங்குனி உத்திரம் தைப்பூசம் போன்ற நாட்களில் கோவிலுக்குள்ளில் கால் வைக்கமுடியாதபடி கூட்டம் நெரியுது. ரெண்டு தெருவும் சந்திக்கும் மூலை என்றபடியால் தெருக்களை அடைச்சு வண்டிகளைப்பார்க் பண்ணிடறாங்க. பாவம் சாமி, அவர் ஊர்வலத்துக்கே இடமில்லை! ஆனால் இரவு சாமி உலா போய்ப் பார்த்தால் நல்லாவே இருக்கு. கந்த சஷ்டி சமயம் ஒரு நாள் போய் வந்தோம்.

சென்னைக்குப்போகும் சான்ஸ் கிடைச்சால் இந்த அறுபடைவீடு கோவிலை லிஸ்ட்டில் மறக்காம சேர்த்துக்குங்க. நிறைய டிவி சீரியலில் நடிச்ச புகழும் இதுக்கு இருக்கு கேட்டோ:-))))))


PIN குறிப்பு: பங்குனி உத்திரத்துக்குன்னு எழுத ஆரம்பிச்ச பதிவு..... இன்னிக்குத்தான் வெளியிட முடிஞ்சது. எல்லாம் முருகன் செயல்! நமக்கு எல்லா நாளும் நல்ல நாளே!!!!!!

முருகா முருகா முருகா.............