ஞானக்கண் ஒன்று இருந்திடும் போதினிலே..... (நேற்றையப் பதிவின் தொடர்ச்சி.)

ஒரு 11 வயசுப் பையன் Bபென் செஞ்சுவச்ச டிஸைந்தான் மாஸ்டர் பீஸ்ன்னு நினைக்கிறேன். செஞ்ச விவரம் தகவல் பலகையில். எங்க கதீட்ரலைச் செஞ்சு வச்சுருக்கார். தகவலில் 'உள்ளே பாரு உள்ளே பாரு'ன்னதும் உள்ளே பார்த்தேன். ஓட்டைக் கண்ணுக்கு ஒன்னுமே தெரியலை. மகளைப் பார்க்கச் சொன்னேன். அதுக்குள்ளே 'நிறையப்பேர்' வரிசையில் நின்னுட்டாங்க. எல்லோரும் போனதும் நான் இன்னொருக்கப் பார்க்கலாமுன்னு குனிஞ்சப்பதான் ஐடியா வந்துச்சு. ஊனக்கண்ணில் தெரியாதது ஞானக்கண்ணில் தெரியாதா? மூணாவது கண்ணை உள்ளே அனுப்பினேன். சூப்பர்! ஆனால்.... சோகம்:(
போன வருசம் இதே சமயம் நடந்த நிலநடுக்க அழிவு உள்ளே அப்படியே இருக்கு. அன்னைக்குப் பூட்டுன கோவிலை இதுவரைக்கும் பொதுமக்களுக்காகத் திறந்து காமிக்கலை. மீட்புப்பணிக்கு உள்ளே போன காவல்துறையினர் எடுத்த படங்களைத்தான் எங்களுக்குக் காமிச்சுக்கிட்டு இருக்காங்க. போலீஸ் ஃபோட்டோக்ராஃபர்ஸ் எடுத்த படங்களைத் தொகுத்து
அவுங்களே ஒரு புத்தகம் வெளியிட்டு இருக்காங்க. என்ன ஏது எப்படி இருந்துச்சுன்னு தெரிஞ்சுக்கும் ஆர்வத்தில் இதை வாங்காத வீடுகளே இந்த ஊரில் இருக்குமான்றது சந்தேகம்தான்.
உள்ளே பார்த்தால்.................

தோட்டத்தின் புல்வெளிகளைப் பாழாக்காமல் பரவலா நல்ல இடைவெளி விட்டு அங்கெ ஒன்னு இங்கெ ஒன்னுன்னு அலங்காரக் காட்சிகளை வச்சுருப்பதால் சனக்கூட்டம் சட்ன்னு கண்ணுக்குப் படலை. ஆனாலும் நாலுபேருக்கு மேல் இருந்தால் கூட்டம் என்ற கொள்கையின் படி.... தோட்டம் முழுசும் கூட்டம்தான்.
முறுக்கு மரம் ஒன்னு முறுக்கிக்கிட்டே பிரமாண்டமா நிக்குது. பேசாம இதுக்கு மாப்பிள்ளை மரமுன்னு பேர் வச்சுடலாம். பெரிய மரங்களுக்குப் பக்கத்தில் நிக்கும்போதுதான்..... மனுசன் எவ்ளோ சின்னவன்னு புரியுது! பெரிய புல்வெளி ஒன்னில் இசை நிகழ்ச்சிக்காக சின்னதா ஒரு மேடை அமைச்சுருந்தாங்க. பாட்டுக்கேக்க ஒரு கூட்டம் ஆல்ரெடி கூடி இருக்கு. பாடகர்கள் கிதார்களை ட்யூன் பண்ணிக்கிட்டும் ஸ்ருதி எத்தனை கட்டைன்னும் பார்த்துக்கிட்டு மேடைக்குப்பின்னால் நின்னுக்கிட்டு இருந்தாங்க.(ஷண்முகி மாமி நீங்க எத்தனை கட்டை?....ம்ம்ம்ஹும்....அஞ்சு) புல்வெளியின் ஒரு பக்கத்தில் மூணு கழிப்பறைகள்.
எனக்கு நியூஸியில் பிடிச்ச விஷயம் இந்த ஏற்பாடுகள்தான். எத்தனை சின்னக்கூட்டமா இருந்தாலும் பொது நிகழ்ச்சின்னதும் மக்களின் இயற்கை அழைப்புக்கு ஏற்பாடு செஞ்சுட்டுதான் மறுவேலை. வீடு கட்ட, இல்லே இடிக்கன்னு எதா இருந்தாலும் பணியாட்களுக்கான கழிப்பறை ஒன்னு கொண்டுவந்து வச்சுட்டுத்தான் வேலையை ஆரம்பிப்பாங்க. அதான் ஊர் நல்லா சுத்தமா இருக்கு. மகளிடம் நல்ல ஏற்பாடுன்னு சொல்லிக்கிட்டே அந்தப் பகுதியைக்கடந்து போறோம், கண்முன்னே.......

இப்படி ஒரு கைகாட்டி. அடக்கடவுளே இதுவுமா காட்சிக்குன்னு போய்ப் பார்த்தால்..... எங்க ஊரு மக்கள்ஸ்க்கு நகைச்சுவை உணர்ச்சி ரொம்பவே அதிகம் என்பதும் துன்பத்திலும் சிரிப்போம் என்பதும் உண்மையாச்சு:-)

நம்ம ஹென்றி அதாங்க..... க்ரஹாம் ஹென்றி, ஆல்ப்ளாக்ஸ் ரக்பி குழுவின் பயிற்சியாளர் டாய்லெட்டில் உக்கார்ந்துருக்கார். உலகக்கோப்பையை நியூஸிக்கு ஜெயிச்சுக் கொடுத்தவர். இப்ப இவர் வெறும் ஹென்றி இல்லை. ஸர் பட்டம் கொடுத்து கௌரவிச்சுருக்கு அரசு. ஸர் க்ரஹாம் ஹென்றி.
ரெண்டாவது கழிப்பறையில் இந்த ஊரின் கஷ்மீர் பகுதியில் நிலநடுக்கம் காரணம் ப்ளம்பிங் சேதமடைஞ்ச ஒரு வீட்டம்மா. இந்த நிலையிலும் வீட்டுத்தோட்டத்தை அழகாப் பராமரிச்சு வச்சுருக்காங்க. பொதுவா கழிப்பறை என்ற இடத்தை ஏனோ தானோன்னு விடாம, உண்மைக்குமே நாம் கொஞ்சம் அலங்கரிச்சு வைக்கணும். சின்னதா ரெண்டு செடிகளோ, இல்லை பூச்சாடியோ வச்சு கெட்ட மணத்தைபோக்க ஏர் ஃப்ர்ஷ்னர், நல்ல மணத்துக்கு ரெண்டு நாப்தலீன் உருண்டைகள், இப்படிப்போட்டு வச்சால் மனசுக்கு ரிலாக்ஸா இருக்கும்.
மூணாவதா பழைய காலத்து லாங் ட்ராப். பார்த்தாலே நடுங்கும்விதமா ...... ரிமோட் ஏரியாக்களில் இன்னும் சில இப்படி இருக்கும். ஆனால் கழிப்பறை இல்லாமல் மட்டும் இருக்கவே இருக்காது. (கழிப்பறையின் அவசியம் இன்னும் நம்ம நாட்டு மக்களுக்குப் புரியலையேன்னு நினைக்கும்போது மனசுக்குக் கஷ்டமாத்தான் இருக்கு. வந்தா வந்த இடத்தில்ன்னு..... ப்ச்)
இந்தப் பக்கம் ரெண்டு மூணு ரெயிண்டீர் வகை மான்கள் நின்னுக்கிட்டு. இருக்கு. ஓடிட்டா யார் போய் புடிச்சாறது? அதுவும் தோட்டத்துலே இருக்கும் செடிகளில் வாய் வச்சுட்டா..... எச்சில் ஆகிடாது? நல்லவேளை பட்டிக்குள்ளே நிக்குந்துங்க. அலங்கார வளைவுக்கு அங்கொரு தாற்காலிக அமைப்பு. உள்ளூர் நர்ஸரியின் உபயம்.மெண்டல் ஆர்ட்


என்வைரொன்'மெண்ட்டல்' ஆர்ட்ன்னு கூந்தல்பனையின் மட்டைகளை வச்சு ஒன்னு, ஒன்னும் புரியலை. அப்ப இது மாடர்ன் ஆர்ட்:-) பெரிய பந்துபோல ஒன்னு வச்சு அதுலே இங்கே ஒரு வகைச்செடியின் நல்ல பாசிமணி போல் இருக்கும் ஆரஞ்சுக் காய்களை ( a kind of berry) குண்டூசி வச்சுக் குத்தி வச்சுருக்கு, டிஸைனைப்பார்த்தால் தென் அமெரிக்காவோன்னு தோணல். பக்கத்துலே அந்தக் காய்கள் கொத்து ஒன்னு கிடக்கு. கொஞ்சம் ஊசியும் வச்சுருந்தால் என்ன? நாமும் நம்ம பங்குக்கு ஒரு நாட்டையோ தீவையோ உண்டாக்கி இருக்கலாமுல்லெ?

ஆரஞ்ச்பெர்ரி

தோட்டத்தில் வழக்கம்போல் வருசாவருசம் அலங்கரிச்சு வைக்கும் பாத்திகள் இந்த வருசம் குறைவுதான். மயில் நீரூற்றுலே தண்ணீர் பொங்கிவந்துக்கிட்டு இருக்கு. நல்லவேளை நிலநடுக்கத்தில் பழுதாகலை. இதுக்கும் மயிலுக்கும் ஒரு சம்பந்தமும் இல்லைன்னாலும் மயில்போல நாலு பறவைச்சிற்பங்களை அதில் வச்சுருக்காங்க. சரியாச்சொன்னா இந்த நீரூற்றுக்கு வயசு 101. அப்போ பார்லிமெண்ட் அங்கமா இருந்த ஹானரபிள் J T Peacock என்றவர் ஊரை அழகுபடுத்தும் திட்டத்துக்காக இங்கிலாந்துலே இருந்து இங்கே கொண்டுவந்து வச்சார். அதான் அவர் பெயரால் பீகாக் ஃபவுண்டெய்ன். ஒரு காலத்துலே கலர்ஃபுல்லா அடிச்சுவச்ச நிறங்களைக் காணோம். அதைப்பற்றிக் கவலைப்பட நேரமில்லாத நடந்துபோன நிகழ்வுகளின் மௌன சாட்சிகளான வாத்துகளும், கடல்புறாக்களும் அங்கங்கே இடம்பிடிச்சு உக்கார்ந்திருந்தன,
பீகாக் பவுண்டெய்ன்

இப்ப நாம் தோட்டத்தின் மெயின் கேட்டுக்கு வந்துருந்தோம். சுற்றுலாப்பயணிகள் பயன்படுத்தும் வாசல் அது. தொட்டடுத்து மியூஸியம் இருப்பதால் அங்கே போய்ப் பார்த்துட்டு இங்கேயும் எட்டிப் பார்ப்பாங்க. நாம்தான் உள்ளூர்வாசிகளாச்சே.....புழக்கடை வழிகள் ரெண்டில், ஒன்னில் வந்திருந்தோம்.
கச்சேரி களை கட்டியாச்சு

அநேகமா எல்லாத்தையும் பார்த்துட்டோமுன்னுதான் நினைப்பு. கிட்டத்தட்ட ஒன்னரைமணி நேரம் நடந்துருக்கோமே! தகவல் நிலையத்தில் ப்ரோஷர் வாங்கியாந்திருக்கலாம். திரும்பிப்போகும் வழியில் பாட்டுக்கச்சேரி களைகட்டி இருந்துச்சு. வரவேற்பூ குளத்தில் ஆறு மக்களுடன் ஒரு இளம்தாய். முதல் பிரசவமாத்தான் இருக்கணும். கண்ணும் கருத்துமாப் புள்ளைகளைக் கவனிக்குது. சின்னதுகள் சொன்ன பேச்சைக் கேக்காம தாயை விட்டு மறுபக்கம் ஓடுவதும் கொஞ்சதூரம் போய் சட்ன்னுத் திரும்பிப்பார்த்து லபோதிபோன்னு தாயை நோக்கி ஓடியாறதுமா...ஜாலியா இருக்குதுங்க.
இளம்தாய்

தகவல் அலுவலகத்தின் வாசலிலேயே மலர்க்காட்சி விவரங்கள் வச்சுருந்தாங்க. மொத்தம் 12 டிஸ்ப்ளே! கண்ணை ஓட்டிட்டு எல்லாம் பார்த்துட்டோமேன்னு ........

கார்டன் கஃபே இருக்கே. காஃபி குடிக்கலாமான்னு மகள் கேட்டதால் உள்ளே நுழைஞ்சு வரிசையில் நின்னோம். புதுக்காப்பிக்கொட்டை அரைக்கும் வாசனை 'கம்'ன்னு தூக்குது.,. மணம் பிடிச்சுக்கிட்டே வரிசையில் முன்னேறி கவுண்டர் கிட்டே போகும்போது காஃபி வேணாம் ஐஸ்க்ரீம் வாங்கலாமான்னாள். நோ ஒர்ரீஸ்....வாட் எவர் யூ லைக்.......
கேஃபே வாசலில் கண்ணுக்கு ஒரு விருந்து


ரெண்டு ஐஸ்க்ரீம் (ராஸ்பெர்ரி வேணாம்) வாங்கிக்கிட்டு வரவேற்பூ பக்கத்தில் இருந்த பெஞ்சில் உக்கார்ந்து குளமெங்கும் நீந்தியோடிக் கும்மாளம் போடும் வாத்துகளைப் பார்த்து ரசிச்சுக்கிட்டே தின்னுட்டு நடை பாலத்தைக் கடந்து வீடுவந்து சேர்ந்தோம். பாலத்தின் கீழே ஓடும் நதியில் ஒரே வாத்துக்கூட்டம். ஏராளமான பெண்களுக்கு நடுவில் பச்சைக் கழுத்துடன் ரெண்டு கிருஷ்ணாஸ். ஜலக்ரீடை:-)))
கைப்பையில் இருந்த மலர்க்காட்சி விவரங்களை எடுத்து மேஜையின் வைக்கும்போது பார்க்கிறேன்..... அச்சச்சோ..... யானையை விட்டுட்டேனே:( அம்மாம் பெரிய உருவம் கண்ணில் படாத மர்மம் என்ன? மார்ச் நாலுவரை இருக்கு. இன்னொருநாள் போய் கண்டுகிட்டு வரணும்.


PIN குறிப்பு: நாளை 22 ஃபிப்ரவரி, 185 உயிர்களைக் காவு வாங்கிய நிலநடுக்கத்தின் முதலாம் ஆண்டு நினைவுநாள். தோட்டத்தில் காலை பத்து மணிக்கு ஒரு நினைவு நிகழ்ச்சிக்கு ஏற்பாடு செஞ்சுருக்காங்க. நினைவுச்சின்னம் ஒன்னும் திறந்து வைக்கப்போறாங்க. விபத்தில் உயிரிழந்த அனைத்து மக்களுக்கும் நகர மக்களின் இரங்கல்கள்:(