இன்ஸ்டண்ட் பில்லியனர் ..........( கம்போடியாப் பயணம் 1)

ஆங்கிலத்தில் சொன்ன ரெண்டே வரிகளை இப்படித் தாய்மொழியில் பிலுபிலுன்னு சொற்களா ஒரு அஞ்சு நிமிசத்துக்கு விடாம அள்ளித் தூவுனா எப்படி? மொத்தம் பயணநேரமே வெறும் அம்பத்தியஞ்சு நிமிசம்தான். பென்ஸில் போல ஒல்லியா நீளமா இருந்த விமானத்தில் எண்ணி இருபத்தியஞ்சு பேர் இருந்தா அதிகம். இது விமான ஓட்டியையும், விமானத்தின் முன்பகுதியில் நம்மைக் கவனிச்சுக்கிட்ட அம்பியையும் பின்னாடி இருந்த ஒரு அங்கச்சியையும் சேர்த்து!
பதறியடிச்சு வெஜிடேரியன் மீல்னு ரெண்டு அட்டைப்பொட்டியைக் கொண்டுவந்து கொடுத்தார் பையர். ஏன் இப்படிச் சொல்றேன்னா.......வயசு ஒரு இருபதைத்தாண்டி இருக்கச் சான்ஸே இல்லை. இண்டர்நேஷனல் ஃப்ளைட்டாச்சே..... சாப்பாடு கொடுக்கலைன்னா எப்படி????
விமானத்தைவிட்டு இறங்கி நிலையக்கட்டடத்துக்குள்ளெ நுழையும்போதே 'போட்டோ இல்லாதவங்க ஒரு டாலர் இங்கே கட்டவும்'னு அறிவிப்பு. மொத்த சனமும் அங்கே பாயுது. 'எல்லோரும் கிளம்பிப் போயிருவாங்க. ஃபோட்டோ இல்லாத நாங்க அடுத்த விமானத்துலே திருப்பி அனுப்பப்படுவோம்.'னு பார்த்தா எல்லாமே நம்ம கேஸ்தான்போல! ஒரு பத்துபேர் வரிசையா தடுப்புக்கு அப்பால் உக்கார்ந்துருக்க முதல் நபரிடம் ஒரு டாலரையும் பாஸ்போர்ட்டையும் கொடுத்தால் அது அப்படியே கைமாறி மாறி கடைசி ஆளுக்கு வந்துருது. நாம் போய் வாங்கிக்கணும். இதுக்கிடையில் நம்ம பாஸ்போர்ட்டில் இருந்து போட்டோவை ஸ்கேன் செஞ்சுக்கிடறாங்க.

நம்மை வரவேற்க அங்கே யானை ஒன்னும் பாம்பு ஒன்னும் நிக்குது. யானை சவாரி தெரியும். பாம்பு சவாரியும் இருக்கா!!!!!

அப்புறம் குடி உரிமை அனுமதிகாக ஹாலில் இன்னொரு பக்கம் போகணும். நம்ம நியூஸி பாஸ்போர்ட்டைத் திருப்பித்திருப்பி ரெண்டு வாட்டி புரட்டிட்டு எதுக்கு வந்தீங்கன்னு ஒரு (அபத்தமான) கேள்வி கேட்டார். ஆப்பீஈஈஈஈஸர்.
அழகான உங்கள் நாட்டைப் பார்க்க வந்துருக்கேன்னு சொன்னேன். கோபால் போன கவுண்டரில் அஞ்சு வினாடியில் ஸ்டாம்ப் போட்டுக் கொடுத்துட்டாங்க.
இன்ஸ்டண்ட் பில்லியனர்


உள்ளூர் காசு கொஞ்சம் இருக்கட்டுமேன்னு அங்கிருந்த மணி எக்ஸ்சேஞ்சில் நூறு டாலரை மாத்துனா.......நாலு லட்சத்தைத் தூக்கிக் கையில் கொடுத்துட்டாங்க. அங்கே ஒரு டாலருக்கு 4000 ரைல். இதுலே பாருங்க பேங்க் போய் மாத்தினோமுன்னா மட்டுமே அன்னன்னிக்கு உள்ள ரேட் படி கிடைக்கும். மத்தபடி எல்லா இடங்களிலும் நாலாயிரம் என்பது எழுதப்படாத விதி. கணக்குப்போட சுலபமா இருக்காம்.
(1 US Dollar = 4,286.57 Cambodian Riel இது இந்தப்ப்திவு எழுதும் இன்று)
பெட்டிகளை எடுத்துக்கிட்டு வெளியே போனால் கோபாலோட பெயர் எழுதுனஅட்டையைப் பிடிச்சுக்கிட்டு ஒருத்தர். நமக்காக ஹொட்டேல்காரங்க அனுப்புன வண்டியின் ஓட்டுனர்.

இங்கே போறோமுன்னு முடிவானதும் நம்ம கானா பிரபாவுக்கு மடல் அனுப்பி விசாரிச்சு வச்சுக்கிட்டதில் அவர் தங்குன ஹொட்டேலே நல்லா இருந்துச்சு என்ற எண்ணத்தில் அங்கேயே மூணு நாளைக்கு பதிவு செஞ்சுருந்தோம்.
இருவது நிமிச காரோட்டம். நேஷனல் ம்யூஸியத்துக்கு நேரெதிரா இருக்கு அங்கோரியனா பொடீக் ஹொட்டேல். இப்போ ஆஃப் சீஸனாம். சுப்பீரியர் அறை நமக்கு ஒரு நாளைக்கு 27 டாலருக்குக் கிடைச்சது. இதுலே காலை ஆகாரமும் சேர்த்தி. மேலும் அறையைப் பதிவு செய்யும்போதே ஏர்ப்போர்ட்லே நம்மைப் பிக் பண்ணுவீங்களான்னு கேட்டுருந்தோம். அதுவும் இலவசமாவே கொடுத்தாங்க. ஃப்ரீ ஆன் ரிக்வொஸ்ட்.

பிரபா அறைவாடகை அதிகம் கொடுத்தாருன்னு நினைக்கிறேன்.

நமக்கு முதல் மாடியில் நீச்சல்குள வ்யூ வரும் அறை கொடுத்தாங்க. சுத்தமா வசதியாகத்தான் இருக்கு. மூணே நாள் தானே தங்கப்போறோம். அங்கிருந்து பார்த்தால் ரெஸ்டாரண்ட்டும் தெரியும். இண்ட்டர் நெட்க்கு மணிக்கு 2 டாலர். இல்லைன்னா மூணு மனிக்கு அஞ்சு டாலர். கத்தைகத்தையா நோட்டுகளை வச்சுக்கிட்டு அலையவேணாமுன்னோ என்னவோ எல்லா இடத்திலும் அமெரிக்கன் டாலரே புழக்கத்தில் இருக்கு. 100 முதல் அம்பதாயிரம் ரைல் வரை எல்லாமே நோட்டுதான். நாணயங்களே இல்லையாம். என் காயின் கலெக்ஷனுக்குத்தான் காசு கிடைக்காமப்போயிருச்சு:(
வரவேற்பில் இருப்பவர்கள் எல்லோரும் சுற்றுலாப்பயணிகளுக்கு வேண்டிய உதவிகளையும் விவரங்களையும் நல்லபடியா நடத்தித் தராங்க. முக்கியமா நல்ல சிரிச்ச முகங்கள்.

ஹொட்டேல் பற்றிய விவரங்களுக்கு இங்கே க்ளிக்கவும்:-)

மறுநாள் அங்கோர்வாட் கோவிலுக்குப் போக என்ன செய்யலாமுன்னு கேட்டதுக்கு, அந்த ஏரியாவுக்கு டுக்டுக்லே போனால் 12 டாலர் நாள் முழுசும் சுத்திப்பார்க்க. டாக்ஸின்னா 25 டாலர். கைடு சர்வீஸ் வேணுமுன்னால் 25 டாலர். கைடு வேலைக்கு ஒரு நாளுக்கு ஒரு லட்சம். நமக்கு ஆங்கிலம் பேசத்தெரிஞ்ச வழிகாட்டி வேணுமுன்னோம்.

காலையில் எட்டுமணிக்கு தயாரா இருங்க, இல்லேன்னா வெய்யில் கூடிப்போயிருமுன்னு சொன்னாங்க. சியாம்ரீப் நகர முக்கிய விஷயங்கள் அடங்கிய ஒரு புத்தகமும் வரைபடமும் கொடுத்தாங்க.

காலையில் குளிச்சு முடிச்சுத் தயாராகி ரெஸ்ட்டாரண்ட் போனோம். பழையகால இசைக்கருவிகள், மரச்சாமான்கள் எல்லாம் வச்சு இதுவே ஒரு சின்ன ம்யூஸியம்போலத்தான் இருக்கு. சுவாமிமலை (ஸ்டெர்லிங்) ஆனந்தம் ரிஸார்ட் நினைவுக்கு வந்துச்சுப்பா எனக்கு.

உணவு வகைகள் அப்படி ஒன்னும் அதிகமா இல்லே. நான் வெஜ் மக்களுக்கு வகைகள் கூடுதல். நமக்கு ப்ரெட், க்ராய்ஸெண்ட், இன்னும் ரெண்டு பேக்கரி ஐட்டம் இருக்கு. பழச்சாறு (இதுவும் ஃப்ரெஷ் இல்லை) காஃபி & டீ. (வாயில் வைக்க வழங்கலை) சுமாராச் சாப்பிட்டுக் கிளம்பினோம்.
டுக் டுக்தான் வசதின்னு அவுங்க சொன்னதால் அதுவே இருக்கட்டுமுன்னு ஆச்சு. ஸ்மெய் (SMEI) என்ற பேருடைய ஓட்டுனர். இங்கத்து டுக் டுக்கில் நாம் உட்காரும் இருக்கைக்கு எதிரில் ஒரு பலகை போட்ட இருக்கை இருக்கு. வழிகாட்டி உட்கார வசதியா இருக்கு. நாலு பேர் வசதியாப் போக முடியும். பாங்காக் டுக் டுக் போல இல்லாமல் இது கொஞ்சம் வேறவிதம். குஜராத்லே இருக்கும் சக்கடா மாதிரியே இதுக்கும் மோட்டர்பைக் முன்னால் இருந்தாலும், இங்கே முழு பைக்கும் அதுலே ட்ரெய்லர் இணைப்பா பயணிகள் இருக்கையும் இருக்கு. வேணுமுன்னா கழட்டிவச்சுட்டு பைக்கை மட்டும் ஓட்டிக்கலாம்.
வீரா (Vira ) என்ற வழிகாட்டி முதலில் நம்மை சுற்றுலாப் பயணிகளுக்கான டிக்கெட் வாங்குமிடத்துக்குக் கொண்டுபோனார். இந்த இடத்தைக் கடந்துதான் அங்கோர்வாட் ஏரியாவுக்கே போகும்படி சாலை அமைச்சு இருக்காங்க.
சாலைகள் எல்லாம் விசாலமாவும் சுத்தமாவும் இருக்கு. நம்ம ஹொட்டேல் இருப்பதே அங்கோர்வாட் போகும் மெயின் ரோடுதான். சாலைவிதிகளை எல்லோரும் மதிச்சு நடக்கறாங்க. Zebra கிராஸிங்லே வண்டியை நிறுத்தறாங்க. சிக்னலில் வண்டிகள் நிக்குது!!!! அப்புறம் முக்கியமான ஒன்னு அமெரிக்கன் ஸ்டைலில் வலதுபக்கப் போக்குவரத்து இங்கே.

மூணு நாட்களுக்கான டிக்கெட் 40 டாலர். இது ஒரு வாரம் செல்லும். ஆனால் மூணு நாளைக்கு மட்டுமே பயன்படுத்திக்கணும். நிறைய நாள் தங்கி இருக்கறவங்க 7 நாள் பாஸ் 60 டாலருக்கு வாங்கினால் ஒரு மாசத்தில் எதாவது 7 நாளைக்குப் பயன்படுத்திக்கலாம். ஒரு நாள் மட்டுமே வந்து போகும் பயணிகளுக்கு 20 டாலர் நுழைவுச்சீட்டுக் கட்டணம்.
நம்ம பாஸ்போர்ட்டைச் செக் பண்ணிட்டு நம்மை ஒரு ஃபோட்டோவும் எடுத்து அதை அந்த நுழைவுச்சீட்டில் பதிச்சுக் கொடுக்கறாங்க. எல்லாம் அஞ்சே நிமிச வேலை. பயணிகளுக்கு உதவி செய்யன்னு ஏகப்பட்டப் பெண்கள் அங்கே வேலை செய்யறாங்க. சட்டதிட்டங்கள் பயணிகள் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய விதிகள் எல்லாம் பக்காவா தெரிவிக்கும் தகவல் பலகை வச்சுருக்காங்க.

எல்லா சாங்கியங்களையும் முடிச்சுக்கிட்டு 'சலோ'ன்னு கிளம்பினோம்.


தொடரும்.................:-)