WAT...... is ...... What? (தாய்லாந்து பயணம் பகுதி 3)

எத்தனை கோயிலைப் பார்க்கணும்? புன்னகையோடு கேட்ட நான்ஸிக்கு நான் சொன்னது எத்தனை முடியுமோ அத்தனையும்! காலையில் 9 மணிக்கு நான் கீழே லாபிக்கு வரவும் ஸவாட்தீகான்னு சொல்லிக்கிட்டே நான்ஸி வந்து கைகூப்பவும் சரியா இருந்துச்சு. இவுங்கதான் இன்னிக்கு எனக்குச் சுற்றுலா வழிகாட்டி. நமக்கெல்லாம் கூப்பிடச் சுலபமா இருக்கட்டுமுன்னு இவுங்கெல்லாம் ஒரு க்றிஸ்தியன் பெயர் வச்சுக்கறாங்க. இவுங்க 'தாய்' பெயர் மம். அடடா...... தாய்க்கு இப்படித்தான் சொல்றது வழக்கமுன்னு ஒரு ' கடி' கடிச்சேன்:-)))))

போனமுறை எங்கள் வழிகாட்டியின் பெயர் சூஸின்னதும் எப்படி இருந்தாங்கன்னு ஆர்வமாக் கேட்ட நான்ஸிக்கு அசப்பில் உங்களைப்போலன்னு சொல்லி வச்சேன். ஒருவேளை சூஸியின் மகளோ?

காத்திருந்த காரில் ஏறிப் புறப்பட்டோம். வண்டி இன்னிக்கு கொஞ்சம் தாமதமாகுன்னு சொன்னதால் அவரை நேரா இங்கே வரச்சொல்லிட்டு நான் டுக்டுக் புடிச்சு வந்துட்டேன்னு சொன்னாங்க. நேரத்துக்கு மதிப்புக் கொடுக்கும் நாடு. ஹூம்...... நேரம் தவறாமை என்றது எப்பேர்ப்பட்ட ஒரு சிறந்த குணம். அது இங்கே நம்நாட்டிலே ஏன் இல்லவே இல்லை என்றதை(வருத்தத்தோடு) பார்த்துக்கிட்டுத்தானே இருக்கேன்.
மங்களகரமா இருக்கட்டுமுன்னு தங்கத்தைக் காமிக்க முதலில் கொண்டு போனாங்க. தங்கம் ஒன்னும் அவ்வளவா இல்லை. வெறும் அஞ்சரை டன் தான்!!!! ஸாலிடா புத்தர் வடிவில் 'கிண்'னுன்னு உக்கார்ந்துருக்கு. உள்ளே போய்ப் பார்க்க ஒரு கட்டணம் இருக்கு. நாற்பது (BAHT) bபத். கோவில் நுழைவுக் கட்டணமெல்லாம் சுற்றுலா டிக்கெட்டில் சேர்த்தி இல்லை(யாம்). வழிகாட்டிக்கு ஒரு தனி சார்ஜ் இருக்குன்றதை 'நான்ஸி' ரொம்ப 'நாகரிகமா'ச் சொன்னாங்க. எவ்வளவுன்னு கேட்டால் குறைஞ்சபட்சம் 500. அதிகபட்சம் நம் விருப்பம்போல்! விமானநிலையத்தில் டூர் பதிவு செஞ்சப்பச் சொல்லாமல் விட்டது (ஸ்மால் ப்ரிண்ட் வகை?) இவையெல்லாம்:(


(ஒரு bhat = 1.50 ரூபாய். கிட்டத்தட்ட)


அதானே வெறும் 16 அமெரிக்க டாலருக்கு (500 பத்) மூணரைமணி நேரச்சுற்றுலா ரொம்ப மலிவுன்னு (நாமாக) நினைச்சுக்கிட்டது யார் தப்பு?

போனமுறை பார்த்தவர்தான். ஆனால் அழகான புதுவீட்டுக்குக் குடிபோயிருக்கார். புத்தம்புதுசா இருக்கு இந்தக் கோவில். இந்த ஆண்டு ஜனவரியில்தான் திறந்து வச்சுருக்காங்க.  கிட்டத்தட்ட தொள்ளாயிரம் வருசத்துக்கு முந்திய சிலை. அ(யோ)யுத்தியா(தாய்லாந்து) நகரத்துலே முந்தி இருந்ததாம். பர்மாவோடு போர் நடந்த அந்தக் காலத்தில் சிலை பறிபோயிருமோ என்ற பயத்துலே மண்/காரை ப்ளாஸ்டர் போட்டு மூடி வச்சுட்டாங்க. அஞ்சாயிரத்து ஐந்நூறு கிலோச் சொக்கத்தங்கம் தேமேன்னு உள்ளே ஓசைப்படாம உக்கார்ந்துருக்கு. அப்போ இது இருந்த கோவிலுக்கு மேற்கூரைகூட கிடையாதாம். மழையும் வெயிலும் கொண்டு நிச்சலனமா புத்தர் தியானத்துலே இருந்துருக்கார்.

ஒரு அம்பத்தி மூணு ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் இவருக்கு ஒரு கோவில் கட்டி, தூக்கிட்டு வந்து உள்ளே வைக்கலாமுன்னா , க்ரேன் சங்கிலி அறுந்துபோய் 'தொப்' னு வழியிலே உக்கார்ந்துட்டார். என்னடா இப்படி ஆகிப்போச்சேன்னு கவலையோடு மறுநாள் பொழுதுவிடிஞ்சவுடனே போய்ப் பார்த்த புத்த பிஷூவுக்கு உடம்பே ஆடிப்போயிருக்கும்! காரை ப்ளாஸ்டரில் விரிசல் விழுந்து ஒரு துண்டு தெறிச்சுப்போய் இருக்கு. உள்ளே பளபள பளபளனு ஜொலிப்பு. (ராத்திரி திருட யாராவது வந்துருந்தாலும் பிரச்சனை இல்லை. எப்படித் தூக்கிட்டு ஓடுவானாம்?) தங்கமே தங்கமுன்னு புரிஞ்சதும் கொஞ்சம் கொஞ்சமா எல்லா ப்ளாஸ்டர்களையும் களைஞ்சுருக்காங்க.

பத்தடிக்கும் மேல் உசரமா, மொத்த உலகத்துலேயே பெரிய தங்க புத்தர் என்ற பெருமையோடு கோவிலில் குடி புகுந்தார். இப்போ அந்தக் கோவிலும் பழசாகி பழுதுபார்க்கும் நிலை என்பதால் புத்தம் புதுக்கோவிலே கட்டிட்டாங்க. பழைய கோவில் தரை மட்டத்தில் இருந்துச்சு. புதுசோ மூணு மாடிக் கட்டிடம்!!!!

இப்பத்தான் இன்னும் பலமான கருவிகளும் க்ரேன்களும் வந்துருச்சே! ஆபத்தில்லாம அவருடைய உசரத்துக்கும் பருமனுக்கும்( பனிரெண்டரை அடி அகலம்) தகுந்தபடி ஒரு மேடையில் கவனமாத் தூக்கி வச்சுருக்காங்க. உள் அலங்காரம் கையால் வரைஞ்ச சித்திரங்கள் உள்ள சுவர்களுடன் பார்க்க எளிமையா அதே சமயம் ஆடம்பரமுன்னு தோன்றாத ஒருவித ஆடம்பரமா அட்டகாசமா இருக்கு. வாட் ட்ரைமிட் Wat Traimit
மக்கள் கூட்டம்கூட்டமா வந்து கும்பிட்டு மலர்மாலைகள், ஊதுவத்திகள், ஒருவித மஞ்சள் நிறமான துணி அடங்கிய பொதின்னு வழிபாடு செலுத்தறாங்க. இங்கே படம் எடுக்க ஒரு தடையும் இல்லை. தங்கம் கரையவா போகுது?

சிங்கங்கள் ரெண்டு பக்கமும் இருக்கும் விசாலமான படிகளில் ஏறி முதல் மாடிக்குப்போனால் ரெண்டு பக்கமும் சீனக் கலாச்சார ஸ்டைலில் கட்டப்பட்ட அழகான அலங்காரக்கூரையின் கீழ் பிரமாண்டமான மணி தொங்குது. இந்தக்கோவிலே இங்குள்ள சைனா டவுனின் கடைசியில்தான் Yaowarat Road இருக்கு.
வால் பேப்பர்னு நினைச்சுக்கிட்டேன். அப்புறம் பார்த்தால் கையால் வரைஞ்சது எல்லா சுவர்களிலும்!!!!
ஜன்னல் கதவுகளுக்கு தங்க நிறத்தில் அலங்காரம்.
இதுவும் கையால் வரைஞ்ச ஓவியங்களாம்!!!!
வாசலில் சிலர் காலணிகளைக் கழட்டி வச்சுருப்பதைப் பார்த்து குறிப்பறிந்தேன். நாங்க போகும்போது நல்ல மழை வேற. மார்பிள் எங்கே வழுக்கிக் காலை வாருமோன்னு கொஞ்சம் பயமாத்தான் இருந்துச்சு.

இந்தக்கோவிலுக்கு வந்து கும்பிட்டால் அதிர்ஷ்டமாம். இருக்காதா பின்னே? ரெண்டு கிராம் நாலு கிராமுன்னு வாழ்நாளெல்லாம் வாங்கிச் சேர்த்துவைச்சாலும் அஞ்சரை டன் கட்டித்தங்கம் சேர்க்கமுடியுமா? இல்லை அவ்வளோ தங்கத்தைத்தான் நம் கண்ணால் பார்க்க முடியுமா?

வளாகத்துக்குள்ளே இன்னொரு புத்தர் கோவிலும் அதிலே ஒரு அமர்ந்த நிலை புத்தரும் இருக்காங்க. புத்த பிக்ஷூ ஒருத்தர் அவரை அருகில்போய் வணங்கியவர்களுக்கு ஆசிகள் வழங்கிக்கிட்டு இருந்தார். இந்த சிகப்பு மேடையில் நாம் யாரும் ஏறிப்போகக்கூடாது. இது பிக்ஷுக்கள் மட்டும் அமரவாம். மியூஸியம் ஒன்னுகூட இங்கே இருக்காம். ஆனால் நம்ம வழிகாட்டி அதுக்குப்போக இப்ப நேரமில்லைன்னு என்னை இழுத்துக்கிட்டுப் போயிட்டாங்கப்பா
கோயில் யானை இருப்பது போல இங்கே கோயில் பூனை இருக்கு:-))))
யானைக்கொரு காலமுன்னா பூனைக்கும் ஒரு காலம் இல்லியோ!!!!!

தொடரும்...................:-)