மெய்யாலுமா ஏழாயிரம் வருசம்? ( மூன்று மாநிலப் பயணம்- தொடர் : 3)

வெளியே வந்து கோவிலின் படி இறங்கும்போது  கண்ணெதிரே   பிரமாண்டமான பெரிய நந்தி ஸார் , காலை மடிச்சு உட்கார்ந்துருக்கார் எதிர்கோவில் மதில்சுவரின் நுழைவு வாசலின் மேலே!

என்ன கோவிலுன்னு  தெரியலை . எல்லாமே  (எங்கண்ணன் சொல்வது போல) ஜிலேபி ஜிலேபியா  கன்னடத்தில் 'மட்டுமே' எழுதி வச்சுருக்கு.  என்னுடைய தெலுகு எழுத்து அறிவை வச்சு வாசிக்கப் பார்த்தேன்.(கன்னடா,  தெலுகு ரெண்டுக்கும்  அநேகமா ஒரே எழுத்துருக்கள்தான்) எழுத்து கூட்டறதுக்குள்ளே ஒரு ஜென்மா போயிரும் போல!   பெங்களூரு வாசியான மச்சினரிடம்  கேட்டால்........  " ஹிஹி.... படிக்கத் தெரியாது....   நந்தி தீர்த்தக்கோவிலுன்னு  இருக்கும்" ! அப்புறம்  விசாரிச்சுத் தெரிஞ்சுக்கிட்டது  தக்ஷிண முக நந்தி தீர்த்த கல்யாணி க்ஷேத்ரம் (Dakshina Mukha Nandi Teertha Kalyani Kshetra)

இப்பெல்லாம் வெளிமாநிலப் பயணிகள் கோவில்கோவிலா வர்றாங்களே... அவுங்களுக்காகவாவது  ஆங்கிலத்திலோ, வேணாம் அது அந்நிய பாஷைன்னா... ஹிந்தியிலோ எழுதி வைக்கக்கூடாதா?  இந்திய ஒருமைப்பாடுன்னு ஒருபக்கம் சொல்லிக்கிட்டே, அந்தந்த மாநிலங்கள் தங்களுக்கான மொழியை மட்டுமே  கையாள்வது ...   தகவல் பரிமாற்றதுக்கு  ஏற்றதா?   என்னமோ  சரியாத் தெரியலை எனக்கு:(

எதிர்வளாகத்துக்குள்ளே  நுழைஞ்சோம்.  நிறைய மரங்கள் அடர்ந்த  வனம். அழகாக  கடப்பைக் கற்கள்  பாவிய பாதைகளுடன்.  நல்லா சுத்தமாவும் இருக்கு. சூப்பர்!  அதுக்குள்ளே போய் இடப்பக்கம் திரும்பினதும்,  நம்ம பரமசிவன், பார்வதி குடும்பத்தினர்   மேல்வரிசையில்  இருக்கும்  ஒரு நுழைவு வாயில்.  கொஞ்ச தூரத்தில்  நம் கண்ணுக்கெதிரா பளபளன்னு  தங்கம் பின்புலமா இருக்க கரும்பளிங்கு நந்தி தென்திசை நோக்கி  உக்கார்ந்துருக்கார்.

ஏழெட்டு படிகள் இறங்கிப்போனால்.... நடுவில் சதுரமான ஒரு குளமும், அதுக்கு அந்தாண்டை ரெண்டு நிலையா  சாமிகளும்.  மேலே சுற்றிவர அகலமான வெராந்தாவுடன் அட்டகாசமா இருக்கு கோவில்.

படி இறங்கி முதல்மாடி நந்தியை  ஸேவிச்சுக்கிட்டு இன்னும் நாலு படி இறங்கிப்போனால்...  கீழ்தளத்தில் ஒரு சிவன், லிங்க ரூபத்தில்.  மேல் மாடியில் இருக்கும் நந்தியின் வாயில் இருந்து ஒழுகும் நீர்தாரை, நேரா கீழே இருக்கும் சிவலிங்கத்தின் மேல்  பொழிஞ்சு  சதா அபிஷேகம் நடந்துக்கிட்டு இருக்கு.

(நந்தி வாய் நீர்  சிவன் தலைக்கு மேல் இருக்கும் பெரிய  கலசத்தில் சேர்ந்து  அங்கிருந்து சிறு தாரையாகப் பொழிகிறது!)

அபிஷேகம் ஆன தண்ணீர் வழிந்தோடி இன்னும் சில அடிகள் கீழே இருக்கும்  குட்டித்தடாகத்தில் போய்ச் சேருது. அதில்  ரெண்டொரு ஆமைகளும், மீன்களுமா சுத்திச் சுத்தி வர்றாங்க. குளத்தின் ஆழம் 15 அடியாம்!

அர்ச்சகர் தீபாராதனை காமிச்சதும்,  பக்கத்துலே இருந்த இன்னொரு குருக்கள் தீர்த்தப்ரஸாதம் தர்றாம். பாட்டில்களில் தீர்த்தம் நிரப்பி அடுக்கி வச்சுருக்கு, அவர் முன்னால். பக்தர்கள் வீடுகளுக்கு வாங்கிப்போறாங்க. எங்கிருந்து நந்திக்குத் தண்ணீர் சப்ளை என்பது இதுவரை புரியாத புதிர்தானாம்.  மூலிகை சத்து நிரம்பிய தண்ணீர் என்று மக்களுக்கு ஒரு நம்பிக்கை!

படம் எடுத்துக்க தடை ஒன்னும் இல்லை என்பதே  ரொம்ப மகிழ்ச்சியாப் போச்சு எனக்கு!   ஃபோகஸ் செஞ்சப்போ ,கோவிலுக்குப்பின்னால் இருக்கும் ஓவர்ஹெட் வாட்டர் டேங்க், கேமெராக் கண்ணில் பட்டுருக்கு.  நானே விதண்டாவாதம் செய்யும் இடும்பி. எனக்கும் இப்படி எதாவது கண்ணில் மாட்டுது பாருங்களேன்:-)   மனசே... அடங்கு. நம்பிக்கைதான் ஸ்வாமின்னு எத்தனைவாட்டி சொல்றதுன்னு அடக்கி வச்சேன். ஆனாலும்...குரங்கு.... ஆட்டம்போடாமல் அடங்குனதா சரித்திரம் உண்டோ? 

இந்தக்கோவிலுக்கு வயசு ஏழாயிரமுன்னு  கார்பன் டேட்டிங் முறையில் கண்டுபிடிச்சு இருக்காங்களாம்.  ஆனால் இந்தக் கோவிலைக் கண்டுபிடிச்சே  இப்ப வருசம் பதிமூணுதான் ஆகுது!

எங்க பாட்டி ஒரு விடுகதை போடுவாங்க. தெலுகு விடுகதை.  தமிழில் சொல்றேன்.
 நேற்று செத்த  ஒரு முயல் இன்றைக்குக் கறி ஆனது. ஆனால் அந்த முயலைக் கொன்றவன் இறந்து ஆறுமாசமானது!
எப்படி எப்படின்னு நாங்க (பேரப்பிள்ளைகள்) எல்லோரும் மண்டையை உடைச்சுக்குவோம். யோசிக்கிறோமுல்லெ:-)

ஸ்ரீ லக்ஷ்மி நரசிம்மன் கோவிலுக்கு எதிரே  காடுபோல இருந்த  இடத்தை, ஒரு அரசியல்வாதி சும்மாக் கிடக்கும் இடத்தை வித்துட்டால் காசு வருமேன்னு  நிலத்தை சமன் செய்ய ஆட்களை ஏவி இருக்கார்.  அப்போ தோண்டும்போது  கருங்கல் தூண் தட்டுப்படவே  சமாச்சாரம் தொல்லியல் துறைக்குப் போயிருச்சு.   அவுங்க வந்து பொறுப்பேற்று முழுசும் தோண்டிப் பார்க்க,  அருமையான பழங்காலக்கோவில் பழுதுபடாமல் இத்தனைகாலம் மண்ணுக்குள்ளெ புதைஞ்சு கிடந்தது,  ஊருலகத்துக்குத் தெரிஞ்சது.

உண்மையில் கோவில் சமாச்சாரம் கண்டு பிடிச்சது, 1999 ஆண்டு என்றும்,  கோவிலை  மக்களுக்காகத் திறந்து வச்சு  நித்தியப்படி பூஜை புனஸ்காரம் எல்லாம் ஆரம்பிக்க ஒரு  மூணு வருசம் ஆகி இருக்குன்னும்  (டைம்ஸ் ஆஃப் இண்டியா ,பெங்களூர்)2001 இல்  ஒரு சேதி. இதுதான் சரியா இருக்கணும், இல்லே?

ஏழாயிரம் வருசத்துக்கு முன்னேன்னா......  ஒருவேளை  தூண் செதுக்கப்பட்ட கல்லுக்கு  மட்டும் வயசு ஏழாயிரமோ?  இன்னும் குழப்பம் எனக்குத் தீரவே இல்லை:(  போனோமா, பார்த்தோமா வந்தோமான்னு இல்லாம  இது என்ன  வெட்டி எண்ணம்!

இதுலே  ஒரு சிலர், இந்தக் கோவிலைக் கட்டினது  ஷிவாஜி, நம்ம   மராட்டி சத்ரபதி ஷிவாஜின்னு சொல்லிக்கிட்டு இருக்காங்க.  அவர்  பிறந்தே இன்னும் நானூறு வருசம்  கூட நிறைவாகலையே!

மனசே அடங்குன்னு மிரட்டிட்டு வளாகத்தை விட்டு வெளியே வந்தேன்.

சும்மாச் சொல்லக்கூடாது, வளாக முகப்பில் இருக்கும்  வாசல் நந்தி, சூப்பர். கண்ணுக்கு இனிமை!

'நகலைப் பார்த்த கண்ணோடு அசலையும் பாரு'ன்னு அங்கே வந்து  நின்னது ஒரு பூம்பூம் மாடு!


தொடரும்........ :-)