சாமி போட்ட சாப்பாடு..

மொதல்லே படத்துலே இருக்கறதை நல்லாப் பார்த்துக்குங்க. ரொம்ப நாளா சாப்பாட்டுப் பதிவுன்னே போடலையேன்னு நினைச்சுக்கிட்டு இருந்தேனா, அப்ப சாமியே வந்து, 'என்னத்துக்கு இப்படிக் 'கண்கலங்கி' நிக்குறே?. நானே ஏற்பாடு செஞ்சுடறேன். நீ சாப்பாட்டுக்குன்னே ஒரு பதிவு போட்டுக்கோ, போ'ன்னுசொல்லிட்டார்.


மெனு என்ன?

கேக் - முட்டை யில்லாத சைவக் கேக்

சப்பாத்தி ( எண்ணெய் இல்லாம சுட்ட ஃபுல்கா)

சாதம்

காலி ஃப்ளவர் கறி

பாலக் பனீர்

காராமணி உருளைக்கிழங்கு கறி

பருப்பு, பச்சைப் பயிறு சேர்த்த ஒரு பருப்புக் கறி( கொஞ்சம் குழம்பு போல இருக்கு)

க்ரீன் ஆப்பிள் சட்டினி

பால் பாயாஸம்

உன்மைக்குமே.....கூப்புட்டுப் போட்டாருங்க.

நேத்து ஞாயித்துக்கிழமை.( அப்ப இன்னிக்குத் திங்கக்கிழமையான்னு யாருங்க அங்கே குறுக்கே கேக்கறது?)

நம்ம ஊர் ஹரே கிருஷ்ணா கோயிலிலே ஒவ்வொரு ஞாயிறும் பூஜை முடிஞ்சதும் சாப்பாடு போடுவாங்க. அதுக்குயாராவது எதாவது காரணங்களுக்காக, ஸ்பான்ஸார் செய்றதும் வழக்கம். யாரும் கிடைக்கலேன்னா கோயிலே சோறு போட்டுரும்.


நேத்து, நம்ம வகையிலே சாப்பாட்டுக்கு ஏற்பாடு. விருந்துலே ஒரு அறுபதுபேர் கலந்துக்கிட்டாங்க. இதுக்காக ஒரு தொகையைக் கோயிலிலே நமக்குத் தெரிஞ்ச ஃபிஜி பெண்கள் ரெண்டு பேர்கிட்டே கொடுத்திருந்தோம். நேத்து பூஜை சமயத்துலே, உங்ககிட்டே கொஞ்சம் பேசலாமான்னு கேட்டாங்க. ஆஹா... அதுக்கென்ன? நமக்குத்தான்பேசறதும் கேக்கறதும் வெல்லமாச்சேன்னு போனேன்.


'இங்கே வழக்கமா விருந்து சமைக்கன்னே ஒரு குரூப் இருக்காங்க. அவுங்க யாரும் இன்னிக்கு ட்யூட்டியிலே இல்லை.ஆனா நாங்க எல்லாரும் சேர்ந்து விருந்தை ரெடி செஞ்சுட்டோம். நீங்க கொடுத்த தொகையிலே நிறையவே மீந்துபோச்சு. நாளைக்கு, உங்க பேர்லே விசேஷமா பகல் பூஜையில் 'கடவுளுக்குப் பிரசாதம்' சமைக்கப்போறொம். நீங்க வந்து அந்தப் பூஜையில் கலந்துக்கணும்னு சொன்னாங்க.


" அதனால் என்னங்க. பரவாயில்லை. உண்மையைச் சொன்னா, எங்க விசேஷநாள் நாளைக்குத்தான். ஞாயிறுன்னாகோயிலுக்கு நிறையப் பேர் வருவாங்களேன்னுதான் விருந்தை இன்னிக்கு ஸ்பான்ஸார் செய்யச் சொன்னோம்."


" பார்த்தீங்களா.... கடவுளே உங்களோட விசேஷத்துக்கு ரெட்டை விருந்து ஏற்பாடு செஞ்சுட்டார். நாளைக்குப் பகல் 12.30க்கு வந்துருங்க"

ஞாயிறு மெனுவும் ரொம்ப நல்லா இருந்துச்சு.( ச்சும்மாச் சும்மா லிஸ்ட்டைச் சொல்லவேணாமுன்னு....)கடவுளுக்கு அலங்காரமும் பிரமாதம். எல்லாம் நல்லபடி முடிஞ்சது.

இன்னிக்கு, வழக்கம்போல வீட்டிலே சாமியெல்லாம் கும்பிட்டுட்டுக் கோயிலுக்குப் போய்ச் சேர்ந்தோம். இதுநாள் வரை இங்கே பகல் 12.30க்கு ஒரு பூஜை நடக்குற விவரமே எனக்குத் தெரியாதுங்க.


சரியாப் பனிரெண்டரைக்கு, மூடியிருந்த திரை விலக, 'பட்டுக்கரு நீலத்தில், வெள்ளி நட்சத்திரங்கள் மின்னும் உடையலங்காரத்தில்' பகவான் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரும் பலராமனும் ஜொலிக்கிறாங்க. மனசு பாரதியை நினைச்சது. ஆரத்தி முடிஞ்சதும் இருக்கச் சொன்னாங்க.


இன்னொரு குடும்பம் வந்திருந்தாங்க. பேச்சுக் கொடுத்தப்பத்தான் தெரிஞ்சது அவுங்களும் தமிழ்க்காரங்கதான்னு. மலேசியத் தமிழர்கள். வெலிங்டன்னில் இருந்து இந்த ஊரைச் சுத்திப்பார்க்க வந்திருக்காங்க. இன்னிக்கு எங்களுக்கு அரசாங்க விடுமுறை. லாங் வீக் எண்ட். எதுக்குன்னா,மகாராணிக்குப் பொறந்த நாள். 'அசல் பொறந்த நாள்' போய் ஆச்சு ரெண்டு மாசம். ஆனா இப்பத்தான் நியூஸிக்கு.ஆஸிக்கு அநேகமா அடுத்த வாரம் இருக்கலாம். பாவம் அந்தம்மா, ரெண்டு மாசமா பொறந்துக்கிட்டே இருக்காங்க.



இந்த மலேசியன் குடும்பத்துலே ஒரு ச்சின்னக் குழந்தை (ரெண்டு வயசு இருக்கலாம்) இருந்துச்சு. அம்மா நிறைமாதக் கர்ப்பிணி. அவுங்களும் அங்கேயே சாப்புடலாமுன்னு சொல்லியாச்சு.

தாய்லாந்துலே இருந்து வந்த ஒரு ச்சீனப் பெண்மணியும் அவுங்க குழந்தையும் கோயிலுக்கு வந்திருந்தாங்க.

இப்படியாக ஒருச் சின்ன க்ரூப் சேர்ந்தாச்சு. கோயிலைச் சேர்ந்த ரெண்டு பெண்கள் ( விசாகா & ராதேஷ்யாம்)விருந்து பரிமாறி உபசரிக்க, அட்டகாசமான சாப்பாட்டை அருமையாச் சாப்புட்டுட்டு வந்தோம்.

நான் கேக்கலைங்க. சாமியே கூப்புட்டுக் கொடுத்தது. எதிர்பாராம எதாவது கிடைச்சா மனசுக்கு ரொம்ப சந்தோஷம் கூடிருது இல்லீங்களா? 'போகட்டும், இன்னிக்கு இதுகளுக்கு ஒரு விசேஷமான நாள்'னு நினைச்சுட்டார் போல. இருக்காதா பின்னே, 32 வருசம் ஆச்சுங்களே, கல்யாணம் கட்டி!