நாய் கடிச்சுருச்சுப்பா...........

அநேகமா இதுதான் நான் எழுதுன சின்ன இடுகையா இருக்கணும்!

நேத்து ஒரு வேலையா தி.நகர் போயிட்டு திரும்பிவந்துக்கிட்டு இருந்தோம். மழை நசநசன்னு பெய்ஞ்சுக்கிட்டு இருக்கு. வெங்கடநாராயணா ரோடில் வரும்போது..... அப்படியே திருப்பதி தேவஸ்தானக் கோயிலுக்குப் போயிட்டுப் போகலாமுன்னு கோபால் சொன்னார். 'அதெல்லாம் வேணாம். நாமோ இந்தப் பக்கம் அண்ணாசாலை நோக்கிப் போறோம். எதிர்ப்பக்கமாத்தான் நிறுத்தணும். சாலையைக் கடக்கணும். அழுக்கு வேற...... வேணாம் வேணாமு'ன்னு சொல்லிக்கிட்டே இருக்கேன்.

'இதுக்கெல்லாம் பயப்பட்டால் ஆகுமா? எப்படி சென்னையில் வாழப்போறே? நான் கூட்டிக்கிட்டுப்போறேன்'னு சொல்லிக்கிட்டே வர்றார். சனி நாக்கில் சப்பளம்/சம்மணம் போட்டு உக்கார்ந்துருக்குன்னு ...... நம்ம கண்ணுக்குத் தெரியலை(-:

கோவிலுக்கு எதிரே உள்ள ஒரு சின்னச்சந்துலே( தெருவாம்!) வண்டியைக் கொண்டுபோய் நிறுத்துனார் ட்ரைவர். நமக்கு முன்னாலே இன்னொரு வண்டி நிக்குது. ட்ரைவருக்குப் பின்பக்க இருக்கையில் இருந்து கோபால் இறங்குறார். நான் இந்தப் பக்கம் யாராவது பின்னால் வர்றாங்களான்னு பார்க்கிறேன். இந்த ஊருக்கு வந்ததுமுதல் யார் எந்தப் பக்கம் வந்து ஓவர்டேக் செய்யறாங்கன்ற விவரமே புரிபடாமல் இருக்கு. அதனால் இறங்குமுன்னே நல்லாப் பார்த்துட்டுத்தான் இறங்குறது வழக்கம். கண்ணுக்கெட்டிய தூரம் யாரும் இல்லை. கதவில் கைவச்சு ஒரு அரை அடி திறக்கிறேன். கண் சிமிட்டும் நேரத்தில் தடால்'னு ஒரு ரெண்டு சக்கரம் வளைவில் பாய்ஞ்சுவந்து கதவை இடிச்சு அந்த ஆள் பைக்லே இருந்து விழுந்துட்டார்.

அர்ச்சனை ஆரம்பமாயிருச்சு. ஒரு நொடி என்ன நடந்ததுன்னே எனக்குப் புரியலை! அதுக்குள்ளே ட்ரைவர் இறங்கி வந்து சின்னதா ஒரு கூட்டம் கூடி..... நான் இன்னும் இறங்கவேயில்லை. வண்டிக்குள்ளேதான் இருக்கேன்.

இன்னொரு நாள், ஒரு மேம்பாலத்துலே இருந்து இறங்கி வலது பக்கம் தெருவில் போக ரைட் சிக்னல் கொடுத்துக்கிட்டே மூணு நிமிஷமா நம்ம வண்டி நிக்குது. எதிரே வரும் ட்ராஃபிக் ஓயட்டுமுன்னு காத்திருக்கோம்.
எதிரே க்ளியர் ஆனதும் நம்ம வண்டி ரைட்டுலே திரும்புது, அதே சமயம் மேம்பாலத்துலே இருந்து ஒரு பைக் வேகமா வந்து நம்மை ஓவர்டேக் பண்ணுது. நேராப் போற வண்டி அது. ரைட் சிக்னல் கொடுத்து நிக்கும் வண்டிக்கு ரைட்லேயே வந்து ஓவர்டேக் பண்ணால் எப்படி? அந்த வண்டி விழுந்து, அதுலே இருந்தவர் பயங்கர அர்ச்சனைகளோடு நம்ம வண்டியை நோக்கி ஓடி வர்றார். இவ்வளவு மோசமா மனுசர்களால் பேசமுடியுமான்னு நான் விக்கிச்சுப்போய் இருக்கேன்.

திட்டிக்கிட்டே அவர் தன் ஹெல்மெட்டைக் கழட்டுனதும் ........... ச்சீன்னு ஆயிருச்சு. நெற்றி நிறைய திருமண். ரொம்ப வயசான பெரியவர். ஆனால் தோற்றத்துக்கு நேர் எதிரா, புழுத்துப்போன வாய்.

வெங்கடேஷை (ட்ரைவரை)ப் பார்க்கவே ரொம்ப சங்கடமாப் போச்சு. 'நீங்கெல்லாம் இருக்கீங்கன்னு சும்மா இருக்கேன் மேடம். இல்லேன்னா இறங்கிப்போய்.... '

"ஐய்யய்யோ..... அப்படியெல்லாம் செஞ்சுறாதீங்க. அவர் தப்பு செஞ்சுட்டு நம்ம மேல் பாயறார்"


வளைவில் வரும்போது வேகத்தைக் குறைச்சு வரணுமுன்னு இங்கே சென்னையில் விதி இருக்கா? இல்லை இல்லையா? ஏன் இப்படித் தாறுமாறா எல்லா சைடுலே இருந்தும் வண்டிக்கு முன்னே பாய்ஞ்சு வர்றாங்க? லைசன்ஸ்க்கான தேர்வு இவுங்களுக்கு உண்டா? விதிமுறைகள் இவுங்களுக்கு மட்டும் வெவ்வேறா? தப்பு செஞ்சுட்டோமேன்னு கொஞ்சம்கூட உணராமல் அடுத்தவன் மேல் பாய்வது என்ன மாதிரியான உணர்வு? தற்காப்புக்காகவா?

அதெப்படி, சட்னு ஆபாசமாப் பேச இவுங்களாலே முடியுது! அருவருப்பா இருக்குன்னு புலம்பிக்கிட்டே வர்றேன்.

"இவனுங்கெல்லாம் இப்படித்தான் மேடம். நாய் கடிச்சுருச்சுன்னு போய்க்கிட்டே இருக்கணும்"