சாருவுடன் ரெண்டு வார்த்தை(கள்)

அங்கங்கே சின்னச் சின்ன முடிச்சா ரெண்டு மூணு ஆட்கள் நின்னுருந்தாங்க. மேடை அமைப்பு வச்சு பரபரன்னு சிற்றுண்டி செக்ஷன் ரெடியாகிக்கிட்டே இருக்கு. அதோ வர்றாருன்னு கோபால்தான் சொன்னார். சம்கி வச்சக் காவிக் கலர் புடவையில் அவந்திகா, அவரைப் பிந்தொடர்ந்து கறுப்பு ஸ்வெட்டரில் சாரு.

வணக்கம் சாரு. எப்படி இருக்கீங்க? நான் துளசி.

நல்லா இருக்கேன். எப்ப வந்தீங்க? ( 2003 அவர் வீட்டுக்குப் போய் சந்திச்சு இருக்கேன்)

இளைச்சுப் போயிட்டீங்க போல( இது நான் அவரைக் கேட்டது!) மாற்றி யோசிக்க வேணாம்:-)

பசங்க (கையை ஒரு மூணடி உசரத்தில் காமிச்சு) நல்லா இருக்காங்களா? (இதுவும் நாந்தான்)

ஆமாம். நல்லா இருக்காங்க. வடை, பஜ்ஜி எல்லாம் இருக்கு.

போச்சுறா....... துளசி = வடை?

உங்க பௌன்ஸர்கள் எல்லாம் எங்கே?

ஹாஹா....தொடர்ந்து படிச்சுக்கிட்டு வர்றீங்களா?

அப்புறம் பார்த்தால் போண்டா கூட இருக்கு. இது பதிவர் சந்திப்பேதான்!!!!


கேசரி, போண்டா, வடை, சட்டினி, சாம்பார், காஃபி இப்படி..... பயங்கரக்கூட்டம். கட்டிடத்தின் வாசலருகே எல்லாம். பரவாயில்லையே... டிஃபனை முடிச்ச கையோடு போயிடலாம் என்ற சுளுவான ஏற்பாடு.



அரங்கின் உள்ளெ எட்டிப் பார்த்தேன். அவந்திகா, நிர்மலா, கல்கி முன்வரிசையில். குரலில் பவ்யம் காட்டக் குரல்வளையைப் பிடித்தபடி ஒருத்தர் பேசிக்கிட்டு இருந்தார்.

அரங்கில் ஒரு பத்துபேர்தான் இருந்தாங்க. இடம்தேடி அமர்ந்தோம். சிற்றுண்டி தயார். போய் சாப்பிடுங்கன்னு அறிவிப்பு. வெளியே போனால் அசப்பில் அந்தக் காலப் பார்த்திபனைப்போல இருந்த ஒருத்தர் சாருவோடு நின்னுக்கிட்டு இருந்தார். அப்புறம் நமக்குப் பக்கத்து இருக்கையில் வந்து உக்கார்ந்தார். இலக்கியக் கூட்டத்துக்கு(???) வருவது முதல் முறையாம். எனக்கும் இப்படிப் புத்தக வெளியீட்டுக்கு வருவது முதல் முறைதான். டாக்குட்டர். அச்சுப் பிரதிகளை மட்டுமே வாசிக்கும் வழக்கமாம். காலம் மாறிப் போயிந்தி. கணினியில் படி(ங்க)ன்னு சொல்லி, தமிழ்மணத்தைப் பற்றி நான் சொல்ல, நம்ம கொ.ப.செ, துளசிதளத்தைப் பாருங்கன்னு என் கார்டை எடுத்துக் கொடுத்தார். (அதெல்லாம் பக்காவா கார்ட் அடிச்சாச்சு!)

சரசரன்னு இருக்கைகளே இல்லாத நிலைக்கு வந்தது அரங்கம். 'உன் பாத்திரம் நிரம்பி வழிவதாக!' உண்மைதான். மேடையிலும் நல்ல கூட்டம். நிர்மலா எல்லோரையும் வரவேற்று தமிழையும் புகழ்ந்தாங்க. அப்பப்பக் கை தட்டுங்களேன், சிரிங்களேன்னு கேட்டுக்கிட்டே இருந்தாங்க. எல்லோரும் 'ட்ரான்ஸ்'லே இருந்தமாதிரி அமைதியா இருந்தோமே:-) உயிர்மை இந்த வருசம் 90 போடுதாம்!!!!
இடமில்லாமல் வண்ணத்துப் பூச்சி நின்றிருக்கக் கண்டேன். ரெண்டு தலை ஆட்டல். எனக்கொன்னு, கோபாலுக்கொன்னு!

சா. கந்தசாமி தலைமை உரை. (தலையைப் பார்த்து இவரை நான் ஜெ.கா.ன்னு ஒரு வினாடித் தப்பாப் புரிஞ்சுக்கிட்டேன். டாக்குட்டர் பார்த்திபன், இவர் அவர் இல்லை. தப்பாப் புரிஞ்சுக்கிட்டீங்கன்னு சொல்லி, அவர் பங்குக்கு இன்னொரு பெயரைத் தப்பாச் சொன்னார்.( ஓவிய ஆதிமூல(மா)ம்) அச்சச்சோ.......... கடைசியில் இவர் கந்தசாமி!

மனுஷ்யபுத்திரனின் சம்பிரதாயமான வரவேற்பு. புத்தக வெளியீடு(கள்) இன்னார் கொடுக்க இன்னார் வாங்கன்னு.......

மதன்பாப் உண்மை பேசினார். புத்தகத்தைப் படிக்கவே இல்லை. ஆனாலும் ஒரு ரெண்டு எழுத்துப் பிரபல எழுத்தாளர் சொன்னாராம். பரவாயில்லை. ஒன்னு ரெண்டு அத்தியாயம் 'பார்த்துட்டு' ரெண்டு வார்த்தைச் சொன்னாப் போதுமுன்னு. 'சாரு'வேதான்.

இதே கூட்டம் நாளைக்கும் வருமான்னு தெரியலையே?



சாரு & பார்த்திபன்? :-)

விழா நாயகனைப் பாராட்டி, ஆக்சுவலா அந்த எழுத்தைப் பாராட்டியோ, இல்லை ஆராய்ஞ்சோ பேசணும் என்பதுதான் இந்தமாதிரி புத்தக வெளியீடுகளின் நோக்கமா இருக்கும் என்றெல்லாம் நினைச்சுக்கிட்டுப் போன எனக்கு, இது அப்படி இருக்க வேண்டிய அவசியமில்லைன்னு ஒருந்தர், இந்தப் புத்தகங்களுக்குச் சம்பந்தமில்லாத ஒருத்தரை அதுவும் அவர் இங்கே இல்லவே இல்லைத் தாக்கிப் பேசி, விழா நாயகனுக்கு ஒரு அசௌகரியத்தை உண்டாக்கினார்! தாடிக்காரர் நினைவில் வந்து போனார். இவரும் அவரில்லை, குமரியில் நிற்பவர்.


மெல்லிய குரலில் ஷாஜி பேச ஆரம்பிச்சது ரொம்ப நல்லா இருந்துச்சு. கடைசியில் அவரும் புத்தகத்தைப் பிரிச்சு வச்சுக்கிட்டு ஒவ்வொரு அத்தியாயமா (அங்கேயே மேய.....) ஊஹூம்.............

ஏம்ப்பா..... இன்னும் பத்துப்பேர் இருக்காங்கல்லே மைக் பிடிக்க?

நிர்மலாவும் குறிப்பால் உணர்த்தினார்கள் வரப்போகும் உரையாளர்களுக்கு. சிறிய உரை ஆற்றுவார் என்று. இருக்கும் பதற்றத்தில் சின்னதை யாரும் கவனிக்கலை! செலக்டிவ் லிஸனிங்.

குழந்தைக்கு உடல்நிலை சரியில்லைன்னு கொஞ்சம் தாமதமா வந்த இயக்குனர் வஸந்த பாலன் கடந்துபோன 'வெய்யில்' காலத்துலே இருந்து ஆரம்பிச்சார். சாரு, தடிமனான புத்தகம், அதுவும் சினிமா சம்பந்தமுள்ளதைக் கொடுத்துட்டாருன்னு குற்றம் சாட்டி, அடுத்தமுறை சின்னதா இலக்கியப் புத்தகம்தான் கொடுக்கணுமுன்னு ...... (சிற்றிலக்கியம் பேச ஆசை?)

அஞ்சரைக்கு போனதால் நமக்கும் நேரமாகிருச்சேன்னு எட்டுக்குக் கிளம்பிட்டோம்.


சரி மத்ததெல்லாம் நமக்கெதுக்குன்னு ஒரு பேப்பர் ஸர்வியட்டில் கோபால் (கூட்டத்தில் வரிசையில் ஊடுருவி )கொண்டுவந்தார்.

முருகனை இப்படிச் சோதிச்சால் அவர் என்ன செய்வார்? சின்ன மகிழ்ச்சி முகத்துலே தெரியுது:-) (அவரே சொல்லட்டும்)


ஆக மொத்தத்துலே நல்லா கிறிஸ்ப்பாச் சுடச்சுட வடை அருமை.