எதிர்பாராத விருந்தாளி.

இங்கே வந்த 24 வருசத்துலே முதல்முதலா வீட்டு (பின்)வாசலில் பார்த்ததும் எனக்குக் கையும் ஓடலை காலும் ஓடலை! எப்படி எப்படி? அதுவும் இங்கே...... எப்படி? ஒருவேளை......


தேவதைகள் ஆகாயத்தில் இங்கும் அங்குமாப் பறந்துக்கிட்டே இருப்பாங்களாம். அதுவும் 'ததாஸ்த்து' சொல்லிக்கிட்டே!!! இதுக்கு 'அப்படியே ஆகட்டும்' என்று பொருள் ' எங்க பாட்டி சொல்லும் 'கதை'களில் இதுவும் ஒன்னு. அதனால் எப்போதும் நல்ல சொற்களையே பேசணும். நல்லதே நினைக்கணும் அப்ப நல்லதாவே எல்லாம் நடக்கும். கெட்டவைகளை நினைச்சால் அதுக்கும் ததாஸ்துதான்:(

எங்களுக்கும் பறக்கும் உரிமை இருக்குன்னு, போறப்ப கீழே குனிஞ்சு நம்ம தாமரைக்குளத்தைப் பார்த்துருக்குமோ! தாமரைக்கிழங்கை நட்ட கையோடு குளம் பார்வைக்குப் போரடிக்குதேன்னு நாலைஞ்சு 'சீனத் தாமரைகளை' 2 டாலர் கடையில் வாங்கி மிதக்க விட்டுருந்தேன். கூடவே 'நல்ல கடை'யில் வாங்குன ஒரு ஸோலார் ஃபவுண்டனும்.

இயற்கை வரும்வரை செயற்கை இருக்கட்டும். எங்கிட்டே மட்டும் ரெண்டு கோடி இருந்திருந்தால் தோட்டாதரணியைக் கூப்பிட்டு செட் போட்டுருப்பேன் கேட்டோ:-)

அப்போ கிறிஸ்மஸ் & புதுவருஷத்துக்கான விடுமுறை நடந்துக்கிட்டு இருந்தது. 'யாரு வந்துக்கான்னு பாருங்க...ஓடி வாங்க'ன்னு கூப்பிட்டதும் 'அதிசயமா உடனே ஓடிவந்து பார்த்த கோபால்..... 'இவன் எப்படிம்மா இங்கே வந்தான்? எதாவது தின்னக்கொடு'ன்னார். வீடென்ன மினி சூப்பர் மார்கெட்டா? அடுக்களையில் பார்த்தால் தினப்படி நம்மூட்டுக் குருவிகளுக்குப் போடும் ரொட்டிதான் இருக்கு, அதுவும் ஒரே ஒரு ஸ்லைஸ். அதையே கையில் எடுத்துக்கிட்டுப் போனேன்.கூடவே என் மூன்றாம் கண்ணும்.

ஹலோ
ஹலோ எப்படி இருக்கேன்னு ஆசையாக் கேட்டுக்கிட்டே ரொம்ப நாள் பழகிய தோழி போல என்னை நோக்கி வர்றாங்க வாத்தம்மா. ரொட்டியைப் பிச்சுப்போட்டதும் லபக்கிட்டு பேசாம அங்கேயே உக்கார்ந்து ஓய்வெடுக்கறாங்க. 'இருக்கா இருக்கா'ன்னு எட்டி எட்டிப் பார்த்துக்கிட்டே சமையலை முடிச்சேன். அப்போ...இன்னுமா சமையல் ஆகலைன்னு பின்வாசக் கதவருகில் வாத்துநடை.
கத்தரிக்காய் புளிக்குழம்பு ஆகுமோன்னு தெரியலை. ப்ரெட் வேற இல்லை சாயங்காலம் போய் வாங்கிக்கணும். என்ன கொடுப்பாள் எதைக்கொடுப்பாள் என்று எண்ணிக்கொண்டே கண்ணாடிவழியா உத்துப் பார்க்கும் வாத்தம்மாவுக்கு..... மஹாநைவேத்தியம்தான் அளிக்கணும்.
'தின்னுவானாம்மா'ன்னு சந்தேகத்துடன் கேட்ட கோபாலுக்கு 'நோ ஒர்ரீஸ்' என்ற பதிலை செய்கையால் கொடுத்தாங்க வாத்தம்மா.( கட்டாயம் இது பெண்தான்) என்ன ஒன்னு மண்சோறு சாப்பிடவேண்டியதாப் போச்சு! பாவம்...... நம்ம பசங்க தட்டுலே வச்சு விளம்பி இருக்கலாமோ!


அப்புறம் பொடி நடையா புல்வெளியில் ஒரு சின்ன உலாத்தல். கொஞ்சம் ஓய்வுன்னு இருந்துட்டு...... நான் கடைக்குப்போய்வந்து பார்த்தப்ப ஆளைக்காணோம்.

அன்னிக்கு சாயந்திரம் ரமண் பையா வீட்டுக்கு விஸிட் போனப்ப 'சம்பவத்தைச் சொன்னேன்'. சாப்பாடு போட்டியா? அப்ப தினமும் வரும் பாருன்னு சொன்னாங்க. அவுங்க பேச்சை நம்பி மறுநாள் வழிமேல் விழி. ஊஹூம்..... நோ ஸைன்:(

ஒருவேளை....வழி தவறி எதிர்வீட்டுக்குள் போயிருக்குமோ! நீ.... ஹா......வ். ஸ்வாஹா.....

PIN குறிப்பு: இந்தப் பதிவை நம்ம கீதா சாம்பசிவம் அவர்களுக்கு அர்ப்பணிக்கிறேன். அவுங்க 'நேற்றையப் பின்னூட்டம்'தான் இன்ஸ்பிரேஷன்.