ரங்கன் பட்டபாடு...... த்சு....த்சு.....

பெரிய பெருமாள்,பெரிய கோவில், பெரிய மேளம், பெரிய தளிகைன்னு எல்லாமே பெருசுதான் இங்கே.   பூலோக வைகுண்டம் இல்லையோ!!!!   கோவில் மட்டுமே 156 ஏக்கர் பரப்பளவு.  இந்தியாவில் இது மட்டுமே ஏழு பிரகாரங்கள் உள்ள ஒரே கோவில். ஒவ்வொன்னுக்கும் ஒரு பெரிய மதில் சுவர். மதில் சுவர்களின் மொத்த நீளம் 11.16 கிலோ மீட்டர்!  ஏழாம் பிரகாரம் தொடங்கி  அஞ்சாம் பிரகாரம் வரை  ரெவ்வெண்டு மதில்களுக்கு இடையில்  வீடுகள் நிறைஞ்சு  ஒரு முழுத் தெருவே இருக்கு.  ஒவ்வொரு தெருவுக்குள் போக ஒவ்வொரு கோபுரம்! கோவிலுக்குள்ளே ஒரு ஊர்.  முந்திக்காலத்துலே கோட்டைக்குள்ளே ஊர் இருக்கும் பாருங்க அதைப்போலத்தான்.

தெற்கு கோபுரத்தின் உயரம்  237 அடி.  13 நிலைகள். (13 என்றது வெள்ளையர்களுக்குத்தான் ஆகாத  நம்பர். நமக்கில்லையாக்கும்!) உச்சியில்  13 கலசங்கள்.  அங்கே நின்னு பார்த்தால் தூரக்க இலங்கை தெரியுமாம். ஆனால் இது உண்மைதான்னு  நிரூபிக்க யாருக்கும் மேலே போக அனுமதி இல்லை.

 கிருஷ்ணதேவ ராயர் காலத்தில்  கட்ட ஆரம்பிச்சு அப்படியே பாதியில் வேலை நின்னுபோய் மொட்டைக்கோபுரமாக் கிடந்ததை  அஹோபில மடம் பெரிய ஜீயர் (44 பட்டம் அழகியசிங்கர்) முயற்சியால்  1980 இல் மீண்டும் கட்ட ஆரம்பிச்சு 1987 வது ஆண்டு வேலை முடிஞ்சது.   பழைய ஆட்களுக்கு இப்பவும் இது ராயர் கோபுரம்தானாம்!

கோபுரத்தில் எதோ விரிசல் வந்துருக்குன்னு அக்கம்பக்கம் 40 மீட்டருக்குக் கடைகண்ணிகளை அகற்ற உத்தரவாகி இருக்குன்னு சேதி. கட்டி முடிச்சு 25 வருசம்தான் ஆறது:(

கோதண்டராமனை தரிசனம் செஞ்ச கையோட, ஏதோ வழியில் எப்படியோ போய்  மறுபடி ரெங்கவிலாஸ் மண்டபத்தின் அப்புறத்தாண்டை இருக்கும் (அகல/ளங்கன் வீதி) கார்த்திகை கோபுர வாசலுக்கு வந்திருந்தோம். வாசலின் இருபுறமும் த்வாரபாலகிகளா கங்கையும் யமுனையும்!  இங்கே எப்படி.?

ஒருமுறை  நம்ம கங்கை, யமுனை காவிரி மூவரும் தேவலோகத்தில்  வாக் போய்க்கிட்டு இருந்தாங்க.  அப்போ அந்தவழியா பறந்து போன கந்தர்வன் அவங்களுக்கு  பொதுவா ஒரு கும்பிடு போட்டுட்டுப் போனான். என்னைத்தான் கும்பிட்டான், என்னைத்தான் கும்பிட்டான்னு மூணுபேரும் தங்களுக்குள் விவாதம் செஞ்சாங்க. ' மகாவிஷ்ணுவின் காலடியில்  இருந்து நான் பிறந்ததால் நாந்தான்  உசத்தி'ன்னு கங்கை  சொல்றாள். நியாயம் கேக்க  மகாவிஷ்ணுவிடமே மூணு பேரும் போறாங்க.  கங்கை சொன்னது உண்மைதான். அவள்தான் உசத்தின்னு  பெருமாளும்  சொல்லிடறார்.  காவிரிக்குக் கண்  கலங்கிப் போச்சு. என்னை  இப்படிக் கைவிட்டீரேன்னு கடும் தவம் செய்யப்போயிட்டாள். தவத்தின் வலிமை கூடிப்போனதால்  பெருமாள் மீண்டும் ப்ரத்யக்ஷமாகி சாமிகள் பொதுவாச் சொல்லும் வசனம் பேசறார்.  " உன் தவத்தை மெச்சினோம். என்ன வரம் வேண்டுமென்று கேள்!"

'கங்கையைவிட உசந்தவளா என்னை  ஆக்கணும் என்றாள்' இவள்.

'சரி இவளே... நோ ஒரீஸ். அவள் காலில் கிடக்கட்டும். நீ என் கழுத்து மாலையா இருந்துக்கோ'ன்னார். அதுக்குப்பிறகுதான்   காவேரி ரெண்டாப் பிரிஞ்சு மறுபடி ஒன்னாச் சேர்ந்து ஒரு தீவை  உருவாக்கிடறாள்.

இதுக்கு நடுவில் இன்னொரு கதை  வரணும். வருது.  பாற்கடலில் தோன்றிய ரங்க விமானத்தை அர்ச்சாவதாரமா, ப்ரம்மா வச்சுப் பூஜை பண்ணிக்கிட்டு இருக்கார்.  தினப்படி பூஜைக்கு சூரியன்  உதவிக்கிட்டு இருக்கான்.  இக்ஷ்வாகு குலத்தில் பிறந்த அரசரொருவர்  பிரம்மனுக்கு  ஒரு சமயம் உதவப் போனார். அப்பெல்லாம் தேவர்களுக்கு மனுஷ்யர்கள் உதவியும் தேவைப்பட்டது. அதுக்கு பிரதி உபகாரமா என்ன வேணுமுன்னு ப்ரம்மா கேட்கப்போய் அவர் , நீங்கவச்சுப் பூஜிக்கும் ரங்கவிமானம் வேணுமுன்னு சொல்லிட்டார்.  இதைக்கொடுக்கத் தயங்கிய ப்ரம்மா, சூரியனும் இதை தினமும் பூஜிக்கிறான். அவனாண்டை ஒருவார்த்தை கேட்டுட்டுத்தான் முடிவு செய்யணுமுன்னு சொல்லி ஜகா வாங்குறார். உடனே அரசர், 'அட! சூரியனா? பழம் நழுவி பாலில் விழுந்ததுன்னு வச்சுக்குங்கோ. நானும் சூரிய குல அரசன் தான்.  நானும் உங்களைப் போலவே அனுதினமும்  ரங்கவிமானத்தை வச்சுப் பூஜிப்பேன்னு சொல்றார். இப்படியாக  ரங்க விமானம்  பூலோகம் வந்து சேர்ந்துச்சு.  வழிவழியா  இதே இக்ஷ்வாகு குலத்தின்  தனமா இது தொடர்ந்து  பூஜிக்கப்பட்டு வருது.  இந்தக்குலத்தில் தோன்றியவர்தான் ஸ்ரீ ராமர்.  தசரதகுமாரர்.

ராவணனோடு  போர்  நடந்து முடிஞ்சு சீதையைக் காப்பாற்றிக் கொண்டுவந்து வனவாசம் முடிஞ்சதுன்னு எல்லா க்ளைமேக்ஸும் ஆனபிறகு ஸ்ரீ ராமனுக்கு  அயோத்தி நாட்டின் அரசரா முடிசூட்டு விழா நடக்குது .  மேற்படி சமாச்சாரம்  எல்லாத்திலும்  உதவியா இருந்தவங்களுக்கு  தேங்ஸ் கிவிங் கிஃப்ட் கொடுக்கும்போது  குலதனமான ரங்க விமானம் விபீஷணனுக்குக் கிடைச்சது.

இலங்கைக்குக் கொண்டு போறான்.  போற வழியிலே , இந்தக் காவிரித் தீவைக் கடக்கும்போது  மாலை சந்தியாவந்தனம் செய்யும் சமயமாச்சு.  ரங்க விமானத்தைத் தரையில் வைக்க மனமில்லை.  சுத்துமுத்தும் பார்க்க  ஒரு பையன் கண்ணுக்குத் தென்பட்டான்.  அவனிடம் ' கொஞ்ச நேரம் இதைப்பிடிச்சுக்கோ  இவனே. இதோ வந்துடறேன்னு சொல்லி அவன் கையில் கொடுத்துட்டு அனுஷ்டானம் முடிச்சுத் திரும்பினால் பையன்  விமானத்தைத் தரையில் வச்சுட்டு விளையாடிக்கிட்டு இருக்கான்.

விபீஷணன்  என்னடா இவனே இப்படிச் செஞ்சுட்டேன்னு திரும்ப விமானத்தைத் தூக்கி எடுக்க முயற்சிக்கிறான். அசைக்கக்கூட முடியலை. அது  அங்கேயே இடம் பிடிச்சு உக்கார்ந்துக்கிச்சு.  இந்தப்பையனை என்ன பண்ணறேன் பாருன்னு  அவனைத் துரத்த அவன் ஓடிப்போய்  ஒரு மலையில் ஏறி  உச்சிப் புள்ளையாரா மாறி உக்கார்ந்துட்டார்!!

அதென்னவோ தெரியலை   அண்ணன் தம்பி ரெண்டுபேருக்குமே  கிடைச்ச சாமியை  தங்களுடைய ஊர்வரைக் கொண்டு சேர்க்கக் கொடுப்பனை இல்லை. அண்ணனுக்கும் இதே கதைதான். அவருக்கு சிவன். இவருக்கு விஷ்ணு.


இப்படித்தான் காவிரிக்குக் கொடுத்த வரத்தின்படி விஷ்ணு இங்கே கோயில் கொண்டார். அந்தக்கோவில் கோபுர வாசலுக்கு  கங்கையும் யமுனையும் த்வாரபாலகிகளா வந்து நிக்கும்படி ஆச்சு.

கார்த்திகை கோபுரம் கடந்து உள்ளே போனால் ஏகப்பட்ட தூண்களுடன் பிரமாண்டமான  மண்டபம். 212 தூண்கள் இருக்காம்! வலது பக்கம் ஒரு சந்நிதியில்  தீபாராதனை காமிச்சு  அங்கிருந்த சிலர் கண்ணில்  ஒத்திக்கிட்டு இருந்ததைப்பார்த்து  காலை வீசிப்போட்டு அங்கே ஓடினால்.............  பெரிய திருவடி பெருமாளை நோக்கி கூப்பிய கைகள். கூப்பிட்ட நொடியில்  கிளம்பும் வகையில் இதோ பறக்க ரெடி என்றதுபோல் இறக்கைகளை விரிச்சு  எழும் பாவனையில் இருக்கார்!  பெரிய திருவடி என்ற பெயருக்கேத்தமாதிரி பெரிய உருவம். 25 அடி உசரம்! அம்மாடியோவ்!!!!  இவருக்கு 30 மீட்டர் வேஷ்டி வேணுமாம். அகல விரிச்ச கண்ணை சுருக்க மறந்தேன்.  சந்நிதியைப் பூட்டிட்டாங்க. கம்பிக்கதவு என்றதால் நமக்கு பிரச்சனை இல்லை:-)  நகை நட்டுக்களா நாகங்களையே போட்டுருக்கார். கருடனைப்பார்த்து பயந்து ஒவ்வொன்னும்  கையிலும் காலிலுமா சுத்திக்கிட்டு இருக்கு.  மொத்தம் எட்டு!

செப்புச்சிலை மாதிரி ஒரு நிறம்.ஆனால் மரச் சிற்பமாம். இவருக்கு அபிஷேகம் கிடையாது.  ஆனால் கொழுக்கட்டை நிவேதனம் உண்டு!!!

மசமசன்னு ஒரு படம் கிடைச்சது. காப்பிரைட் இருக்காம்.இந்தச் சுட்டியில் பாருங்களேன்.

மண்டபத்துக்குள் மண்டபமா இவருக்கு முன் ஒரு மண்டபம்.  விக்ரம சோழர் காலத்தில்(1070-1125 ) கட்டுனது.  இதுக்கே ஆயிரம் வயசு ஆயிருக்கு பாருங்க!  இவருக்கு த்வாரபாலகரா சுக்ரீவனும் அங்கதனும்!!!  இவர் மண்டபத் தூண்களில் நாயக மன்னர்களின் சிலைகளும் உண்டு.

மாலிக்காபூர்  படையெடுப்பில் இவர் மேல் பூசி இருந்த தங்கத்தை அபகரிக்க  இவர்மேல் மெழுகு தடவி தீவச்சு அதில் உருகி வழிஞ்ச தங்கத்தைத் திருடிக்கொண்டு போனதாக ஒரு கதை உலவுது.  ஒருவேளை அப்போ செப்புத் திருமேனியா இருந்துச்சோ என்னவோ!  இல்லை...இந்தக் கதை  இன்னொரு பிரகாரத்தில் இருக்கும் அமிர்த கலச  கருடாழ்வாருக்கானதா?  சின்னக்குழப்பம்.தெரிஞ்சவுங்க சொல்லுங்க. கீதா? சீக்கிரம் மேடைக்கு வரவும் ப்ளீஸ்:-)

இந்தக்கோவிலிலே   ஏராளமான மண்டபங்கள் இருந்தாலும்  ரொம்ப  அழகானதுன்னு  இந்த கருட மண்டபத்தைத்தான் சொல்றாங்க.  தேவராஜன் குறடு என்று பெயராம். பகல்பத்தில் நம்பெருமாள்  மோஹினியா இங்கேதான் எழுந்தருள்வாராம்!

 மண்டபத்தின்  இரு பக்கங்களிலும் ஆழ்வார்களின் சந்நிதிகள். ஒரு பக்கம் நம்மாழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார், மதுரகவி ஆழ்வார்களை தரிசிக்கலாம். மறுபக்கம் திருக்கச்சி நம்பிகள், ஸ்ரீ லக்ஷ்மிநாராயணர், ஸ்ரீ வரதராஜ பெருமாள், நவநரசிம்ஹர் சந்நிதிகள். எல்லாமே  சாத்தி இருக்கும் கம்பிக்கதவு வழியாத்தான் ....... நாள் நக்ஷத்திர விசேஷத்துக்கு மட்டும் திறப்பார்களோ என்னவோ!

மண்டபம் கடந்து அடுத்த பிரகாரத்துக்கு  ஆர்யபட்டாள் கோபுரவாசல் வழியாகப் போனோம்.  கொடிமரமும் பலிபீடமுமாய் வலதும் இடதும்  திறந்த மண்டபமுமாய் இருக்கு. குலசேகரன் வீதியாம்.  மூலவரை நோக்கிப்போய்க் கொண்டிருக்கோம். அடுத்து நாழிகைக்கோட்டான் கோபுரவாசல்.  நீண்ட பாதையில் போய் நின்னது ராஜமகேந்திரன் வீதி(!)யில்,  சந்தனு மண்டபம் முன்னால்.  மக்கள் நடமாட்டம் கூடுதலா இருக்கு.

திடீர்னு பட் பட் ன்னு ஒரு சப்தம். ரெண்டு பேர் ஒரு தோல்வாரை தரையில் அடிச்சுக்கிட்டே வர்றாங்க.  அவர்களுக்குப்பின்னால்  பெரிய பாத்திரங்களைச் சுமந்து கொண்டு சிலர். ஓ.... சாமி சாப்பிடப்போறார்!  டின்னர் டைம்லே டிஸ்டர்ப் செய்யலாமான்னு  யோசனை எனக்கு.  இடது மூலையில் இருந்த படிக்கட்டில் போய் உக்கார்ந்தோம்.  அப்போ அங்கே வந்த பட்டர் ஒருவரிடம் தரிசனம் உண்டான்னு கேட்டதுக்கு  ஸ்பெஷல் தரிசனம் 250ன்னு சொன்னார்.

இந்த  பிரகாரத்தில்  மேற்குப்பக்கம் திண்ணை போன்ற ஒரு அமைப்பு. அதில் பூட்டப்பட்ட சின்னச் சின்ன  கதவுகளா இருக்கு.  முன்பக்கம் ஒரு கண்ணாடி கவசத்துக்குள் ஆள் உயரச் சிலைகளா சிலர். மன்னர் விஜயரங்க சொக்கநாத நாயக்கர்  குடும்பத்துடன்.  தந்தச் சிற்பமாம். அதுக்குமேல்   வர்ணம் பூசி இருக்காங்க.

கோபால் மட்டும் எழுந்து போய் விசாரிக்கறேன்னு போனவர் தர்ம தரிசனத்துக்கு பெரிய வரிசை காத்துருக்கும்மா.  பெருமாளை இன்னிக்குப் பார்க்கலாமா இல்லை நாளைக்கான்னு கேட்டார்.  என்ன கேள்வி இது?  இன்னைக்கே.......தான்.

தரிசனச்சீட்டு வாங்கும் இடத்துக்கு ஒருவர் கை காட்டினார்.  வளைஞ்சு திரிஞ்சு போய்  சீட்டு வாங்கியதும்  அவர் காமிச்ச வழியில் போனோம்.  படிகள் இறங்கி, ஏறின்னு போய்  கருவறை முன் மண்டபத்துக்கு வந்து சேர்ந்தோம். அங்கே ஏற்கெனவே நின்னுருக்கும் தர்ம தரிசனக்கூட்ட ஜோதியில் கலந்தோம்.

காயத்ரி மண்டபம் இது.  எங்கே நேராப் பெருமாளைப் பார்த்துடப் போறோமுன்னு வரிசையை  இடது பக்கம் கம்பிகளுக்கிடையில் திருப்பி விட்டுருக்காங்க. அங்குலம் அங்குலமா நகர்வு.  ஒரு  இருபது நிமிஷக் காத்திருப்பு.  நாம் குலசேகரன் படியருகில் போகப்போறோம். அப்ப   தடுப்புச்சங்கிலியை அவிழ்த்து ஒரு  பெண்ணையும் அவர் மகன் போலிருந்த  பதின்மவயது பிள்ளையையும் உள்ளே கூட்டிவந்து நமக்கு முன்னால் ஒட்ட வைத்தார் பட்டர் ஒருவர்.

"பெருமாளைப் பார்க்கணுமுன்னா  இங்கேயும்  தெரிஞ்சவா சிபாரிசு  வேணும்போல!  நமக்குப் பெருமாளைத்தவிர வேற யாரையும் தெரியாதே"  கொஞ்சம் உரக்கவே சொல்லியிருக்கேன். சட்டென்று திரும்பிய  பட்டர் (கொஞ்சம் அசடு வழிய) ' அப்படியெல்லாம் இல்லே மாமி.  உங்களுக்கும் தரிசனம் பண்ணி வைக்கிறேன்(!!)  நீங்க நன்னா சேவிங்கோ' ன்னார்.

(சுட்ட படம்!   இவர் கோபுரப்பட்டி ஆதி நாயகப் பெருமாள் . எதுக்குக் கயிறு? அவனைக் கட்டி வலிக்கணுமா என்ன?)


அடுத்து நம் முறை!  ஆஜானுபாகுவா 21 அடி நீளத்தில்   பதினைஞ்சடி ஆதி சேஷ மெத்தைப் படுக்கையில் கிடக்கிறான்.புஜங்க சயனம்.  லேசாத் தலை சாய்ச்சு தெற்கு நோக்கிய திருமுகம்  குழைச்சாந்தில்  செஞ்சு, புனுகுச்சட்டம் சாத்திய மினுமினுப்பான மேனி! படுக்கை நீளம் போறாமல் வெளியே நீட்டி இருக்கும்  பங்கஜச் சரணம்  காட்சிக்கு இல்லை. போர்த்தி வச்சுருக்கு. காலடியருகே நிற்கும் விபீஷணனும்  தரிசனம் கிடைக்கலையேன்னு இருக்கான். புரட்டாசி மாசம் தைலக்காப்பு. தீபாவளிக்குத்தான்  பாத தரிசனம் கிடைக்குமாம்.  பெருமாளை அடி முதல் முடிவரை  சேவிக்கணும் என்ற நியமம் இருந்தாலும்.....  நம்மைப்போன்ற நாடோடிகளுக்கு  கிடைச்சவரை சொர்க்கம்தான் இல்லையா?
ஊனக்கண்ணால் முகத்தையும் ஞானக்கண்ணால் காலடியும்  கண்டேன்.

முகலாயர் படையெடுத்து கோவில்களைக் கொள்ளையடிச்ச  காலத்தில்  நம்பெருமாளை தூக்கிக்கிட்டு  ஒளிஞ்சோடிப்போன  கதையும்  சிலபல வருடங்கள் அவர் திருப்பதியில்  அடைக்கலமா இருந்ததும்  தெரிஞ்ச கதைதானே?  உற்சவரைத்  தூக்கிப்போக முடிஞ்சது. சுதைச் சிற்பமா இருக்கும்  மூலவரின் கதி?  21 அடி  பெரிய ஆளை  எப்படி ஒளிக்க?   பேசாம கருவறைக்கு முன் சுவரெழுப்பித்தான், வேற வழி?  காற்றுமில்லாம கவனிப்பும் இல்லாம காராக்ருஹ வாசம் செஞ்ச தை நினைச்சாப் பாவமாத்தானே இருக்கு?

கருவறை  திருச்சுற்றில்  சாளக்ராமத்தால்  செஞ்ச   திருமலை ஸ்ரீநிவாஸன்  நிற்கும் கோலம்  கண்டு வணங்கி  விஷ்வக்சேனரை தரிசனம் செஞ்சுக்கிட்டு  கோவிலில் இருந்து வெளியே வந்தோம். மணி ஏழரை.   ஊர் முழுசும் அந்தகாரம். இந்தப் பக்கங்களில்  16 மணி நேரம் பவர் கட்டாம்.  அதுக்காக இப்படியா?

திருச்சிக்குப் போய் சாப்பிட்டு ஓய்வெடுக்கணும்.  சங்கீதாவுக்குப் போனோம்.  சாப்பாட்டுக்கிடையில் செல்லில்  ஒரு கால்.   காளிமுத்து கூப்புடறார்.

"நாளைக்கு நீங்க கட்டாயம் வந்துருவீங்கதானே?"

" கட்டாயம் வர்றோம். காலை ஒரு எட்டரை ஆகிரும்.  கோவிலுக்கு வந்தவுடன் உங்களை கூப்பிடறேன்"

வாக்குக் கொடுத்தேன்.

தொடரும்...........:-)